Ang Pag-ampo ni Habakuk

3 Pag-ampo ni Habakuk ang Propeta.^[a]

² “Ginoo nadungog nako ang imong kabantugan. Mobarog ako sa pagyukbo sa imong nahimo, Ginoo. Ibalik kini sa among panahon, sa among takna ipaila kini; sa kapungot hinumdumi ang kaluoy.”

³ “Ang Dios miabot gikan sa Teman, Ang Labing Balaan gikan sa bukid sa Paran. Ang iyang himaya mitakob sa kalangitanug ang mga pagdayig mipuno sa kalibotan.” ⁴ Ang iyang kabantugan sama sa pagsaka sa adlaw bidlisiw mikidlat sa iyang mga kamot; diin ang iyang gahum gitagoan. ⁵ Ang katalagman niadto sa iyang atubangan; mga peste misunod sa iyang mga lakang. ⁶ Siya mibarug, ug nauyog ang kalibotan; siya mitan-aw, ug mipakurog sa kanasuran sa kalibutan. Ang karaang kabukiran nagupok, ug ang tigulang na kaayo nga mga bungtod nangatumpag-apan siya nagapadayon sa kahangturan. ⁷ Nakita ko ang mga tolda sa Kushan sa kalisod. Ang puloy-anan sa Median naghig-waos.

^8-9 “Nasuko ka ba sa kasapaan, Ginoo? Ang imo bang kapungot sa agos sa tubig? Napungot ka ba sa kadagatan sa dihang misakay ka sa imong mga kabayo ug ang imong mga karwahi sa kadaogan.” Imong gipadayag ang imong pana, gitawag mo ang gapasan sa pana, gipikas mo ang kalibotan pinaagi sa sapa. ¹⁰ Ang bukid nakakita kanimo ug daw lawas nga nalubag. Ang sulog sa tubig mibanlas kanimo; ang kinahiladman midaguok ug miisa sa iyang balud paitaas. ¹¹ “Ang adlaw ug ang buwan nagpakahilum didto sa kalangitan sa pagkidlap sa imong nagalupad mong mga pana, sa pagkidlat sa nagasidlak mong mga bangkaw.” ^[b]

¹² “Sa imong kapungot milatas ikaw sa kalibotan ug sa imong kasuko gilain nimo ang kanasuran. ¹³ Mitungha ikaw aron ipalingkawas nimo ang imong katawhan, aron luwason mo ang imong dinihogan. Gidugmok nimo ang pangulo sa yuta sa kadautan, gihuboan mo siya gikan sa ulo ngadto sa tiil. ¹⁴ Uban sa kaugalingong niyang bangkaw gitusok mo ang iyang ulo. Sa dihang ang iyang mangugubat misulong aron pagsalibwag kanamo. Nagpanglaway ingon sa mulamoy sa makaluluoy nga anaa sa ilang gitagoan. ¹⁵ Uban sa kaugalingong niyang bangkaw gitusok mo ang iyang ulo. Sa dihang ang iyang mangugubat misulong aron pagsalibwag kanamo. Nagpanglaway ingon sa mulamoy sa makaluluoy nga anaa sa ilang gitagoan.”

Ang Reaksyon ni Habakuk sa Gipadayag sa Ginoo Kaniya

¹⁶ Nakadungog ako ug ang kasing-kasing ko daw gidukdok, ang akong mga ngabil mikurog sa tingog niini. Kadaut miabot sa akong mga bukog, ug ang akong mga tuhod miuyog, Apan ako magpaabut sa adlaw sa katalagman sa nasud nga misakop kanamo. ¹⁷ Bisan kong ang kahoyng igera dili na mamuak, ug wala nay ubas sa kaparasan, bisan kon ang abut sa olibo mapakyas ug ang kayutaan dili na mohatag sa iyang pagkaon, bisan kon wala nay karnero diha sa toril, ug wala nay baka sa iyang butanganan, ¹⁸ Apan ako magakalipay diha sa Ginoo, magmalipayon ako diha sa Dios nga akong Manluluwas. ¹⁹ Ang Makagagahun nga Dios mao ang akong kusog; gihimo niya ang akong mga tiil sama sa tiil sa lagsaw, gisangkapan niya ako aron makayatak sa mga habog.