Add parallel Print Page Options

12 καυχασθαι δη ου συμφερει μοι ελευσομαι γαρ εις οπτασιας και αποκαλυψεις κυριου

οιδα ανθρωπον εν χριστω προ ετων δεκατεσσαρων ειτε εν σωματι ουκ οιδα ειτε εκτος του σωματος ουκ οιδα ο θεος οιδεν αρπαγεντα τον τοιουτον εως τριτου ουρανου

και οιδα τον τοιουτον ανθρωπον ειτε εν σωματι ειτε εκτος του σωματος ουκ οιδα ο θεος οιδεν

οτι ηρπαγη εις τον παραδεισον και ηκουσεν αρρητα ρηματα α ουκ εξον ανθρωπω λαλησαι

υπερ του τοιουτου καυχησομαι υπερ δε εμαυτου ου καυχησομαι ει μη εν ταις ασθενειαις μου

εαν γαρ θελησω καυχησασθαι ουκ εσομαι αφρων αληθειαν γαρ ερω φειδομαι δε μη τις εις εμε λογισηται υπερ ο βλεπει με η ακουει τι εξ εμου

και τη υπερβολη των αποκαλυψεων ινα μη υπεραιρωμαι εδοθη μοι σκολοψ τη σαρκι αγγελος σαταν ινα με κολαφιζη ινα μη υπεραιρωμαι

υπερ τουτου τρις τον κυριον παρεκαλεσα ινα αποστη απ εμου

και ειρηκεν μοι αρκει σοι η χαρις μου η γαρ δυναμις μου εν ασθενεια τελειουται ηδιστα ουν μαλλον καυχησομαι εν ταις ασθενειαις μου ινα επισκηνωση επ εμε η δυναμις του χριστου

10 διο ευδοκω εν ασθενειαις εν υβρεσιν εν αναγκαις εν διωγμοις εν στενοχωριαις υπερ χριστου οταν γαρ ασθενω τοτε δυνατος ειμι

11 γεγονα αφρων καυχωμενος υμεις με ηναγκασατε εγω γαρ ωφειλον υφ υμων συνιστασθαι ουδεν γαρ υστερησα των υπερ λιαν αποστολων ει και ουδεν ειμι

12 τα μεν σημεια του αποστολου κατειργασθη εν υμιν εν παση υπομονη εν σημειοις και τερασιν και δυναμεσιν

13 τι γαρ εστιν ο ηττηθητε υπερ τας λοιπας εκκλησιας ει μη οτι αυτος εγω ου κατεναρκησα υμων χαρισασθε μοι την αδικιαν ταυτην

14 ιδου τριτον ετοιμως εχω ελθειν προς υμας και ου καταναρκησω υμων ου γαρ ζητω τα υμων αλλ υμας ου γαρ οφειλει τα τεκνα τοις γονευσιν θησαυριζειν αλλ οι γονεις τοις τεκνοις

15 εγω δε ηδιστα δαπανησω και εκδαπανηθησομαι υπερ των ψυχων υμων ει και περισσοτερως υμας αγαπων ηττον αγαπωμαι

16 εστω δε εγω ου κατεβαρησα υμας αλλ υπαρχων πανουργος δολω υμας ελαβον

17 μη τινα ων απεσταλκα προς υμας δι αυτου επλεονεκτησα υμας

18 παρεκαλεσα τιτον και συναπεστειλα τον αδελφον μη τι επλεονεκτησεν υμας τιτος ου τω αυτω πνευματι περιεπατησαμεν ου τοις αυτοις ιχνεσιν

19 παλιν δοκειτε οτι υμιν απολογουμεθα κατενωπιον του θεου εν χριστω λαλουμεν τα δε παντα αγαπητοι υπερ της υμων οικοδομης

20 φοβουμαι γαρ μηπως ελθων ουχ οιους θελω ευρω υμας καγω ευρεθω υμιν οιον ου θελετε μηπως ερεις ζηλοι θυμοι εριθειαι καταλαλιαι ψιθυρισμοι φυσιωσεις ακαταστασιαι

21 μη παλιν ελθοντα με ταπεινωση ο θεος μου προς υμας και πενθησω πολλους των προημαρτηκοτων και μη μετανοησαντων επι τη ακαθαρσια και πορνεια και ασελγεια η επραξαν

