Ezekiel 17
Ang Pulong Sa Dios
Ang Sambingay bahin sa mga Agila ug sa Ubas
17 Miingon ang Ginoo kanako, 2 “Tawo, isugilon kini nga sambingay ngadto sa katawhan sa Israel, 3 ug ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini: May usa ka dakong agila nga milupad paingon sa Lebanon. Lapad ang iyang mga pako ug baga ang iyang mga balhibo nga lain-lain ug kolor. Mitugdon kini sa tumoy sa kahoy nga sedro, 4 ug giputol niini ang udlot sa kinatumyan nga sanga. Unya gidala niya kini sa dapit sa mga negosyante ug gitanom didto.
5 “Pagkahuman nagkuha ang agila ug liso gikan sa yuta sa Israel ug gitanom kini sa tambok nga yuta sa daplin sa suba diin paspas kini nga mitubo. 6 Mitubo kini nga usa ka tanom nga mokatay. Ang mga sanga niini mikatay paingon sa agila, ug nanggamot kini ug lawom. Nahimo kini nga bagon ug nananga pa kini pag-ayo ug milabong.
7 “Apan may lain nga dakong agila nga miabot. Lagpad kini ug mga pako ug baga usab ang iyang balhibo. Ang mga gamot ug mga sanga sa tanom mikatay paingon niini nga agila aron matubigan kini sa agila labaw pa sa yuta nga gitamnan niini. 8 Gihimo kini sa tanom bisan ug natanom na kini sa maayo nga yuta, diin may abundang tubig nga makahatag kaniyag maayo nga pagtubo, makapabunga, ug magpatahom kaniya.
9 “Karon, ako, ang Ginoo nga Dios mangutana, ‘Makapadayon ba kini sa pagtubo? Dili! Ibton kini ug kuhaon ang iyang mga bunga, ug pasagdan nga malaya. Dili na magkinahanglan ug kusgan nga tawo o daghang mga tawo sa pag-ibot niini. 10 Bisan itanom pa kini pag-usab sa laing dapit dili gihapon kini motubo. Malaya kini sa hingpit kon huypon sa init nga hangin gikan sa sidlakan. Malaya kini diha sa iyang gituboan.’ ”
Ang Kahulogan sa Sambingay
11 Unya miingon ang Ginoo kanako, 12 “Pangutan-a kini nga masinupakon nga katawhan sa Israel kon nahibalo ba sila kon unsa ang kahulogan niadtong sambingay. Ingna sila nga mao kini ang kahulogan: Miadto ang hari sa Babylon ngadto sa Jerusalem ug gibihag niya ang hari ug mga opisyal niini, ug gidala sa Babylon. 13 Nagpili siyag usa sa mga kaliwat sa hari sa Juda ug naghimo siyag kasabotan kaniya ug gipapanumpa niya kini nga mag-alagad kaniya. Gibihag usab niya ang mga kadagkoan sa Juda 14 aron kini nga gingharian dili na makabangon pag-usab ug dili na makasukol kaniya. Makahimo lang sa pagpabilin kini nga gingharian kon padayon kini nga motuman sa iyang kasabotan sa Babylon. 15 Apan misukol ang hari sa Juda sa hari sa Babylon pinaagi sa pagpadala ug mga tawo ngadto sa Ehipto sa paghangyog mga kabayo ug daghang mga sundalo. Molampos ba siya? Makaikyas ba siya ug makalingkawas gikan sa silot sa iyang paglapas sa iyang kasabotan sa Babylon? 16 Dili! Kay ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga kini nga hari sa Juda sigurado gayong mamatay sa Babylon, kay gilapas niya ang kasabotan nga iyang gipanumpaan ngadto sa hari sa Babylon nga mao ang naghimo kaniya nga hari. 17 Dili makatabang kaniya sa pagpakiggubat ang hari sa Ehipto[a] ug ang daghan ug gamhanan niini nga mga sundalo kon mosulong na[b] ang mga taga-Babylon sa pagpamatay sa daghang mga tawo. 18 Tungod kay gibale-wala niya ang iyang gipanumpaan, ug wala niya tumana ang kasabotan, dili gyud siya makalingkawas.
19 “Busa ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga silotan ko gyud siya tungod kay gilapas niya ang akong kasabotan nga iyang gipanumpaan sa akong ngalan. 20 Lit-agon ko siya ug dad-on sa Babylon, ug didto silotan ko siya tungod sa iyang pagbudhi kanako. 21 Ang mga sundalo niya nga nagaikyas, mangamatay. Ang mga mahibilin magkatibulaag sa bisan asang dapit. Unya mahibaloan ninyo nga ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Ang Maayong Ugma nga Gisaad sa Dios
22-23 Mipadayon sa pag-ingon ang Ginoo nga Dios, “Magkuha akog udlot sa kinatumyan sa sanga sa usa ka kahoy nga sedro, ug itanom ko kini didto sa kinatumyan sa kinatas-ang bukid sa Israel. Mananga kini ug mamunga, ug mahimo nga usa ka matahom nga kahoy nga sedro. Magasalag sa maong kahoy ang tanang matang sa langgam, ug makasilong sila sa landong sa mga sanga niini. 24 Ug ang tanang mga kahoy sa yuta makahibalo nga ako mao ang Ginoo nga nagaputol sa tag-as nga mga kahoy ug nagapataas sa mga mugbong kahoy. Ako usab ang nagapalaya sa labong nga mga kahoy ug nagabuhi pag-usab sa mga layang kahoy. Ako, ang Ginoo, ang nagasaad niini, ug tumanon ko gyud kini.”
