Stephen’s Address: The Call of Abraham

Then the high priest said, “Are these things so?”

And he said, (A)“Brethren and fathers, listen: The (B)God of glory appeared to our father Abraham when he was in Mesopotamia, before he dwelt in (C)Haran, and said to him, (D)‘Get out of your country and from your relatives, and come to a land that I will show you.’ Then (E)he came out of the land of the Chaldeans and dwelt in Haran. And from there, when his father was (F)dead, He moved him to this land in which you now dwell. And God gave him no inheritance in it, not even enough to set his foot on. But even when Abraham had no child, (G)He promised to give it to him for a possession, and to his descendants after him. But God spoke in this way: (H)that his descendants would dwell in a foreign land, and that they would bring them into (I)bondage and oppress them four hundred years. (J)‘And the nation to whom they will be in bondage I will (K)judge,’ said God, (L)‘and after that they shall come out and serve Me in this place.’ (M)Then He gave him the covenant of circumcision; (N)and so Abraham begot Isaac and circumcised him on the eighth day; (O)and Isaac begot Jacob, and (P)Jacob begot the twelve patriarchs.

The Patriarchs in Egypt

(Q)“And the patriarchs, becoming envious, (R)sold Joseph into Egypt. (S)But God was with him 10 and delivered him out of all his troubles, (T)and gave him favor and wisdom in the presence of Pharaoh, king of Egypt; and he made him governor over Egypt and all his house. 11 (U)Now a famine and great [a]trouble came over all the land of Egypt and Canaan, and our fathers found no sustenance. 12 (V)But when Jacob heard that there was grain in Egypt, he sent out our fathers first. 13 And the (W)second time Joseph was made known to his brothers, and Joseph’s family became known to the Pharaoh. 14 (X)Then Joseph sent and called his father Jacob and (Y)all his relatives to him, [b]seventy-five people. 15 (Z)So Jacob went down to Egypt; (AA)and he died, he and our fathers. 16 And (AB)they were carried back to Shechem and laid in (AC)the tomb that Abraham bought for a sum of money from the sons of Hamor, the father of Shechem.

God Delivers Israel by Moses

17 “But when (AD)the time of the promise drew near which God had sworn to Abraham, (AE)the people grew and multiplied in Egypt 18 till another king (AF)arose who did not know Joseph. 19 This man dealt treacherously with our people, and oppressed our forefathers, (AG)making them expose their babies, so that they might not live. 20 (AH)At this time Moses was born, and (AI)was well pleasing to God; and he was brought up in his father’s house for three months. 21 But (AJ)when he was set out, (AK)Pharaoh’s daughter took him away and brought him up as her own son. 22 And Moses was learned in all the wisdom of the Egyptians, and was (AL)mighty in words and deeds.

23 (AM)“Now when he was forty years old, it came into his heart to visit his brethren, the children of Israel. 24 And seeing one of them suffer wrong, he defended and avenged him who was oppressed, and struck down the Egyptian. 25 For he supposed that his brethren would have understood that God would deliver them by his hand, but they did not understand. 26 And the next day he appeared to two of them as they were fighting, and tried to reconcile them, saying, ‘Men, you are brethren; why do you wrong one another?’ 27 But he who did his neighbor wrong pushed him away, saying, (AN)‘Who made you a ruler and a judge over us? 28 Do you want to kill me as you did the Egyptian yesterday?’ 29 (AO)Then, at this saying, Moses fled and became a dweller in the land of Midian, where he (AP)had two sons.

30 (AQ)“And when forty years had passed, an Angel [c]of the Lord appeared to him in a flame of fire in a bush, in the wilderness of Mount Sinai. 31 When Moses saw it, he marveled at the sight; and as he drew near to observe, the voice of the Lord came to him, 32 saying, (AR)‘I am the God of your fathers—the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob.’ And Moses trembled and dared not look. 33 (AS)‘Then the Lord said to him, “Take your sandals off your feet, for the place where you stand is holy ground. 34 I have surely (AT)seen the oppression of My people who are in Egypt; I have heard their groaning and have come down to deliver them. And now come, I will (AU)send you to Egypt.” ’

35 “This Moses whom they rejected, saying, (AV)‘Who made you a ruler and a judge?’ is the one God sent to be a ruler and a deliverer (AW)by the hand of the Angel who appeared to him in the bush. 36 (AX)He brought them out, after he had (AY)shown wonders and signs in the land of Egypt, (AZ)and in the Red Sea, (BA)and in the wilderness forty years.

Israel Rebels Against God

37 “This is that Moses who said to the children of Israel, (BB)‘The Lord your God will raise up for you a Prophet like me from your brethren. (BC)Him[d] you shall hear.’

