Añadir traducción en paralelo Imprimir Opciones de la página

Joseph’s Dreams

37 So Jacob settled again in the land of Canaan, where his father had lived as a foreigner.

This is the account of Jacob and his family. When Joseph was seventeen years old, he often tended his father’s flocks. He worked for his half brothers, the sons of his father’s wives Bilhah and Zilpah. But Joseph reported to his father some of the bad things his brothers were doing.

Jacob[a] loved Joseph more than any of his other children because Joseph had been born to him in his old age. So one day Jacob had a special gift made for Joseph—a beautiful robe.[b] But his brothers hated Joseph because their father loved him more than the rest of them. They couldn’t say a kind word to him.

One night Joseph had a dream, and when he told his brothers about it, they hated him more than ever. “Listen to this dream,” he said. “We were out in the field, tying up bundles of grain. Suddenly my bundle stood up, and your bundles all gathered around and bowed low before mine!”

His brothers responded, “So you think you will be our king, do you? Do you actually think you will reign over us?” And they hated him all the more because of his dreams and the way he talked about them.

Soon Joseph had another dream, and again he told his brothers about it. “Listen, I have had another dream,” he said. “The sun, moon, and eleven stars bowed low before me!”

10 This time he told the dream to his father as well as to his brothers, but his father scolded him. “What kind of dream is that?” he asked. “Will your mother and I and your brothers actually come and bow to the ground before you?” 11 But while his brothers were jealous of Joseph, his father wondered what the dreams meant.

12 Soon after this, Joseph’s brothers went to pasture their father’s flocks at Shechem. 13 When they had been gone for some time, Jacob said to Joseph, “Your brothers are pasturing the sheep at Shechem. Get ready, and I will send you to them.”

“I’m ready to go,” Joseph replied.

14 “Go and see how your brothers and the flocks are getting along,” Jacob said. “Then come back and bring me a report.” So Jacob sent him on his way, and Joseph traveled to Shechem from their home in the valley of Hebron.

15 When he arrived there, a man from the area noticed him wandering around the countryside. “What are you looking for?” he asked.

16 “I’m looking for my brothers,” Joseph replied. “Do you know where they are pasturing their sheep?”

17 “Yes,” the man told him. “They have moved on from here, but I heard them say, ‘Let’s go on to Dothan.’” So Joseph followed his brothers to Dothan and found them there.

Joseph Sold into Slavery

18 When Joseph’s brothers saw him coming, they recognized him in the distance. As he approached, they made plans to kill him. 19 “Here comes the dreamer!” they said. 20 “Come on, let’s kill him and throw him into one of these cisterns. We can tell our father, ‘A wild animal has eaten him.’ Then we’ll see what becomes of his dreams!”

21 But when Reuben heard of their scheme, he came to Joseph’s rescue. “Let’s not kill him,” he said. 22 “Why should we shed any blood? Let’s just throw him into this empty cistern here in the wilderness. Then he’ll die without our laying a hand on him.” Reuben was secretly planning to rescue Joseph and return him to his father.

23 So when Joseph arrived, his brothers ripped off the beautiful robe he was wearing. 24 Then they grabbed him and threw him into the cistern. Now the cistern was empty; there was no water in it. 25 Then, just as they were sitting down to eat, they looked up and saw a caravan of camels in the distance coming toward them. It was a group of Ishmaelite traders taking a load of gum, balm, and aromatic resin from Gilead down to Egypt.

26 Judah said to his brothers, “What will we gain by killing our brother? We’d have to cover up the crime.[c] 27 Instead of hurting him, let’s sell him to those Ishmaelite traders. After all, he is our brother—our own flesh and blood!” And his brothers agreed. 28 So when the Ishmaelites, who were Midianite traders, came by, Joseph’s brothers pulled him out of the cistern and sold him to them for twenty pieces[d] of silver. And the traders took him to Egypt.

29 Some time later, Reuben returned to get Joseph out of the cistern. When he discovered that Joseph was missing, he tore his clothes in grief. 30 Then he went back to his brothers and lamented, “The boy is gone! What will I do now?”

