Add parallel Print Page Options

Lot leaves Sodom

19 The two messengers entered Sodom in the evening. Lot, who was sitting at the gate of Sodom, saw them, got up to greet them, and bowed low. He said, “Come to your servant’s house, spend the night, and wash your feet. Then you can get up early and go on your way.”

But they said, “No, we will spend the night in the town square.” He pleaded earnestly with them, so they went with him and entered his house. He made a big meal for them, even baking unleavened bread, and they ate.

Before they went to bed, the men of the city of Sodom—everyone from the youngest to the oldest—surrounded the house and called to Lot, “Where are the men who arrived tonight? Bring them out to us so that we may have sex with them.”

Lot went out toward the entrance, closed the door behind him, and said, “My brothers, don’t do such an evil thing. I’ve got two daughters who are virgins. Let me bring them out to you, and you may do to them whatever you wish. But don’t do anything to these men because they are now under the protection of my roof.”

They said, “Get out of the way!” And they continued, “Does this immigrant want to judge us? Now we will hurt you more than we will hurt them.” They pushed Lot back and came close to breaking down the door. 10 The men inside reached out and pulled Lot back into the house with them and slammed the door. 11 Then the messengers blinded the men near the entrance of the house, from the youngest to the oldest, so that they groped around trying to find the entrance.

12 The men said to Lot, “Who’s still with you here? Take away from this place your sons-in-law, your sons, your daughters, and everyone else you have in the city 13 because we are about to destroy this place. The Lord has found the cries of injustice so serious that the Lord sent us to destroy it.”

14 Lot went to speak to his sons-in-law, married to his daughters, and said, “Get up and get out of this place because the Lord is about to destroy the city.” But his sons-in-law thought he was joking.

15 When dawn broke, the messengers urged Lot, “Get up and take your wife and your two daughters who are here so that you are not swept away because of the evil in this city.” 16 He hesitated, but because the Lord intended to save him, the men grabbed him, his wife, and two daughters by the hand, took him out, and left him outside the city.

17 After getting them out, the men said, “Save your lives! Don’t look back! And don’t stay in the valley. Escape to the mountains so that you are not swept away.”

18 But Lot said to them, “No, my lords, please. 19 You’ve done me a favor and have been so kind to save my life. But I can’t escape to the mountains since the catastrophe might overtake me there and I’d die. 20 This city here is close enough to flee to, and it’s small. It’s small, right? Let me escape there, and my life will be saved.”

21 He said to Lot, “I’ll do this for you as well; I won’t overthrow the city that you have described. 22 Hurry! Escape to it! I can’t do anything until you get there.” That is why the name of the city is Zoar.[a]

Sodom and Gomorrah destroyed

23 As the sun rose over the earth, Lot arrived in Zoar; 24 and the Lord rained down burning asphalt from the skies onto Sodom and Gomorrah. 25 The Lord destroyed these cities, the entire valley, everyone who lived in the cities, and all of the fertile land’s vegetation. 26 When Lot’s wife looked back, she turned into a pillar of salt.

27 Abraham set out early for the place where he had stood with the Lord, 28 and looked out over Sodom and Gomorrah and over all the land of the valley. He saw the smoke from the land rise like the smoke from a kiln.

Origin of Moab and Ammon

29 When God destroyed the cities in the valley, God remembered Abraham and sent Lot away from the disaster that overtook the cities in which Lot had lived. 30 Since Lot had become fearful of living in Zoar, he and his two daughters headed up from Zoar and settled in the mountains where he and his two daughters lived in a cave. 31 The older daughter said to the younger, “Our father is old, and there are no men in the land to sleep with us as is the custom everywhere. 32 Come on, let’s give our father wine to drink, lie down with him, and we’ll have children from our father.” 33 That night they served their father wine, and the older daughter went in and lay down with her father, without him noticing when she lay down or got up. 34 The next day the older daughter said to the younger, “Since I lay down with our father last night, let’s serve him wine tonight too, and you go in and lie down with him so that we will both have children from our father.” 35 They served their father wine that night also, and the younger daughter lay down with him, without him knowing when she lay down or got up. 36 Both of Lot’s daughters became pregnant by their father. 37 The older daughter gave birth to a son and named him Moab. He is the ancestor of today’s Moabites. 38 The younger daughter also gave birth to a son and named him Ben-ammi.[b] He is the ancestor of today’s Ammonites.

Footnotes

  1. Genesis 19:22 Or small
  2. Genesis 19:38 Or son of my people

De engelen komen bij Lot

19 De twee engelen kwamen 's avonds bij Sodom. Lot zat in de poort van de stad. Toen hij hen zag, stond hij op, liep hun tegemoet en boog zich diep. Hij zei: "Heren, wilt u alstublieft mijn gasten zijn? Blijf vannacht in mijn huis slapen. U kan er uw voeten wassen en dan morgen vroeg weer verder reizen." Maar ze zeiden: "Nee, we blijven vannacht op het plein slapen." Maar toen Lot erg bij hen aandrong, gingen ze met hem mee naar huis. Hij maakte voor hen een maaltijd klaar en bakte brood voor hen. Ze aten.

