Add parallel Print Page Options

The Birth of Ishmael

16 Now Sarai, Abram’s wife, had not been able to bear children for him. But she had an Egyptian servant named Hagar. So Sarai said to Abram, “The Lord has prevented me from having children. Go and sleep with my servant. Perhaps I can have children through her.” And Abram agreed with Sarai’s proposal. So Sarai, Abram’s wife, took Hagar the Egyptian servant and gave her to Abram as a wife. (This happened ten years after Abram had settled in the land of Canaan.)

So Abram had sexual relations with Hagar, and she became pregnant. But when Hagar knew she was pregnant, she began to treat her mistress, Sarai, with contempt. Then Sarai said to Abram, “This is all your fault! I put my servant into your arms, but now that she’s pregnant she treats me with contempt. The Lord will show who’s wrong—you or me!”

Abram replied, “Look, she is your servant, so deal with her as you see fit.” Then Sarai treated Hagar so harshly that she finally ran away.

The angel of the Lord found Hagar beside a spring of water in the wilderness, along the road to Shur. The angel said to her, “Hagar, Sarai’s servant, where have you come from, and where are you going?”

“I’m running away from my mistress, Sarai,” she replied.

The angel of the Lord said to her, “Return to your mistress, and submit to her authority.” 10 Then he added, “I will give you more descendants than you can count.”

11 And the angel also said, “You are now pregnant and will give birth to a son. You are to name him Ishmael (which means ‘God hears’), for the Lord has heard your cry of distress. 12 This son of yours will be a wild man, as untamed as a wild donkey! He will raise his fist against everyone, and everyone will be against him. Yes, he will live in open hostility against all his relatives.”

13 Thereafter, Hagar used another name to refer to the Lord, who had spoken to her. She said, “You are the God who sees me.”[a] She also said, “Have I truly seen the One who sees me?” 14 So that well was named Beer-lahai-roi (which means “well of the Living One who sees me”). It can still be found between Kadesh and Bered.

15 So Hagar gave Abram a son, and Abram named him Ishmael. 16 Abram was eighty-six years old when Ishmael was born.

Abram Is Named Abraham

17 When Abram was ninety-nine years old, the Lord appeared to him and said, “I am El-Shaddai—‘God Almighty.’ Serve me faithfully and live a blameless life. I will make a covenant with you, by which I will guarantee to give you countless descendants.”

At this, Abram fell face down on the ground. Then God said to him, “This is my covenant with you: I will make you the father of a multitude of nations! What’s more, I am changing your name. It will no longer be Abram. Instead, you will be called Abraham,[b] for you will be the father of many nations. I will make you extremely fruitful. Your descendants will become many nations, and kings will be among them!

“I will confirm my covenant with you and your descendants[c] after you, from generation to generation. This is the everlasting covenant: I will always be your God and the God of your descendants after you. And I will give the entire land of Canaan, where you now live as a foreigner, to you and your descendants. It will be their possession forever, and I will be their God.”

The Mark of the Covenant

Then God said to Abraham, “Your responsibility is to obey the terms of the covenant. You and all your descendants have this continual responsibility. 10 This is the covenant that you and your descendants must keep: Each male among you must be circumcised. 11 You must cut off the flesh of your foreskin as a sign of the covenant between me and you. 12 From generation to generation, every male child must be circumcised on the eighth day after his birth. This applies not only to members of your family but also to the servants born in your household and the foreign-born servants whom you have purchased. 13 All must be circumcised. Your bodies will bear the mark of my everlasting covenant. 14 Any male who fails to be circumcised will be cut off from the covenant family for breaking the covenant.”

Sarai Is Named Sarah

15 Then God said to Abraham, “Regarding Sarai, your wife—her name will no longer be Sarai. From now on her name will be Sarah.[d] 16 And I will bless her and give you a son from her! Yes, I will bless her richly, and she will become the mother of many nations. Kings of nations will be among her descendants.”