31 Then the brothers killed a young goat and dipped Joseph’s robe in its blood. 32 They sent the beautiful robe to their father with this message: “Look at what we found. Doesn’t this robe belong to your son?”

33 Their father recognized it immediately. “Yes,” he said, “it is my son’s robe. A wild animal must have eaten him. Joseph has clearly been torn to pieces!” 34 Then Jacob tore his clothes and dressed himself in burlap. He mourned deeply for his son for a long time. 35 His family all tried to comfort him, but he refused to be comforted. “I will go to my grave[e] mourning for my son,” he would say, and then he would weep.

36 Meanwhile, the Midianite traders[f] arrived in Egypt, where they sold Joseph to Potiphar, an officer of Pharaoh, the king of Egypt. Potiphar was captain of the palace guard.

Judah and Tamar

38 About this time, Judah left home and moved to Adullam, where he stayed with a man named Hirah. There he saw a Canaanite woman, the daughter of Shua, and he married her. When he slept with her, she became pregnant and gave birth to a son, and he named the boy Er. Then she became pregnant again and gave birth to another son, and she named him Onan. And when she gave birth to a third son, she named him Shelah. At the time of Shelah’s birth, they were living at Kezib.

In the course of time, Judah arranged for his firstborn son, Er, to marry a young woman named Tamar. But Er was a wicked man in the Lord’s sight, so the Lord took his life. Then Judah said to Er’s brother Onan, “Go and marry Tamar, as our law requires of the brother of a man who has died. You must produce an heir for your brother.”

But Onan was not willing to have a child who would not be his own heir. So whenever he had intercourse with his brother’s wife, he spilled the semen on the ground. This prevented her from having a child who would belong to his brother. 10 But the Lord considered it evil for Onan to deny a child to his dead brother. So the Lord took Onan’s life, too.

11 Then Judah said to Tamar, his daughter-in-law, “Go back to your parents’ home and remain a widow until my son Shelah is old enough to marry you.” (But Judah didn’t really intend to do this because he was afraid Shelah would also die, like his two brothers.) So Tamar went back to live in her father’s home.

12 Some years later Judah’s wife died. After the time of mourning was over, Judah and his friend Hirah the Adullamite went up to Timnah to supervise the shearing of his sheep. 13 Someone told Tamar, “Look, your father-in-law is going up to Timnah to shear his sheep.”

14 Tamar was aware that Shelah had grown up, but no arrangements had been made for her to come and marry him. So she changed out of her widow’s clothing and covered herself with a veil to disguise herself. Then she sat beside the road at the entrance to the village of Enaim, which is on the road to Timnah. 15 Judah noticed her and thought she was a prostitute, since she had covered her face. 16 So he stopped and propositioned her. “Let me have sex with you,” he said, not realizing that she was his own daughter-in-law.

“How much will you pay to have sex with me?” Tamar asked.

17 “I’ll send you a young goat from my flock,” Judah promised.

“But what will you give me to guarantee that you will send the goat?” she asked.

18 “What kind of guarantee do you want?” he replied.

She answered, “Leave me your identification seal and its cord and the walking stick you are carrying.” So Judah gave them to her. Then he had intercourse with her, and she became pregnant. 19 Afterward she went back home, took off her veil, and put on her widow’s clothing as usual.

20 Later Judah asked his friend Hirah the Adullamite to take the young goat to the woman and to pick up the things he had given her as his guarantee. But Hirah couldn’t find her. 21 So he asked the men who lived there, “Where can I find the shrine prostitute who was sitting beside the road at the entrance to Enaim?”

“We’ve never had a shrine prostitute here,” they replied.

22 So Hirah returned to Judah and told him, “I couldn’t find her anywhere, and the men of the village claim they’ve never had a shrine prostitute there.”

23 “Then let her keep the things I gave her,” Judah said. “I sent the young goat as we agreed, but you couldn’t find her. We’d be the laughingstock of the village if we went back again to look for her.”

