Acts 4
Douay-Rheims 1899 American Edition
4 And as they were speaking to the people, the priests, and the officer of the temple, and the Sadducees, came upon them,
2 Being grieved that they taught the people, and preached in Jesus the resurrection from the dead:
3 And they laid hands upon them, and put them in hold till the next day; for it was now evening.
4 But many of them who had heard the word, believed; and the number of the men was made five thousand.
5 And it came to pass on the morrow, that their princes, and ancients, and scribes, were gathered together in Jerusalem;
6 And Annas the high priest, and Caiphas, and John, and Alexander, and as many as were of the kindred of the high priest.
7 And setting them in the midst, they asked: By what power, or by what name, have you done this?
8 Then Peter, filled with the Holy Ghost, said to them: Ye princes of the people, and ancients, hear:
9 If we this day are examined concerning the good deed done to the infirm man, by what means he hath been made whole:
10 Be it known to you all, and to all the people of Israel, that by the name of our Lord Jesus Christ of Nazareth, whom you crucified, whom God hath raised from the dead, even by him this man standeth here before you whole.
11 This is the stone which was rejected by you the builders, which is become the head of the corner.
12 Neither is there salvation in any other. For there is no other name under heaven given to men, whereby we must be saved.
13 Now seeing the constancy of Peter and of John, understanding that they were illiterate and ignorant men, they wondered; and they knew them that they had been with Jesus.
14 Seeing the man also who had been healed standing with them, they could say nothing against it.
15 But they commanded them to go aside out of the council; and they conferred among themselves,
16 Saying: What shall we do to these men? for indeed a known miracle hath been done by them, to all the inhabitants of Jerusalem: it is manifest, and we cannot deny it.
17 But that it may be no farther spread among the people, let us threaten them that they speak no more in this name to any man.
18 And calling them, they charged them not to speak at all, nor teach in the name of Jesus.
19 But Peter and John answering, said to them: If it be just in the sight of God, to hear you rather than God, judge ye.
20 For we cannot but speak the things which we have seen and heard.
21 But they threatening, sent them away, not finding how they might punish them, because of the people; for all men glorified what had been done, in that which had come to pass.
22 For the man was above forty years old, in whom that miraculous cure had been wrought.
23 And being let go, they came to their own company, and related all that the chief priests and ancients had said to them.
24 Who having heard it, with one accord lifted up their voice to God, and said: Lord, thou art he that didst make heaven and earth, the sea, and all things that are in them.
25 Who, by the Holy Ghost, by the mouth of our father David, thy servant, hast said: Why did the Gentiles rage, and the people meditate vain things?
26 The kings of the earth stood up, and the princes assembled together against the Lord and his Christ.
27 For of a truth there assembled together in this city against thy holy child Jesus, whom thou hast anointed, Herod, and Pontius Pilate, with the Gentiles and the people of Israel,
28 To do what thy hand and thy counsel decreed to be done.
29 And now, Lord, behold their threatenings, and grant unto thy servants, that with all confidence they may speak thy word,
30 By stretching forth thy hand to cures, and signs, and wonders to be done by the name of thy holy Son Jesus.
31 And when they had prayed, the place was moved wherein they were assembled; and they were all filled with the Holy Ghost, and they spoke the word of God with confidence.
32 And the multitude of believers had but one heart and one soul: neither did any one say that aught of the things which he possessed, was his own; but all things were common unto them.
33 And with great power did the apostles give testimony of the resurrection of Jesus Christ our Lord; and great grace was in them all.
34 For neither was there any one needy among them. For as many as were owners of lands or houses, sold them, and brought the price of the things they sold,
35 And laid it down before the feet of the apostles. And distribution was made to every one, according as he had need.
36 And Joseph, who, by the apostles, was surnamed Barnabas, (which is, by interpretation, The son of consolation,) a Levite, a Cyprian born,
37 Having land, sold it, and brought the price, and laid it at the feet of the apostles.
Mga Gawa 4
Ang Biblia (1978)
4 At nang sila'y nangagsasalita pa sa bayan, ay nagsilapit sa kanila ang mga saserdote, at ang (A)puno sa templo, at ang mga Saduceo,
2 Palibhasa'y totoong nangabagabag sapagka't tinuruan nila (B)ang bayan, at ibinalita sa pangalan ni Jesus ang (C)pagkabuhay na maguli sa mga patay.
3 At sila'y kanilang sinunggaban at kanilang ibinilanggo hanggang sa kinabukasan: sapagka't noon nga'y gabi na.
4 Datapuwa't marami sa nangakarinig ng salita ay nagsisampalataya; at (D)ang bilang ng mga lalake ay umabot sa mga limang libo.
5 At nangyari nang kinabukasan, na nangagkatipon sa Jerusalem ang kanilang mga pinuno at mga matanda at mga eskriba;
6 At si Anas, na (E)dakilang saserdote, at (F)si Caifas, at si Juan, at si Alejandro, at ang lahat ng kalipian ng dakilang saserdote.
7 At nang kanilang mailagay na sila sa gitna nila, ay sila'y tinanong, Sa anong kapangyarihan, o sa anong pangalan ginawa ninyo ito?
8 Nang magkagayo'y si Pedro, na (G)puspos ng Espiritu Santo, ay nagsabi sa kanila, Kayong mga pinuno sa bayan, at matatanda,
9 Kung kami sa araw na ito'y sinisiyasat tungkol sa mabuting gawa na ginawa sa isang taong may-sakit, na kung sa anong paraan gumaling ito;
10 Talastasin ninyong lahat, at ng buong bayan ng Israel, (H)na sa pangalan ni Jesucristong taga Nazaret, na inyong ipinako sa krus, (I)na binuhay ng Dios na maguli sa mga patay, dahil sa kaniya ay nakatindig ang taong ito sa inyong harap na walang sakit.
