Éxodo 2
La Biblia de las Américas
Nacimiento de Moisés
2 Un hombre de la casa de Leví(A) fue y tomó por mujer a una hija de Leví. 2 Y la mujer concibió y dio a luz un hijo; y viendo que era hermoso[a], lo escondió por tres meses(B). 3 Pero no pudiendo ocultarlo por más tiempo, tomó una cestilla de juncos[b](C) y la calafateó con asfalto y brea. Entonces puso al niño en ella, y la colocó entre los juncos a la orilla del Nilo(D). 4 Y la[c] hermana(E) del niño se puso a lo lejos para ver[d] qué le sucedería[e]. 5 Y la hija de Faraón bajó a bañarse al Nilo(F), y mientras sus doncellas se paseaban por la ribera del río, vio la cestilla entre los juncos y mandó a una criada suya para que la trajera.
Moisés en casa de Faraón
6 Al abrirla, vio[f] al niño, y he aquí, el niño lloraba. Y le tuvo compasión, y dijo: Este es uno de los niños de los hebreos. 7 Entonces la[g] hermana del niño dijo a la hija de Faraón: ¿Quieres que vaya y te llame una nodriza de las hebreas para que te críe al niño? 8 Y la hija de Faraón le respondió: Sí, ve. Y la muchacha fue y llamó a la madre del niño. 9 Y la hija de Faraón le dijo: Llévate a este niño y críamelo, y yo te daré tu salario. Y la mujer tomó al niño y lo crió. 10 Cuando el niño creció, ella lo llevó a la hija de Faraón, y vino a ser hijo suyo(G); y le puso por nombre Moisés[h], diciendo: Pues lo he sacado de las aguas.
Moisés huye a Madián
11 Y aconteció que en aquellos días, crecido ya Moisés(H), salió a donde sus hermanos y vio sus duros trabajos[i](I); y vio a un egipcio golpeando a un hebreo, a uno de sus hermanos(J). 12 Entonces miró alrededor[j] y cuando vio que no había nadie, mató al egipcio(K) y lo escondió en la arena. 13 Y al día siguiente salió y vio a[k] dos hebreos que reñían, y dijo al culpable[l]: ¿Por qué golpeas a tu compañero(L)? 14 Y él respondió: ¿Quién te ha puesto de príncipe[m] o de juez sobre nosotros? ¿Estás pensando[n] matarme como mataste al egipcio(M)? Entonces Moisés tuvo miedo, y dijo: Ciertamente se ha divulgado el asunto. 15 Cuando Faraón se enteró del[o] asunto, trató de matar a Moisés; pero Moisés huyó de la presencia de Faraón y se fue a vivir a[p] la tierra de Madián(N), y allí se sentó junto a un pozo(O).
16 Y el sacerdote de Madián(P) tenía siete hijas, las cuales fueron a sacar agua y llenaron las pilas para dar de beber al rebaño de su padre(Q). 17 Entonces vinieron unos[q] pastores y las echaron de allí, pero Moisés se levantó y las defendió, y dio de beber a su rebaño(R). 18 Cuando ellas volvieron a Reuel, su padre(S), él dijo: ¿Por qué habéis vuelto[r] tan pronto hoy? 19 Respondieron ellas: Un egipcio nos ha librado de mano de los pastores; y además, nos sacó agua y dio de beber al rebaño. 20 Y él dijo a sus hijas: ¿Y dónde está? ¿Por qué habéis dejado al hombre? Invitadlo a que coma algo[s]. 21 Moisés accedió a morar con aquel hombre(T), y él dio su hija Séfora(U) a Moisés. 22 Y ella dio a luz un hijo(V), y Moisés le puso por nombre Gersón[t], porque dijo: Peregrino[u] soy en tierra extranjera(W).
Dios oye a Israel
23 Y aconteció que pasado mucho tiempo[v], murió el rey de Egipto. Y los hijos de Israel gemían a causa de la servidumbre(X), y clamaron; y su clamor, a causa de su servidumbre, subió a Dios(Y). 24 Oyó Dios su gemido, y se acordó Dios de su pacto(Z) con Abraham, Isaac y Jacob(AA). 25 Y miró Dios a los hijos de Israel, y Dios los tuvo en cuenta[w](AB).
