Add parallel Print Page Options

Объяснение Петира на Совете в Иерусалиме

11 Посланники Масиха и братья в Иудее услышали о том, что язычники тоже приняли слово Всевышнего. Поэтому, когда Петир пришёл в Иерусалим, верующие из обрезанных стали упрекать его.

– Ты ходил к необрезанным и ел с ними, – говорили они.

Тогда Петир начал подробно объяснять им, как всё произошло.

– Я был в городе Иоппии и молился, – сказал он, – и в это время у меня было видение: нечто вроде большого полотна, которое за четыре конца спускалось с неба прямо туда, где я находился. Заглянув в него, я увидел четвероногих животных и зверей, пресмыкающихся и птиц. Потом я услышал голос, который говорил мне: «Встань, Петир, заколи и ешь». Я же ответил: «Ни в коем случае, Владыка! Я сроду не брал в рот ничего осквернённого или ритуально нечистого». Голос с неба сказал мне во второй раз: «Не называй нечистым то, что Всевышний очистил». 10 Так повторялось три раза, и затем полотно было опять поднято на небо. 11 В тот же момент у дома, где я находился, остановились три человека, посланные ко мне из Кесарии. 12 Дух велел мне идти с ними, не раздумывая. Вот эти шесть братьев тоже пошли со мной, и мы пришли в дом того, кто меня позвал. 13 Он рассказал нам о том, как он видел у себя ангела. Ангел сказал ему: «Пошли людей в Иоппию за Шимоном, которого называют Петиром, 14 и он принесёт вам весть, через которую ты и все твои домашние будете спасены». 15 Когда я начал говорить, на них сошёл Святой Дух так же, как Он сошёл вначале и на нас. 16 Тогда я вспомнил слова Повелителя: «Яхия совершал обряд, погружая людей в воду, а вы будете погружены в Святого Духа».[a] 17 Поэтому, если Всевышний дал им тот же дар, что и нам, поверившим в Повелителя Ису Масиха, то кто я такой, чтобы препятствовать Всевышнему?

18 Когда они это выслушали, у них не осталось больше возражений, и они прославили Всевышнего, говоря:

– Значит, Всевышний дал покаяние и язычникам, чтобы они получили жизнь!

Община верующих в Антиохии

19 А верующие, рассеянные гонением, которое началось из-за Стефана, дошли до Финикии, Кипра и Антиохии, проповедуя только иудеям. 20 Однако некоторые из них, уроженцы Кипра и Кирены, пришли в Антиохию и начали рассказывать Радостную Весть о Повелителе Исе также и другим народам[b]. 21 Сила Вечного Повелителя была с ними, и очень многие поверили и обратились к Повелителю.

22 Весть об этом дошла и до общины верующих в Иерусалиме. Оттуда послали в Антиохию Варнаву. 23 Когда Варнава прибыл и увидел милость Всевышнего, он обрадовался и убеждал всех оставаться в своих сердцах верными Повелителю. 24 Варнава был добрым человеком, полным Святого Духа и веры, и множество людей пришло к вере в Повелителя. 25 Затем Варнава пошёл в Тарс, чтобы разыскать там Шаула. 26 И когда он нашёл его, то привёл его в Антиохию. Целый год они оставались в антиохийской общине верующих и учили множество народа. Именно в Антиохии учеников стали впервые называть людьми Масиха[c].

27 В это время из Иерусалима в Антиохию пришли несколько пророков. 28 Один из них, по имени Агав, встал и Духом предсказал, что по всей земле будет страшный голод, что и случилось во время правления Клавдия[d]. 29 Поэтому ученики решили послать помощь братьям, живущим в Иудее, каждый по своим возможностям. 30 Так они и сделали, послав Варнаву и Шаула доставить собранные деньги и вручить их старейшинам.

Footnotes

  1. 11:16 Или: «Яхия совершал обряд, омывая людей водой, а вы будете омыты Святым Духом» (см. 1:5).
  2. 11:20 Или: «грекоязычным иудеям».
  3. 11:26 Букв.: «христианами» (Масих   – по-гречески «Христос»). Это, скорее всего, было прозвищем, которое дали ученикам Исы Масиха их противники.
  4. 11:28 Клавдий был римским императором с 41 по 54 гг.

