Add parallel Print Page Options

ของถวายสำหรับการสร้างวิหาร

29 กษัตริย์ดาวิดได้พูดกับคนในที่ชุมนุมทั้งหมดว่า “ซาโลมอนลูกชายของเราผู้ที่พระเจ้าได้เลือกไว้แล้วแต่เพียงผู้เดียวนี้ยังเด็กและไม่มีประสบการณ์ และงานครั้งนี้ก็ยิ่งใหญ่นัก เพราะวิหารแห่งนี้ไม่ใช่สร้างให้กับมนุษย์แต่ให้กับพระยาห์เวห์ผู้เป็นพระเจ้า เราได้จัดเตรียมสิ่งของสำหรับวิหารของพระเจ้าของเราอย่างสุดกำลังของเรา คือทองคำสำหรับสร้างสิ่งของที่ทำด้วยทองคำ เงินสำหรับสร้างสิ่งของที่ทำด้วยเงิน ทองสัมฤทธิ์สำหรับสร้างสิ่งของที่ทำด้วยทองสัมฤทธิ์ เหล็กสำหรับสร้างสิ่งของที่ทำด้วยเหล็กและไม้สำหรับสร้างสิ่งของที่ทำด้วยไม้ หินโมรา[a] และหินสำหรับฝัง[b] กระเบื้องหลากสี[c] หินมีค่าทุกชนิดและหินอ่อน เป็นจำนวนมากมายมหาศาล นอกจากนี้เรายังมีทรัพย์สมบัติส่วนตัวที่เป็นทองคำและเงิน เราได้อุทิศตัวเราเองให้กับวิหารของพระเจ้าของเราไปแล้ว เราก็เลยจะยกของพวกนี้ที่เราได้สะสมไว้ให้กับวิหารของพระเจ้าของเราด้วย นอกเหนือไปจากของทั้งหมดที่เราได้จัดเตรียมไว้แล้วสำหรับวิหารศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ คือมีทองคำบริสุทธิ์ประมาณร้อยตันที่ได้มาจากเมืองโอฟีร์ และเงินบริสุทธิ์ประมาณสองร้อยสี่สิบตัน[d]สำหรับหุ้มผนังห้อง ทองคำสำหรับสร้างสิ่งของที่ทำด้วยทองคำ เงินสำหรับสร้างสิ่งของที่ทำด้วยเงิน และสำหรับงานทุกอย่างที่ช่างฝีมือจะทำขึ้น ในวันนี้มีใครเต็มใจถวายตัวให้กับพระยาห์เวห์บ้าง”

แล้วพวกผู้นำของครอบครัวทั้งหลาย พวกผู้นำของเผ่าต่างๆของชนชาติอิสราเอล พวกนายพันนายร้อย รวมทั้งพวกเจ้าหน้าที่ที่ทำงานให้กับกษัตริย์ต่างก็ถวายตัวด้วยความเต็มใจ พวกเขาได้มอบทองคำหนึ่งร้อยเจ็ดสิบตัน เงินประมาณสามร้อยสี่สิบห้าตัน ทองสัมฤทธิ์หกร้อยสิบตันและเหล็กสามพันสี่ร้อยห้าสิบตันเพื่อใช้สำหรับวิหารของพระเจ้า และใครก็ตามที่มีพลอย ต่างก็ได้มอบพลอยเหล่านั้นไว้ในห้องเก็บสมบัติในวิหารของพระยาห์เวห์ ให้อยู่ในความดูแลของเยฮีเอลชาวเกอร์โชน ประชาชนต่างมีความสุขมาก เพราะพวกเขาถวายสิ่งต่างๆเหล่านี้ให้กับพระยาห์เวห์ด้วยความสมัครใจ และด้วยความเต็มใจ กษัตริย์ดาวิดเองก็มีความสุขมากเหมือนกัน

ดาวิดสรรเสริญพระเจ้า

10 แล้วดาวิดก็ได้สรรเสริญพระยาห์เวห์ท่ามกลางสายตาของคนในที่ชุมนุมทั้งหมด ดาวิดพูดว่า

