Deuteronomy 31

New King James Version

Joshua the New Leader of Israel^(A)

31 Then Moses went and spoke these words to all Israel. ²And he said to them: “I ^(B)am one hundred and twenty years old today. I can no longer ^(C)go out and come in. Also the Lord has said to me, ^(D)‘You shall not cross over this Jordan.’ ³The Lord your God ^(E)Himself crosses over before you; He will destroy these nations from before you, and you shall dispossess them. ^(F)Joshua himself crosses over before you, just ^(G)as the Lord has said. ⁴^(H)And the Lord will do to them ^(I)as He did to Sihon and Og, the kings of the Amorites and their land, when He destroyed them. ⁵^(J)The Lord will give them over to you, that you may do to them according to every commandment which I have commanded you. ⁶^(K)Be strong and of good courage, ^(L)do not fear nor be afraid of them; for the Lord your God, ^(M)He is the One who goes with you. ^(N)He will not leave you nor forsake you.”

⁷Then Moses called Joshua and said to him in the sight of all Israel, ^(O)“Be strong and of good courage, for you must go with this people to the land which the Lord has sworn to their fathers to give them, and you shall cause them to inherit it. ⁸And the Lord, ^(P)He is the One who goes before you. ^(Q)He will be with you, He will not leave you nor forsake you; do not fear nor be dismayed.”

The Law to Be Read Every Seven Years

⁹So Moses wrote this law ^(R)and delivered it to the priests, the sons of Levi, ^(S)who bore the ark of the covenant of the Lord, and to all the elders of Israel. ¹⁰And Moses commanded them, saying: “At the end of every seven years, at the appointed time in the ^(T)year of release, ^(U)at the Feast of Tabernacles, ¹¹when all Israel comes to ^(V)appear before the Lord your God in the ^(W)place which He chooses, ^(X)you shall read this law before all Israel in their hearing. ¹²^(Y)Gather the people together, men and women and little ones, and the stranger who is within your gates, that they may hear and that they may learn to fear the Lord your God and carefully observe all the words of this law, ¹³and that their children, ^(Z)who have not known it, ^(AA)may hear and learn to fear the Lord your God as long as you live in the land which you cross the Jordan to possess.”

Prediction of Israel’s Rebellion

¹⁴Then the Lord said to Moses, ^(AB)“Behold, the days approach when you must die; call Joshua, and present yourselves in the tabernacle of meeting, that ^(AC)I may ^[a]inaugurate him.”

So Moses and Joshua went and presented themselves in the tabernacle of meeting. ¹⁵Now ^(AD)the Lord appeared at the tabernacle in a pillar of cloud, and the pillar of cloud stood above the door of the tabernacle.

¹⁶And the Lord said to Moses: “Behold, you will ^[b]rest with your fathers; and this people will ^(AE)rise and ^(AF)play the harlot with the gods of the foreigners of the land, where they go to be among them, and they will ^(AG)forsake Me and ^(AH)break My covenant which I have made with them. ¹⁷Then My anger shall be ^(AI)aroused against them in that day, and ^(AJ)I will forsake them, and I will ^(AK)hide My face from them, and they shall be ^[c]devoured. And many evils and troubles shall befall them, so that they will say in that day, ^(AL)‘Have not these evils come upon us because our God is ^(AM)not among us?’ ¹⁸And ^(AN)I will surely hide My face in that day because of all the evil which they have done, in that they have turned to other gods.

¹⁹“Now therefore, write down this song for yourselves, and teach it to the children of Israel; put it in their mouths, that this song may be ^(AO)a witness for Me against the children of Israel. ²⁰When I have brought them to the land flowing with milk and honey, of which I swore to their fathers, and they have eaten and filled themselves ^(AP)and grown fat, ^(AQ)then they will turn to other gods and serve them; and they will provoke Me and break My covenant. ²¹Then it shall be, ^(AR)when many evils and troubles have come upon them, that this song will testify against them as a witness; for it will not be forgotten in the mouths of their descendants, for ^(AS)I know the inclination ^(AT)of their behavior today, even before I have brought them to the land of which I swore to give them.”