24 About three months later, Judah was told, “Tamar, your daughter-in-law, has acted like a prostitute. And now, because of this, she’s pregnant.”

“Bring her out, and let her be burned!” Judah demanded.

25 But as they were taking her out to kill her, she sent this message to her father-in-law: “The man who owns these things made me pregnant. Look closely. Whose seal and cord and walking stick are these?”

26 Judah recognized them immediately and said, “She is more righteous than I am, because I didn’t arrange for her to marry my son Shelah.” And Judah never slept with Tamar again.

27 When the time came for Tamar to give birth, it was discovered that she was carrying twins. 28 While she was in labor, one of the babies reached out his hand. The midwife grabbed it and tied a scarlet string around the child’s wrist, announcing, “This one came out first.” 29 But then he pulled back his hand, and out came his brother! “What!” the midwife exclaimed. “How did you break out first?” So he was named Perez.[g] 30 Then the baby with the scarlet string on his wrist was born, and he was named Zerah.[h]

Notas al pie

  1. 37:3a Hebrew Israel; also in 37:13. See note on 35:21.
  2. 37:3b Traditionally rendered a coat of many colors. The exact meaning of the Hebrew is uncertain.
  3. 37:26 Hebrew cover his blood.
  4. 37:28 Hebrew 20 [shekels], about 8 ounces or 228 grams in weight.
  5. 37:35 Hebrew go down to Sheol.
  6. 37:36 Hebrew the Medanites. The relationship between the Midianites and Medanites is unclear; compare 37:28. See also 25:2.
  7. 38:29 Perez means “breaking out.”
  8. 38:30 Zerah means “scarlet” or “brightness.”

Si Jose ug ang Iyang mga Igsoon

37 Nagpabilin pagpuyo si Jacob sa Canaan, ang dapit nga gipuy-an usab kaniadto sa iyang amahan. Mao kini ang sugilanon bahin sa pamilya ni Jacob:

Sa dihang nagaedad na si Jose ug 17 ka tuig, nagbantay siya sa mga kahayopan uban sa iyang mga igsoon nga mga anak sa mga asawa sa iyang amahan nga sila si Bilha ug si Zilpa. Gisugilon ni Jose sa iyang amahan ang daotang mga buhat sa iyang mga igsoon.

Mas gipangga ni Jacob[a] si Jose kaysa uban niyang mga anak, tungod kay tigulang na siya sa dihang natawo kini. Busa gihimoan niya si Jose ug nindot ug taas nga bisti.[b] Apan nakita sa mga igsoon ni Jose nga mas gipangga siya sa ilang amahan kay kanila. Nasuko sila kang Jose ug kanunay nila siyang gisultihan ug masakit nga mga pulong.

Unya, nagdamgo si Jose. Ug sa dihang gisugilon niya kini sa iyang mga igsoon, misamot ang ilang kasuko kaniya. Mao kini ang iyang gisugilon, “Nagdamgo ako nga samtang didto kita sa uma ug namugkos sa mga uhay, kalit lang nga mitindog ang akong binugkos ug gialirongan kini ug giyukboan sa inyong mga binugkos.” Miingon ang iyang mga igsoon, “Unsa? Maghari ka ba kanamo? Dumalahan mo gayod kami?” Ug misamot ang ilang kasuko kang Jose.

Nagdamgo pag-usab si Jose ug gisugilon na usab niya kini sa iyang mga igsoon. Miingon siya, “Nagdamgo na usab ako nga nakita ko ang adlaw, ang bulan, ug ang 11 ka bitoon nga miyukbo kanako.” 10 Gisugilon usab ni Jose ang iyang damgo sa iyang amahan apan gibadlong siya niini. Matod sa iyang amahan, “Unsay buot mong ipasabot? Nga kami sa imong inahan ug mga igsoon moyukbo kanimo?” 11 Nasina ang mga igsoon ni Jose kaniya, apan gihinuktokan sa iyang amahan kining mga butanga.

