Ezra 8:21-9:15
New Living Translation
21 And there by the Ahava Canal, I gave orders for all of us to fast and humble ourselves before our God. We prayed that he would give us a safe journey and protect us, our children, and our goods as we traveled. 22 For I was ashamed to ask the king for soldiers and horsemen[a] to accompany us and protect us from enemies along the way. After all, we had told the king, “Our God’s hand of protection is on all who worship him, but his fierce anger rages against those who abandon him.” 23 So we fasted and earnestly prayed that our God would take care of us, and he heard our prayer.
24 I appointed twelve leaders of the priests—Sherebiah, Hashabiah, and ten other priests— 25 to be in charge of transporting the silver, the gold, the gold bowls, and the other items that the king, his council, his officials, and all the people of Israel had presented for the Temple of God. 26 I weighed the treasure as I gave it to them and found the totals to be as follows:
24 tons[b] of silver,
7,500 pounds[c] of silver articles,
7,500 pounds of gold,
27 20 gold bowls, equal in value to 1,000 gold coins,[d]
2 fine articles of polished bronze, as precious as gold.
28 And I said to these priests, “You and these treasures have been set apart as holy to the Lord. This silver and gold is a voluntary offering to the Lord, the God of our ancestors. 29 Guard these treasures well until you present them to the leading priests, the Levites, and the leaders of Israel, who will weigh them at the storerooms of the Lord’s Temple in Jerusalem.” 30 So the priests and the Levites accepted the task of transporting these treasures of silver and gold to the Temple of our God in Jerusalem.
31 We broke camp at the Ahava Canal on April 19[e] and started off to Jerusalem. And the gracious hand of our God protected us and saved us from enemies and bandits along the way. 32 So we arrived safely in Jerusalem, where we rested for three days.
33 On the fourth day after our arrival, the silver, gold, and other valuables were weighed at the Temple of our God and entrusted to Meremoth son of Uriah the priest and to Eleazar son of Phinehas, along with Jozabad son of Jeshua and Noadiah son of Binnui—both of whom were Levites. 34 Everything was accounted for by number and weight, and the total weight was officially recorded.
35 Then the exiles who had come out of captivity sacrificed burnt offerings to the God of Israel. They presented twelve bulls for all the people of Israel, as well as ninety-six rams and seventy-seven male lambs. They also offered twelve male goats as a sin offering. All this was given as a burnt offering to the Lord. 36 The king’s decrees were delivered to his highest officers and the governors of the province west of the Euphrates River,[f] who then cooperated by supporting the people and the Temple of God.
Ezra’s Prayer concerning Intermarriage
9 When these things had been done, the Jewish leaders came to me and said, “Many of the people of Israel, and even some of the priests and Levites, have not kept themselves separate from the other peoples living in the land. They have taken up the detestable practices of the Canaanites, Hittites, Perizzites, Jebusites, Ammonites, Moabites, Egyptians, and Amorites. 2 For the men of Israel have married women from these people and have taken them as wives for their sons. So the holy race has become polluted by these mixed marriages. Worse yet, the leaders and officials have led the way in this outrage.”
3 When I heard this, I tore my cloak and my shirt, pulled hair from my head and beard, and sat down utterly shocked. 4 Then all who trembled at the words of the God of Israel came and sat with me because of this outrage committed by the returned exiles. And I sat there utterly appalled until the time of the evening sacrifice.
5 At the time of the sacrifice, I stood up from where I had sat in mourning with my clothes torn. I fell to my knees and lifted my hands to the Lord my God. 6 I prayed,
“O my God, I am utterly ashamed; I blush to lift up my face to you. For our sins are piled higher than our heads, and our guilt has reached to the heavens. 7 From the days of our ancestors until now, we have been steeped in sin. That is why we and our kings and our priests have been at the mercy of the pagan kings of the land. We have been killed, captured, robbed, and disgraced, just as we are today.
8 “But now we have been given a brief moment of grace, for the Lord our God has allowed a few of us to survive as a remnant. He has given us security in this holy place. Our God has brightened our eyes and granted us some relief from our slavery. 9 For we were slaves, but in his unfailing love our God did not abandon us in our slavery. Instead, he caused the kings of Persia to treat us favorably. He revived us so we could rebuild the Temple of our God and repair its ruins. He has given us a protective wall in Judah and Jerusalem.
10 “And now, O our God, what can we say after all of this? For once again we have abandoned your commands! 11 Your servants the prophets warned us when they said, ‘The land you are entering to possess is totally defiled by the detestable practices of the people living there. From one end to the other, the land is filled with corruption. 12 Don’t let your daughters marry their sons! Don’t take their daughters as wives for your sons. Don’t ever promote the peace and prosperity of those nations. If you follow these instructions, you will be strong and will enjoy the good things the land produces, and you will leave this prosperity to your children forever.’
