Genesis 27
Ang Biblia, 2001
Binasbasan ni Isaac si Jacob
27 Nang matanda na si Isaac, malabo na ang kanyang mga mata at anupa't hindi na makakita. Tinawag niya si Esau na kanyang panganay at sinabi sa kanya, “Anak ko.” At kanyang sinabi, “Narito ako.”
2 At sinabi niya, “Masdan mo, ako'y matanda na at hindi ko nalalaman ang araw ng aking kamatayan.
3 Hinihiling ko na kunin mo ngayon ang iyong mga sandata, ang iyong lalagyan ng pana, at ang iyong busog. Pumunta ka sa parang at ihuli mo ako ng usa.[a]
4 Ipaghanda mo ako ng masarap na pagkain gaya ng aking ibig, at dalhin mo rito sa akin at ako'y makakain, upang ikaw ay mabasbasan ko bago ako mamatay.”
5 Naririnig ni Rebecca ang pagsasalita ni Isaac kay Esau na kanyang anak. Kaya't nang pumunta si Esau sa parang upang manghuli ng usa at magdala nito,
6 ay sinabi ni Rebecca kay Jacob na kanyang anak, “Narinig ko ang iyong ama na nagsasabi kay Esau na iyong kapatid,
7 ‘Dalhan mo ako ng usa, at ipaghanda mo ako ng masarap na pagkain upang ako'y makakain, at ikaw ay aking basbasan sa harap ng Panginoon bago ako mamatay.’
8 Kaya ngayon, anak ko, sundin mo ang aking sinabi, ayon sa iniutos ko sa iyo.
9 Pumaroon ka ngayon sa kawan, at dalhin mo sa akin ang dalawang magandang batang kambing at gagawin kong masarap na pagkain para sa iyong ama, ayon sa kanyang ibig.
10 Dadalhin mo ito sa iyong ama at hayaan mong kumain upang ikaw ay kanyang basbasan bago siya mamatay.”
11 Subalit sinabi ni Jacob kay Rebecca na kanyang ina, “Si Esau na aking kapatid ay taong mabalahibo at ako'y taong makinis.
12 Baka hipuin ako ng aking ama, at ako ay magiging mandaraya sa kanyang paningin; at ang aking matatanggap ay sumpa at hindi pagpapala.”
13 Sinabi sa kanya ng kanyang ina, “Mapasaakin na ang sumpa sa iyo, anak ko. Sundin mo lamang ang aking sinabi. Umalis ka na at dalhin ang mga iyon sa akin.”
14 Kaya't siya'y umalis at kinuha ang mga ito at dinala sa kanyang ina. Gumawa ang kanyang ina ng masarap na pagkaing gusto ng kanyang ama.
15 Kinuha ni Rebecca ang pinakamagandang damit ng kanyang panganay na anak na si Esau na nasa kanya sa bahay at isinuot kay Jacob na kanyang bunsong anak.
16 At ang mga balat ng mga batang kambing ay ibinalot sa kanyang mga kamay, at sa makinis na bahagi ng kanyang leeg.
Tinanggap ni Jacob ang Pagpapala ni Isaac
17 Ibinigay niya ang masarap na pagkain at ang tinapay na kanyang inihanda kay Jacob na kanyang anak.
18 At siya'y lumapit sa kanyang ama at sinabi, “Ama ko;” at sinabi niya, “Narito ako; sino ka, anak ko?”
19 Sinabi ni Jacob sa kanyang ama, “Ako'y si Esau na iyong panganay; ginawa ko ang ayon sa sinabi mo sa akin. Bumangon ka ngayon, umupo at kumain ka ng aking usa upang ako'y mabasbasan mo.”
20 At sinabi ni Isaac sa kanyang anak, “Ano't napakadali mong nakakuha, anak ko?” At sinabi niya, “Sapagkat ang Panginoon mong Diyos ang nagbigay sa akin ng tagumpay.”
21 Sinabi ni Isaac kay Jacob, “Anak ko, lumapit ka rito at hahawakan kita, kung ikaw nga ang aking anak na si Esau o hindi.”
