Genesis 14
Het Boek
Lot door Abram gered
14 Het was oorlog. Koning Amrafel van Sinear, koning Arjoch van Ellasar, koning Kedorlaomer van Elam en koning Tidal van Goïm 2 streden tegen koning Bera van Sodom, koning Birsa van Gomorra, koning Sinab van Adma, koning Semeber van Seboïm en de koning van Bela, ook wel Soar genoemd.
3 De laatsten mobiliseerden hun legers en kwamen samen in het dal Siddim, waar tegenwoordig de Dode Zee is. 4 Zij waren twaalf jaar lang onderworpen geweest aan koning Kedorlaomer. Nu, in het dertiende jaar, kwamen zij in opstand. 5,6 Een jaar later kwamen Kedorlaomer en zijn bondgenoten in het gebied aan en er ontstond een hevige veldslag. De volgende stammen werden verslagen: de Refaïeten bij Asterot-Karnaïm, de Zuzieten bij Ham, de Emieten bij Sawe-Kirjataïm en de Chorieten in het gebergte Seïr tot aan El-Paran, vlak aan de rand van de woestijn. 7 Daarna trokken de zegevierende legers naar En-Mispat (dat later Kades werd genoemd), waar zij de Amalekieten versloegen, zij gingen verder naar Chaseson-Tamar en versloegen daar de Amorieten.
8,9 Toen trok het leger van de koningen van Sodom, Gomorra, Adma, Seboïm en Bela (of Soar) naar het dal Siddim en bond daar de strijd aan met het leger van Kedorlaomer en zijn bondgenoten. Vijf koningen tegen vier. De vijf delfden het onderspit. 10 Ze sloegen op de vlucht en enkelen kwamen om in de asfaltputten die overal in het dal verspreid lagen. De overlevenden vluchtten de bergen in. 11 De overwinnaars plunderden Sodom en Gomorra en namen alle waardevolle dingen mee. 12 Ook Abrams neef Lot die in Sodom woonde, werd met al zijn bezittingen meegenomen.
13 Een vluchteling vertelde dit aan Abram de Hebreeër, die woonde bij de eikenbossen van de Amoriet Mamre. Mamreʼs broers Eskol en Aner waren bondgenoten van Abram. 14 Toen Abram hoorde dat Lot ook gevangen was genomen, riep hij al zijn mannen bijeen, 318 in totaal en ging achter het terugtrekkende leger aan dat ondertussen bij Dan was aangekomen. 15 Die nacht verdeelde Abram zijn legertje in groepen en sloeg de vijand uiteen. Hij achtervolgde de vluchtenden tot Choba, dat ten noorden van Damascus ligt. 16 Zo heroverde Abram alles: de hele buit, zijn neef Lot en al Lots bezittingen, de vrouwen en de andere gevangenen.
Abram geeft tiende aan Melchisedek
17 Toen Abram terugkeerde na zijn overwinning op Kedorlaomer en diens bondgenoten in het dal Sawe (later het Koningsdal genoemd), ging de koning van Sodom hem tegemoet. 18 Melchisedek, de koning van Salem (Jeruzalem), die priester was van God, de Allerhoogste, kwam met brood en wijn voor Abram en zijn mannen.
19,20 Melchisedek zegende Abram met de woorden: ‘God, de Allerhoogste, de Schepper van hemel en aarde, moge u zegenen, Abram. En geprezen zij God, die uw vijanden het onderspit heeft laten delven.’ Hierna schonk Abram Melchisedek een tiende deel van alles wat hij had heroverd.
21 De koning van Sodom vroeg: ‘Geef mij mijn mensen terug, de rest van mijn goederen mag u houden!’ 22 Maar Abram weigerde: ‘Ik zweer bij de Here God, de Allerhoogste, de Schepper van hemel en aarde: 23 nog geen schoenveter zal ik van u aannemen, anders kunt u later zeggen: “Ik heb Abram rijk gemaakt.” 24 Het enige dat ik kan aannemen, is een vergoeding voor wat mijn mannen hebben gegeten. Maar mijn bondgenoten Aner, Eskol en Mamre kunt u wel een deel van de buit geven.’