11 Siya ang bato na itinakuwil (J)ninyong mga nagtayo ng bahay, na naging pangulo sa panulok.
12 At sa kanino mang iba ay walang kaligtasan: sapagka't walang ibang pangalan sa silong ng langit, na ibinigay sa mga tao, na sukat nating ikaligtas.
13 Nang makita nga nila ang katapangan ni Pedro at ni Juan, at (K)pagkatalastas na sila'y mga taong walang pinagaralan at mga (L)mangmang, ay nangagtaka sila; at nangapagkilala nila, na sila'y nangakasama ni Jesus.
14 At nang mangakita nila ang taong pinagaling (M)na nakatayong kasama nila, ay wala silang maitutol.
15 Datapuwa't nang sila'y mangautusan na nilang magsilabas sa pulong, ay nangagsangusapan,
16 Na nangagsasabi, (N)Anong gagawin natin sa mga taong ito? sapagka't tunay na ginawa sa pamamagitan nila (O)ang himalang hayag sa lahat ng nangananahan sa Jerusalem; at hindi natin maikakaila.
17 Gayon ma'y upang huwag nang lalong kumalat sa bayan, atin silang balaan, na buhat ngayo'y huwag na silang mangagsalita pa sa sinomang tao sa pangalang ito.
18 At sila'y tinawag nila, at binalaan (P)sila, na sa anomang paraan ay huwag silang magsipagsalita ni magsipagturo tungkol sa pangalan ni Jesus.
19 Datapuwa't si Pedro at si Juan ay (Q)nagsisagot at nagsipagsabi sa kanila, Kung katuwiran sa paningin ng Dios na makinig muna sa inyo kay sa Dios, inyong hatulan:
20 Sapagka't hindi mangyayaring di namin salitain ang mga bagay na aming nangakita at nangarinig.
21 At sila, nang mapagbalaan na nila, ay pinakawalan, palibhasa'y hindi nangakasumpong ng anomang bagay upang sila'y kanilang mangaparusahan, (R)dahil sa bayan; sapagka't niluluwalhati ng lahat ng mga tao ang Dios dahil sa bagay na (S)ginawa.
22 Sapagka't may mahigit nang apat na pung taong gulang ang tao, na ginawan nitong himala ng pagpapagaling.
23 At nang sila'y mangapakawalan na, ay nagsiparoon sa kanilang mga kasamahan, at iniulat ang lahat ng sa kanila'y sinabi ng mga pangulong saserdote at ng matatanda.
24 At sila, nang kanilang marinig ito, ay (T)nangagkaisang itaas nila ang kanilang tinig sa Dios, at nangagsabi, Oh Panginoon, ikaw na gumawa ng langit at ng lupa at ng dagat, at ng lahat ng nangasa mga yaon:
25 Na sa pamamagitan ng Espiritu Santo, sa pamamagitan ng bibig ng aming amang si David, na iyong lingkod, ay sinabi mo,
(U)Bakit nangagalit ang mga Gentil,
At nagsipaghaka ang mga tao ng mga bagay na walang kabuluhan?
26 Nagsitayong handa ang mga hari sa lupa,
At ang mga pinuno ay nangagpisanpisan,
Laban sa Panginoon, at laban sa kaniyang Pinahiran.
27 Sapagka't sa katotohanan sa bayang ito'y (V)laban sa iyong banal na Lingkod na si Jesus, (W)na siya mong pinahiran, ang dalawa ni (X)Herodes at ni (Y)Poncio Pilato, kasama (Z)ng mga Gentil at ng (AA)mga bayan ng Israel, ay nangagpisanpisan,
28 Upang gawin ang anomang naitakda na ng iyong kamay (AB)at ng iyong pasiya upang mangyari.
29 At ngayon, Panginoon, tingnan mo ang kanilang mga bala: at ipagkaloob mo sa iyong mga alipin na salitain ang iyong salita ng buong katapangan,
30 Samantalang iyong iniuunat ang iyong kamay upang magpagaling; at upang mangyari nawa ang mga tanda at mga kababalaghan (AC)sa pangalan ng iyong banal na si Jesus.
31 At nang sila'y makapanalangin na, ay nayanig (AD)ang dakong pinagkakatipunan nila; at nangapuspos silang lahat (AE)ng Espiritu Santo, at kanilang sinalita na may katapangan ang salita ng Dios.
32 At ang karamihan ng mga nagsisampalataya ay nangagkakaisa ang puso at kaluluwa: at sinoma'y walang nagsabing kaniyang sarili ang anoman sa mga bagay na kaniyang inaari: (AF)kundi lahat nilang pagaari ay sa kalahatan.
33 At (AG)pinatotohanan ng mga apostol na may dakilang kapangyarihan, (AH)ang pagkabuhay na maguli ng Panginoong Jesus: at dakilang biyaya ang sumasa kanilang lahat.
34 Sapagka't walang sinomang nasasalat sa kanila: (AI)palibhasa'y ipinagbili ng lahat ng may mga lupa o mga bahay ang mga ito, at dinala ang mga halaga ng mga bagay na ipinagbili,
35 At ang mga ito'y inilagay sa mga paanan ng mga apostol: (AJ)at ipinamamahagi sa bawa't isa, ayon sa kinakailangan ng sinoman.
36 At si Jose, na pinamagatang (AK)Bernabe ng mga apostol (na kung liliwanagin ay Anak ng pangangaral), isang Levita, tubo sa Chipre,
37 Na may isang bukid, ay ipinagbili ito, at dinala ang salapi at inilagay sa mga paanan ng mga apostol.
Public Domain (Why are modern Bible translations copyrighted?)
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 1905, 1915, 1933, 1978
