Passage Resources Hebrew/Greek Your Content
Previous Next
Add parallel Print Page Options
Close BB

Genesis 41
BasisBijbel

De dromen van de farao

41 Twee hele jaren later had de farao een droom. In zijn droom stond hij bij de rivier. 2 Uit de rivier kwamen zeven koeien omhoog. Het waren dikke, mooie koeien. Ze begonnen in het gras langs de rivier te grazen. 3 Maar er kwamen nóg zeven koeien omhoog uit de rivier: magere, lelijke koeien. Ze gingen bij de andere koeien staan die uit de rivier waren gekomen. 4 En de magere, lelijke koeien aten de zeven dikke, mooie koeien op. Toen werd de farao wakker.

5 Daarna viel hij weer in slaap. Hij kreeg voor de tweede keer een droom. Zeven dikke, mooie koren-aren groeiden uit één stengel. 6 Daarna groeiden er uit diezelfde stengel ook nog zeven dunne aren. Ze waren verdroogd door de hete oostenwind. 7 En de zeven dunne aren aten de zeven dikke, volle aren op. Toen werd de farao wakker. Het was maar een droom.

8 De volgende morgen was hij erg onrustig over wat hij had gedroomd. Hij liet alle tovenaars en wijze mannen van Egypte komen en vertelde hun zijn dromen. Maar niemand van hen kon de dromen uitleggen. 9 Toen zei de wijnschenker tegen de farao: "Ik moet opeens denken aan die keer dat ik iets verkeerds gedaan had. 10 U was toen kwaad op mij en de bakker. U liet ons in de gevangenis gooien van het hoofd van de lijfwacht. 11 Op een nacht hadden we allebei een droom, hij en ik. We hadden allebei een eigen droom, met een eigen betekenis. 12 Er was daar ook een Hebreeuwse jongeman, een slaaf van het hoofd van de lijfwacht. We vertelden hem onze dromen en hij zei ons wat ze betekenden. 13 Hij zei dat ik mijn baan zou terugkrijgen en dat de bakker opgehangen zou worden. En dat is ook gebeurd."

Jozef moet bij de farao komen

14 Toen liet de farao Jozef halen. Ze haalden hem haastig uit de kerker. Ze schoren hem en gaven hem andere kleren. Toen kwam hij bij de farao. 15 De farao zei tegen Jozef: "Ik heb een droom gehad en er is niemand die hem kan uitleggen. Maar ik heb over jou horen zeggen dat als jij een droom hoort, je gelijk kan vertellen wat de droom betekent." 16 Jozef antwoordde de farao: "Nee, dat kan ik niet. Maar Gód zal u geruststellen."

17 De farao vertelde Jozef wat hij gedroomd had. "In mijn droom stond ik aan de kant van de rivier. 18 Uit de rivier kwamen zeven koeien omhoog. Mooie, dikke koeien. Ze gingen grazen in het gras langs de rivier. 19 Daarna kwamen nóg zeven koeien omhoog uit de rivier. Magere, lelijke koeien. Ik heb in heel Egypte nog nooit zulke lelijke koeien gezien. 20 En die magere, lelijke koeien aten de zeven eerste, dikke koeien op. 21 Toen de magere koeien ze opgegeten hadden, was daar niets van te zien. Ze zagen er nog net zo mager uit als eerst. Toen werd ik wakker. 22 Daarna had ik een tweede droom. Zeven koren-aren groeiden uit één stengel. Ze waren vol en mooi. 23 Daarna groeiden er uit diezelfde stengel ook nog zeven dunne aren. Ze waren verdroogd door de hete oostenwind. 24 En de zeven dunne aren aten de zeven mooie aren op. Ik heb dit aan de tovenaars verteld, maar niemand kon het mij uitleggen."

De betekenis van de dromen

25 Toen zei Jozef tegen de farao: "De twee dromen betekenen hetzelfde. God heeft u laten zien wat Hij gaat doen. 26 De zeven mooie koeien zijn zeven jaren. En de zeven mooie aren zijn ook zeven jaren. De dromen betekenen hetzelfde. 27 De zeven magere en lelijke koeien die na die eerste uit de rivier kwamen, zijn zeven jaren van hongersnood. De zeven lege, door de hete oostenwind verdroogde aren óók.

