Add parallel Print Page Options

L'assemblea di Gerusalemme

Dopo quattordici anni, andai di nuovo a Gerusalemme in compagnia di Barnaba, portando con me anche Tito: vi andai però in seguito ad una rivelazione. Esposi loro il vangelo che io predico tra i pagani, ma lo esposi privatamente alle persone più ragguardevoli, per non trovarmi nel rischio di correre o di aver corso invano. Ora neppure Tito, che era con me, sebbene fosse greco, fu obbligato a farsi circoncidere. E questo proprio a causa dei falsi fratelli che si erano intromessi a spiare la libertà che abbiamo in Cristo Gesù, allo scopo di renderci schiavi. Ad essi però non cedemmo, per riguardo, neppure un istante, perché la verità del vangelo continuasse a rimanere salda tra di voi.

Da parte dunque delle persone più ragguardevoli - quali fossero allora non m'interessa, perché Dio non bada a persona alcuna - a me, da quelle persone ragguardevoli, non fu imposto nulla di più. Anzi, visto che a me era stato affidato il vangelo per i non circoncisi, come a Pietro quello per i circoncisi - poiché colui che aveva agito in Pietro per farne un apostolo dei circoncisi aveva agito anche in me per i pagani - e riconoscendo la grazia a me conferita, Giacomo, Cefa e Giovanni, ritenuti le colonne, diedero a me e a Barnaba la loro destra in segno di comunione, perché noi andassimo verso i pagani ed essi verso i circoncisi. 10 Soltanto ci pregarono di ricordarci dei poveri: ciò che mi sono proprio preoccupato di fare.

Pietro e Paolo ad Antiochia

11 Ma quando Cefa venne ad Antiochia, mi opposi a lui a viso aperto perché evidentemente aveva torto. 12 Infatti, prima che giungessero alcuni da parte di Giacomo, egli prendeva cibo insieme ai pagani; ma dopo la loro venuta, cominciò a evitarli e a tenersi in disparte, per timore dei circoncisi. 13 E anche gli altri Giudei lo imitarono nella simulazione, al punto che anche Barnaba si lasciò attirare nella loro ipocrisia. 14 Ora quando vidi che non si comportavano rettamente secondo la verità del vangelo, dissi a Cefa in presenza di tutti: «Se tu, che sei Giudeo, vivi come i pagani e non alla maniera dei Giudei, come puoi costringere i pagani a vivere alla maniera dei Giudei?

Il vangelo di Paolo

15 Noi che per nascita siamo Giudei e non pagani peccatori, 16 sapendo tuttavia che l'uomo non è giustificato dalle opere della legge ma soltanto per mezzo della fede in Gesù Cristo, abbiamo creduto anche noi in Gesù Cristo per essere giustificati dalla fede in Cristo e non dalle opere della legge; poiché dalle opere della legge non verrà mai giustificato nessuno».

17 Se pertanto noi che cerchiamo la giustificazione in Cristo siamo trovati peccatori come gli altri, forse Cristo è ministro del peccato? Impossibile! 18 Infatti se io riedifico quello che ho demolito, mi denuncio come trasgressore. 19 In realtà mediante la legge io sono morto alla legge, per vivere per Dio. 20 Sono stato crocifisso con Cristo e non sono più io che vivo, ma Cristo vive in me. Questa vita nella carne, io la vivo nella fede del Figlio di Dio, che mi ha amato e ha dato se stesso per me. 21 Non annullo dunque la grazia di Dio; infatti se la giustificazione viene dalla legge, Cristo è morto invano.

