Ezekiel 33
EasyEnglish Bible
Ezekiel must warn his people
33 The Lord gave this message to me: 2 ‘Son of man, speak to your people. Say to them, “Think about what might happen if I send an army to attack a country. The people of that country might choose one of their own men to be a guard to warn them about danger.[a] 3 Then, if the guard sees that enemy soldiers are ready to attack, he must blow a trumpet to warn his people. 4 Someone might hear the sound of the trumpet, but he does nothing to keep himself safe. If enemy soldiers then come and kill that person, he is guilty of his own death. 5 He deserves to die because he heard the sound of the trumpet, but he did nothing. When the trumpet warned him of danger, he should have got ready. If he had done that, he would have saved his life. 6 But the guard might not blow the trumpet when he sees the enemy. He might not warn his people that the enemy is ready to attack them. Then enemy soldiers might kill some of his people. Those people will die because of their sins. But the guard will be guilty of their death, because he did not warn them of danger.”
7 Son of man, I have chosen you to be a guard for Israel's people. You must listen to the messages that I give you. Then you must use what I say to warn the Israelites. 8 I might say to a wicked person, “You will certainly die because of your sins.” Then you must warn that wicked person to stop doing wicked things. If you do not warn him, he will die because of his sins. But I will say that you are guilty of his death. 9 If you do warn him and he refuses to change, he will die because of his sins. But you will have saved your own life.
10 Son of man, give Israel's people this message: “You are saying, ‘The punishment for our sins is too much for us. We are dying because of all the bad things that we have done. What should we do so that we can continue to live?’ ”
11 Tell them, “It does not make me happy to punish wicked people with death. I, the Almighty Lord, promise you this, as surely as I live. I want wicked people to stop doing wrong things so that they may continue to live. So stop doing evil things! Israel's people, you do not have to die. Turn back to me!”
12 Son of man, you must say to your people, “If a righteous person refuses to obey me, I will punish him. The good things that he has done will not save him. And if a wicked person stops doing bad things, he will no longer be guilty. Righteous people will not continue to live if they start to do bad things.”
13 I may say to righteous people that they will certainly continue to live. But then they may trust in the good things that they have done. They may think that I will not punish them if they start to do evil things. But if they do that, I will destroy them because of their sins. I will not even think about the good things that they did at an earlier time.
14 Also, I may say to wicked people, “You will certainly die because of your sins.” But then they may stop doing bad things. They may start to do things that are good and right. 15 For example, a wicked person might give back something that he has taken from someone as a guarantee. Or he might give back things that he has robbed from people. A wicked person might start to obey the laws that give life. He might stop doing evil things. If wicked people change like that, then they will continue to live. They will not die as punishment for their sins. 16 I will not think about the sins that they have done. Now that they have started to do things that are good and right, they will certainly continue to live.
17 Your people, the Israelites, are saying: “The Lord is not fair in the things that he does!” But it is the people themselves who live in a way that is not fair. 18 If a righteous person stops doing good things and he starts to do evil things, he will die. He deserves to die because of his sins. 19 Also, if a wicked person stops doing bad things and he starts to do things that are good and right, he will continue to live. He deserves to live because he has changed. 20 But you Israelites continue to say, “The Lord is not fair!” But I will judge each of you in a way that you deserve for the things that you have done.’
Ezekiel hears news about Jerusalem
21 This is what happened 12 years after we had come to Babylon as prisoners. It was on the 5th day of the 10th month of that year. A man who had escaped from Jerusalem came to me in Babylon.[b] He said, ‘Enemies have taken Jerusalem for themselves.’ 22 Before that man arrived, the Lord had taken hold of me in the night. He had opened my mouth so that I was able to speak again.[c]
23 Then the Lord gave this message to me:
24 ‘Son of man, there are people who continue to live in the places in Israel that have become heaps of stones. Those Israelites are saying, “Abraham was only one man, but God gave him the whole land of Israel. We are many people. So we can be sure that the land now belongs to us.”
25 Because they say that, you must tell them, “This is what the Almighty Lord says: You eat meat which still has blood in it. You worship your idols. You also murder people. So you do not deserve to have the land for yourselves. 26 You use violence to get the things that you want. You do disgusting things. You have sex with other men's wives. So you should certainly not have the land!”
