Añadir traducción en paralelo Imprimir Opciones de la página

David Spares Saul Again

26 Now some men from Ziph came to Saul at Gibeah to tell him, “David is hiding on the hill of Hakilah, which overlooks Jeshimon.”

So Saul took 3,000 of Israel’s elite troops and went to hunt him down in the wilderness of Ziph. Saul camped along the road beside the hill of Hakilah, near Jeshimon, where David was hiding. When David learned that Saul had come after him into the wilderness, he sent out spies to verify the report of Saul’s arrival.

David slipped over to Saul’s camp one night to look around. Saul and Abner son of Ner, the commander of his army, were sleeping inside a ring formed by the slumbering warriors. “Who will volunteer to go in there with me?” David asked Ahimelech the Hittite and Abishai son of Zeruiah, Joab’s brother.

“I’ll go with you,” Abishai replied. So David and Abishai went right into Saul’s camp and found him asleep, with his spear stuck in the ground beside his head. Abner and the soldiers were lying asleep around him.

“God has surely handed your enemy over to you this time!” Abishai whispered to David. “Let me pin him to the ground with one thrust of the spear; I won’t need to strike twice!”

“No!” David said. “Don’t kill him. For who can remain innocent after attacking the Lord’s anointed one? 10 Surely the Lord will strike Saul down someday, or he will die of old age or in battle. 11 The Lord forbid that I should kill the one he has anointed! But take his spear and that jug of water beside his head, and then let’s get out of here!”

12 So David took the spear and jug of water that were near Saul’s head. Then he and Abishai got away without anyone seeing them or even waking up, because the Lord had put Saul’s men into a deep sleep.

13 David climbed the hill opposite the camp until he was at a safe distance. 14 Then he shouted down to the soldiers and to Abner son of Ner, “Wake up, Abner!”

“Who is it?” Abner demanded.

15 “Well, Abner, you’re a great man, aren’t you?” David taunted. “Where in all Israel is there anyone as mighty? So why haven’t you guarded your master the king when someone came to kill him? 16 This isn’t good at all! I swear by the Lord that you and your men deserve to die, because you failed to protect your master, the Lord’s anointed! Look around! Where are the king’s spear and the jug of water that were beside his head?”

17 Saul recognized David’s voice and called out, “Is that you, my son David?”

And David replied, “Yes, my lord the king. 18 Why are you chasing me? What have I done? What is my crime? 19 But now let my lord the king listen to his servant. If the Lord has stirred you up against me, then let him accept my offering. But if this is simply a human scheme, then may those involved be cursed by the Lord. For they have driven me from my home, so I can no longer live among the Lord’s people, and they have said, ‘Go, worship pagan gods.’ 20 Must I die on foreign soil, far from the presence of the Lord? Why has the king of Israel come out to search for a single flea? Why does he hunt me down like a partridge on the mountains?”

21 Then Saul confessed, “I have sinned. Come back home, my son, and I will no longer try to harm you, for you valued my life today. I have been a fool and very, very wrong.”

22 “Here is your spear, O king,” David replied. “Let one of your young men come over and get it. 23 The Lord gives his own reward for doing good and for being loyal, and I refused to kill you even when the Lord placed you in my power, for you are the Lord’s anointed one. 24 Now may the Lord value my life, even as I have valued yours today. May he rescue me from all my troubles.”

25 And Saul said to David, “Blessings on you, my son David. You will do many heroic deeds, and you will surely succeed.” Then David went away, and Saul returned home.

David among the Philistines

27 But David kept thinking to himself, “Someday Saul is going to get me. The best thing I can do is escape to the Philistines. Then Saul will stop hunting for me in Israelite territory, and I will finally be safe.”

So David took his 600 men and went over and joined Achish son of Maoch, the king of Gath. David and his men and their families settled there with Achish at Gath. David brought his two wives along with him—Ahinoam from Jezreel and Abigail, Nabal’s widow from Carmel. Word soon reached Saul that David had fled to Gath, so he stopped hunting for him.

