Awit ng mga Awit 2
Ang Biblia, 2001
2 Ako'y rosas[a] ng Sharon,
isang liryo ng mga libis.
Lalaki
2 Kung ano ang liryo sa gitna ng mga tinikan,
gayon ang aking pag-ibig sa gitna ng mga kadalagahan.
Babae
3 Kung ano ang puno ng mansanas sa gitna ng mga punungkahoy sa kagubatan,
gayon ang aking sinta sa gitna ng mga kabinataan.
Ako'y naupo sa ilalim ng kanyang anino na may malaking pagsasaya,
at ang kanyang bunga ay matamis sa aking panlasa.
4 Dinala niya ako sa bahay na may handaan,
at ang watawat niya sa akin ay pagmamahal.
5 Bigyan ninyo ako ng mga pasas,
aliwin ninyo ako ng mga mansanas;
sapagkat ako'y may sakit na pagsinta.
6 Ang kanyang kaliwang kamay sana ay nasa ilalim ng aking ulo,
at ang kanyang kanang kamay ay niyayakap ako!
7 O mga anak na babae ng Jerusalem, kayo'y aking pinagbibilinan,
alang-alang sa mga usang lalaki at babae sa kaparangan,
na huwag ninyong pukawin, o gisingin man ang pagmamahal,
hanggang sa kanyang maibigan.
Babae
8 Ang tinig ng aking giliw!
Narito, siya'y dumarating,
palukso-lukso sa mga bundok,
palundag-lundag sa mga burol.
9 Ang aking sinta ay gaya ng usa
o ng batang usa.
Tingnan mo, siya'y nakatayo
sa likod ng aming bakod,
sa mga bintana'y sumisilip,
sa mga durungawa'y nagmamasid.
10 Ang aking sinta ay nagsalita, at nagsabi sa akin,
“Bumangon ka, maganda kong sinta,
at tayo'y umalis;
11 Sapagkat, ang taglamig ay lumipas na;
ang ulan ay tapos na at wala na.
12 Ang mga bulaklak ay namumukadkad sa lupa;
ang panahon ng pag-aawitan ay dumating,
at ang tinig ng batu-bato
ay naririnig sa ating lupain.
13 Lumalabas na ang mga bunga ng puno ng igos,
at ang mga puno ng ubas ay namumulaklak,
ang kanilang bango'y humahalimuyak.
Bumangon ka, maganda kong sinta,
at tayo'y umalis.
14 O kalapati ko, na nasa mga bitak ng bato,
sa puwang ng bangin,
ipakita mo sa akin ang iyong mukha,
iparinig mo sa akin ang iyong tinig;
sapagkat matamis ang iyong tinig,
at ang iyong mukha ay kaibig-ibig.
15 Ihuli ninyo kami ng mga asong-gubat,
ng mga munting asong-gubat,
na sumisira ng mga ubasan,
sapagkat ang aming mga ubasan ay namumulaklak na.”
Babae
16 Ang sinta ko ay akin, at kanya ako;
ipinapastol niya ang kanyang kawan sa gitna ng mga liryo.
17 Hanggang sa ang araw ay huminga,
at ang mga anino'y tumakas,
pumihit ka, sinta ko, at ikaw ay maging gaya ng usa
o ng batang usa sa mga bundok ng Bether.
Footnotes
- Awit ng mga Awit 2:1 Sa Hebreo ay crocus .
雅歌 2
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
女子：
2 我是沙仑平原的玫瑰花，
是谷中的百合花。
男子：
2 我的爱人在众少女中，
就像荆棘中的一朵百合花。
女子：
3 我的良人在众男子中，
好像林中的一棵苹果树。
我欢欢喜喜地坐在他的树荫下，
轻尝他香甜无比的果子。
4 他带我走进宴席大厅，
众人都看见他对我充满柔情爱意。
5 请用葡萄干来补充我的力气，
用苹果来提振我的精神，
因为我思爱成病。
6 他的左手扶着我的头，
他的右手紧抱着我。
7 耶路撒冷的少女啊！
我指着羚羊和田野的母鹿[a]吩咐你们，
不要叫醒或惊动爱情，
等它自发吧。
8 听啊！是我良人的声音，
他攀过高岗，跃过山丘，
终于来了！
9 我的良人好像羚羊和幼鹿。
看啊，他就在墙外，
正从窗户往里观看，
从窗棂间往里窥视。
10 他对我说：
“我的爱人，起来吧！
我的佳偶，跟我来！
11 你看！冬天过去了，
雨水止住了。
12 大地百花盛开，
百鸟争鸣的季节已经来临，
田野也传来斑鸠的叫声。
13 无花果快成熟了，
葡萄树也开满了花，
散发着阵阵芬芳。
我的爱人，起来吧；
我的佳偶，跟我来。”
男子：
14 我的鸽子啊，
你在岩石缝中，
在悬崖的隐秘处。
让我看看你的脸，
听听你的声音吧，
因为你的声音温柔，
你的脸庞秀丽。
15 为我们抓住那些狐狸，
抓住那些破坏葡萄园的小狐狸吧，
因为我们的葡萄树正在开花。
女子：
16 我的良人属于我，我也属于他。
他在百合花间牧放羊群。
17 我的良人啊，
凉风吹起、日影飞逝的时候，
但愿你像比特山的羚羊和小鹿一样快快回来。
Footnotes
- 2:7 “羚羊和田野的母鹿”在希伯来文中与“万军之全能上帝”发音相似。
Song of Solomon 2
King James Version
2 I am the rose of Sharon, and the lily of the valleys.
2 As the lily among thorns, so is my love among the daughters.
3 As the apple tree among the trees of the wood, so is my beloved among the sons. I sat down under his shadow with great delight, and his fruit was sweet to my taste.
4 He brought me to the banqueting house, and his banner over me was love.
5 Stay me with flagons, comfort me with apples: for I am sick of love.
6 His left hand is under my head, and his right hand doth embrace me.
7 I charge you, O ye daughters of Jerusalem, by the roes, and by the hinds of the field, that ye stir not up, nor awake my love, till he please.
8 The voice of my beloved! behold, he cometh leaping upon the mountains, skipping upon the hills.
9 My beloved is like a roe or a young hart: behold, he standeth behind our wall, he looketh forth at the windows, shewing himself through the lattice.
10 My beloved spake, and said unto me, Rise up, my love, my fair one, and come away.
11 For, lo, the winter is past, the rain is over and gone;
12 The flowers appear on the earth; the time of the singing of birds is come, and the voice of the turtle is heard in our land;
13 The fig tree putteth forth her green figs, and the vines with the tender grape give a good smell. Arise, my love, my fair one, and come away.
14 O my dove, that art in the clefts of the rock, in the secret places of the stairs, let me see thy countenance, let me hear thy voice; for sweet is thy voice, and thy countenance is comely.
15 Take us the foxes, the little foxes, that spoil the vines: for our vines have tender grapes.
16 My beloved is mine, and I am his: he feedeth among the lilies.
17 Until the day break, and the shadows flee away, turn, my beloved, and be thou like a roe or a young hart upon the mountains of Bether.
Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.