El poder de Dios y las flaquezas de Pablo

12 El gloriarse(A) es necesario, aunque no es provechoso; pasaré entonces a las visiones y revelaciones del Señor(B). Conozco a un hombre en Cristo(C), que hace catorce años (no sé si en el cuerpo, no sé si fuera del cuerpo, Dios lo sabe(D)) el tal fue arrebatado hasta el tercer cielo(E). Y conozco a tal hombre (si en el cuerpo o fuera[a] del cuerpo no lo sé, Dios lo sabe(F)) que fue arrebatado al paraíso(G), y escuchó palabras inefables que al hombre no se le permite expresar. De tal hombre sí me gloriaré(H); pero en cuanto a mí mismo, no me gloriaré sino en mis debilidades(I). Porque si quisiera gloriarme, no sería insensato, pues diría la verdad(J); mas me abstengo de hacerlo para que nadie piense de mí más de lo que ve en mí, u oye de mí. Y dada la extraordinaria grandeza de las revelaciones(K), por esta razón, para impedir que me enalteciera, me fue dada una espina en la carne(L), un mensajero de Satanás(M) que me abofetee, para que no me enaltezca. Acerca de esto, tres veces(N) he rogado al Señor para que lo quitara de mí. Y Él me ha dicho: Te basta mi gracia, pues mi[b] poder(O) se perfecciona en la debilidad. Por tanto, muy gustosamente me gloriaré más bien en mis debilidades(P), para que el poder de Cristo more en mí. 10 Por eso me complazco en las debilidades, en insultos[c], en privaciones, en persecuciones y en angustias(Q) por amor a Cristo(R); porque cuando soy débil, entonces soy fuerte(S).

11 Me he vuelto insensato(T); vosotros me obligasteis a ello. Pues yo debiera haber sido encomiado por vosotros, porque en ningún sentido fui inferior a los más eminentes apóstoles[d](U), aunque nada soy(V). 12 Entre vosotros se operaron las señales[e] de un verdadero apóstol[f], con toda perseverancia, por medio de señales[g], prodigios, y milagros[h](W). 13 Pues ¿en qué fuisteis tratados como inferiores a las demás iglesias, excepto en que yo mismo no fui una carga para vosotros(X)? ¡Perdonadme este agravio(Y)!

Planes para visitar Corinto por tercera vez

14 He aquí, esta es la tercera vez que estoy preparado para ir a vosotros(Z), y no os seré una carga(AA), pues no busco lo que es vuestro(AB), sino a vosotros(AC); porque los hijos(AD) no tienen la responsabilidad de atesorar para sus padres, sino los padres(AE) para sus hijos. 15 Y yo muy gustosamente gastaré lo mío, y aun yo mismo me gastaré por vuestras almas(AF). Si os amo más, ¿seré amado menos(AG)? 16 Pero, en todo caso, yo no os fui carga(AH); no obstante, siendo astuto, os sorprendí con engaño(AI). 17 ¿Acaso he tomado ventaja de vosotros por medio de alguno de los que os he enviado(AJ)? 18 A Tito le rogué que fuera(AK), y con él envié al hermano(AL). ¿Acaso obtuvo Tito ventaja de vosotros? ¿No nos hemos conducido[i] nosotros en el mismo espíritu[j](AM) y seguido las mismas pisadas(AN)?

19 Todo este tiempo habéis estado pensando que nos defendíamos ante vosotros[k]. En realidad, es delante de Dios que hemos estado hablando en Cristo(AO); y todo, amados(AP), para vuestra edificación(AQ). 20 Porque temo que quizá cuando yo vaya, halle que no sois lo que deseo(AR), y yo sea hallado por vosotros que no soy lo que deseáis; que quizá haya pleitos, celos(AS), enojos(AT), rivalidades(AU), difamaciones, chismes, arrogancia(AV), desórdenes(AW); 21 temo que cuando os visite[l] de nuevo, mi Dios me humille delante de vosotros, y yo tenga que llorar por muchos que han pecado anteriormente(AX) y no se han arrepentido de la impureza, inmoralidad y sensualidad(AY) que han practicado.