One day David said to Achish, “If it is all right with you, we would rather live in one of the country towns instead of here in the royal city.”

So Achish gave him the town of Ziklag (which still belongs to the kings of Judah to this day), and they lived there among the Philistines for a year and four months.

David and his men spent their time raiding the Geshurites, the Girzites, and the Amalekites—people who had lived near Shur, toward the land of Egypt, since ancient times. David did not leave one person alive in the villages he attacked. He took the sheep, goats, cattle, donkeys, camels, and clothing before returning home to see King Achish.

10 “Where did you make your raid today?” Achish would ask.

And David would reply, “Against the south of Judah, the Jerahmeelites, and the Kenites.”

11 No one was left alive to come to Gath and tell where he had really been. This happened again and again while he was living among the Philistines. 12 Achish believed David and thought to himself, “By now the people of Israel must hate him bitterly. Now he will have to stay here and serve me forever!”

Saul Consults a Medium

28 About that time the Philistines mustered their armies for another war with Israel. King Achish told David, “You and your men will be expected to join me in battle.”

“Very well!” David agreed. “Now you will see for yourself what we can do.”

Then Achish told David, “I will make you my personal bodyguard for life.”

Meanwhile, Samuel had died, and all Israel had mourned for him. He was buried in Ramah, his hometown. And Saul had banned from the land of Israel all mediums and those who consult the spirits of the dead.

The Philistines set up their camp at Shunem, and Saul gathered all the army of Israel and camped at Gilboa. When Saul saw the vast Philistine army, he became frantic with fear. He asked the Lord what he should do, but the Lord refused to answer him, either by dreams or by sacred lots[a] or by the prophets. Saul then said to his advisers, “Find a woman who is a medium, so I can go and ask her what to do.”

His advisers replied, “There is a medium at Endor.”

So Saul disguised himself by wearing ordinary clothing instead of his royal robes. Then he went to the woman’s home at night, accompanied by two of his men.

“I have to talk to a man who has died,” he said. “Will you call up his spirit for me?”

“Are you trying to get me killed?” the woman demanded. “You know that Saul has outlawed all the mediums and all who consult the spirits of the dead. Why are you setting a trap for me?”

10 But Saul took an oath in the name of the Lord and promised, “As surely as the Lord lives, nothing bad will happen to you for doing this.”

11 Finally, the woman said, “Well, whose spirit do you want me to call up?”

“Call up Samuel,” Saul replied.

12 When the woman saw Samuel, she screamed, “You’ve deceived me! You are Saul!”

13 “Don’t be afraid!” the king told her. “What do you see?”

“I see a god[b] coming up out of the earth,” she said.

14 “What does he look like?” Saul asked.

“He is an old man wrapped in a robe,” she replied. Saul realized it was Samuel, and he fell to the ground before him.

15 “Why have you disturbed me by calling me back?” Samuel asked Saul.

“Because I am in deep trouble,” Saul replied. “The Philistines are at war with me, and God has left me and won’t reply by prophets or dreams. So I have called for you to tell me what to do.”

16 But Samuel replied, “Why ask me, since the Lord has left you and has become your enemy? 17 The Lord has done just as he said he would. He has torn the kingdom from you and given it to your rival, David. 18 The Lord has done this to you today because you refused to carry out his fierce anger against the Amalekites. 19 What’s more, the Lord will hand you and the army of Israel over to the Philistines tomorrow, and you and your sons will be here with me. The Lord will bring down the entire army of Israel in defeat.”

20 Saul fell full length on the ground, paralyzed with fright because of Samuel’s words. He was also faint with hunger, for he had eaten nothing all day and all night.

21 When the woman saw how distraught he was, she said, “Sir, I obeyed your command at the risk of my life. 22 Now do what I say, and let me give you a little something to eat so you can regain your strength for the trip back.”

