Add parallel Print Page Options

Исцеление в субботу человека с больной рукой(A)

Иса снова зашёл в молитвенный дом иудеев. Там был человек с иссохшей рукой. Недоброжелатели Исы внимательно наблюдали за Ним, не будет ли Он исцелять этого человека в субботу, потому что искали повод обвинить Его. Иса сказал человеку с иссохшей рукой:

– Встань посередине.

Затем Он спросил их:

– Что позволительно делать в субботу: добро или зло? Спасать жизнь или убивать?

Они молчали. Тогда Иса, обведя их гневным взглядом и скорбя о чёрствости их сердец, сказал больному:

– Протяни руку.

Тот протянул, и его рука стала совершенно здоровой.

Выйдя из молитвенного дома, блюстители Закона немедленно начали совещаться со сторонниками правителя Ирода[a] о том, как им убить Ису.

За Исой Масихом следует множество народа(B)

А Иса пошёл с учениками к озеру. За ними следовало великое множество народа из Галилеи, Иудеи, Иерусалима, Идумеи, из-за реки Иордана, из окрестностей Тира и Сидона. Эти люди шли к Исе, потому что слышали о делах, которые Он совершал. Иса велел ученикам приготовить лодку, чтобы не теснили Его, потому что толпа была весьма многочисленна. 10 Он исцелил многих людей, и поэтому все больные пробирались вперёд, чтобы прикоснуться к Нему. 11 А те, в ком были нечистые духи, когда видели Его, падали перед Ним и кричали:

– Ты – Сын Всевышнего (Царственный Спаситель)!

12 Но Иса строго запрещал им разглашать о том, кто Он.

Избрание двенадцати посланников Масиха(C)

13 Однажды Иса поднялся на гору и позвал к Себе тех, кого Сам пожелал. Они пришли к Нему, 14 и из них Он избрал двенадцать человек (которых назвал Своими посланниками), чтобы они всегда были с Ним, и чтобы Он мог посылать их возвещать Радостную Весть. 15 Он также наделил их властью изгонять демонов. 16 Итак, Иса назначил двенадцать человек: Шимона (которому Он дал имя Петир), 17 Якуба, сына Завдая, и Иохана, брата Якуба (их Он называл «Бне-регеш», что значит «сыны грома»), 18 Андера, Филиппа, Варфоломея, Матая, Фому, Якуба (сына Алфея), Фаддея, Шимона Кананита[b] 19 и Иуду Искариота (который впоследствии и предал Ису).

Иса Масих изгоняет демонов силой Всевышнего(D)

20 Однажды, когда Иса вошёл в дом, опять собралась толпа, так что Ему и Его ученикам даже поесть было некогда. 21 Услышав об этом, родственники Исы пришли забрать Его, потому что они говорили:

– Он не в Своём уме.

22 А учители Таурата, пришедшие из Иерусалима, утверждали:

– Он одержим Баал-Зевулом (сатаной). Он изгоняет демонов силой повелителя демонов.

23 Тогда, подозвав их к Себе, Иса стал объяснять им с помощью притч:

– Как сатана может изгонять сатану? 24 Если царство разделится на враждующие части, оно не сможет устоять, 25 и если дом будет разделён враждой, то этот дом не сможет устоять. 26 Если сатана разделился и враждует против самого себя, то он не может устоять, и конец его близок. 27 Ведь никто не может войти в дом сильного человека и разграбить его добро, если сначала не свяжет его, – только тогда можно будет ограбить его дом. 28 Говорю вам истину: все грехи и любое кощунство будут прощены людям, 29 но кощунство над Святым Духом не простится никогда, вина за этот грех остаётся на человеке навсегда.

30 Он сказал это потому, что они говорили, будто в Нём нечистый дух.

Иса Масих говорит о Своей истинной семье(E)

31 Пришли Его мать и братья и, стоя снаружи, попросили позвать Его. 32 Вокруг Исы было много людей, и Ему передали:

– Твоя мать и Твои братья стоят снаружи и спрашивают Тебя.

33 – Кто Мне мать и кто Мне братья? – спросил их в ответ Иса.

34 Он обвёл взглядом сидящих вокруг Него людей и сказал:

– Вот Моя мать и Мои братья. 35 Кто исполняет волю Всевышнего, тот Мне и брат, и сестра, и мать.

Footnotes

  1. 3:6 Это Ирод Антипа, сын Ирода Великого от самарянки Малфаки. Он правил Галилеей и Переей с 4 г. до н. э. по 39 г. н. э.
  2. 3:18 Кананит   – то же, что и зилот (см. Лк. 6:15), т. е. «ревнитель» – член крайней религиозно-политической группировки, выступавшей против римской оккупации Исраила.

