Font Size
ﻟﻮﻗﺎ 6
Ketab El Hayat
ﻟﻮﻗﺎ 6
Ketab El Hayat
رب السبت
6 وَذَاتَ سَبْتٍ مَرَّ يَسُوعُ بَيْنَ الْحُقُولِ، فَأَخَذَ تَلامِيذُهُ يَقْطِفُونَ سَنَابِلَ الْقَمْحِ وَيَفْرُكُونَهَا بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَأْكُلُونَ. 2 فَقَالَ لَهُمْ بَعْضُ الْفَرِّيسِيِّينَ: «لِمَاذَا تَفْعَلُونَ مَا لَا يَحِلُّ فِعْلُهُ فِي السَّبْتِ؟» 3 فَرَدَّ عَلَيْهِمْ يَسُوعُ قَائِلاً: «أَمَا قَرَأْتُمْ مَا فَعَلَهُ دَاوُدُ حِينَمَا جَاعَ مَعَ مُرَافِقِيهِ؟ 4 كَيْفَ دَخَلَ بَيْتَ اللهِ وَأَخَذَ خُبْزَ التَّقْدِمَةِ وَأَكَلَ مِنْهُ، وَأَعْطَى مُرَافِقِيهِ، مَعَ أَنَّ الأَكْلَ مِنْ هَذَا الْخُبْزِ لَا يَحِلُّ إِلّا لِلْكَهَنَةِ وَحْدَهُمْ؟» 5 ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: «إِنَّ ابْنَ الإِنْسَانِ هُوَ رَبُّ السَّبْتِ!»
6 وَفِي سَبْتٍ آخَرَ، دَخَلَ الْمَجْمَعَ وَأَخَذَ يُعَلِّمُ. وَكَانَ هُنَالِكَ رَجُلٌ يَدُهُ الْيُمْنَى يَابِسَةٌ. 7 فَأَخَذَ الْكَتَبَةُ وَالْفَرِّيسِيُّونَ يُرَاقِبُونَ يَسُوعَ: هَلْ يَشْفِي فِي السَّبْتِ، لِكَيْ يَجِدُوا مَا يَتَّهِمُونَهُ بِهِ. 8 إِلّا أَنَّهُ عَلِمَ نِيَّاتِهِمْ، وَقَالَ لِلرَّجُلِ الَّذِي يَدُهُ يَابِسَةٌ: «قُمْ، وَقِفْ فِي الْوَسَطِ!» فَقَامَ، وَوَقَفَ هُنَاكَ. 9 فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَسْأَلُكُمْ سُؤَالاً: أَيَحِلُّ فِي السَّبْتِ فِعْلُ الْخَيْرِ أَمْ فِعْلُ الشَّرِّ؟ تَخْلِيصُ النَّفْسِ أَوْ إِهْلاكُهَا؟» 10 وَبَعْدَمَا أَدَارَ نَظَرَهُ فِيهِمْ جَمِيعاً، قَالَ لَهُ: «مُدَّ يَدَكَ!» فَمَدَّ يَدَهُ، فَعَادَتْ صَحِيحَةً. 11 وَلكِنَّ الْحَمَاقَةَ اسْتَوْلَتْ عَلَيْهِمْ حَتَّى أَخَذُوا يَتَشَاوَرُونَ فِي مَا بَيْنَهُمْ مَاذَا يَفْعَلُونَ بِيَسُوعَ.
الرُسل الاثنا عشر
12 وَفِي تِلْكَ الأَيَّامِ، خَرَجَ إِلَى الْجَبَلِ لِيُصَلِّيَ، وَقَضَى اللَّيْلَ كُلَّهُ فِي الصَّلاةِ لِلهِ. 13 وَلَمَّا طَلَعَ النَّهَارُ، اسْتَدْعَى تَلامِيذَهُ، وَاخْتَارَ مِنْهُمْ اثْنَيْ عَشَرَ سَمَّاهُمْ أَيْضاً رُسُلاً. 14 وَهُمْ: سِمْعَانُ، وَقَدْ سَمَّاهُ أَيْضاً بُطْرُسَ، وَأَنْدَرَاوُسُ أَخُوهُ؛ يَعْقُوبُ، وَيُوحَنَّا؛ فِيلِبُّسُ، وَبَرْثُلَمَاوُسُ؛ 15 مَتَّى، وَتُومَا؛ يَعْقُوبُ بْنُ حَلْفَى، وَسِمْعَانُ الْمَعْرُوفُ بِالْغَيُورِ؛ 16 يَهُوذَا أَخُو يَعْقُوبَ، وَيَهُوذَا الإِسْخَرْيُوطِيُّ الَّذِي خَانَهُ فِي مَا بَعْدُ.