23 But Saul refused to eat anything. Then his advisers joined the woman in urging him to eat, so he finally yielded and got up from the ground and sat on the couch.

24 The woman had been fattening a calf, so she hurried out and killed it. She took some flour, kneaded it into dough and baked unleavened bread. 25 She brought the meal to Saul and his advisers, and they ate it. Then they went out into the night.

Notas al pie

  1. 28:6 Hebrew by Urim.
  2. 28:13 Or gods.

Wala Patya ni David si Saul sa Ikaduhang Higayon

26 Usa niana ka adlaw, may mga taga-Zif nga miadto kang Saul sa Gibea ug miingon, “Si David nagatago sa bungtod sa Hakila, nga atbang sa Jeshimon.” Busa miadto si Saul sa kamingawan sa Zif aron sa pagpangita kang David. Giuban niya ang iyang 3,000 ka mga tawo nga iyang gipili gikan sa Israel. Nagkampo sila sa daplin sa dalan sa bungtod sa Hakila, nga atbang sa Jeshimon. Apan nagpabilin si David didto sa kamingawan. Sa dihang nabalitaan ni David nga gisundan siya didto ni Saul, nagpadala siyag mga tigpaniid, ug nahibaloan niya nga miabot gayod si Saul.

Unya miadto si David sa dapit nga gikampohan ni Saul. Nakita niya ang dapit nga gihigdaan ni Saul ug ni Abner nga anak ni Ner, nga komander sa mga sundalo. Natulog si Saul nga gilibotan sa mga sundalo. Nangutana si David kang Ahimelec nga Hitihanon ug kang Abishai nga anak ni Zeruya ug igsoon ni Joab, “Kinsa ba kaninyo ang mouban kanako sa pagsulod sa kampo ni Saul?” Mitubag si Abishai, “Ako ang mouban.” Busa misulod nianang gabhiona si David ug si Abishai sa kampo ni Saul, ug nakita nila si Saul nga natulog, nga ang iyang bangkaw giugbok sa yuta duol sa iyang ulohan. Si Abner ug ang mga sundalo natulog usab libot kaniya. Miingon si Abishai kang David, “Karong adlawa gitugyan na sa Dios kanimo ang imong kaaway. Karon tugoti ako sa pagpatay kaniya pinaagi sa bangkaw. Ipapilit ko siya sa yuta sa usa lang ka pagduslak.” Apan miingon si David kang Abishai, “Ayaw siyag patya! Kay silotan gayod sa Ginoo ang mopatay sa iyang pinili nga hari. 10 Ginasiguro ko gayod kanimo, sa presensya sa buhi nga Ginoo, nga ang Ginoo mismo ang mopatay kaniya, o mamatay siya sa natural nga kamatayon o sa gira. 11 Apan dili motugot ang Ginoo nga ako ang mopatay sa iyang pinili nga hari. Kuhaon lang nato ang bangkaw ug ang sudlanan sa tubig nga anaa sa iyang ulohan, ug unya mamiya kita.” 12 Busa gikuha ni David ang bangkaw ug ang sudlanan sa tubig sa may ulohan ni Saul, ug milakaw sila. Wala gayoy nakakita o nakahibalo sa nahitabo; wala gayoy nakamata kanila tungod kay gipahinanok sila pag-ayo sa Ginoo.

