Add parallel Print Page Options

Si David nang Matanda na

Matandang-matanda na noon si Haring David. Kahit kumutan ng makapal ay giniginaw pa rin siya. Kaya't sinabi ng kanyang mga lingkod, “Kung ipapahintulot po ninyo, Kamahalan, ihahanap namin kayo ng isang dalaga na dito titira at mag-aalaga sa inyo. Matutulog siya sa tabi ninyo upang mabigyan kayo ng init.” At naghanap nga sila sa buong Israel ng isang magandang dalaga, at natagpuan nila si Abisag na taga-Sunem. Siya'y kanilang dinala sa hari. Tumira siya sa piling ng hari at inalagaan ito. Bagama't siya'y napakaganda, hindi siya ginalaw ng hari.

Binalak ni Adonias na Maging Hari

Samantala,(A) ipinamamalita ni Adonias na anak ni Haguit na siya ang susunod na hari. May inihanda na siyang mga karwahe, mga mangangabayo at limampung alalay na kawal. Ni minsa'y hindi siya pinagsabihan o sinaway ng hari sa mga ginagawa niya. Si Adonias ay nakababatang kapatid ni Absalom, at napakakisig ding tulad nito. Kinausap na niya si Joab na anak ni Zeruias at ang paring si Abiatar, at sumang-ayon ang mga ito na siya'y tutulungan. Ngunit hindi pumanig sa kanya ang paring si Zadok at ang propetang si Natan, pati si Benaias na anak ni Joiada, gayundin sina Simei at Rei at ang magigiting na bantay ni David.

Naghandog si Adonias ng maraming tupa, baka at pinatabang toro sa Bato ng Zohelete na malapit sa En-rogel. Inanyayahan niya roon ang kanyang mga kapatid, ang mga anak ng hari, at ang mga opisyal ng hari mula sa lipi ni Juda. 10 Ngunit hindi niya inanyayahan ang propetang si Natan, si Benaias at ang mga bantay ng hari at ang kapatid niyang si Solomon.

11 Kaya(B) kinausap ni Natan si Batsheba na ina ni Solomon. Sabi niya, “Hindi ba ninyo alam na ipinahayag na ni Adonias na siya na ang hari at ito ay lingid sa kaalaman ni Haring David? 12 Kung gusto ninyong iligtas ang sarili ninyong buhay at pati ang buhay ng inyong anak na si Solomon, ito ang maipapayo ko: 13 pumunta agad kayo sa hari at sabihin sa kanya, “Hindi ba't ipinangako ninyo sa akin na si Solomon ang maghahari na kahalili ninyo? Bakit si Adonias ngayon ang naging hari? 14 At samantalang kausap ninyo ang hari, papasok ako at patutunayan ko ang inyong sinabi.”

15 Pumunta nga si Batsheba sa silid ng hari. Ang hari noon ay matandang-matanda na at si Abisag, ang dalagang taga-Sunem ang nag-aalaga sa kanya. 16 Yumuko si Batsheba at nagpatirapa sa harapan ng hari. “Anong kailangan mo?” tanong ng hari.

17 Sumagot siya, “Mahal kong hari, ipinangako po ninyo sa akin sa pangalan ng Diyos ninyong si Yahweh na ang anak kong si Solomon ang magiging hari kapalit ninyo. 18 Subalit naghahari na ngayon si Adonias nang hindi ninyo nalalaman. 19 Nagpatay po siya ng maraming baka, tupa at pinatabang toro. Inanyayahan po niya sa pagdiriwang na iyon ang mga anak ng hari, ang paring si Abiatar at si Joab, ang pinakamataas na pinuno ng inyong hukbo. Ngunit hindi niya inanyayahan ang inyong lingkod na si Solomon. 20 Kaya po, mahal na hari, hinihintay ng buong bayang Israel na sabihin ninyo kung sino talaga ang hahalili sa inyo bilang hari. 21 At kung hindi, pagkamatay po ninyo'y manganganib ang buhay ko at ng anak kong si Solomon.”

22 Samantalang magkausap ang hari at si Batsheba, dumating naman ang propetang si Natan. 23 May nagsabi sa hari na ito'y naghihintay, kaya't ito'y kanyang ipinatawag.