²²Therefore Moses wrote this song the same day, and taught it to the children of Israel. ²³^(AU)Then He inaugurated Joshua the son of Nun, and said, ^(AV)“Be strong and of good courage; for you shall bring the children of Israel into the land of which I swore to them, and I will be with you.”

²⁴So it was, when Moses had completed writing the words of this law in a book, when they were finished, ²⁵that Moses commanded the Levites, who bore the ark of the covenant of the Lord, saying: ²⁶“Take this Book of the Law, ^(AW)and put it beside the ark of the covenant of the Lord your God, that it may be there ^(AX)as a witness against you; ²⁷^(AY)for I know your rebellion and your ^(AZ)stiff neck. If today, while I am yet alive with you, you have been rebellious against the Lord, then how much more after my death? ²⁸Gather to me all the elders of your tribes, and your officers, that I may speak these words in their hearing ^(BA)and call heaven and earth to witness against them. ²⁹For I know that after my death you will ^(BB)become utterly corrupt, and turn aside from the way which I have commanded you. And ^(BC)evil will befall you ^(BD)in the latter days, because you will do evil in the sight of the Lord, to provoke Him to anger through the work of your hands.”

The Song of Moses

³⁰Then Moses spoke in the hearing of all the assembly of Israel the words of this song until they were ended:

Footnotes

Deuteronomy 31:14 commission
Deuteronomy 31:16 Die and join your ancestors
Deuteronomy 31:17 consumed

Fimmta bók Móse 31

Icelandic Bible

31 Móse fór og flutti öllum Ísrael þessi orð

²og sagði við þá: "Ég er nú hundrað og tuttugu ára. Ég get ekki lengur gengið út og inn, og Drottinn hefir sagt við mig: ,Þú skalt ekki komast yfir hana Jórdan.`

³Drottinn Guð þinn fer sjálfur yfir um fyrir þér, hann mun sjálfur eyða þessum þjóðum fyrir þér, svo að þú getir tekið lönd þeirra til eignar. Jósúa skal fara yfir um fyrir þér, eins og Drottinn hefir sagt.

⁴Og Drottinn mun fara með þær eins og hann fór með Síhon og Óg, konunga Amoríta, og land þeirra, sem hann eyddi.

⁵Og Drottinn mun gefa þær yður á vald, og þér skuluð fara með þær nákvæmlega eftir skipun þeirri, er ég hefi fyrir yður lagt.

⁶Verið hughraustir og öruggir, óttist eigi og hræðist þá eigi, því að Drottinn Guð þinn fer sjálfur með þér. Hann mun ekki sleppa af þér hendinni né yfirgefa þig."

⁷Móse kallaði þá á Jósúa og sagði við hann í augsýn alls Ísraels: "Vertu hughraustur og öruggur, því að þú munt leiða þetta fólk inn í landið, sem Drottinn sór feðrum þeirra að gefa þeim, og þú munt skipta því milli þeirra.

⁸Og Drottinn mun sjálfur fara fyrir þér, hann mun vera með þér, hann mun eigi sleppa af þér hendinni né yfirgefa þig. Óttast þú eigi og lát eigi hugfallast."

⁹Móse ritaði lögmál þetta og fékk það í hendur prestunum, sonum Leví, er bera sáttmálsörk Drottins, og öllum öldungum Ísraels.

¹⁰Og Móse lagði svo fyrir þá: "Sjöunda hvert ár, umlíðunarárið, á laufskálahátíðinni,

¹¹þegar allur Ísrael kemur til að birtast fyrir augliti Drottins Guðs þíns á þeim stað, sem hann velur, þá skalt þú lesa lögmál þetta fyrir öllum Ísrael í heyranda hljóði.

¹²Safna þú saman lýðnum, bæði körlum, konum og börnum, og útlendingum þeim, sem hjá þér eru innan borgarhliða þinna, til þess að þeir hlýði á og til þess að þeir læri að óttast Drottin Guð yðar og gæti þess að halda öll orð þessa lögmáls.

¹³Og börn þeirra, þau er enn ekki þekkja það, skulu hlýða á og læra að óttast Drottin Guð yðar alla þá daga, sem þér lifið í því landi, er þér haldið nú inn í yfir Jórdan til þess að taka það til eignar."

