Add parallel Print Page Options

Ang pagmamahal ni Jacob kay Jose.

37 At tumahan si Jacob sa lupaing pinangibahang lupain ng kaniyang ama, sa lupain ng Canaan.

Ito ang lahi ni Jacob. Si Jose, na may labing pitong taon, ay nagpapastol ng kawan na kasama ng kaniyang mga kapatid; at siya'y batang kasamahan ng mga anak ni Bilha at ng mga anak ni Zilpa, na mga asawa ng kaniyang ama; (A)at ibinalita ni Jose sa kanilang ama ang kasamaan nila.

Minamahal nga ni Israel si Jose ng higit kay sa lahat niyang anak, (B)sapagka't siya ang anak ng kaniyang katandaan: at siya'y iginawa ng isang tunika na may (C)sarisaring kulay.

At nakita ng kaniyang mga kapatid na siya'y minamahal ng kanilang ama ng higit kay sa lahat niyang kapatid; at siya'y kinapootan, at hindi nila mapagsalitaan siya ng payapa.

Panaginip ni Jose.

At nanaginip si Jose ng isang panaginip, at isinaysay sa kaniyang mga kapatid: at lalo pa nilang kinapootan siya.

At sinabi niya sa kanila. Pakinggan ninyo, ipinamamanhik ko sa inyo, itong panaginip na aking napanaginip:

Sapagka't, narito, tayo'y nagtatali ng mga bigkis ng trigo sa bukid, at, narito, na tumindig ang aking bigkis, at tumuwid din naman at, narito, ang inyong mga bigkis ay napasa palibot at (D)yumukod sa aking bigkis.

At sa kaniya'y sinabi ng kaniyang mga kapatid, Maghahari ka ba sa amin? o papapanginoon ka sa amin? At lalo pa siyang kinapootan nila dahil sa kaniyang mga panaginip at sa kaniyang mga salita.

At siya'y nanaginip pa ng ibang panaginip, at isinaysay sa kaniyang mga kapatid, at sinabi, Narito, ako'y nanaginip pa ng isang panaginip; at narito, na ang araw, at ang buwan at ang labing isang bituin ay yumukod sa akin.

10 At kaniyang isinaysay sa kaniyang ama at sa kaniyang mga kapatid; at sinaway siya ng kaniyang ama, at sa kaniya'y sinabi, Anong panaginip itong iyong napanaginip? Tunay bang ako at ang iyong ina at ang iyong mga kapatid ay yuyukod sa lupa sa harap mo?

11 (E)At ang kaniyang mga kapatid ay nainggit sa kaniya: (F)datapuwa't iningatan ng kaniyang ama ang salita sa pagiisip.

12 At yumaon ang kaniyang mga kapatid upang magpastol ng kawan ng kanilang ama, sa Sichem.

13 At sinabi ni Israel kay Jose, Di ba nagpapastol ng kawan sa Sichem ang iyong mga kapatid? Halika, at uutusan kita sa kanila. At sinabi niya sa kaniya, Narito ako.

14 At kaniyang sinabi sa kaniya, Yumaon ka, tingnan mo kung mabuti ang lagay ng iyong mga kapatid, at kung mabuti ang lagay ng kawan; at balitaan mo ako. Gayon sinugo siya mula sa libis ng (G)Hebron, at siya'y naparoon sa Sichem.

15 At nasumpungan siya ng isang tao, at, narito, na siya'y naggagala sa parang; at siya'y tinanong ng taong yaon, na sinasabi, Anong hinahanap mo?

16 At kaniyang sinabi, Hinahanap ko ang aking mga kapatid; ipinamamanhik ko sa iyo na sabihin mo sa akin kung saan sila nagpapastol.

17 At sinabi ng tao, Nagsialis na sila: sapagka't narinig kong kanilang sinabi, Tayo na sa Dotan. At sinundan ni Jose ang kaniyang mga kapatid, at nasumpungan niya sila sa (H)Dotan.