Tjacantyˈiaaˈ Pablo ntˈomcheⁿ apóstoles

Jnda̱ na tjacaa cwii canchooˈñequiee chu, tjo̱nndaˈa Jerusalén ñequio Bernabé. Mati tja Tito ñˈeⁿndyo̱. Tjo̱ joˈ ee jnda̱ tˈmo̱ⁿ Tyˈo̱o̱tsˈom no̱o̱ⁿ na lˈue tsˈoom na cjo̱. Joˈ jlana̱a̱ⁿyâ na ñencjo̱o̱cha̱a̱ⁿyâ ñequio nnˈaⁿ na cwiluiitquiendye cantyja ˈnaaⁿˈ tsˈiaaⁿ ˈnaaⁿˈaⁿ. Tcuu tcuu tˈmo̱o̱ⁿya nda̱a̱na ñˈoom na mañequiaya nda̱a̱ nnˈaⁿ na chii judíos cha nda̱a̱ nluiˈnˈmaaⁿndyena. Sˈaa na ljoˈ ee ticalˈue tsˈo̱o̱ⁿ na juu tsˈiaaⁿ na jnda̱ ñesˈaa ñequio tsˈiaaⁿ na quia nntsˈaa, nleitquiooˈ na cweˈ tsiaaⁿˈndyo joonaˈ. Sa̱a̱ juu Tito na tyomˈaaⁿ ñˈeⁿndyo̱, meiiⁿ na nchii tsˈaⁿ judío jom, tjaaˈnaⁿ ñˈoom jlue naⁿˈñeeⁿ na jndeiˈnaˈ na caluii ñˈeⁿñê chaˈna cwilˈaa jâ nnˈaⁿ judíos ñequio ndaayâ na naⁿnom. Tˈuiinaˈ ñˈoomˈñeeⁿ ncˈe yuu na mˈaaⁿyâ tyˈequieˈ nnˈaⁿ na cwilˈa cheⁿnquieena na cwiluiindyena nnˈaⁿ na cwilaˈyuˈ. Sa̱a̱ joona cweˈ tyˈequeⁿna cwenta naya na laˈxmaaⁿya na mˈaⁿ candyaandyo̱ jo nnom ljeii na matsa̱ˈntjomnaˈ ncˈe cwilaˈjomndyo̱ ñequio Cristo Jesús. Ee lˈue nˈomna na cwiicheⁿ ndiiˈ candya̱ˈntjo̱o̱ⁿtya̱a̱ⁿya nnom ljeiiˈñeeⁿ. Sa̱a̱ meiⁿ chjoowiˈ tîcatueˈndyo̱cja̱a̱yâ̱ nda̱a̱ naⁿˈñeeⁿ ee tilˈue nˈo̱o̱ⁿyâ na nnchuiiˈ juu ñˈoom na xcweti maˈmo̱ⁿnaˈ cantyja ˈnaaⁿˈ na nluiˈnˈmaaⁿñe tsˈaⁿ.

Sa̱a̱ joo naⁿˈñeeⁿ na cwijndooˈna tsˈiaaⁿ ˈnaaⁿˈ Tyˈo̱o̱tsˈom Jerusalén, tjaaˈnaⁿ ñˈoom na jlaˈcwaljooˈtina na quiaaya nda̱a̱ nnˈaⁿ. Meiⁿ tjaa na cochˈeenaˈ ja ljoˈ cwiluiindyena, ee nchii cantyja na cwiwitquiooˈ macwjiˈ Tyˈo̱o̱tsˈom cwenta chiuu tseixmaⁿ tsˈaⁿ. Ee jlaˈno̱ⁿˈna na nquii Tyˈo̱o̱tsˈom jnda̱ tyˈioom tsˈiaaⁿ ja na mañequiaya ñˈoom naya ˈnaaⁿˈaⁿ nda̱a̱ nnˈaⁿ na nchii judíos, chaˈxjeⁿ jnda̱ tyˈioom tsˈiaaⁿñeeⁿ Pedro na mañequiaaⁿ juunaˈ nda̱a̱ nnˈaⁿ judíos. Ee manquiiti Tyˈo̱o̱tsˈom na jñoom Pedro na quiaa ñˈoom naya nda̱a̱ nnˈaⁿ judíos, mati jñoom ja na quiaya ñˈoomˈñeeⁿ nda̱a̱ nnˈaⁿ na nchii judíos. Ncˈe na ljoˈ nquii Jacobo, Pedro ndoˈ Juan, na cwiluiitquiendye, jlaˈno̱ⁿˈna na jnda̱ tyˈiom Tyˈo̱o̱tsˈom tsˈiaaⁿˈñeeⁿ ja, ndoˈ ñequio na neiiⁿna cwii cwiindyo̱ tyotˈua̱a̱ ntyja̱a̱ya lua̱a̱ya, joona ndoˈ jâ ñequio Bernabé. Na lˈana na ljoˈ tˈmo̱o̱ⁿna na cwilaˈjomndyena na nlˈaayâ tsˈiaaⁿ quiiˈntaaⁿ nnˈaⁿ na nchii judíos yocheⁿ na cwilˈa joona tsˈiaaⁿ quiiˈntaaⁿ judíos. 10 Ñeˈcwii waa na taⁿna na calˈaayâ, na cjañjoomˈ nˈo̱o̱ⁿyâ nnˈaⁿ na cwilaˈyuˈ tsjoom Jerusalén na ntyˈiaandye, ndoˈ joˈ maqueⁿ tsˈo̱o̱ⁿ na matsˈaa na ljoˈ.