Gibaligya si Jose sa Iyang mga Igsoon

12 Usa niadto ka adlaw, miadto ang mga igsoon ni Jose sa Shekem aron pagbantay sa mga kahayopan sa ilang amahan. 13-14 Unya, miingon si Jacob[c] kang Jose, “Atua ang imong mga igsoon sa Shekem. Nagpasabsab sila sa mga kahayopan didto. Lakaw ug susiha kon unsa ang kahimtang sa imong mga igsoon ug sa mga hayop. Balik dayon ug sultihi ako.” Mitubag si Jose, “Oo, Tay.”

Busa gikan sa Lugut sa Hebron, miadto si Jose sa Shekem. 15 Sa didto na siya nga naglibot-libot sa hawanan, may tawo nga nangutana kaniya kon unsa ang iyang gipangita. 16 Mitubag siya, “Nangita ako sa akong mga igsoon. Nasayod ka ba kon asa sila nagpasabsab?” 17 Miingon ang tawo, “Wala na sila dinhi. Nadunggan ko nga miingon sila nga moadto sila sa Dotan.” Busa miapas si Jose ug nakita niya sila didto.

18 Layo pa si Jose nakita na siya sa iyang mga igsoon. Ug sa wala pa siya makaabot, nagplano na sila sa pagpatay kaniya. 19 Miingon sila sa usag usa, “Ania na ang paladamgo. 20 Dali, patyon nato siya ug unya ihulog sa usa sa mga bangag nga pundohanan ug tubig. Ingnon lang nato nga gipatay siya sa bangis nga hayop. Tan-awon ta kon matuman pa ba ang iyang mga damgo.” 21 Apan pagkadungog ni Reuben sa ilang plano, naningkamot siya nga maluwas si Jose. Miingon siya, “Dili lang nato siya patyon. 22 Ihulog lang ninyo siya sa bangag nga pundohanan ug tubig dinhi sa kamingawan, apan ayaw ninyo siya pasipad-i.” Gisulti kadto ni Reuben tungod kay nagplano siya nga luwason si Jose ug ibalik ngadto sa ilang amahan.

23 Busa pag-abot ni Jose, gihuboan nila siya niadtong iyang bisti nga taas ug nindot,[d] 24 ug gihulog sa bangag nga pundohanan ug tubig. Apan walay tubig ang bangag kaniadto.

25 Samtang nangaon sila, may nalantawan silang mga negosyanteng Ishmaelinhon nga gikan sa Gilead. Ang mga kamelyo niini may kargang mga lamas, tambal, ug pahumot nga dad-on ngadto sa Ehipto. 26 Miingon si Juda sa iyang mga igsoon, “Unsa may atong makuha kon patyon nato ang atong igsoon ug itago ang iyang kamatayon? 27 Maayo pa tingali kon ibaligya na lang nato siya nianang mga Ishmaelinhon. Dili na lang nato siya patyon kay igsoon nato siya.” Miuyon kang Juda ang iyang mga igsoon.

28 Busa sa dihang miagi ang mga negosyanteng Ishmaelinhon, nga ang ilang tribo Midianhon, gikuha nila si Jose gikan sa bangag nga pundohanan ug tubig ug gibaligya sa kantidad nga 20 ka buok nga salapi. Ug gidala si Jose sa mga Ishmaelinhon didto sa Ehipto.

29 Sa pagbalik ni Reuben didto sa bangag wala na didto si Jose, busa gigisi niya ang iyang bisti sa tumang kaguol. 30 Unya mibalik siya sa iyang mga igsoon ug miingon, “Wala na didto ang atong manghod. Unsay akong buhaton?”

31 Nagpatay sila ug kanding ug gituslob nila sa dugo ang bisti ni Jose. 32 Pagkahuman, gidala nila ang bisti ni Jose ngadto sa ilang amahan ug miingon, “Nakita namo kini. Tan-awa kuno palihog kon kang Jose ba kini o dili.” 33 Nailhan dayon ni Jacob ang maong bisti. Miingon siya, “Iya kana! Gikaon siyag bangis nga mananap! Sigurado gayod nga gikunis-kunis siya niini.” 34 Unya gigisi ni Jacob ang iyang bisti ug nagsul-ob siya ug sako sa pagpakita sa iyang pagsubo. Dugay-dugay siyang nagbangotan sa pagkamatay sa iyang anak. 35 Miadto ang tanan niyang mga anak sa paghupay kaniya apan nagpadayon siya sa pagbangotan. Miingon siya, “Pasagdi lang ninyo ako! Mamatay ako nga nagbangotan tungod sa pagkamatay sa akong anak.” Ug mihilak siya tungod kang Jose.