28 Dit bedoelde ik daarnet: God heeft u laten zien wat Hij gaat doen. 29 Er komen nu eerst zeven jaren met grote oogsten in het hele land Egypte. 30 Daarna komen er zeven jaren van hongersnood. Dan zal alle overvloed in Egypte vergeten zijn. Het hele land zal honger hebben. 31 Door de hongersnood zal er niets overblijven van de overvloed die er eerst was. Want het zal een heel zware hongersnood zijn. 32 U heeft twee keer hetzelfde gedroomd. Dat betekent dat God vastbesloten is en dat het al heel gauw zal gebeuren. 33 Daarom, farao, moet u zoeken naar een verstandig en wijs man. Dan kunt u hem de leiding over heel Egypte geven. 34 Verder moet u opzichters aanstellen over Egypte. In de zeven jaren van overvloed moeten zij een vijfde deel van de oogst verzamelen. 35 Ze moeten al het graan verzamelen van de goede jaren. Dat moeten ze voor u bewaren in de steden. 36 Dat zal de voedselvoorraad voor het land zijn in de zeven jaren van hongersnood die er zullen komen. Zo zal het land niet verhongeren."

Jozef wordt onderkoning

37 De farao en al zijn dienaren vonden het een goed plan. 38 Daarom zei de farao tegen zijn dienaren: "Zouden we iemand kunnen vinden die wijzer is dan deze man? Gods Geest woont in hem!" 39 Tegen Jozef zei hij: "Omdat God dit aan jou heeft verteld, is er niemand zo verstandig en wijs als jij. 40 Jij zal de leiding over mijn hele paleis krijgen en mijn hele volk zal jou in alles gehoorzamen. Alleen door de troon zal ik belangrijker zijn dan jij. 41 Maar ik geef jou de leiding over heel Egypte." 42 De farao deed zijn zegelring af en schoof hem aan Jozefs hand. Hij gaf hem mooie linnen kleren en hing een gouden ketting om zijn hals. 43 Hij liet hem rijden in de op één na mooiste wagen. Er moesten dienaren voor hem uit lopen die riepen: "Buig! Buig!" Zo gaf hij hem de leiding over heel Egypte. 44 De farao zei tegen Jozef: "Ik ben en blijf de koning. Maar zonder jouw toestemming zal niemand in heel Egypte een vinger bewegen of een voet verzetten."

45 De farao noemde Jozef voortaan Zafnat Paänea (= 'redder van de wereld'). Hij liet hem trouwen met Asnat, de dochter van Potifera, de priester van On. En Jozef reisde door heel Egypte.

Jozef verzamelt het graan

46 Jozef was 30 jaar toen hij bij de koning van Egypte moest komen. En Jozef vertrok uit het paleis en reisde voor zijn werk door het hele land Egypte. 47 In de zeven jaren van overvloed werden er grote oogsten binnengehaald. 48 In die zeven jaren verzamelde Jozef al het graan in Egypte. Hij bewaarde het in de steden. In alle steden bewaarde hij het graan van de akkers die rondom die steden lagen. 49 De hoeveelheid graan die Jozef verzamelde, was zo ontelbaar als het zand langs de zee. De mensen stopten met het te wegen, want het was zoveel dat het niet meer te wegen was.

50 Voordat de jaren van hongersnood begonnen, kregen Jozef en Asnat, de dochter van Potifera, de priester van On, twee zonen. 51 Jozef noemde zijn eerste zoon Manasse (= 'Hij helpt mij vergeten'). "Want," zei hij, "God heeft ervoor gezorgd dat ik al mijn verdriet en ellende en mijn familie kon vergeten." 52 Zijn tweede zoon noemde hij Efraïm (= 'Hij maakt mij vruchtbaar'). "Want," zei hij, "God heeft mijn ellende hier gebruikt voor iets goeds."