Footnotes
- Éxodo 2:2 Lit., lo vio que era bueno
- Éxodo 2:3 I.e., cañas de papiro
- Éxodo 2:4 Lit., su
- Éxodo 2:4 Lit., saber
- Éxodo 2:4 Lit., le harían
- Éxodo 2:6 Lit., lo vio
- Éxodo 2:7 Lit., su
- Éxodo 2:10 Heb., Mosheh, de mashah: sacar
- Éxodo 2:11 Lit., sus cargas
- Éxodo 2:12 Lit., se volvió a uno y a otro lado
- Éxodo 2:13 Lit., he aquí
- Éxodo 2:13 U, ofensor
- Éxodo 2:14 Lit., hombre, príncipe
- Éxodo 2:14 Lit., diciendo en tu corazón
- Éxodo 2:15 Lit., oyó de este
- Éxodo 2:15 Lit., habitó en
- Éxodo 2:17 Lit., los
- Éxodo 2:18 Lit., venido
- Éxodo 2:20 Lit., pan
- Éxodo 2:22 Heb., ger sham; i.e., un peregrino allí
- Éxodo 2:22 Heb., ger
- Éxodo 2:23 Lit., en aquellos muchos días
- Éxodo 2:25 Lit., conoció
Exodus 2
King James Version
2 And there went a man of the house of Levi, and took to wife a daughter of Levi.
2 And the woman conceived, and bare a son: and when she saw him that he was a goodly child, she hid him three months.
3 And when she could not longer hide him, she took for him an ark of bulrushes, and daubed it with slime and with pitch, and put the child therein; and she laid it in the flags by the river's brink.
4 And his sister stood afar off, to wit what would be done to him.
5 And the daughter of Pharaoh came down to wash herself at the river; and her maidens walked along by the river's side; and when she saw the ark among the flags, she sent her maid to fetch it.
6 And when she had opened it, she saw the child: and, behold, the babe wept. And she had compassion on him, and said, This is one of the Hebrews' children.
7 Then said his sister to Pharaoh's daughter, Shall I go and call to thee a nurse of the Hebrew women, that she may nurse the child for thee?
8 And Pharaoh's daughter said to her, Go. And the maid went and called the child's mother.
9 And Pharaoh's daughter said unto her, Take this child away, and nurse it for me, and I will give thee thy wages. And the women took the child, and nursed it.
10 And the child grew, and she brought him unto Pharaoh's daughter, and he became her son. And she called his name Moses: and she said, Because I drew him out of the water.
11 And it came to pass in those days, when Moses was grown, that he went out unto his brethren, and looked on their burdens: and he spied an Egyptian smiting an Hebrew, one of his brethren.
12 And he looked this way and that way, and when he saw that there was no man, he slew the Egyptian, and hid him in the sand.
13 And when he went out the second day, behold, two men of the Hebrews strove together: and he said to him that did the wrong, Wherefore smitest thou thy fellow?
14 And he said, Who made thee a prince and a judge over us? intendest thou to kill me, as thou killedst the Egyptian? And Moses feared, and said, Surely this thing is known.
15 Now when Pharaoh heard this thing, he sought to slay Moses. But Moses fled from the face of Pharaoh, and dwelt in the land of Midian: and he sat down by a well.
16 Now the priest of Midian had seven daughters: and they came and drew water, and filled the troughs to water their father's flock.
17 And the shepherds came and drove them away: but Moses stood up and helped them, and watered their flock.
18 And when they came to Reuel their father, he said, How is it that ye are come so soon to day?
19 And they said, An Egyptian delivered us out of the hand of the shepherds, and also drew water enough for us, and watered the flock.
20 And he said unto his daughters, And where is he? why is it that ye have left the man? call him, that he may eat bread.
21 And Moses was content to dwell with the man: and he gave Moses Zipporah his daughter.
22 And she bare him a son, and he called his name Gershom: for he said, I have been a stranger in a strange land.
23 And it came to pass in process of time, that the king of Egypt died: and the children of Israel sighed by reason of the bondage, and they cried, and their cry came up unto God by reason of the bondage.