¹⁴Drottinn sagði við Móse: "Sjá, andlátstími þinn nálgast. Kalla þú á Jósúa og gangið inn í samfundatjaldið, svo að ég megi leggja fyrir hann skipanir mínar." Þá fóru þeir Móse og Jósúa og gengu inn í samfundatjaldið.

¹⁵En Drottinn birtist í tjaldinu í skýstólpa, og skýstólpinn nam staðar við tjalddyrnar.

¹⁶Drottinn sagði við Móse: "Sjá, þú munt nú leggjast til hvíldar hjá feðrum þínum. Þá mun lýður þessi rísa upp og taka fram hjá með útlendum guðum lands þess, er hann heldur nú inn í, en yfirgefa mig og rjúfa sáttmála minn, þann er ég við hann gjörði.

¹⁷Þá mun reiði mín upptendrast gegn þeim, og ég mun yfirgefa þá og byrgja auglit mitt fyrir þeim, og lýðurinn mun eyddur verða og margs konar böl og þrengingar yfir hann koma. Þá mun hann segja: ,Vissulega er þetta böl yfir mig komið, af því að Guð minn er ekki hjá mér.`

¹⁸En á þeim degi mun ég byrgja auglit mitt vandlega vegna allrar þeirrar illsku, sem hann hefir í frammi haft, er hann sneri sér til annarra guða.

¹⁹Skrifa þú nú upp kvæði þetta og kenn það Ísraelsmönnum, legg þeim það í munn, til þess að kvæði þetta megi verða mér til vitnisburðar gegn Ísraelsmönnum.

²⁰Því að ég mun leiða þá inn í landið, sem ég sór feðrum þeirra, sem flýtur í mjólk og hunangi, og þeir munu eta og verða saddir og feitir og snúa sér til annarra guða og dýrka þá, en mér munu þeir hafna og rjúfa sáttmála minn.

²¹Og þegar margs konar böl og þrengingar koma yfir þá, þá mun kvæði þetta bera vitni gegn þeim, því að það mun eigi gleymast í munni niðja þeirra. Því að ég veit, hvað þeim býr innanbrjósts nú þegar, áður en ég hefi leitt þá inn í landið, sem ég sór feðrum þeirra."

²²Og Móse skrifaði upp kvæði þetta þann hinn sama dag og kenndi það Ísraelsmönnum.

²³Drottinn lagði skipanir sínar fyrir Jósúa Núnsson og sagði: "Vertu hughraustur og öruggur, því að þú munt leiða Ísraelsmenn inn í landið, sem ég sór þeim, og ég mun vera með þér."

²⁴Þegar Móse hafði algjörlega lokið því að rita orð þessa lögmáls í bók,

²⁵þá bauð hann levítunum, sem bera sáttmálsörk Drottins, og sagði:

²⁶"Takið lögmálsbók þessa og leggið hana við hliðina á sáttmálsörk Drottins Guðs yðar, svo að hún geymist þar til vitnisburðar gegn þér.

²⁷Því að ég þekki mótþróa þinn og þrjósku. Sjá, meðan ég enn er lifandi hjá yður í dag, hafið þér óhlýðnast Drottni, og hvað mun þá síðar verða að mér dauðum!

²⁸Safnið saman til mín öllum öldungum ættkvísla yðar og tilsjónarmönnum yðar, að ég megi flytja þeim þessi orð í heyranda hljóði og kveðja himin og jörð til vitnis móti þeim.

²⁹Því að ég veit, að eftir dauða minn munuð þér gjörspillast og víkja af þeim vegi, sem ég hefi boðið yður. Þá mun og ógæfan koma yfir yður á komandi tímum, er þér gjörið það sem illt er í augum Drottins, svo að þér egnið hann til reiði með athæfi yðar."

³⁰Móse flutti þá öllum söfnuði Ísraels orð þessa kvæðis, uns því var lokið:

New King James Version (NKJV)

Icelandic Bible (ICELAND)

by Icelandic Bible Society

Deuteronomy 31 New King James Version

Joshua the New Leader of Israel(A)