17 Then Abraham bowed down to the ground, but he laughed to himself in disbelief. “How could I become a father at the age of 100?” he thought. “And how can Sarah have a baby when she is ninety years old?” 18 So Abraham said to God, “May Ishmael live under your special blessing!”

19 But God replied, “No—Sarah, your wife, will give birth to a son for you. You will name him Isaac,[e] and I will confirm my covenant with him and his descendants as an everlasting covenant. 20 As for Ishmael, I will bless him also, just as you have asked. I will make him extremely fruitful and multiply his descendants. He will become the father of twelve princes, and I will make him a great nation. 21 But my covenant will be confirmed with Isaac, who will be born to you and Sarah about this time next year.” 22 When God had finished speaking, he left Abraham.

23 On that very day Abraham took his son, Ishmael, and every male in his household, including those born there and those he had bought. Then he circumcised them, cutting off their foreskins, just as God had told him. 24 Abraham was ninety-nine years old when he was circumcised, 25 and Ishmael, his son, was thirteen. 26 Both Abraham and his son, Ishmael, were circumcised on that same day, 27 along with all the other men and boys of the household, whether they were born there or bought as servants. All were circumcised with him.

A Son Is Promised to Sarah

18 The Lord appeared again to Abraham near the oak grove belonging to Mamre. One day Abraham was sitting at the entrance to his tent during the hottest part of the day. He looked up and noticed three men standing nearby. When he saw them, he ran to meet them and welcomed them, bowing low to the ground.

“My lord,” he said, “if it pleases you, stop here for a while. Rest in the shade of this tree while water is brought to wash your feet. And since you’ve honored your servant with this visit, let me prepare some food to refresh you before you continue on your journey.”

“All right,” they said. “Do as you have said.”

So Abraham ran back to the tent and said to Sarah, “Hurry! Get three large measures[f] of your best flour, knead it into dough, and bake some bread.” Then Abraham ran out to the herd and chose a tender calf and gave it to his servant, who quickly prepared it. When the food was ready, Abraham took some yogurt and milk and the roasted meat, and he served it to the men. As they ate, Abraham waited on them in the shade of the trees.

“Where is Sarah, your wife?” the visitors asked.

“She’s inside the tent,” Abraham replied.

10 Then one of them said, “I will return to you about this time next year, and your wife, Sarah, will have a son!”

Sarah was listening to this conversation from the tent. 11 Abraham and Sarah were both very old by this time, and Sarah was long past the age of having children. 12 So she laughed silently to herself and said, “How could a worn-out woman like me enjoy such pleasure, especially when my master—my husband—is also so old?”

13 Then the Lord said to Abraham, “Why did Sarah laugh? Why did she say, ‘Can an old woman like me have a baby?’ 14 Is anything too hard for the Lord? I will return about this time next year, and Sarah will have a son.”

15 Sarah was afraid, so she denied it, saying, “I didn’t laugh.”

But the Lord said, “No, you did laugh.”

Footnotes

  1. 16:13 Hebrew El-roi.
  2. 17:5 Abram means “exalted father”; Abraham sounds like a Hebrew term that means “father of many.”
  3. 17:7 Hebrew seed; also in 17:7b, 8, 9, 10, 19.
  4. 17:15 Sarai and Sarah both mean “princess”; the change in spelling may reflect the difference in dialect between Ur and Canaan.
  5. 17:19 Isaac means “he laughs.”
  6. 18:6 Hebrew 3 seahs, about half a bushel or 22 liters.

Si Hagar ug si Ishmael

16 Si Sarai nga asawa ni Abram dili makaanak. May sulugoon siya nga babayeng Ehiptohanon nga ginganlag si Hagar. Miingon si Sarai kang Abram, “Wala man motugot ang Ginoo nga makaanak ako, maayo pa tingali nga makighilawas ka sa akong sulugoon nga babaye kay basin pa ug makabaton ako ug anak pinaagi kaniya.” Misugot si Abram sa giingon sa iyang asawa. Busa gihatag ni Sarai si Hagar kang Abram aron mahimong iyang asawa. (Nahitabo kini human nakapuyo si Abram sa Canaan ug napulo ka tuig.) Wala madugay namabdos si Hagar.

