Add parallel Print Page Options

May Kanya-kanyang Panahon ang Bawat Bagay

Sa bawat bagay ay may kapanahunan, at panahon sa bawat bagay sa silong ng langit:

panahon upang isilang, at panahon upang mamatay;
    panahon ng pagtatanim, at panahon upang bunutin ang itinanim;
panahon ng pagpatay, at panahon ng pagpapagaling;
    panahon ng paggiba, at panahon ng pagtatayo;
panahon ng pag-iyak, at panahon ng pagtawa;
    panahon ng pagtangis, at panahon ng pagsayaw;
panahon ng paghahagis ng mga bato, at panahon ng pagtitipon ng mga bato;
    panahon ng pagyakap, at panahon na magpigil sa pagyakap;
panahon ng paghahanap, at panahon ng pagkawala;
    panahon ng pagtatago, at panahon ng pagtatapon;
panahon ng pagpunit, at panahon ng pananahi;
    panahon ng pagtahimik, at panahon ng pagsasalita;
panahon upang magmahal, at panahon upang masuklam;
    panahon ng digmaan, at panahon ng kapayapaan.

Anong pakinabang ang natatamo ng manggagawa sa kanyang pinagpapaguran?

10 Aking nakita ang gawain na ibinigay ng Diyos sa mga anak ng mga tao upang pagkaabalahan.

11 Ginawa niya ang bawat bagay na maganda sa kapanahunan niyon; inilagay rin niya ang walang hanggan sa isipan ng tao, gayunma'y hindi niya malalaman ang ginawa ng Diyos mula sa pasimula hanggang sa wakas.

12 Nalalaman ko, na walang mas mabuti para sa kanila kundi ang magsaya, at masiyahan habang sila'y nabubuhay.

13 At kaloob ng Diyos sa tao na ang bawat isa ay kumain, uminom, at masiyahan sa lahat ng kanyang pinagpaguran.

14 Nalalaman ko na anumang ginagawa ng Diyos ay mananatili magpakailanman; walang bagay na maidadagdag doon, o anumang bagay na maaalis. Gayon ang ginawa ng Diyos upang ang tao ay matakot sa harapan niya.

15 Ang nangyayari ay nangyari na; at ang mangyayari pa ay nangyari na; at hinahanap ng Diyos ang nakaraan na.

Kawalan ng Katarungan

16 At bukod dito'y aking nakita sa ilalim ng araw na sa dako ng katarungan ay mayroon ding kasamaan; at sa dako ng katuwiran ay mayroon ding kasamaan.

17 Sinabi ko sa aking puso, Hahatulan ng Diyos ang matuwid at ang masama; sapagkat nagtakda siya ng panahon sa bawat bagay at sa bawat gawa.

18 Sinabi ko sa aking puso tungkol sa mga tao, na sinusubok sila ng Diyos upang ipakita sa kanila na sila'y mga hayop lamang.

19 Sapagkat ang kapalaran ng mga anak ng mga tao at ang kapalaran ng mga hayop ay magkatulad; kung paanong namamatay ang hayop, namamatay din ang tao. Silang lahat ay may isang hininga. Ang tao ay walang kalamangan sa mga hayop; sapagkat lahat ay walang kabuluhan.

20 Lahat ay tumutungo sa isang dako; lahat ay buhat sa alabok, at lahat ay muling babalik sa alabok.

21 Sinong nakakaalam kung ang espiritu ng tao ay umaakyat sa itaas at ang espiritu ng hayop ay bumababa sa lupa?

22 Kaya't aking nakita, na walang bagay na mas mabuti, kundi ang tao ay magpakasaya sa kanyang mga gawa, sapagkat iyon ang kanyang kapalaran; sinong makapagpapakita sa kanya kung anong mangyayari pagkamatay niya?

A Time for Everything

For everything there is a season, and (A)a time for every matter under heaven:

a time to be born, and a time to (B)die;
a time to plant, and a time to pluck up what is planted;
a time to kill, and a time to heal;
a time to break down, and a time to build up;
a time to (C)weep, and a time to laugh;
a time to mourn, and a time to (D)dance;
a time to (E)cast away stones, and a time to (F)gather stones together;
a time to embrace, and a time to (G)refrain from embracing;
a time to seek, and a time to (H)lose;
a time to keep, and a time to (I)cast away;
a time to (J)tear, and a time to sew;
a time to (K)keep silence, and a time to speak;
a time to love, and a time to (L)hate;
a time for war, and a time for peace.

The God-Given Task

What (M)gain has the worker from his toil? 10 I have seen (N)the business that (O)God has given to the children of man to be busy with. 11 He has (P)made everything beautiful in its time. Also, he has put eternity into man's heart, yet so that he cannot (Q)find out what God has done from the beginning to the end. 12 I perceived that there is (R)nothing better for them than to be joyful and to (S)do good as long as they live; 13 also (T)that everyone should eat and drink and take pleasure in all his toil—this is (U)God's gift to man.

14 I perceived that whatever God does endures forever; (V)nothing can be added to it, nor anything taken from it. God has done it, so that people fear before him. 15 That which is, (W)already has been; that which is to be, already has been; and God (X)seeks what has been driven away.[a]

From Dust to Dust

16 Moreover, (Y)I saw under the sun that in the place of justice, even (Z)there was wickedness, and in the place of righteousness, even there was wickedness. 17 I said in my heart, (AA)God will judge the righteous and the wicked, for there is (AB)a time for every matter and for every work. 18 I said in my heart with regard to the children of man that God is testing them that they may see that they themselves are but (AC)beasts. 19 (AD)For what happens to the children of man and what happens to the beasts is the same; as one dies, so dies the other. They all have the same breath, and man has no advantage over the beasts, for all is vanity.[b] 20 All go to one place. All are from (AE)the dust, and to dust all return. 21 Who knows whether (AF)the spirit of man goes upward and the spirit of the beast goes down into the earth? 22 So I saw that there is (AG)nothing better than that a man should rejoice in his work, for (AH)that is his lot. Who can bring him to see (AI)what will be after him?

Footnotes

  1. Ecclesiastes 3:15 Hebrew what has been pursued
  2. Ecclesiastes 3:19 The Hebrew term hebel can refer to a “vapor” or “mere breath” (see note on 1:2)