13 Unya mitabok sila si David sa pikas nga bahin sa kapatagan ug mitindog ibabaw sa bungtod nga halayo ug diotay sa kampo nila ni Saul. 14 Misinggit si David ngadto sa mga sundalo ug kang Abner nga anak ni Ner, “Abner, madungog mo ba ako?” Mitubag si Abner, “Kinsa ka? Unsay imong tuyo sa hari?” 15 Mitubag si David, “Dili ba ikaw man ang inilang maisog nga sundalo sa Israel? Nganong wala man nimo bantayi ang hari nga imong agalon? May mianha diha aron unta sa pagpatay kaniya! 16 Dili maayo kining imong gibuhat. Ipanumpa ko sa buhi nga Dios nga angay kang mamatay ug ang imong mga tawo, kay wala ninyo bantayi ang inyong agalon, ang pinili nga hari sa Ginoo. Tan-awa kon anaa pa ba ang bangkaw sa hari ug ang sudlanan sa tubig diha sa iyang ulohan.” 17-18 Nakaila si Saul sa tingog ni David, busa miingon siya, “David, anak, ikaw ba kana?” Mitubag si David, “Oo ako kini, Mahal nga Hari. Nganong gigukod mo ako nga imong alagad? Unsay akong sala? 19 Mahal nga Hari, pamatia ang akong isulti. Kon ang Ginoo mao ang nagtulod kanimo sa pagpatay kanako, hinaut kaloy-an niya ako pinaagi sa pagdawat sa akong halad. Apan kon kini iya lang sa tawo, hinaut nga panghimaraoton sila sa Ginoo. Kay gihinginlan nila ako gikan sa yuta sa Ginoo ug giingnan nga moalagad sa ubang mga dios. 20 Ayaw itugot nga mamatay ako sa yuta sa mga langyaw, nga halayo sa Ginoo. Nganong ikaw nga hari sa Israel nangita man gayod kanako nga sama man lang ako sa pulgas? Nganong gigukod mo ako sama sa langgam sa bukid?”

21 Miingon si Saul, “Nakasala ako. Balik kanako David, anak ko, ug dili ko na ikaw hilabtan pag-usab kay wala nimo ako patya karong adlawa. Mora akog buang sa akong gihimo, ug nasayop gayod ako.” 22 Mitubag si David, “Ania ang imong bangkaw, ipakuha kini dinhi sa usa sa imong tawo. 23 Panalanginan ako sa Ginoo sa akong gihimo karong adlawa, kay gantihan niya ang matag tawo nga matarong ug matinud-anon. Gitugyan ka sa Ginoo kanako karong adlawa, apan wala ko ikaw patya kay ikaw ang pinili nga hari sa Ginoo. 24 Maingon nga gihatagan ko ug bili ang imong kinabuhi karong adlawa, hinaut nga hatagan usab sa Ginoo ug bili ang akong kinabuhi ug luwason niya ako gikan sa tanang kalisod.” 25 Unya miingon si Saul kang David, “Hinaut nga panalanginan ka sa Dios, anak ko. Makahimo ka pa ug dagkong mga butang, ug magmadaogon ka gayod.” Unya mibiya si David, ug si Saul mipauli.

Si David Uban sa mga Filistihanon

27 Miingon si David sa iyang kaugalingon, “Moabot ang adlaw nga mapatay gayod ako ni Saul. Maayo pang mopahilayo na lang ako ngadto sa yuta sa mga Filistihanon aron maundang na ang paggukod ni Saul kanako dinhi sa Israel, ug malikay na ako gikan kaniya.” Busa miadto si David ug ang iyang 600 ka mga tawo kang Akish nga hari sa Gat, nga anak ni Maoc. Gidala nila ang ilang mga pamilya ug mipuyo sila didto sa Gat uban kang Akish. Gidala usab ni David ang iyang duha ka asawa nga sila si Ahinoam nga taga-Jezreel ug si Abigail nga taga-Carmel, nga asawa kanhi ni Nabal. Sa dihang nabalitaan ni Saul nga nagpahilayo si David ngadto sa Gat, wala na niya kini pangitaa.

Unya, miingon si David kang Akish, “Kon mahimo, hatagi kamig usa ka lungsod nga among kapuy-an kay dili kami takos nga mopuyo dinhi sa lungsod nga imong gipuy-an ingon nga hari.” Busa niadto gayong adlawa, gihatag ni Akish kaniya ang Ziklag. Ug sukad niadto hangtod karon, ang Ziklag gipanag-iyahan na sa mga hari sa Juda. Nagpuyo si David sa teritoryo sa mga Filistihanon sulod sa usa ka tuig ug upat ka bulan.

