Add parallel Print Page Options

12 Miingon ang Ginoo kanako, 13 “Tawo, kon makasala kanako ang usa ka nasod pinaagi sa pagluib kanako, silotan ko kini, ug kuhaon ko ang tinubdan sa ilang pagkaon. Padad-an ko silag kagutom aron mangamatay sila ug ang ilang mga mananap. 14 Bisan pag anaa uban kanila si Noe, si Daniel, ug si Job, sila lang ang maluwas tungod sa ilang pagkamatarong. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.

15 “O kaha padad-an ko ug mabangis nga mga mananap kana nga nasod aron sa pagpatay sa iyang mga lumulupyo, ug mahimo nga mingaw kini nga dapit ug wala nay mag-agian niini tungod sa kahadlok sa mabangis nga mga mananap. 16 Bisan pag anaa uban kanila si Noe, si Daniel, ug si Job, ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga dili gyud niini nga tulo maluwas ang ilang mga anak kondili ang ila rang kaugalingon. Ug ang mao nga nasod mahimo nga mingaw.

17 “O kaha padad-an kog gubat kana nga nasod aron sa pagpatay sa mga nagpuyo niini ug sa ilang mga mananap, 18 bisan pag anaa uban kanila si Noe, si Daniel, ug si Job, ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga dili gyud niini nga tulo maluwas ang ilang mga anak kondili ang ila rang kaugalingon.

19 “O kaha padad-an kog sakit kana nga nasod aron mangamatay ang mga nagpuyo niini ug ang ilang mga mananap, 20 bisan pag anaa uban kanila si Noe, si Daniel, ug si Job, ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga dili gyud niini nga tulo maluwas ang ilang mga anak kondili ang ila rang kaugalingon tungod sa ilang pagkamatarong.

21 “Sa pagkatinuod, ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga alaot ang Jerusalem kon padad-an ko kini sa upat ka bug-at nga mga silot—gubat, kagutom, mabangis nga mga mananap, ug mga balatian—nga mopatay sa mga nagpuyo niini ug sa ilang mga mananap. 22 Apan may mahibilin nga buhi kanila, ug pagadad-on sila dinhi sa Babylon ug iipon kaninyo ingon nga mga bihag. Makita ninyo kon unsa kadaotan ang ilang gawi ug ang ilang mga binuhatan, ug mawala ang kalain sa inyong buot sa akong pagsilot sa Jerusalem. 23 Mawala ang kalain sa inyong buot kon makita ninyo ang ilang gawi ug ang ilang mga binuhatan, ug masabtan ninyo nga may hinungdan ngano nga gihimo ko kadto sa Jerusalem. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”

Ang Jerusalem Nahisama sa mga Sanga sa Ubas nga Walay Pulos

15 Miingon ang Ginoo kanako, “Tawo, sa unsa nga paagi nga ang sanga sa ubas mas maayo pa kaysa bisan unsang sanga sa kahoy? Makahimo ba ug bisag unsa gikan sa mga sanga niini? Mahimo ba kini nga himuon nga sab-itanan? Siyempre dili gyud! Pwede lang kini nga isugnod; apan bisan pa gani dali ra kaayo kini nga maupos. Busa kon wala kini pulos sa wala pa masunog, labaw na kon nasunog na kini!

“Karon, ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga ang mga nagpuyo sa Jerusalem nahisama sa ubas nga nagatubo uban sa mga kahoy sa lasang. Tungod kay managsama sila nga walay pulos, sunogon ko sila. Silotan ko gyud sila. Ug bisan makaikyas pa sila sa kalayo, lamyon gihapon sila sa lain pang kalayo. Unya mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo. Himuon ko nga mingaw nga dapit ang ilang nasod tungod kay nagluib sila kanako. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”

Ang Jerusalem Nahisama sa Babayeng Nanglaki

16 Miingon ang Ginoo kanako, “Tawo, pahibaloa ang Jerusalem sa iyang mangil-ad nga mga buhat. Ingna siya nga ako, ang Ginoo nga Dios nagaingon, kaniya: Usa ikaw ka Canaanhon! Ang imo nga amahan usa ka Amorihanon, ug ang imo nga inahan usa ka Hitihanon. Ug sa imo nga pagkahimugso walay nagputol sa imo nga pusod, walay naghugas kanimo, o naghaplas kanimog asin, o nagputos kanimo ug lampin. Wala gyoy nagpakabana sa paghimo niini nga mga butanga diha kanimo; wala gyud nalooy kanimo. Gilabay ka lang hinuon didto sa uma, ug gikasilagan sukad sa adlaw sa imo nga pagkahimugso.

