Exodus 12
BasisBijbel
Het Paasfeest
12 De Heer zei tegen Mozes en Aäron: 2 "Deze maand zal voortaan voor jullie de belangrijkste maand zijn. Hij zal de eerste maand van het jaar zijn. 3 Zeg tegen het hele volk Israël: Op de tiende dag van deze maand moet iedereen een lam uit zijn kudde uitzoeken: één lam per gezin. 4 Maar als iemands gezin daar te klein voor is, moet hij samendoen met een buurman. Er moet genoeg vlees zijn voor alle mensen van die twee gezinnen. Bij het uitzoeken van het dier moeten jullie rekening houden met hoeveel iedereen eet. 5 Het moet een gezond mannetjes-dier zijn van één jaar oud. Het mag ook een geitje zijn van één jaar oud. Er mag helemaal niets mis mee zijn. 6 Jullie moeten het bewaren tot de 14e dag van deze maand. Dan moeten alle Israëlieten die dieren slachten als het avond wordt. 7 Daarna moeten jullie het bloed van de dieren aan de deurposten smeren, rond de deuren van de huizen waar jullie de dieren eten.
8 Diezelfde nacht nog moeten jullie het vlees opeten. Eet het gebraden, met brood van deeg zonder gist, en met bittere kruiden. 9 Jullie mogen het vlees niet gekookt of rauw opeten. Jullie mogen het alleen gebraden eten. Jullie moeten het hele dier eten, met de kop, de poten en de ingewanden. 10 Jullie mogen er niets van bewaren tot de volgende dag. Wat ervan overblijft moeten jullie verbranden.
11 Jullie moeten het haastig eten. Sta onder het eten klaar om te vertrekken, met je schoenen aan en een staf in je hand. Het is het Paasoffer ('Pascha' = 'voorbijgaan') voor de Heer. 12 Want Ik zal vannacht door Egypte gaan en alle oudste zonen en alle eerstgeboren dieren doden. Ik zal alle goden van Egypte straffen. Ik ben de Heer. 13 Het bloed aan jullie huizen is een teken. Als Ik bloed aan een huis zie, zal Ik dat huis voorbijgaan. Zo zal er bij jullie niemand sterven als Ik Egypte straf.
14 Deze dag moet voortaan voor jullie een feestdag zijn, een feest voor Mij, de Heer. Al jullie families ná jullie moeten voor altijd dit feest vieren. 15 Zeven dagen lang moeten jullie brood eten dat zonder gist is gebakken. Op de eerste dag van het feest moeten jullie de gist uit jullie huizen wegdoen. Iedereen die tussen de eerste en de zevende dag iets met gist eet, moet worden gedood. 16 Op de eerste en de zevende dag moeten jullie voor Mij een bijeenkomst houden. Niemand mag op die dagen werken. Jullie mogen alleen de maaltijden klaarmaken. 17 Voortaan moeten jullie elk jaar dit Feest van de Ongegiste Broden vieren. Want op deze dag haal Ik jullie allemaal weg uit Egypte. Daarom moeten jullie deze dag voor altijd blijven vieren.
18 Dus vanaf de avond van de 14e dag van de eerste maand tot de avond van de 21e dag van die maand moeten jullie ongegist brood eten. 19 Zeven dagen lang mag er helemaal geen gist in jullie huizen zijn. Iedereen die iets eet dat met gist is klaargemaakt, moet worden gedood. Het maakt niet uit of hij een vreemdeling is of dat hij een Israëliet is. 20 Er mag niets worden gegeten dat met gist is klaargemaakt. Jullie mogen alleen ongegist brood eten, in het hele land."
21 Toen liet Mozes de leiders van Israël bij zich komen. Hij zei tegen hen: "Zorg ervoor dat iedereen een lam gaat uitkiezen voor zijn gezin en dat hij dat slacht. 22 Het bloed moet in een schaal opgevangen worden. Daarna moet iedereen een bosje van de hysop-plant indopen in de schaal en daarmee het bloed aan de deurposten smeren, rond de deur van zijn huis. Niemand mag zijn huis uitgaan tot de volgende morgen. 23 De Heer zal door het land trekken om de Egyptenaren te straffen. Als Hij het bloed rondom een deur ziet, zal de Heer die deur voorbijgaan. De vernietiger zal jullie huizen niet mogen binnengaan. Hij zal niemand van jullie mogen doden.