17 ثُمَّ نَزَلَ مَعَهُمْ، وَوَقَفَ فِي مَكَانٍ سَهْلٍ، هُوَ وَجَمَاعَةٌ مِنْ تَلامِيذِهِ، وَجُمْهُورٌ كَبِيرٌ مِنَ الشَّعْبِ، مِنْ جَمِيعِ الْيَهُودِيَّةِ وَأُورُشَلِيمَ وَسَاحِلِ صُورَ وَصَيْدَا، 18 جَاءُوا لِيَسْمَعُوهُ وَيَنَالُوا الشِّفَاءَ مِنْ أَمْرَاضِهِمْ. وَالَّذِينَ كَانَتْ تُعَذِّبُهُمُ الأَرْوَاحُ النَّجِسَةُ كَانُوا يُشْفَوْنَ. 19 وَكَانَ الْجَمْعُ كُلُّهُ يَسْعَوْنَ إِلَى لَمْسِهِ، لأَنَّ قُوَّةً كَانَتْ تَخْرُجُ مِنْهُ وَتَشْفِيهِمْ جَمِيعاً.
تطويبات وويلات
20 ثُمَّ رَفَعَ عَيْنَيْهِ إِلَى تَلامِيذِهِ وَقَالَ: «طُوبَى لَكُمْ أَيُّهَا الْمَسَاكِينُ، فَإِنَّ لَكُمْ مَلَكُوتَ اللهِ! 21 طُوبَى لَكُمْ أَيُّهَا الْجَائِعُونَ الآنَ، فَإِنَّكُمْ سَوْفَ تُشْبَعُونَ. طُوبَى لَكُمْ أَيُّهَا الْبَاكُونَ الآنَ، فَإِنَّكُمْ سَوْفَ تَضْحَكُونَ. 22 طُوبَى لَكُمْ مَتَى أَبْغَضَكُمُ النَّاسُ، وَعَزَلُوكُمْ، وَأَهَانُوا اسْمَكُمْ وَنَبَذُوهُ كَأَنَّهُ شِرِّيرٌ، مِنْ أَجْلِ ابْنِ الإِنْسَانِ. 23 افْرَحُوا فِي ذلِكَ الْيَوْمِ وَتَهَلَّلُوا، فَهَا إِنَّ مُكَافَأَتَكُمْ فِي السَّمَاءِ عَظِيمَةٌ: لأَنَّهُ هكَذَا عَامَلَ آبَاؤُهُمُ الأَنْبِيَاءَ. 24 وَلكِنِ الْوَيْلُ لَكُمْ أَنْتُمُ الأَغْنِيَاءُ، فَإِنَّكُمْ قَدْ نِلْتُمْ عَزَاءَكُمْ! 25 الْوَيْلُ لَكُمْ أَيُّهَا الْمُشْبَعُونَ الآنَ، فَإِنَّكُمْ سَوْفَ تَجُوعُونَ. الْوَيْلُ لَكُمْ أَيُّهَا الضَّاحِكُونَ الآنَ، فَإِنَّكُمْ سَوْفَ تَنُوحُونَ وَتَبْكُونَ. 26 الْوَيْلُ لَكُمْ إِذَا امْتَدَحَكُمْ جَمِيعُ النَّاسِ، فَإِنَّهُ هكَذَا عَامَلَ آبَاؤُهُمُ الأَنْبِيَاءَ الدَّجَّالِينَ.