13 “Now we are being punished because of our wickedness and our great guilt. But we have actually been punished far less than we deserve, for you, our God, have allowed some of us to survive as a remnant. 14 But even so, we are again breaking your commands and intermarrying with people who do these detestable things. Won’t your anger be enough to destroy us, so that even this little remnant no longer survives? 15 O Lord, God of Israel, you are just. We come before you in our guilt as nothing but an escaped remnant, though in such a condition none of us can stand in your presence.”
Footnotes
- 8:22 Or charioteers.
- 8:26a Hebrew 650 talents [22 metric tons].
- 8:26b Hebrew 100 talents [3,400 kilograms]; also in 8:26c.
- 8:27 Hebrew 1,000 darics, about 19 pounds or 8.6 kilograms in weight.
- 8:31 Hebrew on the twelfth day of the first month, of the ancient Hebrew lunar calendar. This day was April 19, 458 B.c.; also see note on 6:15.
- 8:36 Hebrew the province beyond the river.
Ezra 8:21-9:15
Ang Pulong Sa Dios
Nagpuasa ug Nagaampo Sila si Ezra
21 Didto sa kilid sa Suba sa Ahava, miingon ako sa grupo nga magpuasa kami ug magpaubos sa among kaugalingon atubangan sa among Dios aron hangyoon siya nga bantayan kami ug ang among mga kabataan ug mga kabtangan sa among lakaw. 22 Kay naulaw akong mangayo sa hari ug mga sundalo ug mga tigkabayo nga mobantay kanamo batok sa mga kaaway samtang naglakaw kami, tungod kay miingon man kami sa hari nga tabangan sa among Dios ang tanang nagasalig kaniya, apan masuko pag-ayo ang Dios sa mga nagasalikway kaniya. 23 Busa nagpuasa kami ug nagaampo sa atong Dios nga bantayan niya kami, ug gitubag niya ang among pag-ampo.
Ang mga Halad alang sa Templo
24 Nagpili akog 12 gikan sa mga nangulo nga mga pari, walay labot kang Sherebia, Hashabia, ug sa napulo nila ka paryente. 25 Pagkahuman, gitugyan ko kanila nga walay kulang[a] ang mga plata, bulawan, ug mga galamiton nga gihatag sa hari, sa iyang mga magtatambag, sa iyang mga opisyal, ug sa mga Israelinhon, alang sa templo sa atong Dios. 26-27 Mao kini ang akong gitugyan kanila:
22 ka toneladang pilak
3 ka toneladang plata nga kagamitan
3 ka toneladang bulawan
20 ka yahong nga bulawan nga mga walo ug tunga ka kilo ang gibug-aton
2 ka yahong nga bronsi nga sama ka bililhon sa bulawan.
28 Miingon ako sa mga pari, “Kamo ug kining mga galamiton gilain alang sa Ginoo. Ang mga pilak ug mga bulawan kinabubut-on nga halad alang sa Ginoo, ang Dios sa inyong mga katigulangan. 29 Ampingi ninyo kini pag-ayo hangtod nga madala ninyo kini sa mga bodega sa templo sa Ginoo sa Jerusalem nga walay kulang,[b] atubangan sa mga pangulong pari, mga Levita, ug sa mga pangulo sa mga pamilya sa mga Israelinhon.”
30 Busa gikuha sa mga pari ug sa mga Levita ang mga pilak, bulawan, ug mga galamiton nga walay kulang, aron dad-on sa templo sa atong Dios sa Jerusalem.
Ang Pagbalik sa Jerusalem
31 Mibiya kami sa Suba sa Ahava alang sa among lakaw paingon sa Jerusalem sa ika-12 nga adlaw sa unang bulan. Gitabangan kami sa among Dios ug gipanalipdan niya kami batok sa mga kaaway ug mga tulisan nga mangatang sa dalan. 32 Pag-abot namo sa Jerusalem, mipahulay kami ug tulo ka adlaw.
33 Sa ikaupat nga adlaw, miadto kami sa templo sa among Dios ug gitugyan namo nga walay kulang ang mga pilak, bulawan, ug mga galamiton ngadto kang Meremot nga pari nga anak ni Uria. Kauban niya si Eleazar nga anak ni Finehas ug ang duha ka Levita nga sila si Jozabad nga anak ni Jeshua ug si Noadia nga anak ni Binui. 34 Giihap ug gitimbang kadtong tanan, ug gilista.
35 Unya ang tanang namalik gikan sa pagkabihag naghalad sa Dios sa Israel ug mga halad nga sinunog: 12 ka torong baka alang sa tibuok Israel, 96 ka laking karnero, 77 ka nating karnero. Naghalad usab silag 12 ka kanding nga laki, isip halad sa paghinlo. Kining tanan mga halad nga sinunog alang sa Ginoo. 36 Gihatag usab nila sa mga gobernador ug mga opisyal sa probinsya sa kasadpang Eufrates ang dokumento diin nahisulat ang mando sa hari. Ug kini sila mitabang sa katawhan sa Israel ug sa templo sa Dios.