22 Lumapit si Jacob kay Isaac na kanyang ama at hinawakan siya at sinabi, “Ang tinig ay tinig ni Jacob, ngunit ang mga kamay ay mga kamay ni Esau.”
23 Hindi niya nakilala si Jacob[b] sapagkat ang kanyang kamay ay kagaya ng mabalahibong mga kamay ng kanyang kapatid na si Esau. Kaya't siya'y binasbasan ni Isaac.[c]
24 At sinabi niya, “Ikaw nga ba ang aking anak na si Esau?” At sinabi ni Jacob,[d] “Ako nga.”
25 Sinabi niya, “Dalhin mo na sa akin upang makakain ako ng usa[e] ng aking anak, upang mabasbasan ka.” Inilapit niya ito sa kanya at kumain siya, at siya'y dinalhan niya ng alak, at siya'y uminom.
26 Sinabi sa kanya ni Isaac na kanyang ama, “Anak ko, lumapit ka ngayon at humalik ka sa akin.”
27 At(A) siya'y lumapit at humalik siya sa kanya at naamoy ng ama ang amoy ng kanyang mga suot. Siya'y binasbasan, at sinabi,
“Ang amoy ng aking anak
ay gaya ng amoy ng isang parang na pinagpala ng Panginoon.
28 Nawa'y bigyan ka ng Diyos ng hamog ng langit,
at ng taba ng lupa,
at ng saganang trigo at alak.
29 Ang(B) mga bayan nawa ay maglingkod sa iyo,
at ang mga bansa ay magsiyukod sa iyo.
Maging panginoon ka nawa ng iyong mga kapatid,
at magsiyukod sa iyo ang mga anak ng iyong ina.
Sumpain nawa ang mga sumusumpa sa iyo,
at maging mapapalad ang mga magpapala sa iyo.”
Humingi si Esau ng Basbas mula kay Isaac
30 Katatapos pa lamang basbasan ni Isaac si Jacob, at bahagya pa lamang nakakaalis si Jacob sa harap ni Isaac na kanyang ama, ay dumating si Esau na kanyang kapatid na galing sa kanyang pangangaso.
31 Naghanda rin siya ng masarap na pagkain at dinala niya sa kanyang ama. Sinabi niya sa kanyang ama, “Bangon na, ama ko, at kumain ka ng usa ng iyong anak upang mabasbasan mo ako.”
32 Sinabi ni Isaac na kanyang ama sa kanya, “Sino ka?” At kanyang sinabi, “Ako ang iyong anak, ang iyong panganay na si Esau.”
33 At nanginig nang husto si Isaac, at sinabi, “Sino nga iyong kumuha ng usa at dinala sa akin, at ako'y kumain noon bago ka dumating, at siya'y aking binasbasan? Kaya't siya'y magiging mapalad!”
34 Nang marinig ni Esau ang mga salita ng kanyang ama ay sumigaw siya nang malakas at umiyak na may kapaitan at sinabi sa kanyang ama, “Basbasan mo rin ako, aking ama.”
35 Ngunit sinabi niya, “Pumarito ang iyong kapatid sa pamamagitan ng pandaraya, at kinuha ang basbas sa iyo.”
36 At(C) kanyang sinabi, “Hindi ba't tumpak na ang pangalan niya ay Jacob? Dalawang ulit niya akong inagawan. Kinuha niya ang aking pagkapanganay at ngayo'y kinuha ang basbas sa akin.” At kanyang sinabi, “Wala ka bang inilaang basbas para sa akin?”
37 Sumagot si Isaac kay Esau. “Ginawa ko na siya bilang panginoon mo, at ibinigay ko sa kanya ang lahat niyang mga kapatid bilang mga lingkod, at binigyan ko siya ng trigo at alak. Ano ngayon ang magagawa ko para sa iyo, anak ko?”
38 Sinabi(D) ni Esau sa kanyang ama, “Wala ka na bang basbas maliban sa isa, ama ko? Basbasan mo rin ako, ama ko.” At sumigaw si Esau at umiyak.