και εισηλθεν παλιν εις την συναγωγην και ην εκει ανθρωπος εξηραμμενην εχων την χειρα

και παρετηρουν αυτον ει τοις σαββασιν θεραπευσει αυτον ινα κατηγορησωσιν αυτου

και λεγει τω ανθρωπω τω εξηραμμενην εχοντι την χειρα εγειραι εις το μεσον

και λεγει αυτοις εξεστιν τοις σαββασιν αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι οι δε εσιωπων

και περιβλεψαμενος αυτους μετ οργης συλλυπουμενος επι τη πωρωσει της καρδιας αυτων λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα σου και εξετεινεν και αποκατεσταθη η χειρ αυτου υγιης ως η αλλη

και εξελθοντες οι φαρισαιοι ευθεως μετα των ηρωδιανων συμβουλιον εποιουν κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν

και ο ιησους ανεχωρησεν μετα των μαθητων αυτου προς την θαλασσαν και πολυ πληθος απο της γαλιλαιας ηκολουθησαν αυτω και απο της ιουδαιας

και απο ιεροσολυμων και απο της ιδουμαιας και περαν του ιορδανου και οι περι τυρον και σιδωνα πληθος πολυ ακουσαντες οσα εποιει ηλθον προς αυτον

και ειπεν τοις μαθηταις αυτου ινα πλοιαριον προσκαρτερη αυτω δια τον οχλον ινα μη θλιβωσιν αυτον

10 πολλους γαρ εθεραπευσεν ωστε επιπιπτειν αυτω ινα αυτου αψωνται οσοι ειχον μαστιγας

11 και τα πνευματα τα ακαθαρτα οταν αυτον εθεωρει προσεπιπτεν αυτω και εκραζεν λεγοντα οτι συ ει ο υιος του θεου

12 και πολλα επετιμα αυτοις ινα μη αυτον φανερον ποιησωσιν

13 και αναβαινει εις το ορος και προσκαλειται ους ηθελεν αυτος και απηλθον προς αυτον

14 και εποιησεν δωδεκα ινα ωσιν μετ αυτου και ινα αποστελλη αυτους κηρυσσειν

15 και εχειν εξουσιαν θεραπευειν τας νοσους και εκβαλλειν τα δαιμονια

16 και επεθηκεν τω σιμωνι ονομα πετρον

17 και ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον του ιακωβου και επεθηκεν αυτοις ονοματα βοανεργες ο εστιν υιοι βροντης

18 και ανδρεαν και φιλιππον και βαρθολομαιον και ματθαιον και θωμαν και ιακωβον τον του αλφαιου και θαδδαιον και σιμωνα τον κανανιτην

19 και ιουδαν ισκαριωτην ος και παρεδωκεν αυτον και ερχονται εις οικον

20 και συνερχεται παλιν οχλος ωστε μη δυνασθαι αυτους μητε αρτον φαγειν

21 και ακουσαντες οι παρ αυτου εξηλθον κρατησαι αυτον ελεγον γαρ οτι εξεστη

22 και οι γραμματεις οι απο ιεροσολυμων καταβαντες ελεγον οτι βεελζεβουλ εχει και οτι εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια

23 και προσκαλεσαμενος αυτους εν παραβολαις ελεγεν αυτοις πως δυναται σατανας σαταναν εκβαλλειν

24 και εαν βασιλεια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι η βασιλεια εκεινη

25 και εαν οικια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι η οικια εκεινη

26 και ει ο σατανας ανεστη εφ εαυτον και μεμερισται ου δυναται σταθηναι αλλα τελος εχει

27 ου δυναται ουδεις τα σκευη του ισχυρου εισελθων εις την οικιαν αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασει

28 αμην λεγω υμιν οτι παντα αφεθησεται τα αμαρτηματα τοις υιοις των ανθρωπων και βλασφημιαι οσας αν βλασφημησωσιν

29 ος δ αν βλασφημηση εις το πνευμα το αγιον ουκ εχει αφεσιν εις τον αιωνα αλλ ενοχος εστιν αιωνιου κρισεως

30 οτι ελεγον πνευμα ακαθαρτον εχει

31 ερχονται ουν οι αδελφοι και η μητηρ αυτου και εξω εστωτες απεστειλαν προς αυτον φωνουντες αυτον

32 και εκαθητο οχλος περι αυτον ειπον δε αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εξω ζητουσιν σε

33 και απεκριθη αυτοις λεγων τις εστιν η μητηρ μου η οι αδελφοι μου

34 και περιβλεψαμενος κυκλω τους περι αυτον καθημενους λεγει ιδε η μητηρ μου και οι αδελφοι μου

35 ος γαρ αν ποιηση το θελημα του θεου ουτος αδελφος μου και αδελφη μου και μητηρ εστιν