Lumapit ang propeta, nagpatirapa sa harapan ng hari, 24 at ang sabi, “Mahal na hari, ipinahayag na po ba ninyo na si Adonias ang papalit sa inyo? 25 Ngayon po'y nasa labas siya ng lunsod at nagpapatay ng maraming baka, tupa at pinatabang toro. Inanyayahan po niya ang mga anak ng hari, si Joab na pinakamataas na pinuno ng hukbo at ang paring si Abiatar. Naroon po sila't nagkakainan at nag-iinuman, at ang isinisigaw ay ‘Mabuhay si Haring Adonias!’ 26 Ngunit ako pong inyong lingkod, at ang paring si Zadok, si Benaias na anak ni Joiada, at ang anak ninyong si Solomon ay hindi niya inanyayahan. 27 Ito po ba'y utos ng mahal na hari? Bakit po walang nagsabi sa inyong lingkod kung sino ang susunod sa inyo bilang hari?”

28 Kaya't nagsalita si Haring David, “Tawagin ninyo si Batsheba.” Paglapit ni Batsheba 29 ay sinabi ng hari, “Saksi si Yahweh, ang buháy na Diyos ng Israel[a] na nagligtas sa akin sa lahat kong mga kaaway! 30 Nanumpa ako noon sa pangalan niya, na ang anak mong si Solomon ang siyang hahalili sa akin. Tutuparin ko ngayon ang aking pangako.”

31 Nagpatirapa si Batsheba sa harapan ng hari bilang paggalang. “Mabuhay ang Haring David magpakailanman,” sabi niya.

32 Pagkatapos, sinabi ni Haring David: “Tawagin ninyo ang paring si Zadok, ang propetang si Natan at si Benaias.” Kaya't humarap sa hari ang mga tinawag. 33 Sila naman ang inutusan ng hari, “Isama ninyo ang aking mga opisyal, pasakayin ninyo ang anak kong si Solomon sa aking sariling mola at samahan ninyo siya patungo sa Gihon. 34 Bubuhusan siya roon ng langis bilang hari ng Israel ng paring si Zadok at ng propetang si Natan. Pagkatapos ay hipan ninyo ang trumpeta at isigaw ninyo, ‘Mabuhay si Haring Solomon!’ 35 Sundan ninyo siya pabalik dito at paupuin sa aking trono, sapagkat siya ang papalit sa akin bilang hari. Siya ang aking pinili na magiging hari sa Israel at sa Juda.”

36 Sumagot si Benaias, “Matutupad po! At pagtibayin nawa ito ni Yahweh, ang Diyos ng mahal na hari. 37 At kung paanong pinagpala ni Yahweh ang mahal kong hari, nawa'y pagpalain din niya si Solomon. Nawa'y maging mas dakila ang kanyang paghahari kaysa paghahari ng mahal kong haring si David.”

38 Lumakad nga ang paring si Zadok, ang propetang si Natan at si Benaias at ang mga Kereteo at Peleteo. Pinasakay nila si Solomon sa mola ni Haring David at sinamahan siya patungong Gihon. 39 Kinuha ng paring si Zadok sa tolda ang sungay na lalagyan ng langis, at binuhusan ng langis si Solomon bilang hari. Hinipan nila ang trumpeta at nagsigawan ang lahat, “Mabuhay si Haring Solomon!” 40 Inihatid siya ng mga tao pabalik sa lunsod. Habang daa'y nagsisigawan sila sa tuwa at nagtutugtugan ng mga plauta, at halos mayanig ang lupa sa lakas ng ingay.

41 Tapos nang kumain noon ang mga panauhin ni Adonias, at ang ingay ay narinig nilang lahat. Narinig din ni Joab ang tunog ng trumpeta, kaya naitanong niya, “Ano iyon? Bakit maingay sa lunsod?” 42 Nagsasalita pa siya nang dumating si Jonatan, anak ng paring si Abiatar. “Halika rito,” tawag ni Adonias. “Narito ang isang mabuting tao at tiyak na mabuti rin ang dala niyang balita.”

