Add parallel Print Page Options

Si Rehoboam ay Naghari(A)

12 Si Rehoboam ay nagtungo sa Shekem, sapagkat ang buong Israel ay nagtungo sa Shekem upang gawin siyang hari.

Nang mabalitaan iyon ni Jeroboam na anak ni Nebat (sapagkat siya'y nasa Ehipto pa, na doon siya'y tumakas mula sa harapan ni Haring Solomon), siya ay bumalik mula sa Ehipto.

Sila'y nagsugo at kanilang ipinatawag siya. Si Jeroboam at ang buong kapulungan ng Israel ay dumating, at nagsabi kay Rehoboam,

“Pinabigat ng iyong ama ang pasanin namin. Ngayon ay pagaanin mo ang mabigat na paglilingkod sa iyong ama, at ang mabigat niyang pamatok na iniatang niya sa amin, at kami ay maglilingkod sa iyo.”

At sinabi niya sa kanila, “Humayo kayo, at pagkaraan ng tatlong araw ay bumalik kayo sa akin.” Umalis nga ang taong-bayan.

Pagkatapos si Haring Rehoboam ay humingi ng payo sa matatandang lalaki na tumayo sa harap ni Solomon na kanyang ama samantalang siya'y nabubuhay pa, na sinasabi, “Anong payo ang maibibigay ninyo sa akin, upang isagot sa bayang ito?”

At sinabi nila sa kanya, “Kung ikaw ay magiging lingkod sa bayang ito sa araw na ito at maglilingkod sa kanila, at magsasabi ng mabubuting salita kapag sinasagot mo sila, ay magiging mga lingkod mo nga sila magpakailanman.”

Ngunit tinalikuran niya ang payo ng matatanda na kanilang ibinigay sa kanya, at humingi ng payo sa mga kabataang lalaking nagsilaking kasama niya na tumayo sa harap niya.

At sinabi niya sa kanila, “Anong maipapayo ninyo na dapat nating isagot sa bayang ito, na nagsabi sa akin, ‘Pagaanin mo ang pasanin na iniatang ng iyong ama sa amin’?”

10 Ang kanyang mga kababata ay nagsabi sa kanya, “Ganito ang iyong sasabihin sa bayang ito na nagsabi sa iyo, ‘Pinabigat ng iyong ama ang pasanin namin, ngunit pagaanin mo sa amin.’ Ganito ang iyong sasabihin sa kanila, ‘Ang aking kalingkingan ay mas makapal kaysa mga balakang ng aking ama.

11 At yaman ngang inatangan kayo ng aking ama ng mabigat na pasanin, ay aking dadagdagan pa ang pasanin ninyo. Pinarusahan kayo ng aking ama ng mga latigo; ngunit parurusahan ko kayo ng mga alakdan.’”

12 Kaya't naparoon si Jeroboam at ang buong bayan kay Rehoboam sa ikatlong araw, gaya ng iniutos ng hari, “Bumalik kayo sa akin sa ikatlong araw.”

13 Mabagsik na sinagot ng hari ang mga tao at tinalikuran ang payo na ibinigay sa kanya ng matatanda.

14 At nagsalita siya sa kanila ayon sa payo ng mga kabataan na nagsasabi, “Pinabigat ng aking ama ang inyong pasanin, ngunit pabibigatan ko pa ang inyong pasanin. Pinarusahan kayo ng aking ama ng mga latigo, ngunit parurusahan ko kayo ng mga alakdan.”

15 Sa gayo'y hindi dininig ng hari ang bayan sapagkat iyon ay pinapangyari ng Panginoon upang kanyang matupad ang kanyang salita na sinabi ng Panginoon sa pamamagitan ni Ahias na Shilonita kay Jeroboam na anak ni Nebat.

Naghimagsik ang Israel

16 Nang(B) makita ng buong Israel na hindi sila dininig ng hari, sumagot ang bayan sa hari, na nagsasabi, “Anong bahagi mayroon kami kay David? Wala kaming mana sa anak ni Jesse. Sa iyong mga tolda, O Israel! Ngayon ikaw na ang bahala sa iyong sariling sambahayan, David.” Sa gayo'y humayo ang Israel sa kanya-kanyang tolda.

17 Ngunit si Rehoboam ay naghari sa mga anak ni Israel na naninirahan sa mga lunsod ng Juda.

18 Nang magkagayo'y sinugo ni Haring Rehoboam si Adoram na tagapangasiwa sa sapilitang paggawa, at siya'y binato ng buong Israel, hanggang siya'y mamatay. At nagmadali si Haring Rehoboam na sumakay sa kanyang karwahe upang tumakas patungo sa Jerusalem.