39 Sumagot(E) si Isaac na kanyang ama,
“Tingnan mo, papalayo sa taba ng lupa ang iyong tahanan,
at papalayo sa hamog ng langit sa itaas;
40 mabubuhay(F) ka sa pamamagitan ng iyong tabak
at maglilingkod ka sa iyong kapatid,
at kapag ikaw ay lumaban,
babaliin mo ang kanyang pamatok na nasa iyong leeg.”
Pinapunta si Jacob sa Padan-aram
41 Kaya't kinapootan ni Esau si Jacob dahil sa basbas na ibinigay sa kanya ng kanyang ama. At sinabi ni Esau sa sarili, “Malapit na ang mga araw ng pagluluksa sa aking ama; pagkatapos ay papatayin ko si Jacob na aking kapatid.”
42 Ngunit ang mga salita ni Esau na kanyang panganay ay naibalita kay Rebecca. Kaya't siya'y nagsugo at ipinatawag si Jacob na kanyang bunso at sinabi sa kanya, “Inaaliw ng iyong kapatid na si Esau ang kanyang sarili sa pagpaplanong ikaw ay patayin.
43 Ngayon, anak ko, sundin mo ang aking tinig; bumangon ka at tumakas ka patungo sa aking kapatid na si Laban na nasa Haran.
44 Tumigil ka sa kanya nang ilang araw hanggang sa mapawi ang galit ng iyong kapatid,
45 hanggang sa mapawi ang galit sa iyo ng iyong kapatid at malimutan niya ang ginawa mo sa kanya. Pagkatapos ay magsusugo ako at ipasusundo kita mula roon. Bakit kailangang kapwa kayo mawala sa akin sa isang araw?”
46 At sinabi ni Rebecca kay Isaac, “Ako'y yamot na sa aking buhay, dahil sa mga anak na babae ni Het. Kung si Jacob ay mag-aasawa mula sa mga anak ni Het na gaya ng mga ito mula sa mga anak ng lupain, ano pa ang kabuluhan ng buhay sa akin?”
Footnotes
- Genesis 27:3 Sa Hebreo ay huling hayop .
- Genesis 27:23 Sa Hebreo ay siya .
- Genesis 27:23 Sa Hebreo ay niya .
- Genesis 27:24 Sa Hebreo ay niya .
- Genesis 27:25 Sa Hebreo ay huling hayop .
Genesis 27
21st Century King James Version
27 And it came to pass that when Isaac was old, and his eyes were dim so that he could not see, he called Esau his eldest son and said unto him, “My son.” And he said unto him, “Behold, here am I.”
2 And he said, “Behold now, I am old; I know not the day of my death.
3 Now therefore take, I pray thee, thy weapons, thy quiver and thy bow, and go out to the field and take me some venison.
4 And make me savory meat, such as I love, and bring it to me, that I may eat, that my soul may bless thee before I die.”
5 And Rebekah heard when Isaac spoke to Esau his son. And Esau went to the field to hunt for venison, and to bring it.
6 And Rebekah spoke unto Jacob her son, saying, “Behold, I heard thy father speak unto Esau thy brother, saying,
7 ‘Bring me venison, and make me savory meat, that I may eat and bless thee before the Lord before my death.’
8 Now therefore, my son, obey my voice according to that which I command thee.
9 Go now to the flock, and fetch me from thence two good kids of the goats, and I will make them savory meat for thy father, such as he loveth;
10 and thou shalt bring it to thy father, that he may eat and that he may bless thee before his death.”
11 And Jacob said to Rebekah his mother, “Behold, Esau my brother is a hairy man, and I am a smooth man.
12 My father perhaps will feel me, and I shall seem to him as a deceiver; and I shall bring a curse upon myself and not a blessing.”
13 And his mother said unto him, “Upon me be thy curse, my son; only obey my voice, and go, fetch me them.”
14 And he went, and fetched and brought them to his mother; and his mother made savory meat, such as his father loved.
15 And Rebekah took goodly raiment of her eldest son Esau, which were with her in the house, and put them upon Jacob her younger son;
16 and she put the skins of the kids of the goats upon his hands and upon the smooth of his neck.