24 Dit moeten jullie altijd blijven doen en jullie familie ná jullie ook. 25 Ook als jullie in het land gekomen zijn dat de Heer jullie gaat geven zoals Hij beloofd heeft. 26 En als jullie kinderen later vragen: 'Waarom doen jullie dat?' dan moeten jullie antwoorden: 27 'Het is het Paasoffer voor de Heer. Want Hij ging in Egypte onze huizen voorbij, toen Hij de Egyptenaren strafte. Onze huizen sloeg Hij over."
Toen knielde het volk neer en boog zich diep voor de Heer. 28 Ze gingen naar huis en deden precies wat de Heer tegen Mozes en Aäron had gezegd.
De tiende ramp: de dood
29 Om middernacht doodde de Heer elke oudste zoon in Egypte. Hij doodde de oudste zoon van de farao die ná hem koning zou worden, tot en met de oudste zoon van de gevangene in de gevangenis. Ook alle eerstgeboren dieren van het vee. 30 De farao en alle Egyptenaren werden 's nachts wakker. Overal in het land werd luid gehuild. Want in elk huis was wel iemand gestorven. 31 De farao liet Mozes en Aäron halen. Hij zei tegen hen: "Maak dat jullie wegkomen uit mijn land! Jullie en alle andere Israëlieten! Ga de Heer aanbidden, zoals jullie hebben gevraagd. 32 Neem ook jullie schapen, koeien en geiten mee, zoals jullie hebben gevraagd. Ga weg! En zegen mij ook." 33 Ook de Egyptenaren smeekten het volk om snel uit het land te vertrekken. Want ze zeiden: "We gaan allemaal dood!"
Het volk Israël vertrekt uit Egypte
34 De Israëlieten deden het brooddeeg (waar nog geen gist in zat) in bakpannen. Die wikkelden ze in kleren en zo zetten ze die op hun schouders. 35 Verder deden de Israëlieten wat Mozes en Aäron hadden gezegd: ze vroegen aan de Egyptenaren om zilveren en gouden voorwerpen en om kleren. 36 En de Heer zorgde ervoor dat de Egyptenaren goud, zilver en kleren aan hen meegaven. Zo beroofden de Israëlieten de Egyptenaren. 37 Daarna trokken ze van Raämses naar Sukkot. Het waren ongeveer 600.000 mannen te voet. De vrouwen en kinderen waren daar nog niet bij meegeteld. 38 Ook trokken er nog allerlei andere mensen met hen mee. Verder heel veel schapen, geiten en koeien.
39 Ze bakten broden van het deeg dat ze uit Egypte hadden meegenomen. Die waren gebakken van deeg zonder gist. Want er was geen tijd geweest om het deeg te laten gisten. Want ze hadden haast, doordat ze uit Egypte waren weggejaagd. Ook was er geen tijd geweest om eten voor onderweg klaar te maken.
40 De Israëlieten hadden 430 jaar in Egypte gewoond.[a] 41 En na 430 jaar, precies op de dag af, vertrok het hele volk van de Heer uit Egypte. 42 De mensen moeten altijd blijven denken aan wat de Heer die nacht voor hen heeft gedaan. Daarom moeten de Israëlieten elk jaar deze nacht vieren.
Regels voor het Paasfeest
43 De Heer zei tegen Mozes en Aäron: "Wanneer jullie het Paasfeest vieren, moeten jullie je aan de volgende regels houden:
Geen één vreemdeling mag van het paaslam eten.
44 Slaven die door iemand zijn gekocht, mogen er alleen van eten als ze besneden zijn.[b]
45 Vreemdelingen en knechten uit een ander land mogen er niet van eten.
46 Jullie moeten het paaslam in huis opeten. Jullie mogen er niets van mee naar buiten nemen, het huis uit.
Jullie mogen geen één bot van het paaslam breken.