“ ‘Unya sa diha nga miagi ako duol kanimo, nakita ko ikaw nga naglunang sa kaugalingon mo nga dugo. Giingnan ko ikaw nga mabuhi ka gyud. Gipadako ko ikaw sama sa usa ka tanom sa uma. Midako ka ug nahimo nga dalaga. Naporma ang imo nga mga dughan ug mitaas ang imo nga buhok, apan hubo ka lang gihapon.

“ ‘Sa pag-agi ko pag-usab duol kanimo, nakita ko nga mahimo ka nang pangasaw-on. Busa gitabonan ko sa akong kupo ang imo nga pagkahubo. Nanumpa ako nga mahalon ko ikaw. Naghimo ako ug kasabotan kanimo, ug ikaw naako. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.

“ ‘Unya gihugasan ko ang mga dugo sa imo nga lawas, ug gihaplasan ko ikaw ug lana. 10 Unya gipasaninaan ko ikaw ug mahalong sanina nga linen ug seda nga binordahan, ug gisul-oban ug panit nga sandalyas. 11 Unya gidayandayanan ko ikaw ug mga alahas: mga pulseras ug kuwintas. 12 Gidayandayanan ko usab ug singsing ang imo nga ilong, giaritesan ang imo nga mga dalunggan, ug gikoronahan ang imo nga ulo. 13 Gipanindot ko ikaw pinaagi sa plata ug bulawan. Ang imo nga sanina linen ug seda nga binordahan. Ang imo nga pagkaon gikan sa maayo nga klase sa harina, dugos, ug lana sa olibo. Labihan ka kanindot, ug daw usa ikaw ka rayna. 14 Nahimo kang bantogan sa mga nasod tungod sa labihang kanindot nga akong gihatag kanimo. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.

15 “ ‘Apan nagsalig ka sa imo nga katahom, ug gigamit mo ang imo nga pagkabantogan aron sa pagpamiga. Girepresenta mo ang imo nga kaugalingon sa kang bisan kinsa nga lalaki nga molabay, ug nagpahimulos sila pag-ayo kanimo. 16 Gigamit mo ang uban mo nga mga sanina sa pagpanindot sa mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit, diin ginahimo mo ang imo nga pagpamiga. Dili gyud unta kana angay nga mahitabo. 17 Gigamit mo ang gihatag ko nga mga plata ug mga bulawan nga mga alahas sa paghimog mga dios-dios nga lalaki, ug gisimba mo kini. Sama ra nga ikaw nanglaki! 18 Gisaninaan mo kini nga mga dios-dios sa imo nga mga sanina nga binordahan, ug gihalad mo kanila ang akong lana ug insenso. 19 Gihalad mo usab kanila ang pagkaon nga gihatag ko kanimo gikan sa maayo nga klase sa harina, dugos, ug lana sa olibo. Gihalad mo kini ingon nga halad nga mahumot. Oo, nahitabo kini. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.

20 “ ‘Gikuha mo usab ang imo nga mga anak nga lalaki ug babaye, nga imo nga mga anak kanako, ug gihalad mo ingon nga pagkaon sa mga dios-dios. Dili pa ba igo ang imo nga pagpamiga? 21 Gipamatay mo pa ang akong mga anak ug gihalad ngadto sa mga dios-dios. 22 Sa imo nga mangil-ad nga mga buhat ug pagpamiga wala mo gyud hinumdomi kon giunsa ko ikaw pag-atiman sa dihang ikaw batan-on pa, niadtong hubo ka ug naglunang sa imo nga kaugalingong dugo.