17 And she gave the savory meat and the bread, which she had prepared, into the hand of her son Jacob.
18 And he came unto his father, and said, “My father.” And he said, “Here am I. Who art thou, my son?”
19 And Jacob said unto his father, “I am Esau thy firstborn; I have done according as thou badest me. Arise, I pray thee, sit and eat of my venison, that thy soul may bless me.”
20 And Isaac said unto his son, “How is it that thou hast found it so quickly, my son?” And he said, “Because the Lord thy God brought it to me.”
21 And Isaac said unto Jacob, “Come near, I pray thee, that I may feel thee, my son, whether thou be my very son Esau or not.”
22 And Jacob went near unto Isaac his father; and he felt him and said, “The voice is Jacob’s voice, but the hands are the hands of Esau.”
23 And he discerned him not, because his hands were hairy, as his brother Esau’s hands; so he blessed him.
24 And he said, “Art thou my very son Esau?” And he said, “I am.”
25 And he said, “Bring it near to me, and I will eat of my son’s venison, that my soul may bless thee.” And he brought it near to him, and he ate; and he brought him wine, and he drank.
26 And his father Isaac said unto him, “Come near now, and kiss me, my son.”
27 And he came near, and kissed him; and he smelled the smell of his raiment, and blessed him and said, “See, the smell of my son is as the smell of a field which the Lord hath blessed.
28 Therefore God give thee of the dew of heaven, and the fatness of the earth, and plenty of corn and wine.
29 Let people serve thee, and nations bow down to thee; be lord over thy brethren, and let thy mother’s sons bow down to thee. Cursed be every one that curseth thee, and blessed be he that blesseth thee!”
30 And it came to pass, as soon as Isaac had made an end of blessing Jacob, and Jacob was yet scarcely gone out from the presence of Isaac his father, that Esau his brother came in from his hunting.
31 And he also had made savory meat, and brought it unto his father and said unto his father, “Let my father arise and eat of his son’s venison, that thy soul may bless me.”
32 And Isaac his father said unto him, “Who art thou?” And he said, “I am thy son, thy firstborn, Esau.”
33 And Isaac trembled exceedingly and said, “Who? Where is he that hath taken venison and brought it me, and I have eaten of all before thou camest, and have blessed him? Yea, and he shall be blessed.”
34 And when Esau heard the words of his father, he cried with a great and exceeding bitter cry, and said unto his father, “Bless me, even me also, O my father!”
35 And he said, “Thy brother came with subtlety, and hath taken away thy blessing.”
36 And he said, “Is not he rightly named Jacob [that is, A supplanter]? For he hath supplanted me these two times: he took away my birthright, and behold, now he hath taken away my blessing.” And he said, “Hast thou not reserved a blessing for me?”
37 And Isaac answered and said unto Esau, “Behold, I have made him thy lord, and all his brethren have I given to him for servants; and with corn and wine have I sustained him. And what shall I do now unto thee, my son?”
38 And Esau said unto his father, “Hast thou but one blessing, my father? Bless me, even me also, O my father!” And Esau lifted up his voice and wept.
39 And Isaac his father answered and said unto him, “Behold, thy dwelling shall be of the fatness of the earth, and of the dew of heaven from above.
40 And by thy sword shalt thou live, and shalt serve thy brother; and it shall come to pass when thou shalt have the dominion, that thou shalt break his yoke from off thy neck.”
41 And Esau hated Jacob because of the blessing wherewith his father blessed him. And Esau said in his heart, “The days of mourning for my father are at hand. Then will I slay my brother Jacob.”
42 And these words of Esau her elder son were told to Rebekah; and she sent and called Jacob her younger son, and said unto him, “Behold, thy brother Esau doth comfort himself concerning thee, purposing to kill thee.
43 Now therefore my son, obey my voice; and arise, flee thou to Laban my brother in Haran,
44 and tarry with him a few days until thy brother’s fury turn away—
45 until thy brother’s anger turn away from thee, and he forget that which thou hast done to him. Then I will send and fetch thee from thence. Why should I be deprived also of you both in one day?”
46 And Rebekah said to Isaac, “I am weary of my life because of the daughters of Heth. If Jacob take a wife of the daughters of Heth, such as these who are of the daughters of the land, what good shall my life do me?”
Copyright © 1994 by Deuel Enterprises, Inc.