Tsjoom Antioquía tixcwe sˈaa Pedro

11 Sa̱a̱ quia tja Pedro tsjoom Antioquía, nnoom tsjo̱o̱ na tixcwe machˈeeⁿ, ee ˈnaⁿ na sˈaaⁿ tcaⁿnaˈ na candiˈtiaaⁿˈaⁿ. 12 Ee xjeⁿ na tyooquie ntˈom nnˈaⁿ judíos na jñom Jacobo, tyocwaˈ Pedro ñequio nnˈaⁿ na cwilaˈyuˈ na nchii judíos. Sa̱a̱ jnda̱ na tquie naⁿˈñeeⁿ, to̱o̱ⁿˈo̱ⁿ na macwjiˈñê ee nquiaⁿˈaⁿ nnˈaⁿ na cwilue jndeiˈnaˈ na caluii nacjooˈ tjaaⁿˈ tsˈaⁿ chaˈxjeⁿ cwilˈana ndana na naⁿnom. 13 Ndoˈ na luaaˈ sˈaaⁿ, mati ntˈomcheⁿ nnˈaⁿ judíos na cwilaˈyuˈ, jlaˈjomndyena ñˈeⁿ Pedro na tisˈa na we waa na sˈaaⁿ, hasta mati Bernabé seijomñe na tuii na luaaˈ. 14 Ndoˈ quia na tquia̱a̱ⁿ cwenta na juu na cwilˈana tixcwe mˈaaⁿnaˈ chaˈxjeⁿ maˈmo̱ⁿ ñˈoom na mayuuˈ cantyja ˈnaaⁿˈ na nluiˈnˈmaaⁿñe tsˈaⁿ, jo nda̱a̱ chaˈtsondye nnˈaⁿ na cwilaˈyuˈ tsjo̱o̱ nnom Pedro: “ˈU jeˈ na tsˈaⁿ judío ˈu, sa̱a̱ ljooñe macheˈ chaˈcwijom nchii joˈ ˈu. Nnˈaⁿ na nchii judíos cwiluiindyena, ¿chiuu na ñeˈcatsaˈ na cˈomna chaˈxjeⁿ cwilˈa nnˈaⁿ judíos?”

Ñequiiˈcheⁿ cantyja na cwilaˈyuˈya nˈom nnˈaⁿ nluiˈnˈmaaⁿndyena

15 ˈU ndoˈ ja tuiindyo̱ nnˈaⁿ judíos, nchii nnˈaⁿ na cwilaˈtjo̱o̱ndye quiiˈntaaⁿ nnˈaⁿ na nchii judíos cwiluiindye. 16 Sa̱a̱ meiiⁿ na luaaˈ, manquiuu jndaaˈndyo̱ na tjaaˈnaⁿ tsˈaⁿ na nlqueⁿnaˈ jom na tjaa jnaⁿ cotseixmaaⁿ ncˈe na matseicaña̱a̱ⁿ ñˈoom na matsa̱ˈntjomnaˈ na tqueⁿ Moisés, ñequiiˈcheⁿ ncˈe na matseiyuˈ ñˈeⁿ Cristo, joˈ na nluiˈnˈmaaⁿñe. Ee cha na nlqueⁿnaˈ tsˈaⁿ na mˈaaⁿ cwentaaˈ Tyˈo̱o̱tsˈom, macaⁿnaˈ na catseiyuˈya tsˈom, ee tjaa meiiⁿcwii tsˈaⁿ na nlqueⁿnaˈ jom na tjaa jnaⁿ cotseixmaaⁿ ncˈe na matseicaña̱a̱ⁿ chiuu tˈmaⁿ ljeii na matsa̱ˈntjomnaˈ na tqueⁿ Moisés.