19 Gayon naghimagsik ang Israel laban sa sambahayan ni David, hanggang sa araw na ito.

20 Nang mabalitaan ng buong Israel na si Jeroboam ay bumalik na, sila'y nagsugo at ipinatawag siya sa kapulungan, at ginawa siyang hari sa buong Israel. Walang sumunod sa sambahayan ni David kundi ang lipi ni Juda lamang.

21 Nang dumating si Rehoboam sa Jerusalem, kanyang tinipon ang buong sambahayan ng Juda at ang lipi ni Benjamin na binubuo ng isandaan at walumpung libong piling lalaking mandirigma upang lumaban sa sambahayan ng Israel at ibalik ang kaharian kay Rehoboam na anak ni Solomon.

22 Ngunit ang salita ng Diyos ay dumating kay Shemaya na tao ng Diyos, na nagsasabi,

23 “Sabihin mo kay Rehoboam na anak ni Solomon, na hari sa Juda, at sa buong sambahayan ng Juda, ng Benjamin, at sa nalabi sa bayan, na nagsasabi,

24 ‘Ganito ang sabi ng Panginoon, Huwag kayong aahon o makikipaglaban sa inyong mga kapatid na mga anak ni Israel. Bumalik ang bawat isa sa kanyang bahay, sapagkat ang bagay na ito ay mula sa akin.’” Sa gayo'y kanilang dininig ang salita ng Panginoon, at sila'y umuwi, ayon sa salita ng Panginoon.

Si Jeroboam ay Naghari

25 Itinayo ni Jeroboam ang Shekem sa lupaing maburol ng Efraim, at nanirahan doon; at siya'y umalis roon at itinayo ang Penuel.

26 At sinabi ni Jeroboam sa kanyang sarili, “Ngayo'y maibabalik ang kaharian sa sambahayan ni David,

27 kapag ang bayang ito ay umahon upang maghandog ng mga alay sa bahay ng Panginoon sa Jerusalem, ang puso ng bayang ito'y babalik sa kanilang panginoon, samakatuwid ay kay Rehoboam na hari sa Juda. Ako'y papatayin nila at babalik sila kay Rehoboam na hari ng Juda.”

28 Kaya't(C) ang hari ay humingi ng payo at gumawa ng dalawang guyang ginto. Sinabi niya sa kanila, “Kalabisan na sa inyo ang pumunta pa sa Jerusalem. Masdan mo O Israel, ang iyong mga diyos na nagdala sa inyo mula sa lupain ng Ehipto.”

29 Inilagay niya ang isa sa Bethel at ang isa'y sa Dan.

30 Ang bagay na ito ay naging kasalanan sapagkat ang bayan ay umahon upang sumamba sa harap ng nasa Bethel at nagtungo rin sila sa Dan.

31 Gumawa rin siya ng mga bahay sa matataas na dako, at nagtalaga ng mga pari mula sa taong-bayan na hindi kabilang sa mga anak ni Levi.

32 Si(D) Jeroboam ay nagtakda ng isang kapistahan sa ikalabinlimang araw ng ikawalong buwan, gaya ng kapistahan sa Juda, at siya'y naghandog sa ibabaw ng dambana. Gayon ang ginawa niya sa Bethel, na kanyang hinahandugan ang mga guya na kanyang ginawa. At kanyang inilagay sa Bethel ang mga pari ng matataas na dako na kanyang ginawa.

33 Siya'y umakyat sa dambana na kanyang ginawa sa Bethel nang ikalabinlimang araw ng ikawalong buwan, sa buwan na binalak ng kanyang sariling puso. Nagtakda siya ng isang kapistahan sa mga anak ni Israel at umakyat sa dambana upang magsunog ng insenso.

The Revolt Against Rehoboam(A)

12 And (B)Rehoboam went to (C)Shechem, for all Israel had gone to Shechem to make him king. So it happened, when (D)Jeroboam the son of Nebat heard it (he was still in (E)Egypt, for he had fled from the presence of King Solomon and had been dwelling in Egypt), that they sent and called him. Then Jeroboam and the whole assembly of Israel came and spoke to Rehoboam, saying, “Your father made our (F)yoke [a]heavy; now therefore, lighten the burdensome service of your father, and his heavy yoke which he put on us, and we will serve you.”

So he said to them, “Depart for three days, then come back to me.” And the people departed.

Then King Rehoboam consulted the elders who stood before his father Solomon while he still lived, and he said, “How do you advise me to answer these people?”

And they spoke to him, saying, (G)“If you will be a servant to these people today, and serve them, and answer them, and speak good words to them, then they will be your servants forever.”