43 Sumagot si Jonatan, “Hindi po! Ipinahayag na po ni Haring David na si Solomon na ang hari. 44 Pinasama ng hari kay Solomon ang paring si Zadok, ang propetang si Natan, si Benaias na anak ni Joiada at ang mga Kereteo at Peleteo at pinasakay nila ito sa mola ng hari. 45 Binuhusan na siya ng langis bilang hari ng paring si Zadok at ng propetang si Natan sa Gihon. Siya ay inihatid nila sa lunsod at nagsisigawan sa tuwa ang mga tao. Iyon po ang ingay na naririnig ninyo. 46 At ngayon po, nakaupo na si Solomon sa trono. 47 Pati ang matataas na opisyal ng hari ay pumunta na po kay Haring David at siya'y binati. Sabi po nila, ‘Loobin nawa ng inyong Diyos na ang pangalan ni Solomon ay maging higit na dakila kaysa inyong pangalan. At ang paghahari niya'y maging higit na dakila kaysa inyong paghahari.’ Yumuko ang hari sa kanyang pagkakahiga, 48 at ganito ang sinabi: ‘Purihin si Yahweh, ang Diyos ng Israel, sapagkat minarapat niyang makita ko sa araw na ito ang isa sa aking mga anak na nakaupo sa aking trono.’”

49 Nang marinig ito, natakot ang lahat ng panauhin ni Adonias at nagkanya-kanyang takas. 50 Natakot din si Adonias kay Solomon, kaya't tumakbo siya sa altar ng Toldang Tipanan at kumapit sa mga sungay nito.

51 May nagsabi kay Solomon, “Takot na takot po sa inyong Kamahalan si Adonias. Nakakapit siya sa mga sungay ng altar at ipinapasabi na hindi siya aalis doon kung hindi muna kayo mangangako na hindi ninyo siya papatayin.”

Sumagot si Solomon, 52 “Kung mapapatunayan niyang siya'y tapat, hindi siya mamamatay, wala ni isang hibla ng kanyang buhok ang malalaglag sa lupa. Ngunit kung hindi, siya'y mamamatay.” 53 Kaya't pinapuntahan siya ni Haring Solomon at ipinakuha sa altar. Paglapit ni Adonias, nagpatirapa ito sa harapan ni Haring Solomon. Sinabi naman sa kanya ni Solomon, “Umuwi ka na sa inyo.”

Footnotes

  1. 29 Saksi si Yahweh, ang buháy na Diyos ng Israel: o kaya'y Hangga't si Yahweh, ang Diyos ng Israel na nagligtas sa akin sa lahat kong mga kaaway ay nabubuhay .

David and Abishag

King David had become very old. His servants covered him with blankets, but he couldn’t stay warm. They said to him, “Allow us to find a young woman for our master the king. She will serve the king and take care of him by lying beside our master the king and keeping him warm.” So they looked in every corner of Israel until they found Abishag from Shunem. They brought her to the king. She was very beautiful. She cared for the king and served him, but the king didn’t have sex with her.

Adonijah’s rebellion

Adonijah, Haggith’s son, bragged about himself and said, “I’ll rule as king myself.” He got his own chariot and horses with fifty runners to go in front. Now Adonijah’s father had never given him direction; he never questioned why Adonijah did what he did. He was very handsome and was born after Absalom. He took advice from Joab, Zeruiah’s son, and from the priest Abiathar. They assisted Adonijah. But Zadok the priest, Jehoiada’s son Benaiah, the prophet Nathan, Shimei and his friends, and David’s veterans didn’t join Adonijah. So Adonijah prepared lamb, oxen, and fattened cattle at the Stone of Zoheleth, next to En-rogel. He invited his brothers (the royal princes) and all the citizens of Judah who were the royal servants to come. 10 But he didn’t invite the prophet Nathan, Benaiah, David’s veterans, or his brother Solomon.

11 Nathan said to Bathsheba, Solomon’s mother, “Did you hear that Adonijah, Haggith’s son, has become king, but our master David doesn’t know about it? 12 Let me give you some advice on how you and your son Solomon can survive this. 13 Go to King David and say, ‘Didn’t my master the king swear to your servant, “Your son Solomon will certainly rule after me. He will sit on my throne”? Why then has Adonijah become king?’ 14 While you are speaking there with the king, I’ll come along and support your words.”

15 So Bathsheba went to the king in his bedroom. The king was very old, and Abishag from Shunem was serving the king. 16 Bathsheba bowed down on her face before the king.

The king asked, “What do you want?”

17 She said to him, “Your Majesty, you swore by the Lord your God to your servant, ‘Your son Solomon will certainly rule after me. He will sit on my throne.’ 18 But now, look, Adonijah has become king, and my master the king doesn’t know about it. 19 He has prepared large quantities of oxen, fattened cattle, and lamb. He has invited all the royal princes as well as Abiathar the priest and Joab the general. However, he didn’t invite your servant Solomon. 20 As for you, my master the king, the eyes of all Israel are upon you to tell them who will follow you on the throne of my master the king. 21 When my master the king lies down with his ancestors, then I and my son Solomon will become outlaws.”