Toen ze naar bed wilden gaan, omsingelden de mannen van Sodom het huis. Alle mannen van de hele stad, jong en oud, waren naar Lots huis gekomen. Ze schreeuwden naar Lot: "Waar zijn die mannen die vannacht bij je zijn gekomen? Breng ze naar buiten, want we willen seks met hen hebben!" Toen ging Lot naar buiten en deed de deur achter zich dicht. Hij zei: "Vrienden, doe dat alsjeblieft niet. Ik heb twee jonge, ongetrouwde dochters. Die wil ik wel naar buiten brengen. Jullie mogen met hen doen wat jullie willen. Maar doe deze mannen geen kwaad. Ze zijn mijn gasten en ze staan onder mijn bescherming."[a] Maar ze zeiden: "Opzij! Jij bent maar een vreemdeling hier en nu wil jij ons vertellen wat wij moeten doen? Pas maar op, anders doen we met jou nog iets ergers dan met hen!" En ze drongen tegen Lot op en probeerden de deur open te breken. 10 Maar Lots gasten trokken Lot naar binnen en deden de deur dicht. 11 En ze zorgden ervoor dat de kerels de deur niet konden vinden, hoe goed ze ook zochten. Het was net alsof ze blind waren.

12 Toen zeiden de mannen tegen Lot: "Wie horen er hier nog meer bij jou? Zijn je dochters verloofd? Heb je nog meer zonen of dochters? Als er in de stad nog meer mensen bij jou horen, neem hen dan mee, de stad uit. 13 Want we gaan deze stad verwoesten. De Heer heeft gehoord dat er luid wordt geklaagd over de slechtheid van de mensen hier. Daarom heeft Hij ons gestuurd om de stad te vernietigen." 14 Toen ging Lot naar de mannen die met zijn dochters zouden trouwen en zei: "Kom mee, vlucht de stad uit, want de Heer gaat de stad verwoesten." Maar ze dachten dat hij hen voor de gek hield.

De verwoesting van Sodom

15 Het begon dag te worden. Daarom drongen de engelen er bij Lot op aan dat hij moest opschieten. Ze zeiden: "Kom mee en vlucht met je vrouw en je twee dochters. Dan zullen jullie niet worden gedood. Want de stad gaat verwoest worden vanwege alle misdaden die hier gebeuren." 16 Maar Lot bleef aarzelen. Daarom grepen de mannen hem, zijn vrouw en zijn twee dochters bij de hand en brachten hen de stad uit. Want de Heer wilde hen redden. 17 Zodra ze buiten de stad waren, zeiden ze: "Ren voor je leven! Kijk niet om en blijf niet hier in de vlakte staan. Vlucht naar de bergen, zodat jullie niet sterven." 18 Maar Lot zei: "Nee, heer, kijk toch! 19 U bent zo goed voor mij geweest en heeft mijn leven gered. Maar de bergen zijn te ver! Dat haal ik niet! De ramp zal mij inhalen en mij doden. 20 Kijk, dat stadje daar is dichtbij genoeg om naartoe te vluchten. Dat is maar een klein stadje. Dat kunt u toch wel heel laten? Dan kan ik daarheen vluchten om in leven te blijven." 21 Toen zei de engel tegen hem: "Ik zal ook nu doen wat je vraagt. Ik zal dat stadje niet omkeren. 22 Schiet op, vlucht daar maar heen. Want ik zal niets kunnen doen voordat jullie daar zijn aangekomen." Daarom noemen de mensen die stad sindsdien Zoar (= 'klein').

23 De zon ging net op toen Lot in Zoar aankwam. 24 Toen liet de Heer zwavel en vuur uit de hemel op Sodom en Gomorra neerregenen. 25 En Hij keerde die steden om, met het hele gebied er omheen, alle bewoners van de twee steden en alle akkers. 26 Maar Lots vrouw, die achter Lot liep, keek om en veranderde in een zoutpilaar.

27 De volgende ochtend ging Abraham al vroeg naar de plaats waar hij met de Heer had gesproken. 28 Hij keek in de richting van de vlakte waar Sodom en Gomorra lagen. Hij zag dat er rook van de aarde opsteeg, als de rook van een oven.

29 Toen God de steden in de vlakte verwoestte, was God niet vergeten wat Hij Abraham had beloofd. Hij dacht aan wat Abraham Hem had gevraagd. Daarom redde Hij Lot toen Hij de steden omkeerde waarin Lot had gewoond.

De dochters van Lot

30 Lot durfde niet in Zoar te blijven. Hij ging met zijn twee dochters in een grot in de bergen wonen. 31 De oudste dochter zei tegen de jongste dochter: "Onze vader is al oud en er is hier nergens een man om mee te trouwen, zoals dat hoort. 32 Laten we onze vader zoveel wijn te drinken geven dat hij dronken wordt, en dan met hem naar bed gaan. Dan zullen we door hem toch kinderen krijgen en zal de familie van onze vader blijven bestaan." 33 Die avond gaven ze hun vader veel wijn te drinken, zodat hij dronken werd. En de oudste dochter ging bij haar vader liggen en ging later weer weg. Lot wist er later niets van. 34 De volgende morgen zei de oudste dochter tegen de jongste: "Ik ben gisteren met mijn vader naar bed geweest. We zullen hem ook deze avond veel wijn te drinken geven. Dan ga jij met hem naar bed. Dan zullen we door onze vader kinderen krijgen en zal de familie van onze vader blijven bestaan." 35 Zo gaven ze hun vader ook die avond veel wijn te drinken, zodat hij dronken werd. Nu ging de jongste dochter bij haar vader liggen en ging later weer weg. En Lot wist er later niets van. 36 En de twee dochters raakten in verwachting van hun vader. 37 De oudste dochter kreeg een zoon, die ze Moab (= 'van een vader') noemde. Hij is de voorvader van de Moabieten. 38 Ook de jongste dochter kreeg een zoon, die ze Ben-Ammi (= 'zoon van mijn volk') noemde. Hij is de voorvader van de Ammonieten.

Footnotes

  1. Genesis 19:8 In die tijd was het de plicht van een gastheer om zijn gasten tot elke prijs te beschermen. Hij was er verantwoordelijk voor dat hun niets zou gebeuren. Lot was zelfs bereid zijn dochters daarvoor op te offeren.