11 ηκουσαν δε οι αποστολοι και οι αδελφοι οι οντες κατα την ιουδαιαν οτι και τα εθνη εδεξαντο τον λογον του θεου

και οτε ανεβη πετρος εις ιεροσολυμα διεκρινοντο προς αυτον οι εκ περιτομης

λεγοντες οτι προς ανδρας ακροβυστιαν εχοντας εισηλθες και συνεφαγες αυτοις

αρξαμενος δε ο πετρος εξετιθετο αυτοις καθεξης λεγων

εγω ημην εν πολει ιοππη προσευχομενος και ειδον εν εκστασει οραμα καταβαινον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις καθιεμενην εκ του ουρανου και ηλθεν αχρις εμου

εις ην ατενισας κατενοουν και ειδον τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου

ηκουσα δε φωνης λεγουσης μοι αναστας πετρε θυσον και φαγε

ειπον δε μηδαμως κυριε οτι παν κοινον η ακαθαρτον ουδεποτε εισηλθεν εις το στομα μου

απεκριθη δε μοι φωνη εκ δευτερου εκ του ουρανου α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου

10 τουτο δε εγενετο επι τρις και παλιν ανεσπασθη απαντα εις τον ουρανον

11 και ιδου εξαυτης τρεις ανδρες επεστησαν επι την οικιαν εν η ημην απεσταλμενοι απο καισαρειας προς με

12 ειπεν δε μοι το πνευμα συνελθειν αυτοις μηδεν διακρινομενον ηλθον δε συν εμοι και οι εξ αδελφοι ουτοι και εισηλθομεν εις τον οικον του ανδρος

13 απηγγειλεν τε ημιν πως ειδεν τον αγγελον εν τω οικω αυτου σταθεντα και ειποντα αυτω αποστειλον εις ιοππην ανδρας και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον πετρον

14 ος λαλησει ρηματα προς σε εν οις σωθηση συ και πας ο οικος σου

15 εν δε τω αρξασθαι με λαλειν επεπεσεν το πνευμα το αγιον επ αυτους ωσπερ και εφ ημας εν αρχη

16 εμνησθην δε του ρηματος κυριου ως ελεγεν ιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε βαπτισθησεσθε εν πνευματι αγιω

17 ει ουν την ισην δωρεαν εδωκεν αυτοις ο θεος ως και ημιν πιστευσασιν επι τον κυριον ιησουν χριστον εγω δε τις ημην δυνατος κωλυσαι τον θεον

18 ακουσαντες δε ταυτα ησυχασαν και εδοξαζον τον θεον λεγοντες αραγε και τοις εθνεσιν ο θεος την μετανοιαν εδωκεν εις ζωην

19 οι μεν ουν διασπαρεντες απο της θλιψεως της γενομενης επι στεφανω διηλθον εως φοινικης και κυπρου και αντιοχειας μηδενι λαλουντες τον λογον ει μη μονον ιουδαιοις

20 ησαν δε τινες εξ αυτων ανδρες κυπριοι και κυρηναιοι οιτινες εισελθοντες εις αντιοχειαν ελαλουν προς τους ελληνιστας ευαγγελιζομενοι τον κυριον ιησουν

21 και ην χειρ κυριου μετ αυτων πολυς τε αριθμος πιστευσας επεστρεψεν επι τον κυριον

22 ηκουσθη δε ο λογος εις τα ωτα της εκκλησιας της εν ιεροσολυμοις περι αυτων και εξαπεστειλαν βαρναβαν διελθειν εως αντιοχειας

23 ος παραγενομενος και ιδων την χαριν του θεου εχαρη και παρεκαλει παντας τη προθεσει της καρδιας προσμενειν τω κυριω

24 οτι ην ανηρ αγαθος και πληρης πνευματος αγιου και πιστεως και προσετεθη οχλος ικανος τω κυριω

25 εξηλθεν δε εις ταρσον ο βαρναβας αναζητησαι σαυλον

26 και ευρων αυτον ηγαγεν αυτον εις αντιοχειαν εγενετο δε αυτους ενιαυτον ολον συναχθηναι εν τη εκκλησια και διδαξαι οχλον ικανον χρηματισαι τε πρωτον εν αντιοχεια τους μαθητας χριστιανους

27 εν ταυταις δε ταις ημεραις κατηλθον απο ιεροσολυμων προφηται εις αντιοχειαν

28 αναστας δε εις εξ αυτων ονοματι αγαβος εσημανεν δια του πνευματος λιμον μεγαν μελλειν εσεσθαι εφ ολην την οικουμενην οστις και εγενετο επι κλαυδιου καισαρος

29 των δε μαθητων καθως ηυπορειτο τις ωρισαν εκαστος αυτων εις διακονιαν πεμψαι τοις κατοικουσιν εν τη ιουδαια αδελφοις

30 ο και εποιησαν αποστειλαντες προς τους πρεσβυτερους δια χειρος βαρναβα και σαυλου