But he rejected the advice which the elders had given him, and consulted the young men who had grown up with him, who stood before him. And he said to them, “What advice do you give? How should we answer this people who have spoken to me, saying, ‘Lighten the yoke which your father put on us’?”

10 Then the young men who had grown up with him spoke to him, saying, “Thus you should speak to this people who have spoken to you, saying, ‘Your father made our yoke heavy, but you make it lighter on us’—thus you shall say to them: ‘My little finger shall be thicker than my father’s waist! 11 And now, whereas my father put a heavy yoke on you, I will add to your yoke; my father chastised you with whips, but I will chastise you with [b]scourges!’ ”

12 So Jeroboam and all the people came to Rehoboam the third day, as the king had directed, saying, “Come back to me the third day.” 13 Then the king answered the people [c]roughly, and rejected the advice which the elders had given him; 14 and he spoke to them according to the advice of the young men, saying, “My father made your yoke heavy, but I will add to your yoke; my father chastised you with whips, but I will chastise you with [d]scourges!” 15 So the king did not listen to the people; for (H)the turn of events was from the Lord, that He might fulfill His word, which the Lord had (I)spoken by Ahijah the Shilonite to Jeroboam the son of Nebat.

16 Now when all Israel saw that the king did not listen to them, the people answered the king, saying:

(J)“What share have we in David?
We have no inheritance in the son of Jesse.
To your tents, O Israel!
Now, see to your own house, O David!”

So Israel departed to their tents. 17 But Rehoboam reigned over (K)the children of Israel who dwelt in the cities of Judah.

18 Then King Rehoboam (L)sent Adoram, who was in charge of the revenue; but all Israel stoned him with stones, and he died. Therefore King Rehoboam mounted his chariot in haste to flee to Jerusalem. 19 So (M)Israel has been in rebellion against the house of David to this day.

20 Now it came to pass when all Israel heard that Jeroboam had come back, they sent for him and called him to the congregation, and made him king over all (N)Israel. There was none who followed the house of David, but the tribe of Judah (O)only.

21 And when (P)Rehoboam came to Jerusalem, he assembled all the house of Judah with the tribe of (Q)Benjamin, one hundred and eighty thousand chosen men who were warriors, to fight against the house of Israel, that he might restore the kingdom to Rehoboam the son of Solomon. 22 But (R)the word of God came to Shemaiah the man of God, saying, 23 “Speak to Rehoboam the son of Solomon, king of Judah, to all the house of Judah and Benjamin, and to the rest of the people, saying, 24 ‘Thus says the Lord: “You shall not go up nor fight against your brethren the children of Israel. Let every man return to his house, (S)for this thing is from Me.” ’ ” Therefore they obeyed the word of the Lord, and turned back, according to the word of the Lord.

Jeroboam’s Gold Calves

25 Then Jeroboam (T)built[e] Shechem in the mountains of Ephraim, and dwelt there. Also he went out from there and built (U)Penuel. 26 And Jeroboam said in his heart, “Now the kingdom may return to the house of David: 27 If these people (V)go up to offer sacrifices in the house of the Lord at Jerusalem, then the heart of this people will turn back to their lord, Rehoboam king of Judah, and they will kill me and go back to Rehoboam king of Judah.”

28 Therefore the king asked advice, (W)made two calves of gold, and said to the people, “It is too much for you to go up to Jerusalem. (X)Here are your gods, O Israel, which brought you up from the land of Egypt!” 29 And he set up one in (Y)Bethel, and the other he put in (Z)Dan. 30 Now this thing became (AA)a sin, for the people went to worship before the one as far as Dan. 31 He made [f]shrines on the high places, (AB)and made priests from every class of people, who were not of the sons of Levi.

32 Jeroboam [g]ordained a feast on the fifteenth day of the eighth month, like (AC)the feast that was in Judah, and offered sacrifices on the altar. So he did at Bethel, sacrificing to the calves that he had made. (AD)And at Bethel he installed the priests of the high places which he had made. 33 So he made offerings on the altar which he had made at Bethel on the fifteenth day of the eighth month, in the month which he had (AE)devised in his own heart. And he [h]ordained a feast for the children of Israel, and offered sacrifices on the altar and (AF)burned incense.

Footnotes

  1. 1 Kings 12:4 hard
  2. 1 Kings 12:11 Scourges with points or barbs, lit. scorpions
  3. 1 Kings 12:13 harshly
  4. 1 Kings 12:14 Lit. scorpions
  5. 1 Kings 12:25 fortified
  6. 1 Kings 12:31 Lit. a house; cf. 1 Kin. 13:32, lit. houses
  7. 1 Kings 12:32 instituted
  8. 1 Kings 12:33 instituted