27 Say to them, “This is what the Almighty Lord says: I promise you this, as surely as I live. Soldiers will kill the people who live among the heaps of stones. I will cause wild animals to eat the people who live in the fields. Diseases will kill the people who hide in strong buildings and in caves. 28 I will make the land become empty, like a desert. You will no longer be proud of your power. Israel's mountains will become empty places that nobody travels through. 29 I will cause the land to become heaps of stones where nobody lives. I will do that to punish the people for the disgusting things that they have done. Then they will know that I am the Lord.”
30 Son of man, the Israelites who are here with you in Babylon are talking about you. They meet together near the walls of the city and at the doors of their houses. They are saying to each other, “Come and hear the message that has come from the Lord.”
31 They are my people and they come as a crowd to listen to you. They sit and they listen to your words. But they do not obey what you say. They say that they love me. But really they like to cheat people to get things for themselves. 32 They like to hear your voice. For them, you are like someone who sings beautiful songs about love. They listen to your words but they do not obey them.
33 All these things that I have said will certainly happen. When my people see them happen, they will know that a prophet has lived among them.’
Footnotes
- 33:2 During a war, a city had to be ready to protect itself. The people would choose a guard to watch for the enemy. This guard would stand on the wall of the city and he would carry a trumpet. When he saw the enemy, he would blow the trumpet. Then the people would prepare to fight.
- 33:21 It had probably taken this man many months to bring the news from Jerusalem to Babylon. It was a long and difficult journey for him. See 2 Kings 25:3-10; Jeremiah 39:2-8; 52:4-14.
- 33:22 See Ezekiel 3:26-27.
Ezechiël 33
Het Boek
Ezechiël, wachter over Israël
33 Opnieuw ontving ik een boodschap van de Here. Hij zei: 2 ‘Mensenzoon, vertel uw volksgenoten: “Als Ik een leger ten strijde laat trekken tegen een land, moeten de inwoners van dat land een wachter aanstellen. 3 Wanneer hij het leger ziet komen en alarm blaast om hen te waarschuwen, 4 is ieder die het alarm hoort maar er geen acht op slaat, zelf schuldig als hij sterft. 5 Want hij hoorde de waarschuwing, maar wilde niet luisteren, het is dan zijn eigen fout. Als hij wel op het alarm had gereageerd, had hij zijn leven kunnen redden. 6 Maar als de wachter de vijand in de gaten krijgt en geen alarm slaat om de mensen te waarschuwen, is hij verantwoordelijk voor hun dood. Zij zullen in hun zonden sterven, maar hun dood zal Ik de wachter aanrekenen.” 7 Mensenzoon, Ik heb u aangesteld als wachter over het volk Israël, luister daarom naar wat Ik zeg en waarschuw het namens Mij. 8 “Als Ik tegen de goddeloze zeg: ‘U zult sterven!’ en u waarschuwt hem niet dat hij zich moet bekeren, zal hij vanwege zijn schuld sterven. Maar Ik zal u verantwoordelijk stellen voor zijn dood. 9 Als u hem echter waarschuwt en zegt dat hij zich moet bekeren en hij doet dat niet, zal hij sterven vanwege zijn zonden. Maar u hebt uw leven dan veiliggesteld.