36 Unya didto sa Ehipto, gibaligya sa mga Midianhon si Jose kang Potifar nga usa sa mga opisyal sa hari sa Ehipto.[e] Kapitan siya sa mga guwardya sa palasyo.

Si Juda ug si Tamar

38 Niadto usab nga panahon, mibulag si Juda sa iyang mga igsoon ug didto siya mipuyo uban kang Hira nga taga-Adulam. Nakita ni Juda didto ang anak ni Shua nga taga-Canaan ug gipangasawa niya kini. Namabdos ang asawa ni Juda, ug nanganak kini ug lalaki nga ginganlan ni Juda ug Er. Namabdos siya pag-usab ug nanganak ug lalaki ug ginganlan niya kini ug Onan. Namabdos siya sa ikatulong higayon ug lalaki gihapon ang iyang anak ug ginganlan niya kini ug Shela. Natawo si Shela didto sa Kezib.

Gipaasawa ni Juda kang Er, nga iyang kamagulangang anak, ang usa ka babaye nga ginganlan ug Tamar. Apan si Er daotan atubangan sa Ginoo, busa gipatay siya sa Ginoo. Unya miingon si Juda kang Onan, “Pangasaw-a ang imong bayaw kay katungdanan mo kana isip igsoon sa iyang bana nga namatay, aron pinaagi kanimo makabaton usab ug mga anak ang imong igsoon.” Apan nasayod si Onan nga dili isipon nga iya ang mahimong anak nila ni Tamar, busa sa matag higayon nga magdulog sila ni Tamar, dili niya ipasulod ang iyang semilya aron dili siya makaanak alang sa iyang igsoon. 10 Daotan ang gibuhat ni Onan atubangan sa Ginoo, busa gipatay usab siya sa Ginoo.

11 Unya miingon si Juda kang Tamar nga iyang umagad, “Pauli una sa imong amahan, ug ayaw pamana hangtod nga maulitawo na si Shela.” Giingon kadto ni Juda kay nahadlok siya nga mamatay usab si Shela sama sa iyang mga igsoon. Busa mipauli si Tamar sa iyang amahan.

12 Miabot ang panahon, namatay ang asawa ni Juda. Pagkahuman sa iyang pagbangotan, miadto siya sa mga tigtupi sa iyang mga karnero didto sa Timnah. Kauban niya sa pag-adto ang iyang amigo nga si Hira nga taga-Adulam.

13 May misulti kang Tamar nga miadto sa Timnah ang iyang ugangan aron pagpanupi sa iyang mga karnero. 14 Pagkadungog niadto ni Tamar, giilisan niya ang iyang gisul-ob nga bisti nga alang sa balo, ug gitabonan niya ug belo ang iyang nawong. Unya milingkod siya dapit sa pultahan sa lungsod sa Enaim, sa daplin sa dalan nga paingon sa Timnah. (Gihimo niya kini tungod kay nakita niya nga ulitawo na si Shela apan wala gihapon siya ipaasawa kaniya.)