“ข้าแต่ พระยาห์เวห์ พระเจ้าของอิสราเอลบรรพบุรุษของพวกเรา
    ขอให้พระองค์ได้รับคำสรรเสริญตลอดเวลาและตลอดไป
11 ข้าแต่ พระยาห์เวห์ ขอให้ความยิ่งใหญ่ พลังอำนาจ ความรุ่งโรจน์ ความสง่างามและบารมีเป็นของพระองค์
    เพราะทุกสิ่งทุกอย่างทั้งบนสวรรค์และในแผ่นดินโลกนี้ต่างก็เป็นของพระองค์ทั้งสิ้น
ข้าแต่พระยาห์เวห์ อาณาจักรนี้เป็นของพระองค์
    ขอพระองค์ได้รับการยกย่องสูงสุดเหนือทุกสิ่ง
12 ความร่ำรวยและเกียรติยศมาจากพระองค์
    พระองค์ปกครองเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง
ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแข็งแกร่งและมีพลังด้วยมือของพระองค์
    และพระองค์ก็มีพลังที่จะสร้างใครก็ได้ให้ยิ่งใหญ่และแข็งแกร่ง
13 พระเจ้าของพวกเรา ตอนนี้ พวกเราขอขอบคุณพระองค์
    และขอสรรเสริญชื่ออันรุ่งโรจน์ของพระองค์
14 สิ่งต่างๆเหล่านี้ไม่ได้มาจากข้าพเจ้าและประชาชนของข้าพเจ้าหรอก ที่จริงแล้วทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมาจากพระองค์
    และพวกเราขอมอบคืนให้กับพระองค์ในสิ่งที่พวกเราได้รับมา
15 ที่จริงแล้ว พวกเราเป็นชาวต่างชาติต่อหน้าพระองค์ และเป็นเพียงผู้ผ่านทางเหมือนกับบรรพบุรุษทั้งหมดของพวกเรา
    วันเวลาของพวกเราบนโลกนี้เป็นเหมือนเงาและไม่มีความหวัง
16 ข้าแต่พระยาห์เวห์ผู้เป็นพระเจ้า ทรัพย์สมบัติทั้งหมดนี้ที่พวกเราได้รวบรวมมา
    เพื่อที่จะมาสร้างวิหารให้กับพระองค์
เพื่อเป็นเกียรติให้กับชื่ออันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
    ล้วนแต่มาจากพระองค์และเป็นของพระองค์ทั้งสิ้น
17 พระเจ้าของข้าพเจ้า ข้าพเจ้ารู้ว่าพระองค์ตรวจสอบจิตใจและยินดีกับความจริงใจ
    ข้าพเจ้าเต็มใจให้สิ่งของทั้งหมดเหล่านี้ด้วยความจริงใจ
และตอนนี้ ข้าพเจ้ารู้สึกชื่นชมยินดีที่ได้เห็น
    ประชาชนของพระองค์ที่นี่ได้มาถวายของให้กับพระองค์ด้วยความเต็มใจ
18 ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์เป็นพระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกเรา
    คือ อับราฮัม อิสอัค และยาโคบ
ขอพระองค์รักษาเจตนาแบบนี้ในจิตใจของคนของพระองค์ตลอดไป
    และนำหัวใจของพวกเขาให้หันมาสู่พระองค์
19 ส่วนซาโลมอนลูกชายของข้าพเจ้า
    โปรดให้เขาเต็มใจที่จะรักษาพวกคำสั่ง ความต้องการและกฎต่างๆของพระองค์
เพื่อที่จะทำตามนั้นทั้งหมด
    และเขาจะได้สร้างวิหารซึ่งข้าพเจ้าได้เตรียมของพร้อมที่จะทำอยู่แล้ว”

20 แล้วดาวิดก็ได้พูดกับที่ชุมนุมทั้งหมดว่า “ให้สรรเสริญพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่าน” และที่ชุมนุมทั้งหมดก็สรรเสริญพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกเขา และพวกเขาก็คำนับลงและหมอบกราบพระยาห์เวห์และกษัตริย์

ซาโลมอนได้เป็นกษัตริย์

(1 พกษ. 2:10-12)