Pagkahibalo ni Hagar nga mabdos siya, gibiaybiay niya si Sarai. Tungod niini, miingon si Sarai kang Abram, “Gihatag ko si Hagar kanimo apan karon nga mabdos na siya, gibiaybiay na niya ako. Ikaw ang angay basolon niini! Ang Ginoo na ang maghukom kon kinsa kanato ang sad-an.” Mitubag si Abram, “Imo siyang sulugoon, busa buhata ang gusto mong buhaton kaniya.” Gikan niadto gilisod-lisod na ni Sarai si Hagar, busa milayas kini.

Nakita sa anghel sa Ginoo si Hagar didto sa may tuboran sa kamingawan. Kini nga tuboran duol sa dalan paingon sa Shur. Nangutana ang anghel kaniya, “Hagar, sulugoon ni Sarai, diin ka gikan ug asa ka paingon?” Mitubag siya, “Milayas ako sa akong agalon nga si Sarai.” Miingon ang anghel kaniya, “Balik sa imong agalon ug pagpaubos kaniya.” 10 Unya miingon pa gayod ang anghel:

“Padaghanon ko pag-ayo ang imong kaliwat, nga ang ilang gidaghanon dili maihap.
11 Mabdos ka ug sa dili madugay manganak ka ug usa ka batang lalaki. Nganli siya ug Ishmael,[a] kay gidungog sa Ginoo ang imong pagpakitabang tungod sa imong pag-antos.
12 Apan ang imong anak magkinabuhi nga sama sa usa ka ihalas nga asno. Kontrahon niya ang tanan, ug ang tanan mokontra kaniya. Magpuyo siya nga walay kalinaw ug mupahilayo siya sa iyang mga paryente.”

13 Gitawag ni Hagar ang Ginoo nga nakigsulti kaniya ug “Dios nga Nakakita,” kay miingon siya, “Nakita ko ba gayod ang Dios nga nakakita kanako ug sa gihapon buhi pa ako?[b] 14 Mao kana nga ang tuboran nga anaa sa tunga-tunga sa Kadesh ug Bered gitawag ug Beer Lahai Roi.[c]

15 Mibalik si Hagar kang Sarai, ug nanganak siya ug batang lalaki. Ginganlan ni Abram ang bata ug Ishmael. 16 Nagaedad si Abram ug 86 ka tuig sa dihang natawo si Ishmael.

Ang Pagtuli Ilhanan sa Kasabotan

17 Sa dihang nagaedad si Abram ug 99 ka tuig, nagpakita ang Ginoo kaniya ug miingon, “Ako ang Dios nga Makagagahom. Pagmatinumanon kanunay kanako ug pagkinabuhi nga matarong. Tumanon ko ang akong kasabotan kanimo: padaghanon ko gayod ang imong mga kaliwat.” Pagkadungog niadto ni Abram, miyukbo siya agig pagtahod sa Dios. Miingon ang Dios kaniya, “Mao kini ang akong kasabotan kanimo: Mahimo kang amahan sa daghang mga nasod. Gikan karon dili na Abram ang ingalan kanimo kondili Abraham[d] na, tungod kay himuon ko ikaw nga amahan sa daghang mga nasod. Padaghanon ko pag-ayo ang imong mga kaliwat ug maggikan kanila ang mga nasod, ug ang uban kanila mahimong mga hari. Tumanon ko ang akong kasabotan kanimo ug sa imong mga kaliwat sa umaabot nga mga henerasyon, nga padayon ako nga mahimong inyong Dios. Kini nga kasabotan magapadayon hangtod sa kahangtoran. Mga langyaw pa kamo karon sa yuta sa Canaan. Apan ihatag ko kining tibuok nga yuta kanimo ug sa imong mga kaliwat. Mainyo na kini hangtod sa kahangtoran, ug ako padayon nga mahimong inyong Dios.”

