2 Cronica 30
Ang Biblia, 2001
Mga Paghahanda para sa Paskuwa
30 Si Hezekias ay nagpasabi sa buong Israel at Juda, at sumulat din ng mga liham sa Efraim at Manases, na sila'y pumunta sa bahay ng Panginoon sa Jerusalem, upang ipangilin ang paskuwa sa Panginoong Diyos ng Israel.
2 Sapagkat(A) ang hari at ang kanyang mga pinuno at ang buong kapulungan sa Jerusalem ay nagkasundong ipangilin ang paskuwa sa ikalawang buwan—
3 yamang hindi nila maipangilin iyon sa panahong iyon, sapagkat wala pang sapat na bilang ng mga pari ang nakapagpabanal, at hindi pa nakapagtipon ang taong-bayan sa Jerusalem.
4 Ang panukala ay minabuti ng hari at ng buong kapulungan.
5 Kaya't kanilang ipinag-utos na gumawa ng pahayag sa buong Israel mula sa Beer-seba hanggang sa Dan, na ang bayan ay dapat dumating at ipangilin ang paskuwa sa Panginoong Diyos ng Israel, sa Jerusalem; sapagkat hindi pa nila ito naipagdiriwang sa malaking bilang gaya ng iniatas.
6 Kaya't ang mga tagapagdala ng sulat ay lumibot sa buong Israel at Juda dala ang sulat mula sa hari at sa kanyang mga pinuno, ayon sa utos ng hari, na sinasabi, “Kayong mga anak ni Israel, manumbalik kayo sa Panginoon, sa Diyos ni Abraham, Isaac, at Israel, upang siya'y muling manumbalik sa nalabi sa inyo na nakatakas mula sa kamay ng mga hari ng Asiria.
7 Huwag kayong maging gaya ng inyong mga ninuno at mga kapatid, na naging taksil sa Panginoong Diyos ng kanilang mga ninuno, kaya't sila'y ginawa niyang isang kapanglawan gaya ng inyong nakikita.
8 Huwag kayo ngayong maging matigas ang ulo, na gaya ng inyong mga ninuno, kundi ibigay ninyo ang sarili sa Panginoon. Pumasok kayo sa kanyang santuwaryo na kanyang itinalaga magpakailanman, at paglingkuran ninyo ang Panginoon ninyong Diyos, upang ang kanyang matinding galit ay lumayo sa inyo.
9 Sapagkat kapag kayo'y nanumbalik sa Panginoon, ang inyong mga kapatid at ang inyong mga anak ay makakatagpo ng habag sa mga bumihag sa kanila at babalik sa lupaing ito. Sapagkat ang Panginoon ninyong Diyos ay mapagpala at maawain, at hindi niya ilalayo ang kanyang mukha sa inyo, kung kayo'y manunumbalik sa kanya.”
10 Kaya't ang mga tagapagdala ng sulat ay nagtungo sa bayan-bayan sa lupain ng Efraim at Manases hanggang sa Zebulon; ngunit sila'y pinagtawanang may pagkutya at paghamak.
11 Tanging ang ilan sa Aser, sa Manases, at sa Zebulon ang nagpakumbaba, at pumunta sa Jerusalem.
12 Ang kamay ng Diyos ay nasa Juda rin upang bigyan sila ng isang puso upang gawin ang iniutos ng hari at ng mga pinuno sa pamamagitan ng salita ng Panginoon.
Ipinagdiwang ang Paskuwa
13 Maraming tao ang sama-samang dumating sa Jerusalem upang ipagdiwang ang pista ng tinapay na walang pampaalsa sa ikalawang buwan, iyon ay isang napakalaking pagtitipon.
14 Nagsimula silang gumawa at inalis ang mga dambanang nasa Jerusalem, at ang lahat ng dambana para sa pagsusunog ng insenso ay inalis nila at itinapon sa libis ng Cedron.
15 Kanilang pinatay ang kordero ng paskuwa nang ikalabing-apat na araw ng ikalawang buwan. Ang mga pari at mga Levita ay nalagay sa kahihiyan, kaya't sila'y nagpakabanal at nagdala ng mga handog na sinusunog sa bahay ng Panginoon.
