Genesis 2
BasisBijbel
God maakt alles (vervolg)
2 Zo maakte God de hemel en de aarde en alles wat daarop leeft en groeit. 2 Op de zevende dag was alles af en maakte God niets meer. Op de zevende dag rustte God uit van al zijn werk. 3 God zegende de zevende dag en maakte er een heilige dag van, omdat Hij toen uitrustte van het maken van de hemel en de aarde.
4 Zo zijn de hemel en de aarde ontstaan. Zo heeft de Heer God de hemel en de aarde gemaakt.
De tuin van Eden
5 In het begin waren er nog helemaal geen struiken op de aarde. Er groeide zelfs geen gras. Want de Heer God had het nog niet laten regenen. Er was ook nog niemand om de grond te bewerken. 6 Er steeg damp op uit de aarde. Die damp zorgde ervoor dat de grond vochtig bleef. 7 Toen de Heer God de hemel en de aarde maakte, maakte Hij ook de mens. Hij maakte hem van het stof van de aarde en blies de levensadem in zijn neus. Zo werd de mens een levend wezen.
8 Ook maakte de Heer God een tuin in Eden (= 'prachtig'), in het Oosten. Daar zette Hij de mens neer die Hij had gemaakt. 9 Ook zorgde de Heer God ervoor dat daar allerlei bomen groeiden. Prachtige bomen met heerlijke vruchten. Midden in de tuin stonden de boom van eeuwig leven en de boom van kennis van goed en kwaad.
10 In de tuin van Eden was de bron van een rivier, die de tuin vochtig hield. Deze rivier splitst zich in vier andere rivieren. 11 De eerste rivier heet de Pison. Hij stroomt om het hele land Havila heen, waar goud wordt gevonden. 12 Dat goud is heel zuiver. Verder vind je daar ook balsemhars en sardonyx.[a] 13 De tweede rivier is de Gihon. Hij stroomt om het hele land Ethiopië heen. 14 De derde rivier is de Hidekel.[b] Hij stroomt naar het oosten van Assur. De vierde rivier is de Eufraat.
15 De Heer God zette de mens in de tuin van Eden, om voor de tuin te zorgen. 16 Hij waarschuwde hem: "Je mag van alle bomen in de tuin eten zoveel je wil. 17 Maar je mag niet eten van de boom van kennis van goed en kwaad. Want op de dag dat je daarvan eet, zul je sterven."
God maakt de vrouw
18 En de Heer God zei: "Het is niet goed dat de mens alleen is. Ik zal iemand maken die bij hem past en die hem kan helpen."
19 De Heer had van het stof van de aarde alle dieren en alle vogels gemaakt. Daarna had Hij ze naar Adam (= 'mens' of 'stof') gebracht. Want Adam mocht alle dieren namen geven. En zoals Adam de dieren noemen zou, zo zouden ze voortaan heten. 20 Adam gaf aan al het vee, aan alle vogels en aan alle wilde dieren een naam. Maar hij zag er niemand bij die bij hem paste en die hem zou kunnen helpen. 21 Toen zorgde de Heer God ervoor dat Adam in een diepe slaap viel. En terwijl Adam sliep, nam Hij één van zijn ribben weg. Daarna maakte Hij die plaats weer dicht met vlees. 22 Van die rib maakte de Heer God een vrouw. Hij bracht haar naar Adam. 23 Toen zei Adam: "Dit is eindelijk iemand die bij mij past! Ze is van mijn eigen vlees en bloed gemaakt. Ik zal haar 'mannin' noemen, omdat ze uit de man gemaakt is."
24 Daarom zal een man weggaan bij zijn vader en moeder en van zijn vrouw houden en trouw aan haar zijn.[c] Vanaf dan zijn ze één geheel. 25 En Adam en zijn vrouw waren allebei naakt, maar ze schaamden zich niet.
Footnotes
- Genesis 2:12 Balsemhars is een soort hars waarvan een olie gemaakt werd die lekker rook. Die olie werd bijvoorbeeld voor parfum gebruikt. Sardonyx is een half-edelsteen.
- Genesis 2:14 Waarschijnlijk is de Hidekel de Tigris.
- Genesis 2:24 Eigenlijk staat hier dat hij zijn vader en moeder zal verlaten en aan zijn vrouw zal 'kleven'. Lees ook 1 Korintiërs 6:16.
Genesis 2
1599 Geneva Bible
2 2 God resteth the seventh day, and sanctifieth it. 15 He setteth man in the garden. 22 He createth the woman. 24 Marriage is ordained.
1 Thus the heavens and the earth were finished, and all the [a]host of them.
2 For in the seventh day God ended his work which he had made, (A)and the seventh day he [b]rested from all his work, which he had made.
3 So God blessed the seventh day, and [c]sanctified it, because that in it he had rested from all his work, which God created and made.