15-16 Sa pagkakita ni Juda kang Tamar sa daplin sa dalan, gipakaingon niya ug usa kini ka babayeng nagabaligya sa iyang dungog, kay may tabon man ang nawong niini. Busa miduol siya kang Tamar (nga wala niya mailhi nga iya diayng umagad) ug miingon, “Dali, magdulog kita.” Mitubag si Tamar, “Unsa may imong ibayad kanako sa pagpakigdulog ko kanimo?” 17 Miingon si Juda, “Hatagan ko ikaw ug kanding gikan sa akong kahayopan.” Mitubag si Tamar, “Mosugot ako kon may ihatag ka kanako nga garantiya hangtod nga ikapadala mo na ang kanding.” 18-19 Nangutana si Juda, “Unsay gusto nimo nga akong igarantiya?” Mitubag si Tamar, “Ihatag kanako ang imong pangtimbre apil ang higot niini, ug ang imong baston.” Busa gihatag kadto ni Juda ug nakigdulog siya kang Tamar. Human niadto mipauli si Tamar. Gikuha niya ang tabon sa iyang nawong ug gisul-ob pag-usab ang bisti nga alang sa balo. Wala madugay namabdos siya.

20 Gipahatod ni Juda sa iyang amigo, nga si Hira nga taga-Adulam, ang kanding aron makuha gikan sa babaye ang mga butang nga iyang gihatag ingon nga garantiya, apan wala kini makita ni Hira. 21 Nangutana si Hira sa mga taga-Enaim kon hain na ang babayeng nagabaligya sa iyang dungog, nga didto maglingkod sa daplin sa dalan. Apan mitubag ang mga tawo, “Wala may babaye dinhi nga nagabaligya sa iyang dungog.”

22 Busa mibalik si Hira kang Juda ug miingon, “Wala ko siya makita. Ug matod pa sa mga tawo wala man kunoy babaye didto nga nagabaligya sa iyang dungog.” 23 Miingon si Juda, “Pasagdi na! Iya na lang kadtong mga butang nga atua kaniya, kay basin ug mahimo kitang kataw-anan kon sige pa tag pangita sa wala. Gipahatdan ko na bitaw siya niining kanding, apan wala mo man kaha siya makita didto!”

24 Paglabay sa tulo ka bulan, gisultihan si Juda nga ang iyang umagad nga si Tamar nagabaligya sa iyang dungog ug mabdos na gani. Busa miingon si Juda, “Dad-a ninyo siya sa gawas sa lungsod aron sunogon.” 25 Apan sa dihang gidala na si Tamar, may gisugo siya aron pagsulti kang Juda niini, “Ania ang pangtimbre, apil ang higot niini, ug ang baston. Ang tag-iya niini mao ang amahan sa akong gimabdos. Palihog, susiha kon kang kinsa kini.”

26 Nailhan ni Juda nga iya kadtong mga butang busa miingon siya, “Wala siyay sala. Ako ang nakasala[f] kay wala ko siya ipaasawa sa akong anak nga si Shela.” Ug wala na mousab ug pakigdulog si Juda kang Tamar.

27 Sa dihang hapit na manganak si Tamar, nadiskobrehan niya nga kaluha ang iyang gimabdos. 28 Sa dihang nagbati na siya, migawas ang kamot sa usa ka bata. Gihiktan kini sa mananabang ug higot nga pula aron mahibaloan nga siya ang una nga natawo. 29 Apan gisulod pagbalik sa bata ang iyang kamot ug ang iyang kaluha mao ang una nga migawas. Miingon ang mananabang, “Nagdali ka gayod sa paggawas.” Busa ginganlan ang bata ug Perez.[g] 30 Unya migawas usab ang iyang kaluha nga may higot nga pula sa iyang kamot. Ginganlan siya ug Zera.[h]

Notas al pie

  1. 37:3 Jacob: sa Hebreo, Israel.
  2. 37:3 nindot ug taas nga bisti: Dili klaro ang buot ipasabot niini sa Hebreo nga teksto.
  3. 37:13-14 Jacob: sa Hebreo, Israel.
  4. 37:23 bisti nga taas ug nindot: Tan-awa usab ang bersikulo 3.
  5. 37:36 hari sa Ehipto: sa Hebreo, Faraon.
  6. 38:26 Wala siyay sala. Ako ang nakasala: sa literal, Mas matarong pa siya kay kanako.
  7. 38:29 Perez: Ang buot ipasabot sa Hebreo, nagdali sa paggawas.
  8. 38:30 Zera: Ang buot ipasabot sa Hebreo, nagadan-ag o pula kaayo.