2 Corinto 10
Ang Biblia, 2001
Ang Pagtatanggol ni Pablo sa Kanyang Ministeryo
10 Ako mismong si Pablo, ay nananawagan sa inyo sa pamamagitan ng kapakumbabaan at kaamuan ni Cristo, ako na sa mukhaan ay mapagkumbaba kapag kasama ninyo, ngunit matapang sa inyo kapag malayo!
2 Ngayon, hinihiling ko na kapag ako'y kaharap, hindi ko kailangang magpakita ng tapang na may pagtitiwala na nais kong ipakita laban sa mga naghihinalang kami ay lumalakad ayon sa makasanlibutang gawi.
3 Sapagkat bagaman kami ay lumalakad sa laman, ay hindi kami nakikipaglabang ayon sa laman.
4 Sapagkat ang mga sandata ng aming pakikipaglaban ay hindi makalaman, kundi maka-Diyos na may kapangyarihang makagiba ng mga kuta.
5 Aming ginigiba ang mga pangangatuwiran at bawat palalong hadlang laban sa karunungan ng Diyos, at binibihag ang bawat pag-iisip upang sumunod kay Cristo;
6 na handang parusahan ang bawat pagsuway, kapag ang inyong pagsunod ay ganap na.
7 Masdan ninyo ang mga bagay na nasa harapan ng inyong mga mata. Kung ang sinuman ay nagtitiwala na siya'y kay Cristo, paalalahanan niyang muli ang kanyang sarili na kung paanong siya'y kay Cristo, kami ay gayundin.
8 Sapagkat bagaman ako ay nagmamalaki ng labis tungkol sa aming kapamahalaan na ibinigay ng Panginoon upang kayo ay patatagin at hindi upang kayo ay gibain, ako ay hindi mapapahiya,
9 upang huwag akong parang nananakot sa inyo sa pamamagitan ng aking mga sulat.
10 Sapagkat sinasabi nila, “Ang kanyang mga sulat ay mabibigat at matitindi; subalit ang anyo ng kanyang katawan ay mahina, at ang kanyang pananalita ay walang kabuluhan.”
11 Hayaang isipin ng gayong tao na kung ano ang aming sinasabi sa pamamagitan ng mga sulat kapag kami ay wala, ay gayundin ang aming ginagawa kapag kami ay nakaharap.
12 Hindi kami nangangahas na ibilang o ihambing ang aming sarili sa ilan sa mga nagmamalaki sa kanilang sarili. Subalit silang sumusukat sa kanilang sarili sa pamamagitan ng kanilang sarili, at inihahambing ang kanilang sarili sa isa't isa, sila ay hindi nakakaunawa.
13 Subalit hindi kami magmamalaki ng lampas sa sukatan, kundi ayon sa hangganan ng panukat na itinakda ng Diyos sa amin, upang umabot hanggang sa inyo.
14 Sapagkat hindi kami lumampas sa aming hangganan nang kami'y dumating sa inyo. Kami ang unang dumating sa inyo dala ang ebanghelyo ni Cristo.
15 Hindi kami nagmamalaki nang lampas sa sukat, samakatuwid ay sa pinagpaguran ng iba, subalit ang aming pag-asa ay habang ang inyong pananampalataya ay lumalago, ang aming saklaw sa inyo ay lumawak nawa,
16 upang aming maipangaral ang ebanghelyo sa mga lupain sa dako pa roon ng lupain ninyo, na hindi nagmamalaki sa mga gawang natapos na sa nasasakupan ng iba.
17 “Ngunit(A) siyang nagmamalaki ay magmalaki sa Panginoon.”
18 Sapagkat hindi ang pumupuri sa kanyang sarili ang tinatanggap, kundi siya na pinupuri ng Panginoon.
2 Corinthians 10
Christian Standard Bible Anglicised
Paul’s Apostolic Authority
10 Now I, Paul, myself, appeal to you by the meekness and gentleness of Christ – I who am humble among you in person but bold towards you when absent. 2 I beg you that when I am present I will not need to be bold with the confidence by which I plan to challenge certain people who think we are living according to the flesh.(A) 3 For although we live in the flesh, we do not wage war according to the flesh, 4 since the weapons of our warfare(B) are not of the flesh, but are powerful(C) through God for the demolition of strongholds. We demolish arguments 5 and every proud thing that is raised up against the knowledge(D) of God, and we take every thought captive to obey Christ. 6 And we are ready to punish any disobedience, once your obedience is complete.
7 Look at what is obvious.[a] If anyone is confident that he belongs to Christ,(E) let him remind himself of this: Just as he belongs to Christ, so do we. 8 For if I boast a little too much about our authority, which the Lord gave for building you up(F) and not for tearing you down, I will not be put to shame. 9 I don’t want to seem as though I am trying to terrify you with my letters. 10 For it is said, ‘His letters are weighty and powerful, but his physical presence is weak and his public speaking amounts to nothing.’ 11 Let such a person consider this: What we are in our letters, when we are absent, we shall also be in our actions when we are present.
12 For we don’t dare classify or compare ourselves with some who commend(G) themselves. But in measuring themselves by themselves and comparing themselves to themselves,(H) they lack understanding.(I) 13 We, however, will not boast beyond measure but according to the measure of the area of ministry that God has assigned(J) to us, which reaches even to you. 14 For we are not overextending ourselves, as if we had not reached you, since we have come to you with the gospel of Christ. 15 We are not boasting beyond measure about other people’s labours. On the contrary, we have the hope(K) that as your faith increases, our area of ministry will be greatly enlarged, 16 so that we may preach the gospel to the regions beyond you(L) without boasting about what has already been done in someone else’s area of ministry.(M) 17 So let the one who boasts, boast in the Lord.[b](N) 18 For it is not the one commending himself who is approved, but the one the Lord commends.(O)
Copyright © 2024 by Holman Bible Publishers.