Niadtong mga panahona, gisulong ni David ug sa iyang mga tawo ang mga Geshurnon, Girzanon, ug mga Amalekanhon. Sukad pa kaniadto, kining mga tawhana nagpuyo na sa mga dapit nga paingon sa Shur ug Ehipto. Kon mosulong sila si David, pamatyon nila ang tanang mga lalaki ug babaye, ug panguhaon nila ang mga karnero, mga baka, mga asno, mga kamelyo apil mga bisti. Unya mobalik sila kang Akish. 10 Kon mangutana si Akish kon asa sila nanulong nianang adlawa, motubag si David nga misulong sila sa Negev sa Juda o kaha sa mga bahin sa Negev nga ginapuy-an sa mga Jerameelinhon o kaha sa mga bahin sa Negev nga ginapuy-an sa mga Kenihanon. 11 Panghutdon gayod nila ni David ug pamatay ang tanang mga lalaki ug babaye aron walay usa nga makaadto sa Gat sa pagsugilon kon unsa gayod ang iyang gihimo. Mao kini kanunay ang gihimo ni David samtang didto siya nagpuyo sa teritoryo sa mga Filistihanon. 12 Misalig gayod si Akish kang David ug miingon sa iyang kaugalingon, “Gidumtan na karon si David sa iyang mga katagilungsod nga mga Israelinhon, busa mahimo ko siyang alagad hangtod sa kahangtoran.”

Nakig-estorya si Saul sa Kalag ni Samuel

28 Niadtong mga panahona gitigom sa mga Filistihanon ang ilang mga sundalo aron sa pagpakiggira sa mga Israelinhon. Miingon si Akish kang David, “Ikaw ug ang imong mga tawo kinahanglang mouban kanamo sa pagpakiggira.” Miingon si David, “Oo, makita mo kon unsay akong mahimo, isip imong alagad.” Mitubag si Akish, “Maayo gayod! Himuon ko ikaw nga akong permanente nga badigard.”

Patay na niadtong panahona si Samuel. Sa dihang namatay siya, nagsubo ang tanang taga-Israel alang kaniya, ug gilubong nila siya sa iyang lungsod sa Rama. Ug giabog ni Saul gikan sa Israel ang mga espiritista apil na ang mga nagapakig-estorya sa kalag sa patay.

Unya, nagkampo ang mga Filistihanon didto sa Shunem, ug nagkampo usab si Saul ug ang mga Israelinhon didto sa Gilboa. Sa dihang nakita ni Saul ang mga sundalo sa mga Filistihanon, nahadlok siya pag-ayo. Busa nangutana siya sa Ginoo, apan wala siya tubaga sa Ginoo bisan pinaagi sa mga damgo, mga propeta, o pinaagi sa Urim.[a] Unya miingon si Saul sa iyang mga alagad, “Pangitai ninyo akog babaye nga espiritista nga akong kapangutan-an.” Mitubag ang iyang mga alagad, “Anaay usa sa Endor.”

Busa nagpakaaron-ingnon si Saul pinaagi sa pagsul-ob ug ordinaryo nga bisti, ug pagkagabii niana miadto siya sa babaye uban sa iyang duha ka tawo. Pag-abot nila, miingon si Saul sa babaye, “Gusto kong makigsulti sa kalag sa usa ka tawo. Mahimo mo bang tawgon ang iyang kalag?” Apan miingon ang babaye kaniya, “Unsa, gusto mo ba nga mamatay ako? Nahibaloan mo man tingali kon unsa ang gihimo ni Saul. Giabog niya gikan sa Israel ang mga espiritista apil na ang mga nagapakig-estorya sa kalag sa patay. Busa ayaw ibutang sa kakuyaw ang akong kinabuhi.” 10 Nanumpa si Saul kaniya, “Sa ngalan sa buhi nga Ginoo, dili ka gayod silotan sa paghimo niini.” 11 Sa kataposan miingon ang babaye, “Kinsang kalag ang gusto mong akong tawgon?” Miingon si Saul, “Tawga si Samuel.”