Footnotes

  1. 2 Corintios 12:3 O, separado
  2. 2 Corintios 12:9 Los mss. más antiguos no incluyen: mi
  3. 2 Corintios 12:10 O, maltratos
  4. 2 Corintios 12:11 O, superapóstoles
  5. 2 Corintios 12:12 O, milagros
  6. 2 Corintios 12:12 Lit., del apóstol
  7. 2 Corintios 12:12 O, milagros
  8. 2 Corintios 12:12 U, obras de poder
  9. 2 Corintios 12:18 Lit., anduvimos
  10. 2 Corintios 12:18 O, por el mismo Espíritu
  11. 2 Corintios 12:19 O, ¿Habéis estado pensando...vosotros?
  12. 2 Corintios 12:21 Lit., vaya

El aguijón en la carne

12 Ciertamente no me conviene gloriarme; pero vendré a las visiones y a las revelaciones del Señor. Conozco a un hombre en Cristo, que hace catorce años (si en el cuerpo, no lo sé; si fuera del cuerpo, no lo sé; Dios lo sabe) fue arrebatado hasta el tercer cielo. Y conozco al tal hombre (si en el cuerpo, o fuera del cuerpo, no lo sé; Dios lo sabe), que fue arrebatado al paraíso, donde oyó palabras inefables que no le es dado al hombre expresar. De tal hombre me gloriaré; pero de mí mismo en nada me gloriaré, sino en mis debilidades. Sin embargo, si quisiera gloriarme, no sería insensato, porque diría la verdad; pero lo dejo, para que nadie piense de mí más de lo que en mí ve, u oye de mí. Y para que la grandeza de las revelaciones no me exaltase desmedidamente, me fue dado un aguijón en mi carne, un mensajero de Satanás que me abofetee, para que no me enaltezca sobremanera; respecto a lo cual tres veces he rogado al Señor, que lo quite de mí. Y me ha dicho: Bástate mi gracia; porque mi poder se perfecciona en la debilidad. Por tanto, de buena gana me gloriaré más bien en mis debilidades, para que repose sobre mí el poder de Cristo. 10 Por lo cual, por amor a Cristo me gozo en las debilidades, en afrentas, en necesidades, en persecuciones, en angustias; porque cuando soy débil, entonces soy fuerte.

11 Me he hecho un necio al gloriarme; vosotros me obligasteis a ello, pues yo debía ser alabado por vosotros; porque en nada he sido menos que aquellos grandes apóstoles, aunque nada soy. 12 Con todo, las señales de apóstol han sido hechas entre vosotros en toda paciencia, por señales, prodigios y milagros. 13 Porque ¿en qué habéis sido menos que las otras iglesias, sino en que yo mismo no os he sido carga? ¡Perdonadme este agravio!

Pablo anuncia su tercera visita

14 He aquí, por tercera vez estoy preparado para ir a vosotros; y no os seré gravoso, porque no busco lo vuestro, sino a vosotros, pues no deben atesorar los hijos para los padres, sino los padres para los hijos. 15 Y yo con el mayor placer gastaré lo mío, y aun yo mismo me gastaré del todo por amor de vuestras almas, aunque amándoos más, sea amado menos. 16 Pero admitiendo esto, que yo no os he sido carga, sino que como soy astuto, os prendí por engaño, 17 ¿acaso os he engañado por alguno de los que he enviado a vosotros? 18 Rogué a Tito, y envié con él al hermano. ¿Os engañó acaso Tito? ¿No hemos procedido con el mismo espíritu y en las mismas pisadas?

19 ¿Pensáis aún que nos disculpamos con vosotros? Delante de Dios en Cristo hablamos; y todo, muy amados, para vuestra edificación. 20 Pues me temo que cuando llegue, no os halle tales como quiero, y yo sea hallado de vosotros cual no queréis; que haya entre vosotros contiendas, envidias, iras, divisiones, maledicencias, murmuraciones, soberbias, desórdenes; 21 que cuando vuelva, me humille Dios entre vosotros, y quizá tenga que llorar por muchos de los que antes han pecado, y no se han arrepentido de la inmundicia y fornicación y lascivia que han cometido.