47 Het hele volk van Israël moet dit feest vieren.
48 Als een vreemdeling die bij jullie woont graag voor de Heer het Paasfeest wil vieren, dan mag dat. Maar alleen als hij zich eerst met alle mannen die bij zijn gezin horen, laat besnijden. Pas dán mag hij het Paasfeest meevieren. Want als hij besneden is, telt hij mee als iemand die in het land geboren is. Maar iemand die niet is besneden, mag niet van het paaslam eten.
49 Deze regels gelden voor de Israëlieten én voor de vreemdelingen die bij jullie wonen."
50 De Israëlieten deden alles precies zoals de Heer aan Mozes en Aäron had bevolen. 51 Op die dag nam de Heer het hele volk van Israël uit Egypte mee.
Footnotes
- Exodus 12:40 God had lang daarvóór al tegen Abraham gezegd dat dit zo zou gebeuren. Lees Genesis 15:13 en 14.
- Exodus 12:44 Wie niet besneden was, hoorde niet bij Gods verbond. Lees Genesis 17:10-14. En wie niet bij Gods verbond hoorde, mocht niet meedoen met de feesten van de Heer.
Éxodo 12
Nueva Versión Internacional
La Pascua(A)
12 En Egipto el Señor habló con Moisés y Aarón. Les dijo: 2 «Este mes será para ustedes el primero; será el primer mes del año. 3 Hablen con toda la comunidad de Israel y díganles que el día décimo de este mes todos ustedes tomarán un cordero o un cabrito por familia, uno por cada casa. 4 Si alguna familia es demasiado pequeña para comerse un cordero o un cabrito entero, deberá compartirlo con sus vecinos más cercanos, teniendo en cuenta el número de personas que sean y las raciones de cordero que se necesiten, según lo que cada persona haya de comer. 5 El animal que se escoja puede ser un cordero o un cabrito de un año y sin defecto, 6 al que cuidarán hasta el catorce del mes, día en que la comunidad de Israel en pleno lo sacrificará al caer la noche. 7 Tomarán luego algo de esa sangre y la untarán en los dos postes y en el dintel de la puerta de la casa donde coman el cordero. 8 Deberán comer la carne esa misma noche, asada al fuego y acompañada de hierbas amargas y pan sin levadura. 9 No deberán comerla cruda ni hervida, sino asada al fuego, junto con la cabeza, las patas y los intestinos. 10 Y no deben dejar nada para mañana. En caso de que algo quede, lo quemarán al día siguiente. 11 Comerán el cordero de este modo: con el manto ceñido a la cintura, con las sandalias puestas, con la vara en la mano y de prisa. Se trata de la Pascua del Señor.
12 »Esa misma noche pasaré por todo Egipto y heriré de muerte a todos los primogénitos, tanto de personas como de animales, y ejecutaré mi sentencia contra todos los dioses de Egipto. Yo soy el Señor. 13 La sangre servirá para señalar las casas donde ustedes se encuentren, pues al verla pasaré de largo. Así, cuando hiera yo de muerte a los egipcios, no los tocará a ustedes ninguna plaga destructora.
14 »Este es un día que deberán conmemorar. Es una fiesta en honor del Señor, y las generaciones futuras deberán celebrarla —será un estatuto perpetuo. 15 Durante siete días comerán pan sin levadura, de modo que deben retirar de sus casas la levadura el primer día. Todo el que coma algo con levadura desde el día primero hasta el séptimo será eliminado de Israel. 16 Celebrarán una asamblea sagrada el día primero y otra el día séptimo. En todo ese tiempo no harán ningún trabajo, excepto preparar los alimentos que cada uno haya de comer. Solo eso podrán hacer.
