Add parallel Print Page Options

26 At sinabi ni Agripa kay Pablo, Ipinahihintulot sa iyong magsaysay ka sa ganang iyo. Nang magkagayo'y iniunat ni Pablo ang kaniyang kamay, at ginawa ang kaniyang pagsasanggalang:

Ikinaliligaya kong lubha, haring Agripa, na sa harapan mo'y gawin ko ang aking pagsasanggalang sa araw na ito tungkol sa lahat ng mga bagay na isinasakdal ng mga Judio laban sa akin.

Lalong-lalo na sapagka't bihasa ka sa lahat ng mga (A)kaugalian at mga suliranin na mayroon ang mga Judio: kaya nga ipinamamanhik ko sa iyo na pagdalitaan mong dinggin ako.

Ang akin ngang pamumuhay mula sa aking pagkabata, na nang una'y inugali ko sa gitna ng aking bansa at sa Jerusalem, ay nalalaman ng lahat ng mga Judio;

Na napagtatalastas nila mula pa nang una, kung ibig nilang magsisaksi, na alinsunod sa (B)lalong mahigpit na sekta ng aming relihion ay nabuhay akong isang Fariseo.

At ngayo'y nakatayo ako upang hatulan (C)dahil sa pagasa sa (D)pangakong ginawa ng Dios sa aming mga magulang;

Dahil sa pangakong ito'y ang aming labingdalawang angkan ay buong pusong nagsisipaglingkod sa Dios gabi't araw, na inaasahang kakamtin. At tungkol sa pagasang ito ako'y isinasakdal ng mga Judio, Oh hari!

Bakit inaakala ninyong ito'y hindi mapaniniwalaan, kung binubuhay ng Dios ang mga patay?

(E)Tunay na ako ma'y nagisip na dapat akong gumawa ng maraming mga bagay laban sa pangalan ni Jesus na taga Nazaret.

10 At ginawa ko (F)rin ito sa Jerusalem: at kinulong ko sa mga bilangguan (G)ang marami sa mga banal, (H)pagkatanggap ko ng kapamahalaan sa mga pangulong saserdote, at (I)nang sila'y ipinapapatay, ay ibinibigay ko ang aking pagsangayon laban sa kanila.

11 At madalas sa pagpaparusa ko sa kanila sa lahat ng mga sinagoga, ay pinipilit ko silang magsipamusong; at (J)sa totoong pagkagalit ko sa kanila, ay sila'y pinaguusig ko hanggang sa mga bayan ng ibang lupain.

12 Hinggil dito (K)sa paglalakbay kong patungo sa Damasco na taglay ang kapamahalaan at bilin ng mga pangulong saserdote,

13 Nang katanghalian, Oh hari, ay nakita ko sa daan ang isang ilaw na mula sa langit, na lalong maningning kay sa araw, at lumiwanag sa palibot ko at sa mga nagsisipaglakbay na kasama ko.

14 At nang mangapasubasob sa lupa kaming lahat, ay narinig ko ang isang tinig na nagsasalita sa akin sa wikang Hebreo, Saulo, Saulo, bakit mo ako pinaguusig? mahirap sa iyo ang sumikad sa mga matulis.

15 At sinabi ko, Sino ka baga, Panginoon? At sinabi ng Panginoon, Ako'y si Jesus na iyong pinaguusig.

16 Datapuwa't magbangon ka, at ikaw ay tumindig sa iyong mga paa: sapagka't dahil dito'y napakita ako sa iyo, upang ihalal kitang ministro at saksi din naman ng mga bagay na nakita mo sa akin, at ng mga bagay na pagpapakitaan ko sa iyo;

17 Na ililigtas kita sa bayan, at sa mga Gentil, (L)na sa kanila'y sinusugo kita,

18 Upang (M)idilat mo ang kanilang mga mata, (N)upang sila'y mangagbalik sa ilaw mula sa kadiliman at mula sa kapangyarihan ni Satanas hanggang sa Dios, upang sila'y magsitanggap ng (O)kapatawaran ng mga kasalanan at ng mga (P)mana sa kasamahan ng mga pinapaging banal sa pamamagitan ng pananampalataya sa akin.

19 Dahil nga dito, Oh haring Agripa, hindi ako nagsuwail sa pangitain ng kalangitan:

20 Kundi (Q)nangaral akong unauna sa mga taga Damasco, at sa (R)Jerusalem din naman, at (S)sa buong lupain ng Judea, at gayon din (T)sa mga Gentil, na sila'y mangagsisi at mangagbalik-loob sa Dios, na mangagsigawa ng mga gawang karapatdapat sa pagsisisi.

21 Dahil dito'y hinuli ako ng mga Judio sa templo, at pinagsisikapang ako'y patayin.

22 Nang aking tamuhin nga ang tulong na mula sa Dios, ay nananatili ako hanggang sa araw na ito na nagpapatotoo sa maliliit at gayon din sa malalaki, na wala akong sinasabing anoman kundi (U)ang sinabi ng mga propeta at ni Moises na mangyayari;

23 Kung paano na ang Cristo ay (V)kailangang maghirap, at kung paano na siya (W)muna sa pamamagitan ng pagkabuhay na maguli ng mga patay (X)ay magtatanyag ng ilaw sa bayan, at gayon din sa mga Gentil.

24 At nang magawa na niyang gayon ang kaniyang pagsasanggalang ay sinabi ni Festo ng malakas na tinig, Pablo, (Y)ikaw ay ulol; ang kalakhan ng dunong mo ay siyang sa iyo'y nagpapaulol.

25 Datapuwa't sinabi ni Pablo, Hindi ako ulol, kagalanggalang na Festo; kundi nagsasalita ako ng mga salitang katotohanan at kahinahunan.