53 Toen waren de zeven jaren van overvloed in Egypte voorbij. 54 De zeven jaren van hongersnood begonnen, zoals Jozef gezegd had. In alle landen was hongersnood, maar in heel Egypte was brood. 55 Want toen iedereen in Egypte honger kreeg en het volk bij de farao om brood riep, zei de farao tegen de Egyptenaren: "Ga naar Jozef en doe wat hij zegt." 56 Toen in het hele land hongersnood ontstond, deed Jozef de voorraadschuren open en verkocht graan aan de Egyptenaren. Want er was grote honger in Egypte. 57 Uit alle landen kwamen de mensen naar Egypte om bij Jozef graan te kopen. Want er was overal hongersnood.

Close LSB

Genesis 41
Legacy Standard Bible

Joseph Interprets Pharaoh’s Dream

41 Now it happened at the end of two full years that Pharaoh had a dream, and behold, he was standing by the Nile. 2 And behold, from the Nile there came up seven cows, sleek and [a]fat; and they grazed in the (A)reeds. 3 Then behold, seven other cows came up after them from the Nile, [b]ugly and [c]thin, and they stood by the other cows on the bank of the Nile. 4 And the ugly and [d]thin cows ate up the seven sleek and fat cows. Then Pharaoh awoke. 5 He again fell asleep and dreamed a second time; and behold, seven ears of grain came up on a single stalk, plump and good. 6 And behold, seven ears, thin and scorched by the east wind, sprouted up after them. 7 And the thin ears swallowed up the seven plump and full ears. Then Pharaoh awoke, and behold, it was a dream. 8 Now it happened that in the morning (B)his spirit was troubled, so he sent and called for all the [e](C)magicians of Egypt and all its (D)wise men. And Pharaoh recounted to them his dream, but (E)there was no one who could interpret them to Pharaoh.

9 Then the chief cupbearer spoke to Pharaoh, saying, “I would bring to remembrance today (F)my own [f]offenses. 10 Pharaoh was (G)furious with his servants, and (H)he put me in confinement in the house of the captain of the bodyguard, both me and the chief baker. 11 (I)And we had a dream [g]on the same night, [h]he and I; each of us dreamed according to the interpretation of his own dream. 12 Now there was with us a Hebrew youth, a (J)slave of the captain of the bodyguard, and we recounted them to him, and (K)he interpreted our dreams for us. To each one he interpreted according to his own dream. 13 And just (L)as he interpreted for us, so it happened; he restored me in my [i]office, but he hanged him.”

14 Then Pharaoh sent and (M)called for Joseph, and they (N)rushed him out of the pit; and he shaved himself and changed his clothes, and he came to Pharaoh. 15 And Pharaoh said to Joseph, “I have had a dream, (O)but no one can interpret it; yet (P)I have heard [j]it said about you, that [k]you hear a dream and that you can interpret it.” 16 Joseph then answered Pharaoh, saying, “[l](Q)It is not in me; (R)God will [m]answer concerning the welfare of Pharaoh.” 17 So Pharaoh spoke to Joseph, “In my dream, behold, I was standing on the bank of the Nile; 18 and behold, seven cows, [n]fat and sleek came up out of the Nile, and they grazed in the reeds. 19 And behold, seven other cows came up after them, poor and very ugly and lean, such as I had never seen in all the land of Egypt, in regard to [o]ugliness; 20 and the lean and ugly cows ate up the first seven fat cows. 21 But they [p]devoured them, and yet it could not be known that they had [q]devoured them. [r]For they were just as ugly as [s]before. Then I awoke. 22 Then I saw also in my dream, and behold, seven ears, full and good, came up on a single stalk; 23 and behold, seven ears, withered, thin, and scorched by the east wind, sprouted up after them; 24 and the thin ears swallowed the seven good ears. So (S)I told it to the [t]magicians, but there was no one who could declare it to me.”