أحبوا أَعداءكم
27 وَأَمَّا لَكُمْ أَيُّهَا السَّامِعُونَ، فَأَقُولُ: أَحِبُّوا أَعْدَاءَكُمْ؛ أَحْسِنُوا مُعَامَلَةَ الَّذِينَ يُبْغِضُونَكُمْ؛ 28 بَارِكُوا لاعِنِيكُمْ؛ صَلُّوا لأَجْلِ الَّذِينَ يُسِيئُونَ إِلَيْكُمْ. 29 وَمَنْ ضَرَبَكَ عَلَى خَدِّكَ، فَاعْرِضْ لَهُ الْخَدَّ الآخَرَ أَيْضاً. وَمَنِ انْتَزَعَ رِدَاءَكَ، فَلا تَمْنَعْ عَنْهُ ثَوْبَكَ أَيْضاً. 30 أَيُّ مَنْ طَلَبَ مِنْكَ شَيْئاً فَأَعْطِهِ؛ وَمَنِ اغْتَصَبَ مَالَكَ، فَلا تُطَالِبْهُ. 31 وَبِمِثْلِ مَا تُرِيدُونَ أَنْ يُعَامِلَكُمُ النَّاسُ عَامِلُوهُمْ أَنْتُمْ أَيْضاً. 32 فَإِنْ أَحْبَبْتُمُ الَّذِينَ يُحِبُّونَكُمْ، فَأَيُّ فَضْلٍ لَكُمْ؟ فَإِنَّ الْخَاطِئِينَ أَيْضاً يُحِبُّونَ الَّذِينَ يُحِبُّونَهُمْ! 33 وَإِنْ أَحْسَنْتُمْ مُعَامَلَةَ الَّذِينَ يُحْسِنُونَ مُعَامَلَتَكُمْ، فَأَيُّ فَضْلٍ لَكُمْ؟ فَإِنَّ الْخَاطِئِينَ أَيْضاً يَفْعَلُونَ هكَذَا! 34 وَإِنْ أَقْرَضْتُمُ الَّذِينَ تَأْمُلُونَ أَنْ تَسْتَوْفُوا مِنْهُمْ، فَأَيُّ فَضْلٍ لَكُمْ؟ فَإِنَّ الْخَاطِئِينَ أَيْضاً يُقْرِضُونَ الْخَاطِئِينَ لِكَيْ يَسْتَوْفُوا مِنْهُمْ مَا يُسَاوِي قَرْضَهُمْ. 35 وَلكِنْ، أَحِبُّوا أَعْدَاءَكُمْ، وَأَحْسِنُوا الْمُعَامَلَةَ، وَأَقْرِضُوا دُونَ أَنْ تَأْمُلُوا اسْتِيفَاءَ الْقَرْضِ، فَتَكُونَ مُكَافَأَتُكُمْ عَظِيمَةً، وَتَكُونُوا أَبْنَاءَ الْعَلِيِّ، لأَنَّهُ يُنْعِمُ عَلَى نَاكِرِي الْجَمِيلِ وَالأَشْرَارِ. 36 فَكُونُوا أَنْتُمْ رُحَمَاءَ، كَمَا أَنَّ أَبَاكُمْ رَحِيمٌ.
الحكم على الآخرين
37 وَلا تَدِينُوا، فَلا تُدَانُوا. لَا تَحْكُمُوا عَلَى أَحَدٍ، فَلا يُحْكَمَ عَلَيْكُمْ. اغْفِرُوا، يُغْفَرْ لَكُمْ. 38 أَعْطُوا، تُعْطَوْا: فَإِنَّكُمْ تُعْطَوْنَ فِي أَحْضَانِكُمْ كَيْلاً جَيِّداً مُلَبَّداً مَهْزُوزاً فَائِضاً، لأَنَّهُ بِالْكَيْلِ الَّذِي بِهِ تَكِيلُونَ، يُكَالُ لَكُمْ». 39 وَأَخَذَ يَضْرِبُ لَهُمُ الْمَثَلَ، فَقَالَ: «هَلْ يَقْدِرُ الأَعْمَى أَنْ يَقُودَ أَعْمَى؟ أَلا يَسْقُطَانِ مَعاً فِي حُفْرَةٍ؟ 40 لَيْسَ التِّلْمِيذُ أَفْضَلَ مِنْ مُعَلِّمِهِ، بَلْ كُلُّ مَنْ يَتَكَمَّلُ يَصِيرُ مِثْلَ مُعَلِّمِهِ! 41 وَلِمَاذَا تُلاحِظُ الْقَشَّةَ فِي عَيْنِ أَخِيكَ، وَلكِنَّكَ لَا تَتَنَبَّهُ إِلَى الْخَشَبَةِ الْكَبِيرَةِ فِي عَيْنِكَ؟ 42 أَوْ كَيْفَ تَقْدِرُ أَنْ تَقُولَ لأَخِيكَ: يَا أَخِي، دَعْنِي أُخْرِجُ الْقَشَّةَ الَّتِي فِي عَيْنِكَ! وَأَنْتَ لَا تُلاحِظُ الخَشَبَةَ الَّتِي في عَيْنِكَ أَنْتَ. يَا مُنَافِقَ، أَخْرِجْ أَوَّلاً الْخَشَبَةَ مِنْ عَيْنِكَ، وَعِنْدَئِذٍ تُبْصِرُ جَيِّداً لِتُخْرِجَ الْقَشَّةَ الَّتِي فِي عَيْنِ أَخِيكَ.
