Add parallel Print Page Options

Pangungusap ng magkasuyong babae at lalake.

Ako'y (A)rosa ng Saron, Lila ng mga libis.
Kung paano ang lila sa gitna ng mga tinik,
Gayon ang aking pagsinta sa mga dalaga.
Kung paano ang puno ng mansanas sa gitna ng mga punong kahoy sa gubat,
Gayon ang aking sinta sa gitna ng mga anak na lalake.
Ako'y nauupo sa ilalim ng kaniyang lilim na may malaking kaluguran.
(B)At ang kaniyang bunga ay naging matamis sa aking lasa.
Dinala niya sa bahay na may pigingan,
At ang kaniyang watawat sa akin ay pagsinta.
Kandilihin ninyo ako ng mga pasas, aliwin ninyo ako ng mga mansanas:
Sapagka't ako'y may sakit na pagsinta.
Ang kaniyang kaliwang kamay (C)ay nasa ilalim ng aking ulo,
At ang kaniyang kanang kamay ay yumayakap sa akin.
Pinagbibilinan ko kayo, (D)Oh mga anak na babae ng Jerusalem,
Alangalang sa mga usang lalake at babae sa parang,
Na huwag ninyong pukawin, o gisingin man ang aking pagsinta,
Hanggang sa ibigin niya.
Ang tinig ng aking sinta! narito, siya'y dumarating,
Na lumulukso sa mga bundok,
Lumulundag sa mga burol.
Ang aking sinta (E)ay gaya ng usa o ng batang usa: Narito, siya'y tumatayo sa likod ng ating bakod,
Siya'y sumusungaw sa mga dungawan,
Siya'y napakikita sa mga silahia.
10 Ang aking sinta ay nagsalita, at nagsabi sa akin,
(F)Bumangon ka, sinta ko, maganda ko, at tayo na.
11 Sapagka't narito, ang tagginaw ay nakaraan;
Ang ulan ay lumagpas at wala na;
12 Ang mga bulaklak ay namumukadkad sa lupa;
Ang panahon ng pagaawitan ng mga ibon ay dumarating,
At ang tinig ng (G)batobato ay naririnig sa ating lupain;
13 Nahihinog ang sariwang mga bunga ng puno ng higos,
At ang mga puno ng ubas (H)ay namumulaklak,
Kanilang pinahahalimuyak ang kanilang bango.
(I)Bumangon ka, sinta ko, maganda ko, at tayo na.
14 Oh kalapati ko, na nasa mga bitak ng malalaking bato,
Sa puwang ng matarik na dako,
Ipakita mo sa akin ang iyong mukha,
(J)Iparinig mo sa akin ang iyong tinig;
Sapagka't matamis ang iyong tinig, at ang iyong mukha ay kahalihalina.
15 Hulihin ninyo para sa atin (K)ang mga sora, ang mga munting sora
Na naninira ng mga ubasan;
Sapagka't ang ating mga ubasan ay namumulaklak.
16 Ang sinta ko ay akin, (L)at ako ay kaniya:
(M)Pinapastulan niya ang kaniyang kawan sa gitna ng mga lila.
17 Hanggang sa ang araw ay lumamig, (N)at ang mga lilim ay mawala,
Pumihit ka, sinta ko, at ikaw ay (O)maging gaya ng usa o ng batang usa
Sa mga bundok ng Bether.

Thiếu nữ lại nói

Em là hoa hồng trong đồng bằng Sa-rôn,
    là hoa huệ trong thung lũng.

Thanh niên nói

Trong đám thiếu nữ,
    thì em giống như hoa huệ giữa bụi gai!

Thiếu nữ đáp

Trong đám thanh niên,
    người yêu của em như cây táo giữa rừng!

Tôi thích ngồi dưới bóng chàng;
    Trái cây của chàng dịu ngọt cho lưỡi tôi.
Chàng mang tôi vào phòng tiệc yến,
    và phất trên tôi lá cờ tình yêu.
Hãy lấy trái nho [a] bổ sức cho tôi,
    và dùng trái táo làm sức tôi hồi phục,
vì tôi bủn rủn vì tình yêu [b].
Tay trái của người yêu tôi kê dưới đầu tôi,
    tay phải chàng ôm chặt lấy tôi.