12 Busa gitawag sa babaye si Samuel. Ug sa dihang nakita niya si Samuel, misinggit siyag kusog kaayo ug miingon kang Saul, “Nganong gilingla mo ako? Ikaw man diay si Saul!” 13 Miingon si Saul kaniya, “Ayaw kahadlok. Unsay imong nakita?” Mitubag ang babaye, “Nakita ko ang usa ka gamhanan nga kalag[b] nga nagagawas gikan sa yuta.” 14 Nangutana si Saul, “Unsay iyang hitsura?” Mitubag siya, “Usa ka tigulang nga lalaki nga nagkupo.” Unya nasabtan ni Saul nga si Samuel kadto, ug miluhod siya agig pagtahod kaniya. 15 Miingon si Samuel kang Saul, “Nganong gisamok mo ako pinaagi sa pagtawag kanako?” Miingon si Saul, “May dako akong problema. Nakiggira kanako ang mga Filistihanon ug gitalikdan na ako sa Dios. Wala na niya ako tubaga, bisag pinaagi sa mga propeta o mga damgo. Busa gipatawag ko ikaw aron sultihan mo ako kon unsa ang akong himuon.” 16 Miingon si Samuel, “Nganong mangutana ka pa kanako? Dili ba gitalikdan ka na man sa Ginoo ug nahimong iyang kaaway? 17 Gituman sa Ginoo ang iyang giingon pinaagi kanako. Gikuha niya ang gingharian sa Israel gikan kanimo ug gihatag sa sama kanimo nga Israelinhon nga mao si David. 18 Gihimo kini sa Ginoo kanimo karon tungod kay wala mo tumana ang iyang sugo nga ipakita mo ang iyang kasuko sa mga Amalekanhon. 19 Ugma itugyan ikaw niya ug ang mga Israelinhon ngadto sa mga Filistihanon, ug ikauban ko ikaw ug ang imong mga anak nga lalaki sa dapit sa mga patay.” 20 Unya natumba si Saul ug mihagsa sa yuta. Labihan ang iyang kahadlok sa giingon ni Samuel. Naluya siya kay wala siya mokaon tibuok adlaw ug gabii.

21 Miduol ang babaye kang Saul. Ug sa dihang nakita niya nga labihan ang kahadlok ni Saul, miingon siya, “Mahal nga Hari, gituman ko ang imong gisugo bisan nahibaloan ko nga anaa sa kakuyaw ang akong kinabuhi. 22 Karon, palihog pamatia ako nga imong sulugoon. Hatagan ko ikaw ug pagkaon aron may kusog ka alang sa imong paglakaw.” 23 Apan mibalibad si Saul. Miingon siya, “Dili ako mokaon.” Apan ang iyang mga tawo mitabang sa babaye sa pagpugos kaniya nga mokaon, busa misugot siya. Mibangon siya ug milingkod sa higdaanan. 24 Diha-diha giihaw sa babaye ang iyang gipatambok nga toriyong baka. Unya mikuha siyag harina ug gimasa niya, ug nagluto siyag pan nga walay patubo. 25 Pagkahuman, gidalit niya kadto kang Saul ug sa iyang mga tawo, ug mikaon sila. Unya milakaw sila niana gayong gabhiona.

Notas al pie

  1. 28:6 Urim: Butang nga ginagamit sa paghibalo sa kabubut-on sa Dios.
  2. 28:13 gamhanan nga kalag: sa Hebreo: Elohim. Ang buot ipasabot, dios o, gamhanan.