21 ในวันต่อมา พวกเขาได้ถวายเครื่องสัตวบูชาให้แก่พระยาห์เวห์ พวกเขาก็ได้เผาสัตวทั้งตัวให้กับพระยาห์เวห์ เป็นวัวตัวผู้พันตัว แกะตัวผู้พันตัวและลูกแกะตัวผู้พันตัว และยังได้ถวายเครื่องดื่มบูชา และเครื่องสัตวบูชาอื่นๆอย่างล้นเหลือ สำหรับชนชาติอิสราเอลทั้งหมด 22 และพวกเขาต่างกินและดื่มกันต่อหน้าพระยาห์เวห์ในวันนั้น ด้วยความสนุกสนานอย่างยิ่ง

พวกเขาได้ยกซาโลมอนลูกชายของกษัตริย์ดาวิดให้ขึ้นเป็นกษัตริย์อีกเป็นครั้งที่สอง[e] พวกเขาได้แต่งตั้งซาโลมอนให้เป็นเจ้าชายของพระยาห์เวห์ และแต่งตั้งศาโดกให้เป็นนักบวช

23 แล้วซาโลมอนก็ได้ขึ้นนั่งบนบัลลังก์ของพระยาห์เวห์ ได้เป็นกษัตริย์แทนที่ดาวิดพ่อของเขา และเขาก็ประสบความสำเร็จ ชาวอิสราเอลทั้งหมดต่างเชื่อฟังเขา 24 พวกผู้นำ นักรบทั้งหมดและบรรดาลูกชายของกษัตริย์ดาวิดได้สัญญาที่จะจงรักภักดีกับกษัตริย์ซาโลมอน 25 และพระยาห์เวห์ก็ได้ทำให้ซาโลมอนยิ่งใหญ่ในสายตาของชนชาติอิสราเอลทั้งหมด และให้ความโอ่อ่าตระการกับเขาอย่างที่ไม่มีกษัตริย์องค์ไหนในอิสราเอลเคยมีมาก่อน

ดาวิดตาย

26 ดาวิดลูกชายของเจสซีได้เป็นกษัตริย์เหนือชนชาติอิสราเอล 27 เขาครองบัลลังก์อยู่เหนือชนชาติอิสราเอลทั้งหมดสี่สิบปี เขาปกครองอยู่ในเมืองเฮโบรนเจ็ดปีและอยู่ในเยรูซาเล็มสามสิบสามปี 28 เขาตายลงในวัยอันสมควร ด้วยอายุที่มากแล้ว ท่ามกลางความร่ำรวยและเกียรติยศ แล้วซาโลมอนที่เป็นลูกชายของเขาก็ได้เป็นกษัตริย์สืบต่อจากเขา

29 เหตุการณ์ต่างๆในยุคของกษัตริย์ดาวิดตั้งแต่ต้นจนจบได้เขียนไว้ในหนังสือบันทึกของซามูเอลผู้ที่เห็นนิมิต ในหนังสือบันทึกของนาธันผู้พูดแทนพระเจ้าและในหนังสือบันทึกของกาดผู้ที่เห็นนิมิต 30 พร้อมกับรายละเอียดสิ่งที่เกิดขึ้นในสมัยของดาวิด อำนาจของเขา และเหตุการณ์ทั้งหมดที่มีผลกระทบกับเขา และชนชาติอิสราเอล รวมทั้งอาณาจักรอื่นๆทั้งหลายด้วย

Footnotes

  1. 29:2 หินโมรา หินกึ่งมีค่าที่มีสีฟ้าหรือเทาเป็นชั้นๆ
  2. 29:2 ฝัง กรอบสำหรับฝังหินมีค่า
  3. 29:2 กระเบื้องหลากสี แปลตรงๆได้ว่า “พวกหินที่ติดไว้ด้วยปูนขาว”
  4. 29:4 สองร้อยสี่สิบตัน หรือ เจ็ดพันตะลันต์
  5. 29:22 ได้ยกซาโลมอน … ที่สอง ซาโลมอนได้รับเลือกให้เป็นกษัตริย์ครั้งแรกเมื่อครั้งที่อาโดนียาห์ที่เป็นพี่ชายห่างๆของเขาได้พยายามตั้งตนขึ้นเป็นกษัตริย์ ดูใน 1 พงศ์กษัตริย์ 1:5-39