16 At sila'y tumayo sa kanilang kinagawiang puwesto ayon sa kautusan ni Moises na tao ng Diyos. Iwinisik ng mga pari ang dugo na kanilang tinanggap mula sa kamay ng mga Levita.
17 Sapagkat marami sa kapulungan na hindi nagpakabanal ng kanilang sarili; kaya't kailangang patayin ng mga Levita ang kordero ng paskuwa para sa bawat isa na hindi malinis, upang iyon ay gawing banal sa Panginoon.
18 Sapagkat napakarami sa mga tao, marami sa kanila ay mula sa Efraim, Manases, Isacar, at sa Zebulon, ang hindi naglinis ng kanilang sarili, gayunma'y kumain sila ng kordero ng paskuwa na hindi ayon sa ipinag-utos. Sapagkat idinalangin sila ni Hezekias, na sinasabi, “Patawarin nawa ng mabuting Panginoon ang bawat isa,
19 na nagtatalaga ng kanyang puso upang hanapin ang Diyos, ang Panginoong Diyos ng kanyang mga ninuno, bagaman hindi ayon sa batas ng santuwaryo hinggil sa paglilinis.”
20 Pinakinggan ng Panginoon si Hezekias, at pinagaling ang taong-bayan.
21 At ang mga anak ni Israel na naroroon sa Jerusalem ay nagdiwang ng pista ng tinapay na walang pampaalsa sa loob ng pitong araw na may malaking kagalakan; at pinuri ng mga Levita at ng mga pari ang Panginoon araw-araw, na umawit nang buong lakas sa Panginoon.
Ang Ikalawang Pagdiriwang
22 Si Hezekias ay nagsalitang may pampasigla sa lahat ng mga Levita na nagpakita ng mabuting kakayahan sa paglilingkod sa Panginoon. Kaya't ang mga tao ay kumain ng pagkain ng kapistahan sa loob ng pitong araw, na nag-aalay ng mga handog pangkapayapaan, at nagpapasalamat sa Panginoong Diyos ng kanilang mga ninuno.
23 At ang buong kapulungan ay nagkasundong ipagdiwang ang pista ng pitong araw pa; kaya't ito ay kanilang ipinagdiwang ng pitong araw pa na may kagalakan.
24 Sapagkat si Hezekias na hari ng Juda ay nagbigay sa kapulungan ng isanlibong baka at pitong libong tupa bilang mga handog, at ang mga pinuno ay nagbigay sa kapulungan ng isanlibong baka at sampung libong tupa. At ang napakalaking bilang ng mga pari ay nagpakabanal.
25 At ang buong kapulungan ng Juda, ang mga pari at mga Levita, ang buong kapulungan na lumabas sa Israel, ang mga dayuhang nagsilabas mula sa lupain ng Israel, at ang mga dayuhang naninirahan sa Juda ay nagalak.
26 Kaya't nagkaroon ng malaking kagalakan sa Jerusalem, sapagkat mula nang panahon ni Solomon na anak ni David na hari ng Israel, ay hindi pa nagkaroon ng tulad nito sa Jerusalem.
27 Pagkatapos tumayo ang mga pari at mga Levita at binasbasan ang taong-bayan, at ang tinig nila ay narinig at ang kanilang panalangin ay umabot sa kanyang banal na tahanan sa langit.
2 Chronicles 30
Legacy Standard Bible
Hezekiah Celebrates the Passover
30 And Hezekiah sent to all Israel and Judah and wrote letters also to Ephraim and Manasseh, that they should come to the house of Yahweh at Jerusalem to [a]celebrate the Passover to Yahweh, the God of Israel. 2 And the king and his princes and all the assembly in Jerusalem had taken counsel (A)to celebrate the Passover in the second month, 3 since they could not celebrate it (B)at that time, because the priests had not set themselves apart as holy in sufficient numbers, nor had the people been gathered to Jerusalem. 4 Thus the thing was right in the eyes of the king and in the eyes of all the assembly. 5 So they established a decree to make a [b]proclamation pass throughout all Israel (C)from Beersheba even to Dan, that they should come to celebrate the Passover to Yahweh, the God of Israel, at Jerusalem. For they had not celebrated it in great numbers as it was written. 6 (D)And the [c]couriers went throughout all Israel and Judah with the letters from the hand of the king and his princes, even according to the commandment of the king, saying, “O sons of Israel, return to Yahweh, the God of Abraham, Isaac, and Israel, that He may return to those of you who escaped and remain from (E)the [d]hand of the kings of Assyria. 7 (F)Now do not be like your fathers and your brothers, who were unfaithful to Yahweh, the God of their fathers, so that (G)He made them an object of horror, as you see. 8 Now do not (H)stiffen your neck like your fathers, but give your hand to Yahweh and enter His sanctuary which He has set apart as holy forever, and serve Yahweh your God, (I)that His burning anger may turn away from you. 9 For (J)when you return to Yahweh, your brothers and your sons will find compassion before those who led them captive and will return to this land. (K)For Yahweh your God is gracious and compassionate, and will not turn His face away from you if you return to Him.”