25 Then Joseph said to Pharaoh, “Pharaoh’s [u]dreams are one and the same; (T)God has declared to Pharaoh what He is about to do. 26 The seven good cows are seven years; and the seven good ears are seven years; the [v]dreams are one and the same. 27 And the seven lean and ugly cows that came up after them are seven years, and the seven lean ears scorched by the east wind (U)will be seven years of famine. 28 [w]It is as I have spoken to Pharaoh: (V)God has shown to Pharaoh what He is about to do. 29 Behold, (W)seven years of great abundance are coming in all the land of Egypt; 30 and after them (X)seven years of famine will arise, and all the abundance will be forgotten in the land of Egypt, and the famine will [x]ravage the land, 31 so that the abundance will be unknown in the land because of that subsequent famine; for it will be very heavy. 32 Now as for the repeating of the dream to Pharaoh twice, it means that (Y)the matter is confirmed by God, and God will quickly bring it about. 33 So now let Pharaoh look for a man (Z)understanding and wise, and set him over the land of Egypt. 34 Let Pharaoh take action and appoint overseers over the land, and let him exact a fifth of the produce of the land of Egypt in the seven years of abundance. 35 Then let them (AA)gather all the food of these good years that are coming, and let them store up the grain for food in the cities under Pharaoh’s authority, and let them keep watch over it. 36 And let the food be appointed for the land for the seven years of famine which will happen in the land of Egypt, so that the land will not be cut off during the famine.”

Joseph Is Set over Egypt

37 And the [y]proposal seemed good [z]to Pharaoh and [aa]to all his servants. 38 Then Pharaoh said to his servants, “Can we find a man like this, (AB)in whom is a divine spirit?” 39 So Pharaoh said to Joseph, “Since God has made you know all of this, there is no one so (AC)understanding and wise as you are. 40 (AD)You shall be over my house, and according to your [ab]command all my people shall [ac]do homage; only in the throne I will be greater than you.” 41 And Pharaoh said to Joseph, “See, I have set you (AE)over all the land of Egypt.” 42 Then Pharaoh (AF)removed his signet ring from his hand and put it on Joseph’s hand and clothed him in garments of fine linen and (AG)put the gold necklace around his neck. 43 And he had him ride in [ad]his second chariot; and they called out before him, “[ae]Bow the knee!” And he set him over all the land of Egypt. 44 Moreover, Pharaoh said to Joseph, “Though I am Pharaoh, yet (AH)without [af]your permission no one shall raise his hand or foot in all the land of Egypt.” 45 Then Pharaoh named Joseph [ag]Zaphenath-paneah; and he gave him Asenath, the daughter of Potiphera priest of [ah](AI)On, as a wife. And Joseph went forth over the land of Egypt.

46 Now Joseph was (AJ)thirty years old when he [ai]stood before Pharaoh, king of Egypt. And Joseph went out from the presence of Pharaoh and passed through all the land of Egypt. 47 And during the seven years of plenty the land brought forth [aj]abundantly. 48 So he gathered all the food of these seven years which happened in the land of Egypt and placed the food in the cities; he placed in every city the food from its own surrounding fields. 49 Thus Joseph stored up grain [ak]in great abundance like the sand of the sea, until he stopped [al]measuring it, for it was [am]beyond measure.

The Sons of Joseph

50 Now before the year of famine came, (AK)two sons were born to Joseph, whom Asenath, the daughter of Potiphera priest of [an]On, bore to him. 51 And Joseph named the firstborn [ao]Manasseh, “For,” he said, “God has made me forget all my trouble and all my father’s household.” 52 And he named the second [ap]Ephraim, “For,” he said, “(AL)God has made me fruitful in the land of my affliction.”

53 Then the seven years of plenty which had been in the land of Egypt came to an end, 54 and (AM)the seven years of famine began to come, just as Joseph had said. So there was famine in all the lands, but in all the land of Egypt there was bread. 55 Then all the land of Egypt was famished, and the people cried out to Pharaoh for bread; and Pharaoh said to all the Egyptians, “Go to Joseph; (AN)whatever he says to you, you shall do.” 56 Now the famine was over all the face of the land. And Joseph opened all [aq]the storehouses and sold to the Egyptians; and the famine was severe in the land of Egypt. 57 Now all the earth also came to Egypt to buy grain from Joseph because (AO)the famine was severe in all the earth.