Thiếu nữ nói chuyện với bạn gái

Các thiếu nữ Giê-ru-sa-lem ơi,
    hãy hứa với tôi bên đàn sơn dương hay bầy nai,
    đừng đánh thức hoặc kích động tình yêu
    cho đến khi nó sẵn sàng.

Thiếu nữ nói tiếp

Tôi nghe tiếng người yêu tôi,
    Chàng đến, nhảy qua các núi,
vượt qua các đồi.
Người yêu tôi giống như con sơn dương hay con nai tơ,
    Kìa, chàng đứng sau tường
    lén nhìn qua cửa sổ, qua bức mành [c].
10 Người yêu tôi nói thỏ thẻ với tôi,
    “Em yêu ơi, hãy thức dậy;
    người đẹp của anh ơi, chúng ta hãy đi xa.
11 Nầy, mùa đông đã qua,
    mưa đã dứt không còn rơi.
12 Bông hoa nở ra khắp đất,
    Thời kỳ hát xướng [d] đã đến;
Tiếng chim ngân vang lên trong xứ.
13 Có trái vả non mọc trên cây,
    và giàn nho trổ hoa thơm nức.
Người yêu của anh ơi, hãy thức dậy.
    Chúng ta hãy đi xa, người đẹp của anh ơi.”

Thanh niên nói

14 Chim bồ câu núp trong kẽ đá,
    trong nơi bí hiểm của ghềnh.
Hãy cho anh nhìn mặt em,
    cho anh nghe tiếng em.
Tiếng em dịu ngọt, gương mặt em dễ thương.

15 Hãy bắt các con chồn cho chúng tôi,
    mấy con chồn nhỏ phá vườn nho trong khi hoa đang trổ.

Thiếu nữ nói

16 Người yêu tôi thuộc về tôi, tôi thuộc về chàng.
    Chàng chăn bầy giữa đám hoa huệ
17 cho đến khi bình mình ló dạng và bóng tối tan đi.
    Anh yêu ơi, hãy quay lại.
    Hãy như con sơn dương hay nai tơ trong khe núi Bê-the [e].

Footnotes

  1. Nhã Ca 2:5 trái nho Hay “bánh trái nho.”
  2. Nhã Ca 2:5 tôi bủn rủn vì tình yêu Hay “Tôi bị thất tình.”
  3. Nhã Ca 2:9 bức mành Đây là bức màn gỗ đan tréo nhau.
  4. Nhã Ca 2:12 hát xướng Hay “tỉa hoa.”
  5. Nhã Ca 2:17 khe núi Bê-the Hay “dãy núi hương thơm.”

I am the rose of Sharon, and the lily of the valleys.

As the lily among thorns, so is my love among the daughters.

As the apple tree among the trees of the wood, so is my beloved among the sons. I sat down under his shadow with great delight, and his fruit was sweet to my taste.

He brought me to the banqueting house, and his banner over me was love.

Stay me with flagons, comfort me with apples: for I am sick of love.

His left hand is under my head, and his right hand doth embrace me.

I charge you, O ye daughters of Jerusalem, by the roes, and by the hinds of the field, that ye stir not up, nor awake my love, till he please.

The voice of my beloved! behold, he cometh leaping upon the mountains, skipping upon the hills.

My beloved is like a roe or a young hart: behold, he standeth behind our wall, he looketh forth at the windows, shewing himself through the lattice.

10 My beloved spake, and said unto me, Rise up, my love, my fair one, and come away.

11 For, lo, the winter is past, the rain is over and gone;

12 The flowers appear on the earth; the time of the singing of birds is come, and the voice of the turtle is heard in our land;

13 The fig tree putteth forth her green figs, and the vines with the tender grape give a good smell. Arise, my love, my fair one, and come away.

14 O my dove, that art in the clefts of the rock, in the secret places of the stairs, let me see thy countenance, let me hear thy voice; for sweet is thy voice, and thy countenance is comely.

15 Take us the foxes, the little foxes, that spoil the vines: for our vines have tender grapes.

16 My beloved is mine, and I am his: he feedeth among the lilies.

17 Until the day break, and the shadows flee away, turn, my beloved, and be thou like a roe or a young hart upon the mountains of Bether.