23 “ ‘Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga alaot ka gyud! Gawas sa daotan nimo nga gihimo, 24 nagpatindog ka pa gyud ug mga simbahan alang sa imo nga mga dios-dios diha sa mga plasa 25 ug sa matag kanto sa kadalanan. Ug didto gihugaw-hugawan mo ang imo nga katahom, ug gihanyag mo ang imo nga kaugalingon sa kang bisan kinsang lalaki nga molabay. Nagkagrabe pa gyud ang imo nga pagpamiga. 26 Namiga ka pa sa mga Ehiptohanon nga imo nga silingan nga makihilawason. Nakapasuko gyud kanako ang imo nga padayon nga pagpamiga. 27 Busa gisilotan ko ikaw ug gipagamyan ang imo nga teritoryo. Gitugyan ko ikaw ngadto sa imo nga hakog nga mga kaaway nga mga Filistihanon, ug bisan sila natingala sa imo nga daotan nga pagbuhat.

28 “ ‘Namiga ka usab sa mga taga-Assyria, kay wala ka pa man gyud matagbaw. Ug human niana, wala ka pa gihapon matagbaw. 29 Gidugangan pa gyud nimo ang imo nga pagpamiga kay nakipagkuyog ka usab sa mga taga-Babylon, ang dapit sa mga negosyante, apan wala ka gihapon matagbaw.

30 “ ‘Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga pagkahuyang mo nga nahimo mo kini nga mga butanga. Sama ka sa usa ka babaye nga baga ug nawong nga nagabaligya sa iyang dungog. 31 Nagpatindog kag mga simbahan alang sa imo nga mga dios-dios diha sa mga kanto sa kadalanan ug sa mga plasa. Mas labaw ka pa kadaotan sa mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog tungod kay wala ka magpabayad sa nakighilawas kanimo. 32 Usa ikaw ka babaye nga mananapaw! Mas gusto mo pang makighilawas sa laing lalaki kaysa imo nga bana. 33 Ang mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog nagapabayad, apan ikaw mao pa hinuon ang nagahatag ug mga gasa sa imo nga mga laki aron sa pag-aghat kanila nga moduol kanimo aron makighilawas. 34 Lahi ka kaysa uban nga mga babaye nga nagabaligya ug dungog. Walay manghagad sa pagpakighilawas kanimo; ikaw mismo ang nagapanghagad. Dili ka modawat ug bayad; ikaw pa hinuon ang nagabayad.

35 “ ‘Busa, daotan nga babaye, pamatia kini nga akong mensahe. 36 Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Gipakita mo ang imo nga pagkahubo ug gihatag mo ang imo nga lawas sa imo nga mga laki tungod sa imo nga pagkabigaon. Gisimba mo ang imo nga mangil-ad nga mga dios-dios, ug gipamatay mo ang imo nga mga anak ingon nga halad ngadto kanila. 37 Tungod niini, tigomon ko ang tanan mo nga mga laki nga imo nga gikawilihan—ang imo nga gihigugma lakip ang imo nga gikapungtan. Tigomon ko sila aron sa pagkontra kanimo, ug huboan ko ikaw sa ilang atubangan aron makita nila ang imo nga pagkahubo. 38 Silotan ko ikaw sa imo nga pagpanapaw ug pagpamatay. Ug sa akong labihan nga kasuko ug pangabugho, patyon ko ikaw. 39 Itugyan ko ikaw ngadto sa imo nga mga laki, ug gub-on nila ang imo nga mga simbahanan sa imo nga mga dios-dios. Huboan ka nila ug kuhaon ang matahom mo nga mga alahas, ug biyaan ka nilang hubo. 40 Ipasulong ka nila sa tapok sa mga tawo nga maoy mobato kanimo ug motadtad kanimo sa ilang espada. 41 Sunogon nila ang imo nga mga balay ug silotan ka nila atubangan sa daghang mga babaye. Undangon ko ang imo nga pagpamiga ug ang imo nga pagbayad sa imo nga mga laki.