17 »Celebrarán la fiesta de los Panes sin levadura, porque fue ese día cuando los saqué de Egipto formados en escuadrones. Celebrarán ese día como un estatuto perpetuo para las generaciones futuras. 18 Comerán pan sin levadura desde la tarde del día catorce del mes primero hasta la tarde del día veintiuno del mismo mes. 19 Durante siete días no tendrán levadura en sus casas. Todo el que coma algo con levadura, sea extranjero o israelita, será eliminado de la comunidad de Israel. 20 No coman nada que tenga levadura. Dondequiera que vivan ustedes, comerán pan sin levadura».
21 Convocó entonces Moisés a todos los jefes israelitas y dijo: «Vayan enseguida a sus rebaños, escojan el cordero para sus respectivas familias y mátenlo para celebrar la Pascua. 22 Tomen luego un manojo de ramas de hisopo, mójenlo en la sangre recogida en la vasija, unten de sangre el dintel y los dos postes de la puerta, ¡y no salga ninguno de ustedes de su casa hasta la mañana siguiente! 23 Cuando el Señor pase por el país para herir de muerte a los egipcios, verá la sangre en el dintel y en los postes de la puerta, y pasará de largo por esa casa. No permitirá el Señor que el exterminador entre en las casas de ustedes y los hiera.
24 »Obedezcan estas instrucciones. Será un estatuto perpetuo para ustedes y para sus hijos. 25 Cuando entren en la tierra que el Señor ha prometido darles, ustedes seguirán celebrando esta ceremonia. 26 Y cuando sus hijos les pregunten: “¿Qué significa para ustedes esta ceremonia?”, 27 responderán: “Este sacrificio es la Pascua del Señor, que en Egipto pasó de largo por las casas israelitas. Hirió de muerte a los egipcios, pero salvó la vida de nuestras familias”».
Al oír esto, los israelitas se postraron y adoraron al Señor, 28 luego fueron y cumplieron al pie de la letra lo que el Señor había ordenado a Moisés y a Aarón.
Muerte de los primogénitos egipcios
29 A medianoche el Señor hirió de muerte a todos los primogénitos egipcios, desde el primogénito del faraón en el trono hasta el primogénito del preso en la cárcel, así como a las primeras crías de todo el ganado. 30 Todos en Egipto se levantaron esa noche, lo mismo el faraón que sus funcionarios, y hubo grandes lamentos en el país. No había una sola casa egipcia donde no hubiera algún muerto.
El éxodo
31 Esa misma noche, mandó llamar el faraón a Moisés y a Aarón y les ordenó: «¡Largo de aquí! ¡Aléjense de mi pueblo ustedes y los israelitas! ¡Vayan a adorar al Señor, como lo han estado pidiendo! 32 Llévense también sus ovejas y sus vacas, como lo han pedido, ¡pero váyanse ya, que para mí será una bendición!».
33 El pueblo egipcio, por su parte, instaba a los israelitas a que abandonaran pronto el país. «De lo contrario —decían—, ¡podemos darnos por muertos!». 34 Entonces los israelitas tomaron las bandejas de masa todavía sin leudar y, luego de envolverlas en sus ropas, se las echaron al hombro. 35 Después, siguiendo las instrucciones que Moisés había dado, pidieron a los egipcios que les dieran objetos de oro y de plata, y también ropa. 36 El Señor hizo que los egipcios vieran con buenos ojos a los israelitas, así que les dieron todo lo que pedían. De este modo, los israelitas despojaron por completo a los egipcios.
37 Los israelitas partieron de Ramsés, en dirección a Sucot. Sin contar a las mujeres y a los niños, eran unos seiscientos mil hombres de a pie. 38 Con ellos salió también toda clase de gente y grandes manadas de ganado, tanto de ovejas como de vacas. 39 Con la masa que sacaron de Egipto cocieron panes sin levadura, pues la masa aún no había fermentado. Como los echaron de Egipto, no tuvieron tiempo de preparar comida.
40 Los israelitas habían vivido en Egipto[a] cuatrocientos treinta años. 41 Precisamente el día en que se cumplían los cuatrocientos treinta años, todos los escuadrones del Señor salieron de Egipto. 42 Aquella noche el Señor la pasó en vela para sacar de Egipto a los israelitas. Por eso también las generaciones futuras de israelitas deben pasar esa noche en vela, en honor del Señor.