18 At kanilang natanawan siya sa malayo, at bago nakalapit sa kanila ay nagbanta sila laban sa kaniya na siya'y patayin.

19 At nagsangusapan, Narito, dumarating itong mapanaginipin.

20 Halikayo ngayon, siya'y ating patayin, at siya'y ating itapon sa isa sa mga balon, at ating sasabihin, Sinakmal siya ng isang masamang hayop: at ating makikita kung anong mangyayari sa kaniyang mga panaginip.

21 At narinig ni Ruben, at iniligtas siya sa kanilang kamay; at sinabi, Huwag nating kitlin ang kaniyang buhay.

22 At sinabi ni Ruben sa kanila, (I)Huwag kayong magbubo ng dugo; itapon ninyo sa balong ito na nasa ilang, datapuwa't huwag ninyong pagbuhatan ng kamay; upang iligtas sa kanilang kamay ng mapabalik sa kaniyang ama.

23 At nangyari, nang dumating si Jose sa kaniyang mga kapatid, na hinubdan siya ng kaniyang tunika, ng tunikang may sarisaring kulay na kaniyang suot;

24 At kanilang sinunggaban, at kanilang itinapon sa balon: at ang balon ay tuyo, walang tubig.

Ipinagbili si Jose sa Egipto.

25 At nagsiupo upang kumain ng tinapay, at kanilang itiningin ang kanilang mga mata at tumingin sila, at, narito, ang isang pulutong na mga (J)Ismaelita na nagsisipanggaling sa Gilead sangpu ng kanilang mga kamelyo at may dalang mga (K)pabango, at mga (L)balsamo, at mga mirra, na kanilang dadalhin sa Egipto.

26 At sinabi ni Juda sa kaniyang mga kapatid. Anong ating mapapakinabang kung ating patayin ang ating kapatid, (M)at ilihim ang kaniyang dugo?

27 Halikayo, at atin siyang ipagbili sa mga Ismaelita, at huwag natin siyang pagbuhatan ng kamay; sapagka't (N)siya'y ating kapatid, atin din laman. At dininig siya ng kaniyang mga kapatid.

28 At nagsisipagdaan ang mga mangangalakal na mga (O)Midianita; at kanilang isinampa si Jose sa balon, (P)at ipinagbili nila si Jose sa mga Ismaelita ng (Q)dalawang pung putol na pilak. At dinala si Jose sa Egipto.

29 At nagbalik si Ruben sa balon; at, narito, na si Jose ay wala sa balon; (R)at kaniyang hinapak ang kaniyang mga suot.

30 At siya'y nagbalik sa kaniyang mga kapatid, at kaniyang sinabi, (S)Wala ang bata; at ako, saan ako paroroon?

31 At kanilang kinuha ang (T)tunika ni Jose, at sila'y pumatay ng isang lalaking kambing, at kanilang inilubog ang tunika sa dugo:

32 At kanilang ipinadala ang tunikang may sarisaring kulay, at dinala sa kanilang ama; at kanilang sinabi, Ito'y aming nasumpungan: kilalanin mo ngayon, kung tunika ng iyong anak o hindi.

33 At kaniyang kinilala, at sinabi, Siya ngang tunika ng aking anak; sinakmal siya ng (U)isang masamang hayop; si Jose ay walang pagsalang nilapa.

Ang panangis ni Jacob.

34 At hinapak ni Jacob ang kaniyang mga suot, at kaniyang nilagyan ng magaspang na damit ang kaniyang mga balakang, at tinangisang maraming araw ang kaniyang anak.

35 (V)At nagsitindig ang lahat niyang mga anak na lalake at babae upang siya'y aliwin; datapuwa't tumanggi siyang maaliw; at kaniyang sinabi, (W)Sapagka't lulusong akong tumatangis sa aking anak hanggang sa Sheol. At tinangisan siya ng kaniyang ama.

36 At ipinagbili siya ng mga Midianita sa Egipto kay Potiphar, puno ni Faraon, na kapitan ng bantay.

Joseph Dreams of Greatness

37 Jacob dwelt in the land of his father’s sojournings, in the land of Canaan. This is the history of the family of Jacob.

[a]Joseph, being seventeen years old, was shepherding the flock with his brothers; he was a lad with the sons of Bilhah and Zilpah, his father’s wives; and Joseph brought an ill report of them to their father. Now Israel loved Joseph more than any other of his children, because he was the son of his old age; and he made him a long robe with sleeves. But when his brothers saw that their father loved him more than all his brothers, they hated him, and could not speak peaceably to him.