38 (BD)“This is he who was in the [e]congregation in the wilderness with (BE)the Angel who spoke to him on Mount Sinai, and with our fathers, (BF)the one who received the living (BG)oracles[f] to give to us, 39 whom our fathers (BH)would not obey, but rejected. And in their hearts they turned back to Egypt, 40 (BI)saying to Aaron, ‘Make us gods to go before us; as for this Moses who brought us out of the land of Egypt, we do not know what has become of him.’ 41 (BJ)And they made a calf in those days, offered sacrifices to the idol, and (BK)rejoiced in the works of their own hands. 42 Then (BL)God turned and gave them up to worship (BM)the host of heaven, as it is written in the book of the Prophets:

(BN)‘Did you offer Me slaughtered animals and sacrifices during forty years in the wilderness,
O house of Israel?
43 You also took up the tabernacle of Moloch,
And the star of your god Remphan,
Images which you made to worship;
And (BO)I will carry you away beyond Babylon.’

God’s True Tabernacle

44 “Our fathers had the tabernacle of witness in the wilderness, as He appointed, instructing Moses (BP)to make it according to the pattern that he had seen, 45 (BQ)which our fathers, having received it in turn, also brought with Joshua into the land possessed by the Gentiles, (BR)whom God drove out before the face of our fathers until the (BS)days of David, 46 (BT)who found favor before God and (BU)asked to find a dwelling for the God of Jacob. 47 (BV)But Solomon built Him a house.

48 “However, (BW)the Most High does not dwell in temples made with hands, as the prophet says:

49 ‘Heaven(BX) is My throne,
And earth is My footstool.
What house will you build for Me? says the Lord,
Or what is the place of My rest?
50 Has My hand not (BY)made all these things?’

Israel Resists the Holy Spirit

51 You (BZ)stiff-necked[g] and (CA)uncircumcised in heart and ears! You always resist the Holy Spirit; as your fathers did, so do you. 52 (CB)Which of the prophets did your fathers not persecute? And they killed those who foretold the coming of (CC)the Just One, of whom you now have become the betrayers and murderers, 53 (CD)who have received the law by the direction of angels and have not kept it.

Stephen the Martyr

54 (CE)When they heard these things they were [h]cut to the heart, and they gnashed at him with their teeth. 55 But he, (CF)being full of the Holy Spirit, gazed into heaven and saw the (CG)glory of God, and Jesus standing at the right hand of God, 56 and said, “Look! (CH)I see the heavens opened and the (CI)Son of Man standing at the right hand of God!”

57 Then they cried out with a loud voice, stopped their ears, and ran at him with one accord; 58 and they cast him out of the city and stoned him. And (CJ)the witnesses laid down their clothes at the feet of a young man named Saul. 59 And they stoned Stephen as he was calling on God and saying, “Lord Jesus, (CK)receive my spirit.” 60 Then he knelt down and cried out with a loud voice, (CL)“Lord, do not charge them with this sin.” And when he had said this, he fell asleep.

Footnotes

  1. Acts 7:11 affliction
  2. Acts 7:14 Or seventy, Ex. 1:5
  3. Acts 7:30 NU omits of the Lord
  4. Acts 7:37 NU, M omit Him you shall hear
  5. Acts 7:38 Gr. ekklesia, assembly or church
  6. Acts 7:38 sayings
  7. Acts 7:51 stubborn
  8. Acts 7:54 furious

ειπεν δε ο αρχιερευς ει αρα ταυτα ουτως εχει

ο δε εφη ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε ο θεος της δοξης ωφθη τω πατρι ημων αβρααμ οντι εν τη μεσοποταμια πριν η κατοικησαι αυτον εν χαρραν

και ειπεν προς αυτον εξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενειας σου και δευρο εις γην ην αν σοι δειξω

τοτε εξελθων εκ γης χαλδαιων κατωκησεν εν χαρραν κακειθεν μετα το αποθανειν τον πατερα αυτου μετωκισεν αυτον εις την γην ταυτην εις ην υμεις νυν κατοικειτε

και ουκ εδωκεν αυτω κληρονομιαν εν αυτη ουδε βημα ποδος και επηγγειλατο αυτω δουναι εις κατασχεσιν αυτην και τω σπερματι αυτου μετ αυτον ουκ οντος αυτω τεκνου

ελαλησεν δε ουτως ο θεος οτι εσται το σπερμα αυτου παροικον εν γη αλλοτρια και δουλωσουσιν αυτο και κακωσουσιν ετη τετρακοσια

και το εθνος ω εαν δουλευσωσιν κρινω εγω ειπεν ο θεος και μετα ταυτα εξελευσονται και λατρευσουσιν μοι εν τω τοπω τουτω

