Add parallel Print Page Options

διο αναπολογητος ει ω ανθρωπε πας ο κρινων εν ω γαρ κρινεις τον ετερον σεαυτον κατακρινεις τα γαρ αυτα πρασσεις ο κρινων

οιδαμεν δε οτι το κριμα του θεου εστιν κατα αληθειαν επι τους τα τοιαυτα πρασσοντας

λογιζη δε τουτο ω ανθρωπε ο κρινων τους τα τοιαυτα πρασσοντας και ποιων αυτα οτι συ εκφευξη το κριμα του θεου

η του πλουτου της χρηστοτητος αυτου και της ανοχης και της μακροθυμιας καταφρονεις αγνοων οτι το χρηστον του θεου εις μετανοιαν σε αγει

κατα δε την σκληροτητα σου και αμετανοητον καρδιαν θησαυριζεις σεαυτω οργην εν ημερα οργης και αποκαλυψεως δικαιοκρισιας του θεου

ος αποδωσει εκαστω κατα τα εργα αυτου

τοις μεν καθ υπομονην εργου αγαθου δοξαν και τιμην και αφθαρσιαν ζητουσιν ζωην αιωνιον

τοις δε εξ εριθειας και απειθουσιν μεν τη αληθεια πειθομενοις δε τη αδικια θυμος και οργη

θλιψις και στενοχωρια επι πασαν ψυχην ανθρωπου του κατεργαζομενου το κακον ιουδαιου τε πρωτον και ελληνος

10 δοξα δε και τιμη και ειρηνη παντι τω εργαζομενω το αγαθον ιουδαιω τε πρωτον και ελληνι

11 ου γαρ εστιν προσωποληψια παρα τω θεω

12 οσοι γαρ ανομως ημαρτον ανομως και απολουνται και οσοι εν νομω ημαρτον δια νομου κριθησονται

13 ου γαρ οι ακροαται του νομου δικαιοι παρα τω θεω αλλ οι ποιηται του νομου δικαιωθησονται

14 οταν γαρ εθνη τα μη νομον εχοντα φυσει τα του νομου ποιη ουτοι νομον μη εχοντες εαυτοις εισιν νομος

15 οιτινες ενδεικνυνται το εργον του νομου γραπτον εν ταις καρδιαις αυτων συμμαρτυρουσης αυτων της συνειδησεως και μεταξυ αλληλων των λογισμων κατηγορουντων η και απολογουμενων

16 εν ημερα οτε κρινει ο θεος τα κρυπτα των ανθρωπων κατα το ευαγγελιον μου δια ιησου χριστου

17 ιδε συ ιουδαιος επονομαζη και επαναπαυη τω νομω και καυχασαι εν θεω

18 και γινωσκεις το θελημα και δοκιμαζεις τα διαφεροντα κατηχουμενος εκ του νομου

19 πεποιθας τε σεαυτον οδηγον ειναι τυφλων φως των εν σκοτει

20 παιδευτην αφρονων διδασκαλον νηπιων εχοντα την μορφωσιν της γνωσεως και της αληθειας εν τω νομω

21 ο ουν διδασκων ετερον σεαυτον ου διδασκεις ο κηρυσσων μη κλεπτειν κλεπτεις

22 ο λεγων μη μοιχευειν μοιχευεις ο βδελυσσομενος τα ειδωλα ιεροσυλεις

23 ος εν νομω καυχασαι δια της παραβασεως του νομου τον θεον ατιμαζεις

24 το γαρ ονομα του θεου δι υμας βλασφημειται εν τοις εθνεσιν καθως γεγραπται

25 περιτομη μεν γαρ ωφελει εαν νομον πρασσης εαν δε παραβατης νομου ης η περιτομη σου ακροβυστια γεγονεν

26 εαν ουν η ακροβυστια τα δικαιωματα του νομου φυλασση ουχι η ακροβυστια αυτου εις περιτομην λογισθησεται

27 και κρινει η εκ φυσεως ακροβυστια τον νομον τελουσα σε τον δια γραμματος και περιτομης παραβατην νομου

28 ου γαρ ο εν τω φανερω ιουδαιος εστιν ουδε η εν τω φανερω εν σαρκι περιτομη

29 αλλ ο εν τω κρυπτω ιουδαιος και περιτομη καρδιας εν πνευματι ου γραμματι ου ο επαινος ουκ εξ ανθρωπων αλλ εκ του θεου