Footnotes

  1. Genesis 41:2 Lit fat of flesh
  2. Genesis 41:3 Lit bad, so in ch
  3. Genesis 41:3 Lit lean of flesh
  4. Genesis 41:4 Lit lean of flesh
  5. Genesis 41:8 Or soothsayer priests
  6. Genesis 41:9 Or sins
  7. Genesis 41:11 Lit one night
  8. Genesis 41:11 Lit I and he
  9. Genesis 41:13 Lit place
  10. Genesis 41:15 Lit about you, saying
  11. Genesis 41:15 Lit you hear a dream to interpret it
  12. Genesis 41:16 Lit Apart from me
  13. Genesis 41:16 Lit answer the peace of Pharaoh
  14. Genesis 41:18 Lit fat of flesh
  15. Genesis 41:19 Lit badness
  16. Genesis 41:21 Lit entered their inward parts
  17. Genesis 41:21 Lit entered their inward parts
  18. Genesis 41:21 Lit And
  19. Genesis 41:21 Lit in the beginning
  20. Genesis 41:24 Or soothsayer priests
  21. Genesis 41:25 Lit dream is
  22. Genesis 41:26 Lit dream is
  23. Genesis 41:28 Lit That is the thing which I spoke
  24. Genesis 41:30 Lit destroy
  25. Genesis 41:37 Lit word
  26. Genesis 41:37 Lit in the sight of
  27. Genesis 41:37 Lit in the sight of
  28. Genesis 41:40 Lit mouth
  29. Genesis 41:40 Lit kiss
  30. Genesis 41:43 Lit the second...which was his
  31. Genesis 41:43 Or Attention, Make way; Heb Abreck
  32. Genesis 41:44 Lit you no one
  33. Genesis 41:45 Probably Egyptian for “God speaks; he lives”
  34. Genesis 41:45 Or Heliopolis
  35. Genesis 41:46 Or entered the service of
  36. Genesis 41:47 Lit by handfuls
  37. Genesis 41:49 Lit very much
  38. Genesis 41:49 Lit numbering
  39. Genesis 41:49 Or without number
  40. Genesis 41:50 Or Heliopolis
  41. Genesis 41:51 Lit making to forget
  42. Genesis 41:52 Lit fruitfulness
  43. Genesis 41:56 Lit that which was in them
Listen to 创世记 41
Close CCB

创世记 41
Chinese Contemporary Bible (Simplified)

约瑟为法老解梦

41 两年后，法老做了个梦，梦见自己站在尼罗河边， 2 有七头肥美、健壮的母牛从河里上来，在芦苇丛中吃草。 3 随后又有七头丑陋、瘦弱的母牛从河里上来，与那七头母牛一同站在河边。 4 后来，七头丑陋、瘦弱的母牛吃掉了七头肥美、健壮的母牛。这时，法老醒了过来。

5 之后，他又睡着了，又做了个梦。他梦见一株麦子上长了七个饱满的穗子。 6 后来这株麦子上面又长了七个干瘪的穗子，它们被东风吹干了。 7 七个干瘪的穗子吞食了七个饱满的穗子。法老醒过来，原来是一场梦。

8 早上法老心中不安，就派人召来埃及所有的术士和博学之士，把梦告诉他们，可是没有一个人能为他解梦。

9 后来，侍酒总管对法老说：“我今天才想起我的罪过。 10 我从前和膳食总管惹王生气，被王囚禁在护卫长府内的牢里。 11 一天晚上，我俩都做了梦。 12 当时有一个希伯来青年跟我们一起被囚在牢里，他是护卫长的仆人。我们把梦告诉他，他就分别为我们解梦。 13 后来，他为我们解的梦都应验了，我恢复了原职，膳食总管被挂在木头上处死了。”

14 于是，法老派人去召约瑟，他们急忙释放约瑟。约瑟剃头刮脸，更换衣服，去见法老。 15 法老对约瑟说：“我做了一个梦，没有人能为我解梦。我听说你能解梦。” 16 约瑟回答说：“我自己不会解梦，但上帝却能给王圆满的解释。”