και εδωκεν αυτω διαθηκην περιτομης και ουτως εγεννησεν τον ισαακ και περιετεμεν αυτον τη ημερα τη ογδοη και ο ισαακ τον ιακωβ και ο ιακωβ τους δωδεκα πατριαρχας

και οι πατριαρχαι ζηλωσαντες τον ιωσηφ απεδοντο εις αιγυπτον και ην ο θεος μετ αυτου

10 και εξειλετο αυτον εκ πασων των θλιψεων αυτου και εδωκεν αυτω χαριν και σοφιαν εναντιον φαραω βασιλεως αιγυπτου και κατεστησεν αυτον ηγουμενον επ αιγυπτον και ολον τον οικον αυτου

11 ηλθεν δε λιμος εφ ολην την γην αιγυπτου και χανααν και θλιψις μεγαλη και ουχ ευρισκον χορτασματα οι πατερες ημων

12 ακουσας δε ιακωβ οντα σιτα εν αιγυπτω εξαπεστειλεν τους πατερας ημων πρωτον

13 και εν τω δευτερω ανεγνωρισθη ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου και φανερον εγενετο τω φαραω το γενος του ιωσηφ

14 αποστειλας δε ιωσηφ μετεκαλεσατο τον πατερα αυτου ιακωβ και πασαν την συγγενειαν αυτου εν ψυχαις εβδομηκοντα πεντε

15 κατεβη δε ιακωβ εις αιγυπτον και ετελευτησεν αυτος και οι πατερες ημων

16 και μετετεθησαν εις σιχεμ και ετεθησαν εν τω μνηματι ο ωνησατο αβρααμ τιμης αργυριου παρα των υιων εμορ του σιχεμ

17 καθως δε ηγγιζεν ο χρονος της επαγγελιας ης ωμοσεν ο θεος τω αβρααμ ηυξησεν ο λαος και επληθυνθη εν αιγυπτω

18 αχρις ου ανεστη βασιλευς ετερος ος ουκ ηδει τον ιωσηφ

19 ουτος κατασοφισαμενος το γενος ημων εκακωσεν τους πατερας ημων του ποιειν εκθετα τα βρεφη αυτων εις το μη ζωογονεισθαι

20 εν ω καιρω εγεννηθη μωσης και ην αστειος τω θεω ος ανετραφη μηνας τρεις εν τω οικω του πατρος αυτου

21 εκτεθεντα δε αυτον ανειλετο αυτον η θυγατηρ φαραω και ανεθρεψατο αυτον εαυτη εις υιον

22 και επαιδευθη μωσης παση σοφια αιγυπτιων ην δε δυνατος εν λογοις και εν εργοις

23 ως δε επληρουτο αυτω τεσσαρακονταετης χρονος ανεβη επι την καρδιαν αυτου επισκεψασθαι τους αδελφους αυτου τους υιους ισραηλ

24 και ιδων τινα αδικουμενον ημυνατο και εποιησεν εκδικησιν τω καταπονουμενω παταξας τον αιγυπτιον

25 ενομιζεν δε συνιεναι τους αδελφους αυτου οτι ο θεος δια χειρος αυτου διδωσιν αυτοις σωτηριαν οι δε ου συνηκαν

26 τη δε επιουση ημερα ωφθη αυτοις μαχομενοις και συνηλασεν αυτους εις ειρηνην ειπων ανδρες αδελφοι εστε υμεις ινατι αδικειτε αλληλους

27 ο δε αδικων τον πλησιον απωσατο αυτον ειπων τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ ημας

28 μη ανελειν με συ θελεις ον τροπον ανειλες χθες τον αιγυπτιον

29 εφυγεν δε μωσης εν τω λογω τουτω και εγενετο παροικος εν γη μαδιαμ ου εγεννησεν υιους δυο

30 και πληρωθεντων ετων τεσσαρακοντα ωφθη αυτω εν τη ερημω του ορους σινα αγγελος κυριου εν φλογι πυρος βατου

31 ο δε μωσης ιδων εθαυμασεν το οραμα προσερχομενου δε αυτου κατανοησαι εγενετο φωνη κυριου προς αυτον

32 εγω ο θεος των πατερων σου ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ εντρομος δε γενομενος μωσης ουκ ετολμα κατανοησαι

33 ειπεν δε αυτω ο κυριος λυσον το υποδημα των ποδων σου ο γαρ τοπος εν ω εστηκας γη αγια εστιν

34 ιδων ειδον την κακωσιν του λαου μου του εν αιγυπτω και του στεναγμου αυτων ηκουσα και κατεβην εξελεσθαι αυτους και νυν δευρο αποστελω σε εις αιγυπτον