22 While she was still speaking with the king, the prophet Nathan arrived. 23 The king was informed, “The prophet Nathan is here.” Then Nathan came in before the king and bowed his face to the ground. 24 He said, “My master the king, you must have said, ‘Adonijah will become king after me and will sit on my throne.’ 25 Indeed, today he went down and prepared oxen, fattened cattle, and lamb in large numbers. He invited all the royal princes, the generals, and Abiathar the priest. They are eating and drinking with him, and they said, ‘Long live King Adonijah!’ 26 Adonijah didn’t invite me, your servant, Zadok the priest, Jehoiada’s son Benaiah, or your servant Solomon. 27 If this message was from my master the king, you didn’t make it known to your servant. Who should follow you on the throne of my master the king?”

28 King David answered, “Bring me Bathsheba.” She came and stood before the king. 29 The king made a solemn pledge and said, “As surely as the Lord lives, who rescued me from every trouble, 30 regarding what I swore to you by the Lord, Israel’s God, ‘Your son Solomon will certainly succeed me; he will sit on the throne after me’—I’ll see that it happens today.”

31 Bathsheba bowed down with her face to the ground. She honored the king and said, “May my master King David live forever!”

32 King David said, “Bring me Zadok the priest, the prophet Nathan, and Benaiah, Jehoiada’s son.” They came to the king, 33 who said to them, “Take with you the servants of your masters. Put my son Solomon on my mule and bring him down to Gihon. 34 There Zadok the priest and the prophet Nathan will anoint him king over Israel. Blow the ram’s horn and say, ‘Long live King Solomon!’ 35 You will follow him. He will enter and sit on my throne, and so he will succeed me as king. I have appointed him to become ruler over Israel and Judah.”

36 Benaiah, Jehoiada’s son, responded to the king, “Yes, may it happen as the Lord, the God of my king, says. 37 Just as the Lord was with my master the king, so may he be with Solomon. May his throne be even greater than the throne of my master King David.” 38 Zadok the priest, the prophet Nathan, Jehoiada’s son Benaiah, and the Cherethites and the Pelethites went down and put Solomon on King David’s mule. They led him to Gihon. 39 Zadok the priest took the horn of oil from the tent and anointed Solomon. They blew the ram’s horn, and all the people said, “Long live King Solomon!” 40 All the people followed him playing flutes and celebrating. The ground shook at their noise.

41 Adonijah and all his invited guests heard this when they had finished eating. When Joab heard the sound of the ram’s horn, he said, “What’s that noise coming from the city?” 42 While he was still speaking, Jonathan, Abiathar the priest’s son, arrived.

Adonijah said, “Come on in! You are an honest man and will bring a good report.”

43 Jonathan replied to Adonijah, “No! Our master King David has made Solomon king! 44 To support him, the king sent along Zadok the priest; the prophet Nathan; Benaiah, Jehoiada’s son; and the Cherethites and the Pelethites. They’ve put Solomon on the royal mule. 45 Zadok the priest and the prophet Nathan have anointed him king at Gihon. They went up from there celebrating so that the city was thrown into a commotion. That is the sound you heard. 46 There’s more: Solomon has taken over the throne of the kingdom. 47 The royal attendants blessed our master King David: ‘May your God make Solomon’s name better than your name. May God elevate his throne above your throne.’”

The king then worshipped on his bed 48 and said, “Bless Israel’s God, the Lord, who today has set my son[a] on my throne, and has allowed my eyes to see it.”

49 Trembling with fear, all of Adonijah’s guests got up and fled, each going a different way. 50 Adonijah was afraid of Solomon, so he got up and went to grab hold of the horns of the altar. 51 Solomon was told, “Look! Adonijah is afraid of King Solomon and has grabbed the horns of the altar. He’s saying, ‘King Solomon must swear to me first that he won’t execute his servant with the sword.’”

52 Solomon said, “If he shows himself to be an honorable person, then not a hair of his head will be harmed. But if any evil is found in him, he will die.” 53 King Solomon sent word and had him brought down from the altar. He came and bowed down to King Solomon. Solomon said to him, “Go home!”

Footnotes

  1. 1 Kings 1:48 Heb lacks my son; other versions have it or something similar.