10 So the [e]couriers passed from city to city through the country of Ephraim and Manasseh, and as far as Zebulun, but (L)they were laughing at them to scorn and mocking them. 11 Nevertheless (M)some men of Asher, Manasseh and Zebulun humbled themselves and came to Jerusalem. 12 The (N)hand of God was also on Judah to give them one heart to do what the king and the princes commanded by the word of Yahweh.
13 Now many people were gathered at Jerusalem to celebrate the Feast of Unleavened Bread (O)in the second month, a very large assembly. 14 And they arose and took away the altars which were in Jerusalem; they also (P)took away all the incense altars and (Q)cast them into the brook Kidron. 15 Then (R)they slaughtered the Passover lambs on the fourteenth of the second month. And (S)the priests and Levites were ashamed of themselves, and set themselves apart as holy and brought burnt offerings to the house of Yahweh. 16 (T)And they stood at their stations according to the legal judgment for them, according to the law of Moses the man of God; the priests splashed the blood which they received from the hand of the Levites. 17 For there were many in the assembly who had not set themselves apart as holy; therefore, (U)the Levites were over the slaughter of the Passover lambs for everyone who was unclean, in order to set them apart as holy to Yahweh. 18 For a multitude of the people, (V)even many from Ephraim and Manasseh, Issachar, and Zebulun, had not cleansed themselves, (W)yet they ate the Passover (X)otherwise than what was written. For Hezekiah prayed for them, saying, “May Yahweh, who is good, atone 19 (Y)for everyone who prepares his heart to seek God, Yahweh, the God of his fathers, though not according to the rules of cleansing of the sanctuary.” 20 So Yahweh heard Hezekiah and (Z)healed the people. 21 And the sons of Israel present in Jerusalem (AA)celebrated the Feast of Unleavened Bread for seven days with great gladness, and the Levites and the priests praised Yahweh day after day with loud instruments to Yahweh. 22 Then Hezekiah (AB)spoke to the hearts of all the Levites who showed good insight in the things of Yahweh. So they ate for the appointed seven days, sacrificing peace offerings and (AC)giving thanks to Yahweh, the God of their fathers.
23 Then the whole assembly (AD)took counsel to determine to celebrate the feast another seven days, so they celebrated the seven days with gladness. 24 For (AE)Hezekiah king of Judah had contributed to the assembly 1,000 bulls and 7,000 sheep, and the princes had contributed to the assembly 1,000 bulls and 10,000 sheep; and (AF)a large number of priests set themselves apart as holy. 25 And all the assembly of Judah were glad, with the priests and the Levites and (AG)all the assembly that came from Israel, both the sojourners who came from the land of Israel and those living in Judah. 26 So there was great gladness in Jerusalem, because there was nothing like this in Jerusalem (AH)since the days of Solomon the son of David, king of Israel. 27 Then (AI)the Levitical priests arose and (AJ)blessed the people; and their voice was heard and their prayer came to (AK)His holy habitation, to heaven.
Footnotes
- 2 Chronicles 30:1 Lit do, so in ch
- 2 Chronicles 30:5 Lit voice
- 2 Chronicles 30:6 Lit runners
- 2 Chronicles 30:6 Lit palm
- 2 Chronicles 30:10 Lit runners
Legacy Standard Bible Copyright ©2021 by The Lockman Foundation. All rights reserved. Managed in partnership with Three Sixteen Publishing Inc. LSBible.org For Permission to Quote Information visit https://www.LSBible.org.