1 Corinto 13
Ang Pulong Sa Dios
Ang Gugma
13 Bisan makasulti ako sa nagkalain-laing mga pinulongan sa mga tawo ug sa mga anghel, apan kon wala akoy gugma sa akong isigka-tawo, sama lang ako sa agong nga saba o piyangpiyang nga nagtagingting. 2 Ug bisan makasugilon ako sa pulong sa Dios ug makasabot sa tanang tinagong mga kamatuoran ug sa tanang kahibalo, ug bisan mapabalhin ko ang bukid tungod sa akong dakong pagtuo, kon wala akoy gugma wala gayod akoy kapuslanan. 3 Bisan iapod-apod ko pa sa mga kabos ang tanan kong mga kabtangan, ug bisan ihalad ko ang akong lawas aron sunogon,[a] kon wala akoy gugma, wala gihapon akoy kapuslanan.
4 Ang tawo nga nagahigugma, mapailubon, maayo sa iyang isigka-tawo, dili masinahon, dili hambogiro o garboso, 5 dili bastos, dili hakog, dili ulitan, dili madinumtanon, 6 dili malipay sa daotan kondili sa matarong, 7 sa kanunay mainantuson, sa kanunay may pagsalig ug paglaom, ug sa kanunay molahutay.
8 May kataposan ang mga pagsugilon sa pulong sa Dios, ug ang mga pagsulti sa mga pinulongan nga wala matun-i, ug ang kahibalo, apan ang gugma wala gayoy kataposan. 9 Kay ang mga butang nga atong nasayran ug ang atong pagpasabot sa pulong sa Dios dili pa gayod kompleto. 10 Apan kon moabot na ang adlaw nga mahingpit na ang tanan mawala na ang pagkadili-hingpit.[b]
11 Sa bata pa ako, ang akong pagsulti, ang akong pagsabot, ug ang akong hunahuna binata. Apan sa dihang may buot na ako, gibiyaan ko ang binata nga paggawi. 12 Karon mora kitag nagtan-aw sa salamin nga hanap; apan moabot ang adlaw nga maklaro gayod ang tanan. Karon tipik lamang ang atong nasayran; apan moabot ang adlaw nga masayran nato ang tanan, sama sa pagkasayod sa Dios kanato.
13 Tulo ka butang ang magpadayon ug kining tulo mao ang pagsalig, paglaom, ug ang gugma. Apan ang gugma mao gayod ang labing mahinungdanon.
1 Corinthians 13
King James Version
13 Though I speak with the tongues of men and of angels, and have not charity, I am become as sounding brass, or a tinkling cymbal.
2 And though I have the gift of prophecy, and understand all mysteries, and all knowledge; and though I have all faith, so that I could remove mountains, and have not charity, I am nothing.
3 And though I bestow all my goods to feed the poor, and though I give my body to be burned, and have not charity, it profiteth me nothing.
4 Charity suffereth long, and is kind; charity envieth not; charity vaunteth not itself, is not puffed up,
5 Doth not behave itself unseemly, seeketh not her own, is not easily provoked, thinketh no evil;
6 Rejoiceth not in iniquity, but rejoiceth in the truth;
7 Beareth all things, believeth all things, hopeth all things, endureth all things.
8 Charity never faileth: but whether there be prophecies, they shall fail; whether there be tongues, they shall cease; whether there be knowledge, it shall vanish away.
9 For we know in part, and we prophesy in part.
10 But when that which is perfect is come, then that which is in part shall be done away.
11 When I was a child, I spake as a child, I understood as a child, I thought as a child: but when I became a man, I put away childish things.
12 For now we see through a glass, darkly; but then face to face: now I know in part; but then shall I know even as also I am known.
13 And now abideth faith, hope, charity, these three; but the greatest of these is charity.
1 Corintios 13
La Biblia de las Américas
Excelencia del amor
13 Si yo hablara lenguas humanas(A) y angélicas(B), pero no tengo amor, he llegado a ser como metal que resuena o címbalo que retiñe(C). 2 Y si tuviera el don de profecía(D), y entendiera todos los misterios(E) y todo conocimiento(F), y si tuviera toda la fe(G) como para trasladar montañas(H), pero no tengo amor, nada soy. 3 Y si diera todos mis bienes(I) para dar de comer a los pobres, y si entregara mi cuerpo para ser quemado[a](J), pero no tengo amor, de nada me aprovecha. 4 El amor es paciente, es bondadoso[b](K); el amor no tiene envidia[c](L); el amor no es jactancioso, no es arrogante(M); 5 no se porta indecorosamente; no busca lo suyo(N), no se irrita, no toma en cuenta el mal recibido(O); 6 no se regocija de la injusticia(P), sino que se alegra con la verdad(Q); 7 todo lo sufre[d], todo lo cree, todo lo espera, todo lo soporta(R). 8 El amor nunca deja de ser; pero si hay dones de profecía[e](S), se acabarán; si hay lenguas(T), cesarán; si hay conocimiento, se acabará. 9 Porque en parte conocemos(U), y en parte profetizamos; 10 pero cuando venga lo perfecto, lo incompleto se acabará. 11 Cuando yo era niño, hablaba como niño, pensaba como niño, razonaba como niño; pero cuando llegué a ser hombre, dejé las cosas de niño. 12 Porque ahora vemos por un espejo, veladamente[f](V), pero entonces veremos cara a cara(W); ahora conozco en parte, pero entonces conoceré plenamente, como he sido conocido(X). 13 Y ahora permanecen la fe, la esperanza y el amor, estos tres; pero el mayor de ellos es el amor(Y).
Footnotes
- 1 Corintios 13:3 Los mss. más antiguos dicen: para gloriarme
- 1 Corintios 13:4 O, benigno
- 1 Corintios 13:4 O, no es celoso
- 1 Corintios 13:7 O, cubre
- 1 Corintios 13:8 Lit., profecías
- 1 Corintios 13:12 Lit., como un enigma
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.