Now Joseph had a dream, and when he told it to his brothers they only hated him the more. He said to them, “Hear this dream which I have dreamed: behold, we were binding sheaves in the field, and lo, my sheaf arose and stood upright; and behold, your sheaves gathered round it, and bowed down to my sheaf.” His brothers said to him, “Are you indeed to reign over us? Or are you indeed to have dominion over us?” So they hated him yet more for his dreams and for his words. Then he dreamed another dream, and told it to his brothers, and said, “Behold, I have dreamed another dream; and behold, the sun, the moon, and eleven stars were bowing down to me.” 10 But when he told it to his father and to his brothers, his father rebuked him, and said to him, “What is this dream that you have dreamed? Shall I and your mother and your brothers indeed come to bow ourselves to the ground before you?” 11 And his brothers were jealous of him, but his father kept the saying in mind.

Joseph Is Sold by His Brothers

12 Now his brothers went to pasture their father’s flock near Shechem. 13 And Israel said to Joseph, “Are not your brothers pasturing the flock at Shechem? Come, I will send you to them.” And he said to him, “Here I am.” 14 So he said to him, “Go now, see if it is well with your brothers, and with the flock; and bring me word again.” So he sent him from the valley of Hebron, and he came to Shechem. 15 And a man found him wandering in the fields; and the man asked him, “What are you seeking?” 16 “I am seeking my brothers,” he said, “tell me, I pray you, where they are pasturing the flock.” 17 And the man said, “They have gone away, for I heard them say, ‘Let us go to Dothan.’” So Joseph went after his brothers, and found them at Dothan. 18 They saw him afar off, and before he came near to them they conspired against him to kill him. 19 They said to one another, “Here comes this dreamer. 20 Come now, let us kill him and throw him into one of the pits; then we shall say that a wild beast has devoured him, and we shall see what will become of his dreams.” 21 But when Reuben heard it, he delivered him out of their hands, saying, “Let us not take his life.” 22 And Reuben said to them, “Shed no blood; cast him into this pit here in the wilderness, but lay no hand upon him”—that he might rescue him out of their hand, to restore him to his father. 23 So when Joseph came to his brothers, they stripped him of his robe, the long robe with sleeves that he wore; 24 and they took him and cast him into a pit. The pit was empty, there was no water in it.

25 Then they sat down to eat; and looking up they saw a caravan of Ish′maelites coming from Gilead, with their camels bearing gum, balm, and myrrh, on their way to carry it down to Egypt. 26 Then Judah said to his brothers, “What profit is it if we slay our brother and conceal his blood? 27 Come, let us sell him to the Ish′maelites, and let not our hand be upon him, for he is our brother, our own flesh.” And his brothers heeded him. 28 Then Mid′ianite traders passed by; and they drew Joseph up and lifted him out of the pit, and sold him to the Ish′maelites for twenty shekels of silver; and they took Joseph to Egypt.

29 When Reuben returned to the pit and saw that Joseph was not in the pit, he rent his clothes 30 and returned to his brothers, and said, “The lad is gone; and I, where shall I go?” 31 Then they took Joseph’s robe, and killed a goat, and dipped the robe in the blood; 32 and they sent the long robe with sleeves and brought it to their father, and said, “This we have found; see now whether it is your son’s robe or not.” 33 And he recognized it, and said, “It is my son’s robe; a wild beast has devoured him; Joseph is without doubt torn to pieces.” 34 Then Jacob rent his garments, and put sackcloth upon his loins, and mourned for his son many days. 35 All his sons and all his daughters rose up to comfort him; but he refused to be comforted, and said, “No, I shall go down to Sheol to my son, mourning.” Thus his father wept for him. 36 Meanwhile the Mid′ianites had sold him in Egypt to Pot′i-phar, an officer of Pharaoh, the captain of the guard.

Footnotes

  1. 37.2 From this point the book of Genesis is chiefly concerned with the Joseph story, which is full of the sense of divine providence. It has, as might be expected, a markedly Egyptian character.