الشجرة وثمرها
43 فَإِنَّهُ مَا مِنْ شَجَرَةٍ جَيِّدَةٍ تُنْتِجُ ثَمَراً رَدِيئاً، وَلا شَجَرَةٍ رَدِيئَةٍ تُنْتِجُ ثَمَراً جَيِّداً: 44 لأَنَّ كُلَّ شَجَرَةٍ تُعْرَفُ مِنْ ثَمَرِهَا. فَلا يُجْنَى مِنَ الشَّوْكِ تِينٌ، وَلا يُقْطَفُ مِنَ الْعُلَّيْقِ عِنَبٌ. 45 إِنَّ الإِنْسَانَ الصَّالِحَ، مِنْ كَنْزِهِ الصَّالِحِ فِي قَلْبِهِ يُطْلِعُ مَا هُوَ صَالِحٌ. أَمَّا الشِّرِّيرُ، فَمِنْ كَنْزِهِ الشِّرِّيرِ يُطْلِعُ مَا هُوَ شِرِّيرٌ: لأَنَّهُ مِنْ فَيْضِ الْقَلْبِ يَتَكَلَّمُ فَمُهُ.
البناء العاقل والبناء الجاهل
46 وَلِمَاذَا تَدْعُونَنِي: ’يَا رَبُّ، يَا رَبُّ‘ وَلا تَعْمَلُونَ بِمَا أَقُولُهُ؟ 47 كُلُّ مَنْ يَأْتِي إِلَيَّ، فَيَسْمَعُ كَلامِي وَيَعْمَلُ بِهِ، أُرِيكُمْ مَنْ يُشْبِهُ. 48 إِنَّهُ يُشْبِهُ إِنْسَاناً يَبْنِي بَيْتاً، فَحَفَرَ وَعَمَّقَ وَوَضَعَ الأَسَاسَ عَلَى الصَّخْرِ. ثُمَّ هَطَلَ مَطَرٌ غَزِيرٌ وَصَدَمَ السَّيْلُ ذلِكَ الْبَيْتَ، فَلَمْ يَقْدِرْ أَنْ يُزَعْزِعَهُ، لأَنَّهُ كَانَ مُؤَسَّساً عَلَى الصَّخْرِ. 49 وَأَمَّا مَنْ سَمِعَ وَلَمْ يَعْمَلْ، فَهُوَ يُشْبِهُ إِنْسَاناً بَنَى بَيْتاً عَلَى الأَرْضِ دُونَ أَسَاسٍ. فَلَمَّا صَدَمَهُ السَّيْلُ، انْهَارَ فِي الْحَالِ؛ وَكَانَ خَرَابُ ذلِكَ الْبَيْتِ جَسِيماً!»
ﻟﻮﻗﺎ 6
Arabic Bible: Easy-to-Read Version
ﻟﻮﻗﺎ 6
Arabic Bible: Easy-to-Read Version
يَسُوعُ: رَبُّ السَّبْت
(مَتَّى 12:1-8؛ مَرْقُس 2:23-28)
6 وَفِي أحَدِ أيَّامِ السَّبْتِ كَانَ يَسُوعُ مَارًّا فِي بَعْضِ الحُقُولِ. وَكَانَ تَلَامِيذُهُ يَقْطِفُونَ السَّنَابِلَ، ثُمَّ يَفْرُكُونَهَا بِأيدِيهِمْ وَيَأْكُلُونَهَا. 2 فَقَالَ بَعْضُ الفِرِّيسِيِّينَ: «لِمَاذَا تَفْعَلُونَ مَا لَا يَجُوزُ فِعلُهُ فِي السَّبْتِ؟»
3 فَأجَابَهُمْ يَسُوعُ وَقَالَ: «ألَمْ تَقْرَأُوا فِي الكِتَابِ مَا فَعَلَهُ دَاوُدُ عِنْدَمَا جَاعَ هُوَ وَمَنْ مَعَهُ؟ 4 لَقَدْ دَخَلَ إلَى بَيْتِ اللهِ، وَأخَذَ أرغِفَةَ الخُبْزِ المُقَدَّمَةَ إلَى اللهِ، وَأكَلَ مِنْهَا وَأعْطَى أيْضًا الَّذِينَ كَانُوا مَعَهُ. وَلَا يَجُوزُ لِأحَدٍ أنْ يَأْكُلَ ذَلِكَ الخُبْزَ سِوَى الكَهَنَةِ.» 5 ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: «ابْنُ الإنْسَانِ هُوَ رَبُّ السَّبْتِ.»