Restricciones para la Pascua
43 El Señor dijo a Moisés y a Aarón: «Este es el estatuto para la Pascua:
»Ningún extranjero podrá participar de ella.
44 »Podrán participar de ella todos los esclavos que hayas comprado con tu dinero, siempre y cuando los hayas circuncidado antes.
45 »Ningún residente temporal ni jornalero podrá participar de ella.
46 »La Pascua deberá comerse en casa y de allí no se sacará ni un solo pedazo de carne. Tampoco se quebrará ningún hueso al animal sacrificado.
47 »Toda la comunidad de Israel debe celebrar la Pascua.
48 »Todo extranjero que viva entre ustedes y quiera celebrar la Pascua del Señor deberá primero circuncidar a todos los varones de su familia; solo entonces podrá participar de la Pascua como si fuera nativo del país.
»Ningún incircunciso podrá participar de ella.
49 »La misma ley se aplicará al nativo y al extranjero que viva entre ustedes».
50 Todos los israelitas cumplieron al pie de la letra lo que el Señor había ordenado a Moisés y a Aarón. 51 Ese mismo día el Señor sacó de Egipto a los israelitas, escuadrón por escuadrón.
Footnotes
- 12:40 Según TM; según el Pentateuco Samaritano y LXX Egipto y Canaán.
Exodus 12
GOD’S WORD Translation
Passover
12 The Lord said to Moses and Aaron in Egypt, 2 “This month will be the very first month of the year for you. 3 Tell the whole community of Israel: On the tenth ⌞day⌟ of this month each man must take a lamb or a young goat for his family—one animal per household. 4 A household may be too small to eat a whole animal. That household and the one next door can share one animal. Choose your animal based on the number of people and what each person can eat. 5 Your animal must be a one-year-old male that has no defects. You may choose a lamb or a young goat. 6 Take care of it until the fourteenth ⌞day⌟ of this month.
“Then at dusk, all the assembled people from the community of Israel must slaughter their animals. 7 They must take some of the blood and put it on the sides and tops of the doorframes of the houses where they will eat the animals. 8 The meat must be eaten that same night. It must be roasted over a fire and eaten with bitter herbs and unleavened bread. 9 Don’t eat any of it raw or boiled but roast the whole animal over a fire. 10 Don’t leave any of it until morning. Anything left over in the morning must be burned up. 11 This is how ⌞you should be dressed when⌟ you eat it: with your belt on, your sandals on your feet, and your shepherd’s staff in your hand. You must eat it in a hurry. It is the Lord’s Passover.
12 “On that same night I will go throughout Egypt and kill every firstborn male, both human and animal. I will severely punish all the gods of Egypt, ⌞because⌟ I am the Lord. 13 But the blood on your houses will be a sign for your protection. When I see the blood, I will pass over you. Nothing will touch or destroy you when I strike Egypt.
14 “This day will be one for you to remember. This is a permanent law for generations to come: You will celebrate this day as a pilgrimage festival in the Lord’s honor. 15 For seven days you must eat unleavened bread. On the very first day you must remove any yeast that you have in your houses. Whoever eats anything with yeast in it from the first day through the seventh day must be excluded from Israel. 16 You must have a holy assembly on the first day and another one on the seventh. You must not work on these days except to prepare your own meals. That’s all you may do.
17 You must celebrate the Festival of Unleavened Bread because it was on this very day that I brought you out of Egypt in organized family groups. This is a permanent law for future generations: You must celebrate this day. 18 From the evening of the fourteenth day of the first month until the evening of the twenty-first day you must eat unleavened bread. 19 There should be no yeast in your houses for seven days. Whoever eats anything with yeast in it must be excluded from the community of Israel, whether he is an Israelite or not. 20 Eat nothing made with yeast. Wherever you live, you must eat ⌞only⌟ unleavened bread.”