24 And God heard their groaning, and God remembered his covenant with Abraham, with Isaac, and with Jacob.
25 And God looked upon the children of Israel, and God had respect unto them.
Exodus 2
BasisBijbel
De geboorte van Mozes en zijn opvoeding
2 Er was een man (Amram) uit de stam van Levi die trouwde met een vrouw (Jochebed)[a] die ook uit de stam van Levi was. 2 Ze raakte in verwachting en kreeg een zoon. Toen ze zag dat het een mooi kind was, verborg ze hem drie maanden lang. 3 Maar langer kon ze hem niet verbergen. Daarom maakte ze een rieten mandje met een deksel. Ze smeerde het in met teer om het waterdicht te maken en legde het kind er in. Daarna zette ze het mandje tussen het riet langs de rivier. 4 De zus (Mirjam) van het kind ging op een afstand staan kijken wat er met hem zou gebeuren.
5 Toen kwam de dochter van de farao langs. Ze kwam in de rivier een bad nemen. Intussen wandelden haar slavinnen langs de oever. Opeens zag ze het mandje tussen het riet. Ze stuurde een slavin om het te halen. 6 Toen ze het opendeed, zag ze het kind. Het jongetje huilde. Daardoor kreeg ze medelijden met hem. Ze zei: "Dit is vast een Hebreeuws jongetje."
7 Toen zei het zusje tegen de dochter van de farao: "Zal ik voor u bij de Hebreeuwse vrouwen een vrouw gaan zoeken die het kind de borst kan geven? Dan kan zij het kind voor u voeden." 8 De dochter van de farao zei: "Ja, dat is goed." Toen ging het meisje haar moeder halen. 9 De dochter van de farao zei tegen de moeder: "Neem dit jongetje mee en voed hem. Ik zal je ervoor betalen." Toen nam de vrouw het kind mee en zorgde voor hem en voedde hem. 10 Toen het jongetje geen borstvoeding meer nodig had, bracht ze het naar de dochter van de farao. Zij nam hem aan als haar zoon. Ze noemde hem Mozes (= 'uitgetrokken'). "Want," zei ze, "ik heb hem uit het water getrokken."
Mozes vlucht naar Midian
11 Mozes werd volwassen. Op een keer ging hij bij zijn volk kijken. Hij zag hoe hard ze moesten werken. Toen zag hij hoe een Egyptenaar een Hebreeër sloeg. 12 Mozes keek om zich heen. Toen hij zeker wist dat er niemand was, doodde hij de Egyptenaar. Daarna verborg hij hem in het zand.
13 Toen hij de volgende dag weer kwam kijken, zag hij twee Hebreeuwse mannen met elkaar vechten. Hij zei tegen de man die begonnen was: "Waarom sla je iemand van je eigen volk?" 14 Maar de man zei: "Wie heeft jou tot rechter en leider over ons gemaakt? Ben je soms van plan om mij ook te doden? Net zoals je die Egyptenaar hebt gedood?" Toen werd Mozes bang. Want hij merkte dat de mensen wisten wat hij had gedaan. 15 Toen de farao ervan hoorde, wilde hij Mozes doden. Maar Mozes vluchtte naar het land Midian. Daar ging hij bij een bron zitten.
16 Op dat moment kwamen de zeven dochters van de priester van Midian, Rehuël, water halen. Ze vulden de drinkbakken om de kudden van hun vader te drinken te geven. 17 Maar er kwamen herders die hen wegjoegen. Mozes stond op en kwam de vrouwen te hulp. Daarna gaf hij hun kudden te drinken. 18 Toen ze bij hun vader Rehuël terugkwamen, vroeg hij: "Hoe komt het dat jullie vandaag zo snel terug zijn?" 19 Ze antwoordden: "Een Egyptenaar kwam ons helpen toen de herders ons wilden wegjagen. Hij heeft ook water voor ons geschept en de kudden te drinken gegeven." 20 Hij zei tegen zijn dochters: "En waar is hij nu? Waarom hebben jullie die man daar achtergelaten? Ga hem uitnodigen voor het eten!"
21 Mozes bleef bij hem wonen. Hij trouwde met zijn dochter Zippora. 22 Ze raakte in verwachting en kreeg een zoon. Hij noemde hem Gersom (= 'vreemdeling'). "Want," zei hij, "ik ben een vreemdeling geworden in een ver land."
23 Na lange tijd stierf de farao van Egypte. De Israëlieten leden nog steeds onder het zware slavenwerk dat ze moesten doen. Ze schreeuwden het uit tot God. 24 God hoorde het. Hij was zijn verbond met Abraham, Izaäk en Jakob niet vergeten. 25 God zag wat er met de Israëlieten gebeurde en wilde hen redden.
Footnotes
- Exodus 2:1 Hun namen worden genoemd in Exodus 6:19.
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016