يَسُوعُ يَشْفِي فِي يَوْمِ السَّبْت
(مَتَّى 12:9-14؛ مَرْقُس 3:1-6)
6 وَفِي سَبْتٍ آخَرَ، دَخَلَ يَسُوعُ المَجمَعَ لِيُعَلِّمَ. وَكَانَ هُنَاكَ رَجُلٌ يَدُهُ اليُمْنَى مَشلُولَةٌ. 7 أمَّا مُعَلِّمُو الشَّرِيعَةِ وَالفِرِّيسِيُّونَ فَكَانُوا يُرَاقِبُونَ يَسُوعَ لِيَرَوْا إنْ كَانَ سَيَشْفِي أحَدًا فِي السَّبْتِ، وَذَلِكَ لِيَجِدُوا مُبَرِّرًا لِتَوْجِيهِ تُهمَةٍ إلَيْهِ. 8 فَعَرَفَ يَسُوعُ أفكَارَهُمْ، فَقَالَ لِلرَّجُلِ ذِي اليَدِ المَشلُولَةِ: «انْهَضْ وَقِفْ أمَامَ الجَمِيعِ!» فَنَهَضَ الرَّجُلُ وَوَقَفَ أمَامَ الجَمِيعِ. 9 فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أُرِيدُ أنْ أسألَكُمْ: هَلْ يَجُوزُ فِعلُ الخَيْرِ أمْ فِعلُ الأذَى فِي يَوْمِ السَّبْتِ؟ أيَجُوزُ إنقَاذُ حَيَاةِ إنْسَانٍ أمْ إهلَاكُهَا؟»
10 وَنَظَرَ يَسُوعُ حَوْلَهُ إلَيْهِمْ كُلِّهِمْ، ثُمَّ قَالَ لِلرَّجُلِ: «مُدَّ يَدَكَ،» فَمَدَّهَا، فَشُفِيَتْ! 11 لَكِنَّهُمُ امتَلْأُوا غَضَبًا شَدِيدًا، وَأخَذُوا يَتَشَاوَرُونَ حَوْلَ مَا يُمكِنُهُمْ أنْ يَفْعَلُوهُ لِيَسُوعَ.
يَسُوعُ يَختَارُ الِاثنَيْ عَشَر
(مَتَّى 10:1-4؛ مَرْقُس 3:13-19)
12 وَفِي تِلْكَ الأيَّامِ، خَرَجَ يَسُوعُ إلَى جَبَلٍ لِيُصَلِّيَ، وَأمضَى اللَّيلَةَ فِي الصَّلَاةِ. 13 وَلَمَّا جَاءَ النَّهَارُ، دَعَا تَلَامِيذَهُ، وَاخْتَارَ مِنْ بَينِهِمْ اثْنَيْ عَشَرَ سَمَّاهُمْ رُسُلًا. 14 وَهُمْ:
سِمْعَانُ الَّذِي سَمَّاهُ أيْضًا بُطْرُسَ،
أنْدَرَاوُسُ أخُو بُطْرُسَ،
يَعْقُوبُ،
يُوحَنَّا،
فِيلِيبُّسُ،
بَرثُولَمَاوُسُ،
15 مَتَّى،
تُومَا،
يَعْقُوبُ بْنُ حَلفَى،
سِمْعَانُ الَّذِي يُدْعَى أيْضًا «الغَيُورُ،»[a]
16 يَهُوذَا بنُ يَعْقُوبَ،
يَهُوذَا الإسْخَريُوطِّيُّ الَّذِي أصبَحَ خَائِنًا.