4 ¶ These are the [d]generations of the heavens and of the earth, when they were created, in the day, that the Lord God made the earth and the heavens,
5 And every [e]plant of the field, before it was in the earth, and every herb of the field, before it grew, for the Lord God had not caused it to [f]rain upon the earth, neither was there a man to till the ground,
6 But a mist went up from the earth, and watered all the earth.
7 ¶ The Lord God also [g]made the man [h]of the dust of the ground, and breathed in his face breath of life, (B)and the man was a living soul.
8 And the Lord God planted a garden Eastward in [i]Eden, and there he put the man whom he had made.
9 (For out of the ground made the Lord God to grow every tree pleasant to the sight, and good for meat: the [j]tree of life also in the midst of the garden, [k]and the tree of knowledge of good and of evil.
10 And out of Eden went a river to water the garden, and from thence it was divided, and became into four heads.
11 The name of one is Pishon: the same compasseth the whole land of [l]Havilah, where is gold.
12 And the gold of that land is good: there is [m]Bdellium, and the Onyx stone.
13 And the name of the second river is Gihon: the same compasseth the whole land of [n]Cush.
14 And the name of the [third] river is [o]Hiddekel: this goeth toward the East side of [p]Ashshur: and the fourth river is [q]Parah)
15 ¶ Then the Lord God took the man, and put him into the garden of Eden, that he might [r]dress it, and keep it.
16 And the Lord God [s]commanded the man, saying, [t]Thou shalt eat freely of every tree of the garden,
17 But of the tree of knowledge of good and evil, thou shalt not eat of it: for [u]in the day that thou eatest thereof, thou shalt die the [v]death.
18 Also the Lord God said, It is not good that the man should be himself alone: I will make him an help [w]meet for him.
19 So the Lord God formed of the earth every beast of the field, and every fowl of the heaven, and brought them unto the [x]man to see how he would call them: for howsoever the man named the living creature, so was the name thereof.
20 The man therefore gave names unto all cattle, and to the fowl of the heaven, and to every beast of the field: but for Adam found he not an helper meet for him.
21 ¶ Therefore the Lord God caused an heavy sleep to fall upon the man, and he slept: and he took one of his ribs, and closed up the flesh in stead thereof.
22 And the rib which the Lord God had taken from the man, [y]made he a [z]woman, and brought her to the man.
23 Then the man said, (C)This now is bone of my bones, and flesh of my flesh. She shall be called [aa]woman, because she was taken out of the man.
24 (D)Therefore shall man leave [ab]his father and his mother, and shall cleave to his wife, and they shall be one flesh.
25 And they were both naked, the man and his wife, and they were not [ac]ashamed.
Footnotes
- Genesis 2:1 That is, the innumerable abundance of creatures in heaven and earth.
- Genesis 2:2 For he had now finished his creation, but his providence still watcheth over his creatures, and governeth them.
- Genesis 2:3 Appointed it to be kept holy, that man might therein consider the excellency of his works and God’s goodness toward him.
- Genesis 2:4 Or, the original and beginning.
- Genesis 2:5 Or, tree, as Gen. 21:15.
- Genesis 2:5 God only openeth the heavens and shutteth them, he sendeth drought and rain according to his good pleasure.
- Genesis 2:7 Or, formed.
- Genesis 2:7 He showeth whereof man’s body was created, to the intent that man should not glory in the excellency of his own nature.
- Genesis 2:8 This was the name of a place, as some think in Mesopotamia, most pleasant and abundant in all things.
- Genesis 2:9 Which was a sign of the life received of God.
- Genesis 2:9 That is, of miserable experience, which came by disobeying God.
- Genesis 2:11 Which Havilah is a country joining to Persia Eastward, and inclineth toward the West.
- Genesis 2:12 Or, precious stone, or pearl. Pliny saith it is the name of a tree.
- Genesis 2:13 Or, Ethiopia.
- Genesis 2:14 Or, Tigris.
- Genesis 2:14 Or, Assyria.
- Genesis 2:14 Or, Euphrates.
- Genesis 2:15 God would not have man idle, though as yet there was no need to labor.
- Genesis 2:16 So that man might know there was a sovereign Lord, to whom he owed obedience.
- Genesis 2:16 Hebrew, eating thou shalt eat of.
- Genesis 2:17 Or, whensoever.
- Genesis 2:17 By this death he meaneth the separation of man from God, who is our life and chief felicity: and also that our disobedience is the cause thereof.
- Genesis 2:18 Hebrew, before him.
- Genesis 2:19 By moving them to come and submit themselves to Adam.
- Genesis 2:22 Hebrew, built.
- Genesis 2:22 Signifying that mankind was perfect, when the woman was created, which before was like an imperfect building.
- Genesis 2:23 Or, Manness, because she cometh of man: for in Hebrew Ish is man, and Ishah the woman.
- Genesis 2:24 So that marriage requireth a greater duty of us toward our wives, than otherwise we are bound to show to our parents.
- Genesis 2:25 For before sin entered, all things were honest and comely.
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016
Geneva Bible, 1599 Edition. Published by Tolle Lege Press. All rights reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, without written permission from the publisher, except in the case of brief quotations in articles, reviews, and broadcasts.
