Daniel 10
Magandang Balita Biblia
Ang Pangitain ni Daniel sa Pampang ng Ilog Tigris
10 Nang ikatlong taon ng paghahari ni Ciro ng Persia, isang pahayag ang dumating kay Daniel na tinatawag ding Beltesazar. Ang pahayag na iyon ay totoo ngunit mahirap unawain. Ngunit naunawaan din ito ni Daniel sa pamamagitan ng pangitain.
2 Noon, akong si Daniel ay tatlong linggo nang nagluluksa. 3 Tatlong linggo na rin akong hindi kumain ng anumang masarap na pagkain, ni tumikim man lamang ng karne o alak. Ni hindi ako naglagay ng langis sa aking ulo. 4 Noong ikadalawampu't apat na araw ng unang buwan, habang nakatayo ako sa pampang ng malaking Ilog Tigris, 5 tumingala(A) ako at may nakita akong isang lalaking nakadamit ng telang lino at may sinturong yari sa lantay na ginto. 6 Ang katawan niya'y kumikinang na parang topaz at ang kanyang mukha ay kumikislap na parang kidlat. Nagliliyab na parang sulo ang kanyang mga mata at ang kanyang mga paa't kamay ay nagniningning na parang makinis na tanso. Ang kanyang tinig ay parang ingay ng napakaraming tao. 7 Akong si Daniel lamang ang nakakita sa pangitain sapagkat nagtakbuhang nanginginig sa takot at nagsipagtago ang aking mga kasama. 8 Naiwan akong mag-isa, kaya ako lang ang nakakita sa pangitain. Nawalan ako ng lakas at ako'y namutla. 9 Nagsalita ang lalaking iyon; at nang marinig ko ang kanyang tinig, walang malay akong nasubasob sa lupa.
Ipinaliwanag ang Pangitain
10 Walang anu-ano, may kamay na biglang humawak sa akin. Dahil sa takot, nanginginig pa rin ang aking mga kamay at mga tuhod. 11 Sinabi niya, “O Daniel, lubos kitang minamahal, tumayo ka at pakinggan mong mabuti ang sasabihin ko. Isinugo ako para sabihin ito sa iyo.” Nanginginig naman akong tumayo. 12 Sinabi pa niya sa akin, “Huwag kang matakot, Daniel, sapagkat mula pa nang nagpakumbaba ka sa harapan ng Diyos upang magkaroon ka ng pang-unawa, dininig na ang iyong dalangin. Kaya naparito ako. 13 Ngunit(B) pinigilan ako ng pinuno ng kaharian ng Persia sa loob ng dalawampu't isang araw, hanggang sa dumating si Miguel, isa sa mga pangunahing pinuno na sumaklolo sa akin sapagkat naiwan ako noong nag-iisa kasama ng mga hari ng Persia.[a] 14 Nagtuloy na ako rito upang ipaliwanag kung ano ang mangyayari sa iyong mga kababayan pagdating ng araw. Ang nakita mong pangitain ay tungkol sa hinaharap.”
15 Matapos niyang sabihin ito, napayuko na lamang ako at hindi makapagsalita. 16 At may isang kahawig ng tao na biglang humipo sa aking labi at muli akong nakapagsalita. Sinabi ko sa aking kaharap, “Ginoo, nabagabag po ako at nawalan ng lakas dahil sa pangitaing ito. 17 Hindi po ako makapagsalitang tulad ninyo sapagkat wala nga akong lakas. Halos hindi ako makahinga.”
18 Kaya muli niya akong hinipo at nanumbalik ang aking lakas. 19 Sinabi niya sa akin, “Ikaw na labis na minamahal, huwag kang matakot. Ipanatag mo ang iyong kalooban at magpakatapang ka.” Pagkatapos niyang magsalita, tuluyan nang nagbalik ang aking lakas.
Sinabi ko, “Magpatuloy kayo, ginoo, at naibalik na ninyo ang aking lakas.”
20 Sinabi niya, “Alam mo ba kung bakit ako naparito? Babalik ako sa Persia upang ituloy ang pakikipaglaban sa pinuno ng kahariang iyon. Pagkatapos ay darating naman ang pinuno ng Grecia. 21 Naparito ako upang ipaliwanag sa iyo ang nasa Aklat ng Katotohanan. Sa pakikipaglaban ko'y wala akong makatulong kundi si Miguel na iyong pinuno.”
Footnotes
- Daniel 10:13 mga hari ng Persia: Sa ibang manuskrito'y mga prinsipe (o pinuno) ng kaharian ng Persia .
Daniel 10
21st Century King James Version
10 In the third year of Cyrus king of Persia a thing was revealed unto Daniel, whose name was called Belteshazzar. And the thing was true, but the time appointed was long; and he understood the thing, and had understanding of the vision.
2 In those days I, Daniel, was mourning three full weeks.
3 I ate no pleasant bread, neither came flesh nor wine in my mouth, neither did I anoint myself at all, till three whole weeks were fulfilled.
4 And in the four and twentieth day of the first month, as I was by the side of the great river, which is Hiddekel,
5 then I lifted up mine eyes and looked, and behold, a certain man clothed in linen, whose loins were girded with fine gold of Uphaz.
6 His body also was like beryl, and his face as the appearance of lightning, and his eyes as lamps of fire, and his arms and his feet like the color of polished brass, and the voice of his words like the voice of a multitude.
7 And I, Daniel, alone saw the vision, for the men who were with me saw not the vision; but a great quaking fell upon them, so that they fled to hide themselves.
8 Therefore I was left alone and saw this great vision, and there remained no strength in me; for my comeliness was turned in me into corruption, and I retained no strength.
9 Yet heard I the voice of his words; and when I heard the voice of his words, then was I in a deep sleep on my face, and my face was toward the ground.
10 And behold, a hand touched me, which set me upon my knees and upon the palms of my hands.
11 And he said unto me, “O Daniel, a man greatly beloved, understand the words that I speak unto thee, and stand upright; for unto thee am I now sent.” And when he had spoken this word unto me, I stood trembling.
12 Then said he unto me, “Fear not, Daniel, for from the first day that thou didst set thine heart to understand and to chasten thyself before thy God, thy words were heard; and I have come for thy words.
13 But the prince of the kingdom of Persia withstood me one and twenty days; but lo, Michael, one of the chief princes, came to help me, and I remained there with the kings of Persia.
14 Now I have come to make thee understand what shall befall thy people in the latter days, for yet the vision is for many days.”
15 And when he had spoken such words unto me, I set my face toward the ground, and I became dumb.
16 And behold, one with the similitude of the sons of men touched my lips. Then I opened my mouth and spoke, and said unto him that stood before me, “O my lord, by the vision my sorrows are turned upon me, and I have retained no strength.
17 For how can this servant of my Lord talk with thee, my lord? For as for me, straightway there remained no strength in me, neither is there breath left in me.”
18 Then there came again and touched me one with the appearance of a man; and he strengthened me
19 and said, “O man greatly beloved, fear not. Peace be unto thee; be strong, yea, be strong.” And when he had spoken unto me, I was strengthened and said, “Let my lord speak, for thou hast strengthened me.”
20 Then said he, “Knowest thou why I come unto thee? And now will I return to fight with the prince of Persia; and when I have gone forth, lo, the prince of Greece shall come.
21 But I will show thee that which is noted in the Scripture of truth; and there is none that holdeth with me in these things, but Michael your prince.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
Copyright © 1994 by Deuel Enterprises, Inc.