10 Volk van Israël, u zegt: ‘Onze zonden drukken zwaar op ons, wij kwijnen weg door schuldbesef. Hoe kunnen wij nog leven?’” 11 Zeg hun: “Zo waar Ik leef, zegt de Oppermachtige Here, de dood van de goddelozen doet Mij geen genoegen. Integendeel, Ik wil graag dat de goddeloze zijn zonden de rug toekeert en in leven blijft. Bekeer u van uw goddeloosheid, want waarom zou u sterven, Israël? 12 Want de goede werken van een rechtvaardige man zullen hem niet redden als hij gaat zondigen en de zonden van een slechte man zullen hem niet vernietigen als hij zich bekeert en berouw toont. 13 Ik heb gezegd dat een rechtvaardig mens zal blijven leven. Maar als hij zondigt en daarbij verwacht dat zijn vroegere goedheid hem zal redden, zal aan geen van zijn goede daden aandacht worden besteed. Ik zal hem juist om zijn zonden laten sterven. 14 En als Ik een goddeloze waarschuw dat hij zal sterven en hij bekeert zich dan van zijn zonden en doet wat goed en rechtvaardig is. 15 Als hij het onderpand teruggeeft aan degene die van hem heeft geleend, het gestolene teruggeeft en een eerlijke weg bewandelt zonder te zondigen, dan zal hij zeker leven. Hij zal niet sterven. 16 Geen van zijn vroegere zonden zal hem worden aangerekend. Omdat hij zich heeft bekeerd tot het goede, zal hij in leven blijven. 17 Toch beweert uw volk dat de Here niet rechtvaardig is. Maar het probleem is dat zíj niet rechtvaardig zijn. 18 Want, Ik herhaal het nog één keer, als een rechtvaardig man gaat zondigen, zal hij sterven. 19 Maar als de goddeloze zich bekeert van zijn goddeloosheid en goed en rechtvaardig gaat handelen, zal hij leven. 20 Desondanks zegt u dat de Here niet rechtvaardig is. Maar Ik zal ieder van u beoordelen naar zijn daden.”’
21 In het twaalfde jaar van onze ballingschap, op de vijfde dag van de tiende maand, kwam een van hen die uit Jeruzalem waren ontsnapt, mij vertellen dat de stad was gevallen. 22 Nu was ik de avond ervoor door de kracht van de Here overweldigd en Hij had mijn mond weer geopend, zodat ik weer kon spreken tegen de tijd dat de man aankwam. 23 Toen kreeg ik deze boodschap van de Here: 24 ‘Mensenzoon, de mensen in de verwoeste steden van Israël zeggen nog steeds: “Abraham was maar alleen en toch wist hij het hele land in bezit te nemen! En wij zijn met veel meer mensen, dus het móet ons lukken het land te heroveren!” 25 Maar de Oppermachtige Here zegt: “U bent machteloos, omdat u de geboden overtreedt: u eet vlees waar nog bloed in zit, u vereert afgoden en u moordt. Denkt u dat Ik dan toelaat dat u het land terugkrijgt? 26 Moordenaars! Afgodendienaars! Overspelers! Moet ú de bezitters van dit land zijn?” 27 Vertel hun dat de Oppermachtige Here zegt: “Zo waar Ik leef, die mensen die te midden van de ruïnes leven, zullen met het zwaard worden gedood. Zij die in de open vlakten verblijven, zullen door wilde dieren worden verslonden en wie in forten en grotten woont, zal door ziekten sterven. 28 Ik zal het land en haar trots neerslaan en het zal afgelopen zijn met haar macht. En het bergland van Israël zal zodanig worden verwoest dat niemand er ook maar aan denkt er doorheen te trekken. 29 Als Ik het land heb verwoest vanwege hun gruwelijke zonden, zullen zij beseffen dat Ik de Here ben.”
30 Mensenzoon, uw volksgenoten fluisteren achter uw rug om. Zij praten over u in hun huizen en fluisteren over u bij de deur: “Kom op, dan gaan we naar hem toe om te horen wat de Here zegt!” 31 En zo komt mijn volk zoals gewoonlijk naar u toe en gaat zitten om naar u te luisteren. Maar intussen zijn zij helemaal niet van plan te doen wat Ik hun opdraag, zij kunnen uren praten over het liefhebben van de Here, maar het enige dat hen interesseert is hoe zij zo snel mogelijk rijk kunnen worden. 32 U vormt slechts een tijdverdrijf voor hen. Met hetzelfde gemak zouden zij bij een goede zanger of muzikant gaan zitten. Zij horen wel wat u zegt, maar slaan er geen acht op! 33 Maar wanneer al deze vreselijke dingen hun overkomen—en dat zal zeker gebeuren—zullen zij beseffen dat zij een profeet in hun midden hebben gehad.’
EasyEnglish Bible Copyright © MissionAssist 2019 - Charitable Incorporated Organisation 1162807. Used by permission. All rights reserved.
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.