Ezequiel 17
Reina Valera Actualizada
Parábola de las águilas, el cedro y la vid
17 Entonces vino a mí la palabra del SEÑOR, diciendo: 2 “Oh hijo de hombre, propón un enigma y relata una parábola a la casa de Israel. 3 Di que así ha dicho el SEÑOR Dios[a]: ‘Una gran águila de grandes alas, largos miembros y llena de un plumaje de diversos colores, vino al Líbano y tomó la copa del cedro. 4 Arrancó la punta de su renuevo, lo llevó a una tierra de mercaderes, y lo puso en una ciudad de comerciantes. 5 Tomó también de la semilla de la tierra, un brote, y lo puso en un campo fértil, junto a aguas abundantes, como se planta un sauce. 6 Luego creció y se hizo una vid de muchas ramas, aunque de baja altura, para dirigir sus ramas hacia el águila, de modo que sus raíces estuvieran debajo de ella. Así llegó a ser una vid, y arrojó renuevos y extendió sus ramas.
7 “‘Pero surgió otra gran águila, de grandes alas y denso plumaje. Y he aquí que aquella vid dirigió hacia ella sus raíces y extendió a ella sus ramas desde el terreno donde estaba plantada, a fin de ser regada. 8 En buen campo, junto a muchas aguas, estaba plantada para que echara ramaje y llevara fruto, a fin de que fuera una vid espléndida’.
9 “Di que así ha dicho el SEÑOR Dios[b]: ‘¿Será prosperada? ¿Acaso el águila no habrá de arrancar sus raíces y echará a perder su fruto, y se secará? Todos sus brotes tiernos se secarán. No será necesario un gran brazo ni mucha gente para arrancarla de sus raíces. 10 He aquí que está plantada; pero, ¿será prosperada? ¿No se secará del todo, cuando la toque el viento oriental? ¡Sobre el mismo terreno donde creció se secará!’ ”.
11 Entonces vino a mí la palabra del SEÑOR, diciendo: 12 “Di a la casa rebelde: ‘¿No han entendido qué significan estas cosas?’. Di: ‘He aquí que el rey de Babilonia vino a Jerusalén, tomó a su rey[c] y a sus magistrados, y los llevó consigo a Babilonia. 13 También tomó a uno de la descendencia real[d] e hizo un convenio con él, poniéndolo bajo juramento. También se llevó a los poderosos del país, 14 para que el reino fuera abatido y no volviera a levantarse, para que guardara el convenio y lo mantuviera. 15 No obstante, se rebeló[e] contra él al enviar embajadores a Egipto para que le dieran caballos y mucha gente. ¿Será prosperado? ¿Escapará el que hace estas cosas? ¿Podrá romper el convenio y quedar ileso?
16 “‘¡Vivo yo, que morirá en medio de Babilonia, en el lugar donde habita el rey que lo hizo reinar, cuyo juramento menospreció y cuyo convenio con él rompió!, dice el SEÑOR Dios[f]. 17 Cuando construyan terraplenes y edifiquen muros de asedio para destruir muchas vidas, el faraón no lo socorrerá en la batalla, a pesar del gran ejército y de la numerosa multitud. 18 No escapará, pues menospreció el juramento para invalidar el convenio; porque he aquí que habiendo dado la mano, hizo todas estas cosas. 19 Por tanto, así ha dicho el SEÑOR Dios[g], ¡vivo yo, que traeré sobre su cabeza mi juramento que menospreció y mi convenio que quebrantó! 20 Yo extenderé sobre él mi red, y será apresado en mi trampa. Lo haré traer a Babilonia, y allí entraré en juicio contra él por su rebelión contra mí. 21 Todos sus fugitivos y todas sus tropas caerán a espada, y los que queden serán esparcidos hacia todos los vientos. Y ustedes sabrán que yo, el SEÑOR, he hablado’.
22 “Así ha dicho el SEÑOR Dios[h]: ‘Pero yo mismo arrancaré un renuevo de la alta copa de aquel cedro, y lo plantaré. De los principales renuevos cortaré uno tierno y lo plantaré sobre un monte alto y erguido. 23 Lo plantaré en el monte más alto de Israel. Y echará ramas, llevará fruto y se convertirá en un cedro majestuoso. Debajo de él habitará toda clase de pájaros; a la sombra de sus ramas habitará toda clase de aves. 24 Y así sabrán todos los árboles del campo que yo, el SEÑOR, eché abajo el árbol elevado y elevé el árbol bajo; que hice que el árbol verde se secara y que el árbol seco floreciera. Yo, el SEÑOR, lo he dicho y lo haré’ ”.
Footnotes
- Ezequiel 17:3 Lit., Señor YHWH.
- Ezequiel 17:9 Lit., Señor YHWH.
- Ezequiel 17:12 Es decir, a Joaquín; cf. 2 Rey. 24:8-17.
- Ezequiel 17:13 Es decir, a Sedequías; cf. 2 Rey. 24:17, ss.
- Ezequiel 17:15 Cf. 2 Rey. 24:20.
- Ezequiel 17:16 Lit., Señor YHWH.
- Ezequiel 17:19 Lit., Señor YHWH.
- Ezequiel 17:22 Lit., Señor YHWH.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.
Version Reina Valera Actualizada, Copyright © 2015 by Editorial Mundo Hispano