26 Sapagka't nalalaman ng hari ang mga bagay na ito, na sa kaniya'y nagsasalita naman ako ng buong laya: sapagka't naniniwala ako na sa kaniya'y walang nalilingid sa mga bagay na ito; sapagka't ito'y hindi ginawa sa isang sulok.

27 Haring Agripa, naniniwala ka baga sa mga propeta? Nalalaman kong naniniwala ka.

28 At sinabi ni Agripa kay Pablo, Sa kakaunting paghikayat ay ibig mo akong maging (Z)Cristiano.

29 At sinabi ni Pablo, Loobin nawa ng Dios, na sa kakaunti o sa marami man, ay hindi lamang ikaw, kundi pati ng lahat ng mga nagsisipakinig sa akin ngayon, ay pawang maging katulad ko naman, tangi lamang (AA)sa mga tanikalang ito.

30 At nagtindig ang hari, at ang gobernador, at si (AB)Bernice, at ang mga nagsiupong kasama nila:

31 At nang sila'y makahiwalay, ay nangagsalitaan sila sa isa't isa, na nagsisipagsabi, Ang taong ito ay (AC)walang anomang ginagawa na marapat sa kamatayan o sa mga tanikala.

32 At sinabi ni Agripa kay Festo, (AD)mapalalaya sana ang taong ito, (AE)kung hindi naghabol kay Cesar.

Paul’s Early Life

26 Then Agrippa said to Paul, “You are permitted to speak for yourself.”

So Paul stretched out his hand and answered for himself: “I think myself (A)happy, King Agrippa, because today I shall answer (B)for myself before you concerning all the things of which I am (C)accused by the Jews, especially because you are expert in all customs and questions which have to do with the Jews. Therefore I beg you to hear me patiently.

“My manner of life from my youth, which was spent from the beginning among my own nation at Jerusalem, all the Jews know. They knew me from the first, if they were willing to testify, that according to (D)the strictest sect of our religion I lived a Pharisee. (E)And now I stand and am judged for the hope of (F)the promise made by God to our fathers. To this promise (G)our twelve tribes, earnestly serving God (H)night and day, (I)hope to attain. For this hope’s sake, King Agrippa, I am accused by the Jews. Why should it be thought incredible by you that God raises the dead?

(J)“Indeed, I myself thought I must do many things [a]contrary to the name of (K)Jesus of Nazareth. 10 (L)This I also did in Jerusalem, and many of the saints I shut up in prison, having received authority (M)from the chief priests; and when they were put to death, I cast my vote against them. 11 (N)And I punished them often in every synagogue and compelled them to blaspheme; and being exceedingly enraged against them, I persecuted them even to foreign cities.

Paul Recounts His Conversion(O)

12 (P)“While thus occupied, as I journeyed to Damascus with authority and commission from the chief priests, 13 at midday, O king, along the road I saw a light from heaven, brighter than the sun, shining around me and those who journeyed with me. 14 And when we all had fallen to the ground, I heard a voice speaking to me and saying in the Hebrew language, ‘Saul, Saul, why are you persecuting Me? It is hard for you to kick against the goads.’ 15 So I said, ‘Who are You, Lord?’ And He said, ‘I am Jesus, whom you are persecuting. 16 But rise and stand on your feet; for I have appeared to you for this purpose, (Q)to make you a minister and a witness both of the things which you have seen and of the things which I will yet reveal to you. 17 I will [b]deliver you from the Jewish people, as well as from the Gentiles, (R)to whom I [c]now send you, 18 (S)to open their eyes, in order (T)to turn them from darkness to light, and from the power of Satan to God, (U)that they may receive forgiveness of sins and (V)an inheritance among those who are (W)sanctified[d] by faith in Me.’

Paul’s Post-Conversion Life

19 “Therefore, King Agrippa, I was not disobedient to the heavenly vision, 20 but (X)declared first to those in Damascus and in Jerusalem, and throughout all the region of Judea, and then to the Gentiles, that they should repent, turn to God, and do (Y)works befitting repentance. 21 For these reasons the Jews seized me in the temple and tried to kill me. 22 Therefore, having obtained help from God, to this day I stand, witnessing both to small and great, saying no other things than those (Z)which the prophets and (AA)Moses said would come— 23 (AB)that the Christ would suffer, (AC)that He would be the first to rise from the dead, and (AD)would proclaim light to the Jewish people and to the Gentiles.”

Agrippa Parries Paul’s Challenge

24 Now as he thus made his defense, Festus said with a loud voice, “Paul, (AE)you are beside yourself! Much learning is driving you mad!”

25 But he said, “I am not [e]mad, most noble Festus, but speak the words of truth and reason. 26 For the king, before whom I also speak freely, (AF)knows these things; for I am convinced that none of these things escapes his attention, since this thing was not done in a corner. 27 King Agrippa, do you believe the prophets? I know that you do believe.”

28 Then Agrippa said to Paul, “You almost persuade me to become a Christian.”

29 And Paul said, (AG)“I would to God that not only you, but also all who hear me today, might become both almost and altogether such as I am, except for these chains.”

30 When he had said these things, the king stood up, as well as the governor and Bernice and those who sat with them; 31 and when they had gone aside, they talked among themselves, saying, (AH)“This man is doing nothing deserving of death or chains.”

32 Then Agrippa said to Festus, “This man might have been set (AI)free (AJ)if he had not appealed to Caesar.”

Footnotes

  1. Acts 26:9 against
  2. Acts 26:17 rescue
  3. Acts 26:17 NU, M omit now
  4. Acts 26:18 set apart
  5. Acts 26:25 out of my mind