Nakigminyo ang mga Israelinhon sa mga Dili Israelinhon
9 Miingon pa si Ezra, Pagkahuman niini nga hitabo, miadto kanako ang mga pangulo sa mga Judio ug miingon, “Daghan sa katawhan sa Israel, apil na mga pari ug mga Levita, ang nagkinabuhi sama sa mga katawhan sa ilang palibot. Gihimo nila ang mga malaw-ay nga mga buluhaton sa mga Canaanhon, Hitihanon, Perisihanon, Jebusihanon, Amonihanon, Moabihanon, Ehiptohanon, ug Amorihanon. 2 Sila ug ang ilang mga anak nangasawa pa gani sa mga babaye nga gikan niini nga mga katawhan. Busa ang katawhan nga pinili sa Dios nasagolan na sa ubang mga katawhan. Ug ang atong mga pangulo ug mga opisyal mao pa ang unang naghimo niini.”
3 Sa dihang nadungog ko kini, gigisi ko ang akong bisti ug kupo, gilabnot ko ang akong buhok ug balbas, ug milingkod ako nga gikulbaan. 4 Nagtigom didto kanako ang mga tawo nga may kahadlok sa pulong sa Dios sa Israel tungod sa pagluib sa ilang isigka-Israelinhon nga namalik gikan sa pagkabihag. Naglingkod ako didto nga gikulbaan, hangtod nga miabot ang oras sa paghalad sa gabii. 5 Pag-abot niadtong orasa, miundang ako sa akong pagsubo. Miluhod ako, nga gisi ang akong bisti ug kupo, ug nagaampo nga nagabayaw sa akong mga kamot sa Ginoo nga akong Dios. 6 Miingon ako, “Dios ko, naulaw ako pag-ayo. Dili ako makaatubang kanimo sa kaulaw tungod kay labihan na gayod ang among mga sala; daw molapaw na kini sa among mga ulo ug mosangko na sa langit. 7 Sukad pa sa panahon sa among mga katigulangan, nagpakasala na kami sa hilabihan. Tungod niini, kami, ang among mga hari, ug mga pari kanunayng nailalom sa mga hari sa ubang nasod. Gipamatay nila ang uban kanamo, ug ang uban gibihag, gikawatan ug gipakaulawan, sama sa nahitabo kanamo karon.
8 “Ug karon, niining hamubo nga panahon, gikaloy-an mo kami, Ginoo nga among Dios. Gitugotan mo nga may mahibilin kanamo, ug gipapuyo mo kami nga may kasigurohan niining dapit nga imong gigahin. Gihatagan mo kami ug paglaom ug gipagaan-gaanan mo ang among kahimtang sa pagkaulipon. 9 Bisan mga ulipon kami, wala mo kami pasagdi sa among pagkaulipon, hinuon gipakita mo ang imong gugma kanamo pinaagi sa maayo nga pagtagad nga gipakita sa mga hari sa Persia kanamo. Gihimo mo kini aron mahatagan mo kami ug bag-o nga kinabuhi, ug aron matukod namo pag-usab ang imong templo nga naguba ug mahatagan mo kami ug proteksyon sa Juda ug sa Jerusalem.
10 “Apan karon nga nakasala kami, O Dios, unsa pa may among ikasulti? Kay gisalikway man namo ang imong mga sugo 11 nga gihatag mo kanamo pinaagi sa imong mga alagad nga mga propeta. Miingon sila kanamo nga ang dapit nga among adtoan aron panag-iyahan hugaw nga dapit tungod sa kadaotan sa mga lumulupyo niini. Gihugawan nila ang tibuok kayutaan pinaagi sa ilang mga law-ay nga binuhatan. 12 Nagaingon usab ang mga propeta kanamo nga dili gayod namo tugotan nga maminyo ang among mga anak sa ilang mga anak; ug dili gayod namo sila tabangan nga mouswag, aron kami molig-on ug makapahimulos sa maayong abot sa yuta, ug ikabilin namo kini sa among mga kaliwat ingon nga panulondon hangtod sa kahangtoran. 13 Gisilotan mo kami, O among Dios, tungod sa among mga sala. Apan gaan ra ang silot nga gipahamtang mo kanamo kon itandi sa sala nga among nahimo, ug gitugotan mo pa nga may mahibiling buhi kanamo. 14 Apan bisan pa niini, gisupak namo pag-usab ang imong mga sugo, ug nakigminyo sa mga tawo nga law-ay ug binuhatan. Sigurado gayod nga masuko ka kanamo ug laglagon mo kami hangtod nga wala nay mahibilin kanamo. 15 O Ginoo, Dios sa Israel, matarong ka! Kay gitugotan mo nga may mahibilin kanamo nga buhi hangtod karon. Nakasala kami, ug tungod niini, dili kami makabarog sa imong atubangan tungod niining among mga sala.”
Holy Bible, New Living Translation, copyright © 1996, 2004, 2015 by Tyndale House Foundation. Used by permission of Tyndale House Publishers, Inc., Carol Stream, Illinois 60188. All rights reserved.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.