21 Then Moses called for all the leaders of Israel. He said to them, “Pick out a lamb or a young goat for your families, and kill the Passover animal. 22 Take the branch of a hyssop plant, dip it in the blood which is in a bowl, and put some of the blood on the top and sides of the doorframes ⌞of your houses⌟. No one may leave the house until morning. 23 The Lord will go throughout Egypt to kill the Egyptians. When he sees the blood on the top and sides of the doorframe, he will pass over that doorway, and he will not let the destroyer come into your home to kill you.
24 “You must follow these instructions. They are a permanent law for you and your children. 25 When you enter the land that the Lord will give you as he promised, observe this ceremony. 26 When your children ask you what this ceremony means to you, 27 you must answer, ‘It’s the Passover sacrifice in the Lord’s honor. The Lord passed over the houses of the Israelites in Egypt and spared our homes when he killed the Egyptians.’ ”
Then the people knelt, bowing with their faces touching the ground. 28 The Israelites did as the Lord had commanded Moses and Aaron.
29 At midnight the Lord killed every firstborn male in Egypt from the firstborn son of Pharaoh who ruled the land to the firstborn son of the prisoner in jail, and also every firstborn animal. 30 Pharaoh, all his officials, and all the ⌞other⌟ Egyptians got up during the night. There was loud crying throughout Egypt because in every house someone had died.
Pharaoh Allows the Israelites to Leave Egypt
31 Pharaoh called for Moses and Aaron during the night. He said, “You and the Israelites must leave my people at once. Go, worship the Lord as you asked. 32 Take your flocks and herds, too, as you asked. Just go! And bless me, too!”
33 The Egyptians begged the people to leave the country quickly. They said, “Soon we’ll all be dead!” 34 So the people picked up their bread dough before it had risen and carried it on their shoulders in bowls, wrapped up in their clothes.
35 The Israelites did what Moses had told them and asked the Egyptians for gold and silver jewelry and for clothes. 36 The Lord made the Egyptians generous to the people, and they gave them what they asked for. So the Israelites stripped Egypt of its wealth.
The Israelites Leave Egypt
37 The Israelites left Rameses to go to Succoth. There were about six hundred thousand men on foot, plus all the women and children. 38 Many other people also went with them, along with large numbers of sheep, goats, and cattle.
39 With the dough they had brought from Egypt, they baked round, flat bread. The dough hadn’t risen because they’d been thrown out of Egypt and had no time to prepare food for the trip.
40 The Israelites had been living in Egypt for 430 years. 41 After exactly 430 years all the Lord’s people left Egypt in organized family groups. 42 That night the Lord kept watch to take them out of Egypt. (All Israelites in future generations must keep watch on this night, since it is dedicated to the Lord.)
Rules for the Passover
43 The Lord said to Moses and Aaron, “These are the rules for the Passover:
“No foreigner may eat the Passover meal.
44 “Any male slave you have bought may eat it after you have circumcised him.
45 “No foreigner visiting you may eat it.
“No hired worker may eat it.
46 “The meal must be eaten inside one house. Never take any of the meat outside the house.
“Never break any of the bones.
47 “The whole community of Israel must celebrate the Passover.
48 “Foreigners may want to celebrate the Lord’s Passover. First, every male in the household must be circumcised. Then they may celebrate the Passover like native-born Israelites. But no uncircumcised males may ever eat the Passover meal. 49 The same instructions apply to native-born Israelites as well as foreigners.”
50 All the Israelites did as the Lord had commanded Moses and Aaron. 51 That very day the Lord brought all the Israelites out of Egypt in organized family groups.
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016
Santa Biblia, NUEVA VERSIÓN INTERNACIONAL® NVI® © 1999, 2015, 2022 por Biblica, Inc.®, Inc.® Usado con permiso de Biblica, Inc.® Reservados todos los derechos en todo el mundo. Used by permission. All rights reserved worldwide.
Copyright © 1995, 2003, 2013, 2014, 2019, 2020 by God’s Word to the Nations Mission Society. All rights reserved.