Праведный Суд Всевышнего

Поэтому нет тебе извинения, судящий другого, кто бы ты ни был! Осуждая других, ты тем самым осуждаешь и себя, потому что ты, судящий, сам делаешь то же. Мы знаем, что тех, кто так поступает, ждёт Суд Всевышнего, и Суд этот справедлив. Так неужели же ты надеешься избежать Суда Всевышнего, осуждая других за то, что делаешь сам? Или ты пренебрегаешь великой добротой Всевышнего, Его снисходительностью и долготерпением, не понимая, что доброта Всевышнего ведёт тебя к покаянию? Своим упрямством и нераскаявшимся сердцем ты сам накапливаешь гнев, который обрушится на тебя в день гнева Всевышнего, когда свершится Его праведный Суд. Всевышний воздаст каждому по его делам.[a] Тем, кто постоянно творя добро, ищет у Всевышнего славы, чести и бессмертия, Он даст вечную жизнь. Но кто ищет своего, кто отвергает истину и следует злу, того ждут гнев и ярость. Каждого, делающего зло, ожидают горе и беда, во-первых, иудеев, потом и других. 10 А каждого, делающего добро, ждут слава, честь и мир, во-первых, иудеев, потом и других, 11 потому что Всевышний не отдаёт предпочтения никому.

12 Кто грешит, не имея изложенного в Тавроте Закона, тот вне Закона и погибнет, а кто грешит, зная Закон, тот по Закону и будет судим. 13 (Всевышний признаёт праведными не тех, кто слушает Закон, а тех, кто его исполняет. 14 Да, язычники не имеют Закона, но когда они интуитивно делают то, чего требует Закон, они этим показывают, что и без Закона знают, что нужно делать, а что нет. 15 Они показывают тем самым, что требования Закона записаны у них в сердце,[b] и об этом свидетельствуют их совесть и мысли, то оправдывающие их, то обвиняющие.) 16 Так будет в тот день, когда Всевышний через Исо Масеха будет судить все тайные дела и мысли людей в согласии с Радостной Вестью, которую я возвещаю.

Иудеи и Закон

17 Вот, ты называешь себя иудеем, полагаешься на Закон и хвалишься тем, что близок ко Всевышнему; 18 ты знаешь Его волю и можешь определить согласно Закону, что хорошо, а что нет. 19 Ты считаешь, что ты поводырь слепым и свет для тех, кто заблудился во тьме, 20 что ты наставник глупцов и учитель невежд, потому что обладаешь Законом – воплощением знания и истины. 21 Тогда почему же ты, уча других, не научишь в первую очередь самого себя? Ты проповедуешь против воровства,[c] а сам крадёшь; 22 ты порицаешь супружескую неверность,[d] а сам изменяешь супруге; ты ненавидишь идолов, а сам обкрадываешь языческие храмы; 23 ты гордишься Законом, а бесчестишь Всевышнего, нарушая Закон. 24 Написано: «Из-за вас бесчестится имя Всевышнего среди язычников»[e].

25 В обрезании[f] есть польза тогда, когда ты соблюдаешь Закон, но если ты Закон нарушаешь, то в твоём обрезании нет смысла. 26 Ведь если язычники соблюдают Закон, то разве они не будут считаться обрезанными? 27 И тот, кто лишён телесного обрезания, но исполняет Закон, осудит тебя, обрезанного и имеющего писаный Закон, но не исполняющего его. 28 Ведь иудей не тот, кто выглядит иудеем, и настоящее обрезание – не то, которое на теле. 29 Нет, настоящим иудеем является человек, который внутренне таков, и обрезание – это обрезание сердца по духу[g], а не по букве Закона. Такому человеку похвала не от людей, а от Всевышнего.

Footnotes

  1. Рим 2:6 См. Заб. 61:13; Мудр. 24:12.
  2. Рим 2:15 См. Иер. 31:32-33.
  3. Рим 2:21 См. Исх. 20:15; Втор. 5:19.
  4. Рим 2:22 См. Исх. 20:14; Втор. 5:18.
  5. Рим 2:24 Ис. 52:5; см. также Езек. 36:20-23.
  6. Рим 2:25 Обряд обрезания был установлен Всевышним как знак священного соглашения с Иброхимом и его потомками (см. Нач. 17:9-14).
  7. Рим 2:29 Или: «обрезание сердца, сделанное Духом».