17 法老对约瑟说：“我梦见自己站在尼罗河边， 18 有七头肥美、健壮的母牛从河里上来，在芦苇丛中吃草。 19 随后又有七头丑陋、瘦弱的母牛从河里上来，我在埃及从来没有见过有这么丑陋的牛。 20 这些丑陋、瘦弱的母牛吃掉先前的七头肥母牛。 21 可是，它们吃了以后却仍然像以前那么丑陋。这时，我就醒了。 22 后来我又梦见一株麦子，上面长了七个饱满的穗子， 23 接着又长出七个干瘪的穗子， 24 这些干瘪的穗子吞了那七个饱满的穗子。我把梦告诉了术士，却没有人能为我解梦。”

25 约瑟对法老说：“王的梦都是同一个意思，上帝已经借着梦把祂将要做的事指示王了。 26 七头肥美的母牛和七个饱满的穗子都代表七年，是同样的意思。 27 七头瘦弱、丑陋的母牛和七个干瘪、被东风吹干的穗子也代表七年，是七年饥荒。 28 正如我刚才说的，上帝已经把祂将要做的事向王显明了。 29 埃及全境很快会有七年大丰收， 30 随后是七年饥荒肆虐全国，之前的丰收将被忘记。 31 饥荒将非常严重，之前的丰收将荡然无存。 32 王的梦出现了两次，表示上帝的心意已定，上帝必很快成就这事。 33 王应该选一个精明的人，派他治理埃及。 34 王也应该在各地委派官员，在七年丰收期内征收全国出产的五分之一， 35 把在丰年收集的粮食储存在各城，归王管理。 36 这些粮食要留到七年饥荒时用，免得这片土地被饥荒毁灭。”

约瑟做埃及宰相

37 法老和他所有的臣仆都赞同约瑟的建议。 38 法老对臣仆说：“我们哪里找像这样有上帝的灵同在的人呢？” 39 法老对约瑟说：“上帝既然把梦的意思指示给你，可见没人有你这样的见识和智慧。 40 我要派你管理我家，我的人民都要遵从你的命令，只有我权力比你大。” 41 法老又说：“我现在派你治理埃及全国。” 42 于是，法老摘下手上用来盖印的戒指，戴在约瑟的手上，给他穿上细麻袍，把金链戴在他颈上， 43 让他坐在自己的第二辆御车上，并有人在御车前高呼：“跪下！”这样，法老派约瑟治理整个埃及。 44 法老对约瑟说：“我是法老，但没有你的命令，埃及的任何人都不得擅自行事。” 45 法老赐给约瑟一个名字叫撒发那忒·巴内亚，又把安城祭司波提非拉的女儿亚西纳赐给他为妻。约瑟巡视了整个埃及。

46 约瑟三十岁开始为法老效劳，他离开法老去巡视埃及各地。 47 七个丰年之内，埃及粮食大丰收， 48 约瑟收集七个丰年出产的所有粮食，储藏进各城，每一座城附近出产的粮食都存放在本城。 49 约瑟积存了大量五谷，多如海沙，不可胜数。

50 荒年到来前，安城祭司波提非拉的女儿亚西纳给约瑟生了两个儿子。 51 约瑟给长子取名叫玛拿西，因为他说：“上帝使我忘记一切的困苦和我父亲家。” 52 约瑟给次子取名叫以法莲，因为他说：“上帝使我在受苦之地昌盛。”

53 七个丰年结束后， 54 七个荒年接踵而至，正如约瑟所言。各地都有饥荒，只有埃及全国有粮食。 55 后来，埃及全国也闹饥荒，百姓就向法老求粮，法老对他们说：“你们去找约瑟吧，要照他的吩咐做。”

56 饥荒蔓延到整个埃及时，约瑟便开仓卖粮给埃及人。那时，埃及的饥荒非常严重。 57 各国的人都到埃及来向约瑟买粮，因为天下到处都是大饥荒。

Next
Genesis 40
Genesis 42
Next
dropdown
BasisBijbel (BB)

© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016

Legacy Standard Bible (LSB)

Legacy Standard Bible Copyright ©2021 by The Lockman Foundation. All rights reserved. Managed in partnership with Three Sixteen Publishing Inc. LSBible.org For Permission to Quote Information visit https://www.LSBible.org.

Chinese Contemporary Bible (Simplified) (CCB)

Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.