1 เปโตร 2:6-8

Thai New Testament: Easy-to-Read Version

“ดูสิ เราวางหินก้อนหนึ่งไว้ในเมืองศิโยน
    เป็นหินที่สำคัญที่สุด^[a] มีเกียรติและได้รับการคัดเลือกมาแล้ว
และคนที่ไว้วางใจในหินก้อนนั้นจะไม่มีวันอับอายขายหน้าเลย”^(A)

“หินก้อนนี้ ที่คนก่อสร้างได้โยนทิ้งไป
    กลับกลายมาเป็นหินที่สำคัญที่สุด”^(B)

“เป็นหินที่ทำให้คนเดินสะดุด
    และเป็นก้อนหินที่ทำให้คนหกล้ม”^(C)