17 Joˈ chii, xeⁿ yocheⁿ na cwijooˈ nˈo̱o̱ⁿ na nlqueⁿnaˈ jaa na cwiluiindyo̱ nnˈaⁿ na tjaa jnaⁿ laˈxmaⁿ ncˈe na cwilayuuˈa ñˈeⁿ Cristo, cwiwitquiooˈ na manncjo̱o̱tya̱a̱ cwiluiindyo̱ nnˈaⁿ na waa jnaaⁿ, ¿aa ñeˈcaˈmo̱ⁿnaˈ na laˈxmaaⁿya nnˈaⁿ jnaⁿ ncˈe jom? Tijoom jnda. 18 Ee xeⁿ waa cwii na matsetyuiiˈa ndoˈ nda̱nquia matsˈaa xco̱ juunaˈ, mati matseijndaaˈñenaˈ na mayuuˈ waa jnaⁿya. 19 Ja cantyja ˈnaaⁿˈ ljeii na matsa̱ˈntjomnaˈ, matseijomnaˈ cantyja ˈnaⁿya chaˈcwijom tsˈoo, mañejuu ljeiiˈñeeⁿ na tqueⁿnaˈ tsˈoo ja cha nnda̱a̱ nncwando̱ˈa jo nnom Tyˈo̱o̱tsˈom. 20 Ñeˈnaaⁿˈ jnda̱ tyˈioomnaˈ ja tsˈoomˈnaaⁿ ñequio Cristo. Mancˈe joˈ matyˈiomnaˈ cantyja ˈnaⁿya nchii ja cwiluiindyo̱ na wando̱ˈa, nquii Cristo wanoomˈm naquiiˈ tsˈo̱o̱ⁿ. Ndoˈ na wando̱ˈa na tsˈaⁿ ja, wando̱ˈa ee na matseiyuˈya tsˈo̱o̱ⁿ ñequio Jnda Tyˈo̱o̱tsˈom na mˈaaⁿ na candyaˈ tsˈoom ja ndoˈ na tquiaañe ncheⁿnqueⁿ na tueeⁿˈeⁿ cwentaaya. 21 Tiquitsˈaa na tilˈue naya na matseixmaⁿ Tyˈo̱o̱tsˈom ee xeⁿ nnda̱a̱ nlqueⁿnaˈ tsˈaⁿ na tjaa jnaⁿ tseixmaⁿ ee matseicaña̱a̱ⁿ chiuu tˈmaⁿ ljeiiˈñeeⁿ quia joˈ cweˈ tsˈiaaⁿˈndyo na tueˈ Cristo.

其他使徒接纳保罗

过了十四年,我再次上耶路撒冷去,这次是和巴拿巴,并且带着提多一同去的。 我是顺从启示去的;在那里我对他们说明我在外族人中所传的福音,私下讲了给那些有名望的人听,免得我从前或现在都白跑了。 与我同行的提多,虽然是希腊人,也没有强迫他受割礼; 这是因为有些混进来的假弟兄,暗暗地来侦查我们在基督耶稣里享有的自由,为的是要辖制我们。 对这些人,我们一点也没有让步妥协,为了要使福音的真理存留在你们中间。 至于那些被认为有名望的人(无论他们从前怎么样,都与我无关; 神不以外貌取人),他们并没有给我增加甚么; 反而因为看见我受托传福音给没有受割礼的人,就像彼得受托传福音给受割礼的人一样, (因为运行在彼得里面,使他作受割礼者的使徒的那一位,也运行在我里面,使我作外族人的使徒,) 又知道我蒙了 神的恩,那几位被誉为柱石的雅各、矶法和约翰,就向我和巴拿巴伸出右手互相许诺,我们要到外族人那里去传福音,他们要到受割礼的人那里去传福音; 10 只是要我们记念穷人,这本来也是我一向热心作的。

彼得受责备

11 可是,矶法到了安提阿的时候,因为他有该责备的地方,我就当面反对他。 12 从雅各那里来的人还没有到以前,他和外族人一同吃饭;但他们来到了,他因为怕那些守割礼的人,就从外族人中退出来,和他们分开。 13 其余的犹太人也和他一同装假,甚至连巴拿巴也受了影响,跟着他们装假。 14 但我一见他们所行的不合福音的真理,就当众对矶法说:“你是犹太人,生活既然像外族人而不像犹太人,怎么还勉强外族人跟随犹太人的规矩呢?”

因信称义

15 我们生来是犹太人,不是外族中的罪人; 16 既然知道人称义不是靠行律法,而是因信耶稣基督,我们也就信了基督耶稣,使我们因信基督称义,不是靠行律法;因为没有人能靠行律法称义。 17 如果我们寻求在基督里称义,却仍然是罪人,难道基督是使人犯罪的吗?绝对不是。 18 我若重建我所拆毁的,就证明自己是个有过犯的人。 19 我借着律法已经向律法死了,使我可以向 神活着。 20 我已经与基督同钉十字架;现在活着的,不再是我,而是基督活在我里面;如今在肉身中活着的我,是因信 神的儿子而活的;他爱我,为我舍己。 21 我不废弃 神的恩;如果义是借着律法而来的,基督就白白地死了。