Midugang pag-ingon ang Ginoo kang Abraham, “Apan ikaw, kinahanglan tumanon nimo ug sa imong mga kaliwat ang akong kasabotan kanimo. 10 Ug bahin nianang kasabotan: Kinahanglan tulion ninyo ang tanan ninyong mga lalaki. 11 Kini ang mahimong ilhanan sa akong kasabotan kaninyo. 12-13 Sukad karon hangtod sa umaabot nga henerasyon, kinahanglan tulion ninyo ang matag batang lalaki nga nagaedad ug walo ka adlaw. Tulion usab ninyo ang mga ulipon nga lalaki nga natawo sa inyong panimalay apil ang mga ulipon nga inyong gipalit gikan sa mga langyaw. Kana nga ilhanan sa inyong lawas magapamatuod nga ang akong kasabotan kaninyo magapadayon hangtod sa kahangtoran. 14 Si bisan kinsa nga wala matuli kinahanglan nga dili na ninyo isipon nga usa sa inyong katawhan, tungod kay gipakawalay-bili niya ang akong kasabotan.”

15 Miingon pa gayod ang Dios kang Abraham, “Bahin sa imong asawa nga si Sarai, ayaw na siya tawaga ug Sarai, kay sukad karon Sara[e] na ang iyang ngalan. 16 Panalanginan ko siya ug hatagan ko ikaw ug anak pinaagi kaniya. Mahimo siyang inahan sa daghang mga nasod, ug ang uban niya nga mga kaliwat mahimong hari.”

17 Pagkadungog niadto ni Abraham miyukbo siya agig pagtahod sa Dios, apan mikatawa siya sa iyang nadungog. Miingon siya sa iyang kaugalingon, “Makaanak pa kaha ako nga 100 na man ang akong edad? Ug si Sara, makaanak pa kaha sa edad nga 90 ka tuig?” 18 Unya miingon siya sa Dios, “Hinaut nga ang akong anak nga si Ishmael ang hatagan mo sa panalangin.” 19 Mitubag ang Dios, “Dili. Ang imong asawa nga si Sara manganak ug lalaki ug nganlan mo siya ug Isaac.[f] Padayonon ko diha kaniya ang akong kasabotan kanimo, ug magapadayon kini nga kasabotan ngadto sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran. 20 Nadungog ko ang imong hangyo bahin kang Ishmael. Panalanginan ko siya ug hatagan ug daghang mga kaliwat. Mahimo siyang amahan sa 12 ka mga pangulo, ug ang iyang mga kaliwat mahimong bantogan nga katawhan.[g] 21 Apan kang Isaac ug sa iyang mga kaliwat ko lang tumanon ang akong kasabotan kanimo. Manganak si Sara kang Isaac sa sama usab niini nga panahon sa sunod nga tuig.” 22 Mibiya ang Dios pagkahuman siya makigsulti kang Abraham.

23 Niadto gayong adlawa, gituman ni Abraham ang gisugo kaniya sa Dios. Gituli niya ang iyang anak nga si Ishmael ug ang tanang mga lalaki sa iyang panimalay: ang mga ulipon nga natawo sa iyang panimalay ug ang mga ulipon nga iyang gipalit. 24 Nagaedad si Abraham ug 99 ka tuig sa dihang gituli siya, 25 ug si Ishmael nagaedad usab ug 13 ka tuig. 26-27 Niadto gayod mismo nga adlaw nga nagsugo ang Dios nga ang tanang mga lalaki kinahanglan matuli, nagpatuli si Abraham ug si Ishmael, apil ang tanang mga ulipon ni Abraham nga natawo sa iyang panimalay ug ang mga ulipon nga iyang gipalit gikan sa mga langyaw.

