Ang Pagpakasala sa Tawo

3 Sa tanang mga mananap nga gibuhat sa Ginoong Dios, ang bitin mao ang labing limbongan. Usa niadto ka higayon, gipangutana sa bitin ang babaye, “Tinuod ba gayod nga gidid-an kamo sa Dios nga mokaon sa bunga sa bisan unsa nga kahoy sa tanaman?” ² Mitubag ang babaye, “Makakaon kami sa mga bunga sa kahoy dinhi sa tanaman, ³ gawas lang sa bunga sa kahoy nga anaa sa taliwala niini. Kay miingon ang Dios nga dili gayod kami mokaon sa bunga niana nga kahoy o bisan mohikap man lang. Kon himuon namo kini, mamatay kami.” ⁴ Apan miingon ang bitin, “Dili tinuod nga mamatay kamo! ⁵ Miingon ang Dios niana tungod kay nahibalo siya nga kon mokaon kamo niini, maabli ang inyong salabotan ug mahimo kamong sama kaniya nga nahibalo kon unsa ang maayo ug daotan.”

⁶ Sa dihang nakita sa babaye nga ang bunga sa kahoy nindot tan-awon ug maayo kan-on, ug tungod kay nangandoy siya nga mahimong maalamon, mikuha siya ug bunga ug mikaon. Gihatagan usab niya ang iyang bana nga uban kaniya, ug mikaon usab kini. ⁷ Pagkahuman gayod nilag kaon, naabli ang ilang salabotan ug nasayod na sila kon unsay maayo ug daotan, ug nasayran nila nga hubo diay sila. Busa nagahimo silag tapis gikan sa mga dahon sa kahoy nga igos^[a] alang sa ilang lawas.

⁸ Sa dihang bugnaw na ang hangin sa kahaponon, nadungog nila nga nagalakaw ang Ginoong Dios sa tanaman. Busa nanago sila sa kakahoyan. ⁹ Apan gitawag sa Ginoong Dios ang lalaki ug gipangutana, “Hain ka?” ¹⁰ Mitubag ang lalaki, “Nadungog ko ikaw nga nagalakaw sa tanaman, ug nahadlok ako tungod kay hubo ako, busa mitago ako.” ¹¹ Nangutana ang Ginoong Dios, “Kinsay naga-ingon kanimo nga hubo ka? Mikaon ka ba sa bunga sa kahoy nga giingon ko nga dili mo kan-on?” ¹² Mitubag ang lalaki, “Ang babaye nga gipauban mo kanako maoy nagahatag kanako sa bunga niadto nga kahoy ug mikaon ako.”

¹³ Gipangutana sa Ginoong Dios ang babaye, “Nganong gibuhat mo man kini?” Mitubag ang babaye, “Giilad ako sa bitin, busa mikaon ako.”

Mipahamtang ang Dios ug Silot

¹⁴ Busa miingon ang Ginoong Dios ngadto sa bitin, “Tungod kay gibuhat mo kini, tinunglo ka labaw sa tanang mga mananap. Ikaw lang gayod ang mahiagom niini nga tunglo: sa tibuok mong kinabuhi, magkamang ka pinaagi sa imong tiyan ug magkaon kag abog.^{[b] 15} Ikaw ug ang babaye mahimong magkaaway; apil ang imong kaliwat^[c] ug ang iyang kaliwat magkaaway usab. Dugmokon niya ang imong ulo ug paakon mo ang iyang tikod.”

¹⁶ Miingon usab siya sa babaye, “Tungod sa imong gibuhat, dugangan ko ang kalisod sa imong pagpanamkon ug ang kasakit sa pagpanganak. Ug bisan pa niana, mangandoy ka gihapon sa imong bana, ug siya ang mogahom kanimo.”^[d]

¹⁷ Miingon usab siya sa lalaki, “Tungod kay naminaw ka sa imong asawa ug mikaon sa bunga sa kahoy nga gidili ko kanimo, tunglohon ko ang yuta. Sa tibuok mong kinabuhi, maghago ka ug maayo aron ka makakaon. ¹⁸ Moturok sa yuta ang mga sagbot ug mga sampinit, ug mokaon ka ug mga tanom gikan sa kaumahan. ¹⁹ Kinahanglan nga maghago ka ug maayo aron ka makakaon, hangtod nga mobalik ka sa yuta nga mao ang imong gigikanan. Kay sa yuta ka gikan, sa yuta ka usab mobalik.”

²⁰ Ginganlan ni Adan^[e] ang iyang asawa ug “Eva”^[f] tungod kay siya ang mahimong inahan sa tanang mga tawo. ²¹ Unya nagabuhat ang Ginoong Dios ug bisti nga gikan sa panit sa mananap alang kang Adan ug sa iyang asawa.

Gipapahawa sa Dios si Adan ug si Eva sa Tanaman sa Eden

²² Unya miingon ang Ginoong Dios, “Karon, ang tawo sama na kanato nga nahibalo kon unsa ang maayo ug ang daotan. Kinahanglan nga dili gayod siya tugotan nga makakaon sa bunga sa kahoy nga nagahatag ug kinabuhi, kay kon mokaon siya, magpabilin siyang buhi hangtod sa kahangtoran.” ²³ Busa gipapahawa sa Ginoong Dios gikan sa tanaman sa Eden ang tawo aron sa pagpanguma sa yuta nga mao ang iyang gigikanan.

²⁴ Sa dihang napapahawa na niya ang tawo, nagabutang ang Ginoong Dios ug mga kerubin^[g] sa sidlakang bahin sa tanaman sa Eden. Nagbutang usab siya ug espada nga nagadilaab ug nagatuyok-tuyok aron walay makaduol sa kahoy nga nagahatag ug kinabuhi.