Génesis 14
La Biblia de las Américas
La guerra de los reyes
14 Y aconteció en los días de Amrafel, rey de Sinar(A), Arioc, rey de Elasar, Quedorlaomer, rey de Elam(B), y Tidal, rey de Goyim[a], 2 que estos hicieron guerra a Bera, rey de Sodoma, y a Birsa, rey de Gomorra, a Sinab, rey de Adma(C), a Semeber, rey de Zeboim(D), y al rey de Bela, es decir, Zoar(E). 3 Todos estos se reunieron como aliados[b] en el valle de Sidim(F), es decir, el mar Salado(G). 4 Doce años habían servido a Quedorlaomer, pero en el año trece se rebelaron. 5 Y en el año catorce, Quedorlaomer y los reyes que estaban con él, vinieron y derrotaron[c] a los refaítas(H) en Astarot Karnaim(I), a los zuzitas en Ham, a los emitas en Save-quiriataim[d](J), 6 y a los horeos en el monte de Seir(K) hasta El-parán(L), que está junto al desierto. 7 Entonces volvieron a En-mispat, es decir, Cades(M), y conquistaron[e] todo el territorio de los amalecitas, y también a los amorreos que habitaban en Hazezon-tamar(N). 8 Y salió el rey de Sodoma, con el rey de Gomorra, el rey de Adma, el rey de Zeboim y el rey de Bela, es decir, Zoar, y presentaron batalla contra ellos en el valle de Sidim(O): 9 esto es, contra Quedorlaomer, rey de Elam, Tidal, rey de Goyim[f], Amrafel, rey de Sinar, y Arioc, rey de Elasar; cuatro reyes contra cinco. 10 Y el valle de Sidim estaba lleno de pozos de asfalto; y el rey de Sodoma(P) y el de Gomorra huyeron y cayeron allí. Y los demás huyeron a los montes(Q). 11 Entonces tomaron todos los bienes de Sodoma y Gomorra y todas sus provisiones, y se fueron. 12 Y tomaron también a Lot, sobrino de Abram(R), con todas sus posesiones, pues él habitaba en Sodoma(S), y partieron.
Abram libera a Lot
13 Y uno de los que escaparon[g] vino y se lo hizo saber a Abram el hebreo(T), que habitaba en el encinar[h] de Mamre(U) el amorreo, hermano de Escol y hermano de Aner, y estos eran aliados(V) de[i] Abram. 14 Al oír Abram que su pariente[j](W) había sido llevado cautivo, movilizó a sus hombres adiestrados nacidos en su casa(X), trescientos dieciocho, y salió en su persecución hasta Dan(Y). 15 Y por la noche, él, con sus siervos, organizó sus fuerzas[k](Z) contra ellos, y los derrotó[l] y los persiguió hasta Hoba, que está al norte[m] de Damasco(AA). 16 Y recobró todos sus bienes(AB), también a su pariente[n] Lot(AC) con sus posesiones, y también a las mujeres y a la gente.
Abram y Melquisedec
17 A su regreso después de derrotar[o] a Quedorlaomer y a los reyes que estaban con él, salió a su encuentro el rey de Sodoma(AD) en el valle de Save, es decir, el valle del Rey(AE). 18 Entonces Melquisedec, rey de Salem(AF), sacó pan y vino(AG); él era sacerdote(AH) del Dios Altísimo[p]. 19 Y lo bendijo, diciendo[q]:
Bendito sea Abram del Dios Altísimo,
creador[r] del cielo y de la tierra(AI);
20 y bendito sea el Dios Altísimo
que entregó a tus enemigos en tu mano.
Y le dio Abram el diezmo de todo(AJ). 21 Y el rey de Sodoma dijo a Abram: Dame las personas[s] y toma para ti los bienes. 22 Y Abram dijo al rey de Sodoma: He jurado[t] al Señor, Dios Altísimo, creador[u] del cielo y de la tierra(AK), 23 que no tomaré ni un hilo ni una correa de zapato, ni ninguna cosa(AL) tuya, para que no digas: «Yo enriquecí a Abram». 24 Nada tomaré[v], excepto lo que los jóvenes han comido y la parte de los hombres que fueron conmigo: Aner, Escol y Mamre(AM). Ellos tomarán su parte.
Footnotes
- Génesis 14:1 O, naciones
- Génesis 14:3 Lit., se juntaron
- Génesis 14:5 Lit., e hirieron
- Génesis 14:5 O, el llano de Quiriataim
- Génesis 14:7 Lit., e hirieron
- Génesis 14:9 O, naciones
- Génesis 14:13 Lit., el fugitivo
- Génesis 14:13 O, los terebintos
- Génesis 14:13 Lit., poseedores del pacto con
- Génesis 14:14 Lit., hermano
- Génesis 14:15 Lit., él se dividió
- Génesis 14:15 Lit., hirió
- Génesis 14:15 Lit., a la izquierda
- Génesis 14:16 Lit., hermano
- Génesis 14:17 Lit., de herir
- Génesis 14:18 Heb., El Elyon, y así en el resto del cap.
- Génesis 14:19 Lit., y dijo
- Génesis 14:19 Lit., poseedor
- Génesis 14:21 Lit., almas
- Génesis 14:22 Lit., levantado mi mano
- Génesis 14:22 Lit., poseedor
- Génesis 14:24 Lit., Nada para mí
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