35 τουτον τον μωυσην ον ηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην τουτον ο θεος αρχοντα και λυτρωτην απεστειλεν εν χειρι αγγελου του οφθεντος αυτω εν τη βατω

36 ουτος εξηγαγεν αυτους ποιησας τερατα και σημεια εν γη αιγυπτου και εν ερυθρα θαλασση και εν τη ερημω ετη τεσσαρακοντα

37 ουτος εστιν ο μωυσης ο ειπων τοις υιοις ισραηλ προφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος υμων εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθε

38 ουτος εστιν ο γενομενος εν τη εκκλησια εν τη ερημω μετα του αγγελου του λαλουντος αυτω εν τω ορει σινα και των πατερων ημων ος εδεξατο λογια ζωντα δουναι ημιν

39 ω ουκ ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πατερες ημων αλλ απωσαντο και εστραφησαν ταις καρδιαις αυτων εις αιγυπτον

40 ειποντες τω ααρων ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημων ο γαρ μωσης ουτος ος εξηγαγεν ημας εκ γης αιγυπτου ουκ οιδαμεν τι γεγονεν αυτω

41 και εμοσχοποιησαν εν ταις ημεραις εκειναις και ανηγαγον θυσιαν τω ειδωλω και ευφραινοντο εν τοις εργοις των χειρων αυτων

42 εστρεψεν δε ο θεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατια του ουρανου καθως γεγραπται εν βιβλω των προφητων μη σφαγια και θυσιας προσηνεγκατε μοι ετη τεσσαρακοντα εν τη ερημω οικος ισραηλ

43 και ανελαβετε την σκηνην του μολοχ και το αστρον του θεου υμων ρεμφαν τους τυπους ους εποιησατε προσκυνειν αυτοις και μετοικιω υμας επεκεινα βαβυλωνος

44 η σκηνη του μαρτυριου ην τοις πατρασιν ημων εν τη ερημω καθως διεταξατο ο λαλων τω μωση ποιησαι αυτην κατα τον τυπον ον εωρακει

45 ην και εισηγαγον διαδεξαμενοι οι πατερες ημων μετα ιησου εν τη κατασχεσει των εθνων ων εξωσεν ο θεος απο προσωπου των πατερων ημων εως των ημερων δαβιδ

46 ος ευρεν χαριν ενωπιον του θεου και ητησατο ευρειν σκηνωμα τω θεω ιακωβ

47 σολομων δε ωκοδομησεν αυτω οικον

48 αλλ ουχ ο υψιστος εν χειροποιητοις ναοις κατοικει καθως ο προφητης λεγει

49 ο ουρανος μοι θρονος η δε γη υποποδιον των ποδων μου ποιον οικον οικοδομησετε μοι λεγει κυριος η τις τοπος της καταπαυσεως μου

50 ουχι η χειρ μου εποιησεν ταυτα παντα

51 σκληροτραχηλοι και απεριτμητοι τη καρδια και τοις ωσιν υμεις αει τω πνευματι τω αγιω αντιπιπτετε ως οι πατερες υμων και υμεις

52 τινα των προφητων ουκ εδιωξαν οι πατερες υμων και απεκτειναν τους προκαταγγειλαντας περι της ελευσεως του δικαιου ου νυν υμεις προδοται και φονεις γεγενησθε

53 οιτινες ελαβετε τον νομον εις διαταγας αγγελων και ουκ εφυλαξατε

54 ακουοντες δε ταυτα διεπριοντο ταις καρδιαις αυτων και εβρυχον τους οδοντας επ αυτον

55 υπαρχων δε πληρης πνευματος αγιου ατενισας εις τον ουρανον ειδεν δοξαν θεου και ιησουν εστωτα εκ δεξιων του θεου

56 και ειπεν ιδου θεωρω τους ουρανους ανεωγμενους και τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιων εστωτα του θεου

57 κραξαντες δε φωνη μεγαλη συνεσχον τα ωτα αυτων και ωρμησαν ομοθυμαδον επ αυτον

58 και εκβαλοντες εξω της πολεως ελιθοβολουν και οι μαρτυρες απεθεντο τα ιματια αυτων παρα τους ποδας νεανιου καλουμενου σαυλου

59 και ελιθοβολουν τον στεφανον επικαλουμενον και λεγοντα κυριε ιησου δεξαι το πνευμα μου

60 θεις δε τα γονατα εκραξεν φωνη μεγαλη κυριε μη στησης αυτοις την αμαρτιαν ταυτην και τουτο ειπων εκοιμηθη