Ang Tulo ka Bisita ni Abraham

18 Nagpakita ang Ginoo kang Abraham sa dihang didto pa siya nagpuyo duol sa dagkong mga kahoy ni Mamre. Init kadto nga adlaw, ug si Abraham naglingkod-lingkod didto sa pultahan sa iyang tolda. Samtang naglantaw-lantaw siya, may nakita siyang tulo ka lalaki nga nagtindog sa unahan. Midagan dayon siya sa pagtagbo kanila. Miyukbo siya agig pagtahod kanila ug miingon, “Ginoo,[h] kon mahimo, hapit una sa amo. Magpakuha ako ug tubig aron makapanghugas kamo sa inyong mga tiil ug unya makapahulay ilalom niining kahoy. Mokuha usab ako ug pagkaon alang kaninyo aron may kusog na usab kamo sa inyong paglakaw. Ikalipay ko ang pag-alagad kaninyo samtang ania kamo uban kanamo.” Ug mitubag sila, “Sige, buhata ang imong gisulti.”

Busa nagdali-dali si Abraham ug sulod sa tolda ug miingon kang Sara, “Pagdali, pagkuha ug usa ka sako sa maayong klase sa harina ug pagluto ug pan.” Midagan usab si Abraham ngadto sa iyang mga baka ug nagpili ug tambok nga nati. Gipadali niya kinig paihaw ug paluto sa iyang batan-ong sulugoon. Unya gidala niya kini ngadto sa iyang mga bisita, uban sa keso ug gatas. Ug samtang nangaon ang iyang mga bisita ilalom sa kahoy, didto usab si Abraham sa ilang duol nga andam sa pag-alagad kanila.

Unya, nangutana ang mga bisita kang Abraham, “Hain si Sara nga imong asawa?” Mitubag siya, “Tua sa sulod sa tolda.” 10 Ang usa sa mga bisita miingon, “Ipaniguro ko nga mobalik ako dinhi sa sunod nga tuig, sa sama gihapon nga panahon, ug ang imong asawa nga si Sara may anak na nga lalaki.”

Naminaw diay si Sara didto sa pultahan sa tolda sa likod ni Abraham. 11 (Tigulang na silang duha ni Abraham ug miundang na gani ang binulan ni Sara.) 12 Mikatawa si Sara sa iyang kaugalingon nga nagaingon, “Sa akong katigulangon ganahan pa ba kaha ako makigdulog sa akong bana nga tigulang na usab aron makaanak kami?”

13 Unya nangutana ang Ginoo kang Abraham, “Nganong mikatawa si Sara ug miingon, ‘Makaanak pa ba ako nga tigulang na man ako?’ 14 May butang ba nga dili mahimo sa Ginoo? Sumala sa giingon ko, mobalik ako dinhi sa sunod nga tuig sa sama gihapon nga panahon, ug si Sara may anak na nga lalaki.”

15 Nahadlok si Sara, busa namakak siya. Miingon siya, “Wala ko mokatawa!” Apan miingon ang Ginoo, “Mikatawa ka gayod.”

Footnotes

  1. 16:11 Ishmael: Ang buot ipasabot, namati ang Dios.
  2. 16:13 ug sa gihapon buhi pa ako: o, ug ania pa.
  3. 16:14 Beer Lahai Roi: Ang buot ipasabot, Atabay sa buhi nga Dios nga nakakita kanako.
  4. 17:5 Abraham: Posible nga ang buot ipasabot sa Hebreo, amahan sa daghan.
  5. 17:15 Sara: Ang buot ipasabot sa Hebreo, prinsesa.
  6. 17:19 Isaac: Ang buot ipasabot sa Hebreo, mikatawa siya.
  7. 17:20 katawhan: o, nasod.
  8. 18:3 Ginoo: o, Sir. Mahibaloan nato sa mosunod nga mga bersikulo nga ang nagpakita kang Abraham mao ang Ginoo kauban ang duha ka anghel.