يَسُوعُ يُعَلِّمُ وَيَشْفِي
(مَتَّى 4:23-25؛ 5:1-12)
17 ثُمَّ نَزَلَ يَسُوعُ عَنِ الجَبَلِ وَوَقَفَ عَلَى أرْضٍ مُنبَسِطَةٍ، وَكَانَ هُنَاكَ جَمعٌ عَظِيمٌ مِنْ أتبَاعِهِ، وَعَدَدٌ كَبِيرٌ مِنَ النَّاسِ مِنْ جَمِيعِ أنْحَاءِ مَنْطِقَةِ اليَهُودِيَّةِ وَمِنْ مَدِينَةِ القُدْسِ وَمِنْ سَاحِلِ صُورَ وَصَيدَاءَ. 18 كَانَ هَؤُلَاءِ قَدْ جَاءُوا لِيَسْتَمِعُوا إلَيْهِ، وَلِيُشفَوْا مِنْ أمرَاضِهِمْ. وَشُفِيَ أيْضًا المُتَضَايِقُونَ مِنْ أروَاحٍ شِرِّيرَةٍ. 19 وَكَانَ الجُمهُورُ يَسْعَى إلَى لَمْسِهِ. فَقَدْ كَانَتْ تَخْرُجُ مِنْهُ قُوَّةٌ وَتَشْفِيهِمْ جَمِيعًا.
20 ثُمَّ رَفَعَ يَسُوعُ نَظَرَهُ إلَى تَلَامِيذِهِ وَقَالَ:
«هَنِيئًا لَكُمْ أيُّهَا المَسَاكِينُ، لِأنَّ مَلَكُوتَ اللهِ قَدْ أُعْطِيَ لَكُمْ.
21 هَنِيئًا لَكُمْ يَا مَنْ أنْتُمْ جِيَاعٌ الآنَ، لِأنَّكُمْ سَتُشبَعُونَ.
هَنِيئًا لَكُمْ يَا مَنْ تَبْكُونَ الآنَ، لِأنَّكُمْ سَتَضْحَكُونَ.
22 هَنِيئًا لَكُمْ عِنْدَمَا يُبغِضُكُمُ النَّاسُ وَيَرفُضُونَكُمْ
بِحِجَّةِ أنَّكُمْ أشرَارٌ، فَقَطْ لِأنَّكُمْ تَتْبَعُونَ ابْنَ الإنْسَانِ.
23 ابتَهِجُوا فِي ذَلِكَ اليَوْمِ وَافرَحُوا فَرَحًا عَظِيمًا.
فَهَا هِيَ مُكَافَأتُكُمْ عَظِيمَةٌ فِي السَّمَاءِ!
فَآبَاؤهُمْ فَعَلُوا ذَلِكَ مَعَ الأنْبِيَاءِ.
24 «الوَيْلُ لَكُمْ أيُّهَا الأغنِيَاءُ،
لِأنَّكُمْ قَدْ نِلتُمْ نَصِيبَكُمْ مِنَ الرَّاحَةِ.
25 الوَيْلُ لَكُمْ يَا مَنْ شَبِعتُمُ الآنَ،
لِأنَّكُمْ سَتَجُوعُونَ.
الوَيْلُ لَكُمْ يَا مَنْ تَضْحَكُونَ الآنَ،
لِأنَّكُمْ سَتَنُوحُونَ وَتَبْكُونَ.
26 الوَيْلُ لَكُمْ عِنْدَمَا يَمْدَحُكُمْ جَمِيعُ النَّاسِ،
فَآبَاؤهُمْ فَعَلُوا ذَلِكَ مَعَ الأنْبِيَاءِ المُزَيَّفِينَ.
أحِبُّوا أعْدَاءَكُم
(مَتَّى 5:38-48؛ 7:12أ)
27 «أمَّا أنْتُمْ أيُّهَا السَّامِعُونَ، فَأقُولُ لَكُمْ: أحِبُّوا أعْدَاءَكُمْ، اصنَعُوا خَيْرًا مَعَ مَنْ يُبغِضُونَكُمْ. 28 بَارِكُوا لَاعِنِيكُمْ، وَصَلُّوا لِأجْلِ الَّذِينَ يُسِيئُونَ مُعَامَلَتَكُمْ. 29 إذَا لَطَمَكَ أحَدٌ عَلَى خَدِّكَ، فَقَدِّمْ لَهُ الخَدَّ الآخَرَ أيْضًا. وَإذَا أخَذَ أحَدُهُمْ مِعطَفَكَ، فَدَعهُ يَأْخُذُ قَمِيصَكَ أيْضًا. 30 أعْطِ كُلَّ مَنْ يَطْلُبُ مِنْكَ. وَإذَا أخَذَ أحَدُهُمْ مَالَكَ، فَلَا تُطَالِبْ بِاسْتِرجَاعِهِ. 31 وَكَمَا تُحِبُّ أنْ يُعَامِلَكَ الآخَرُونَ، هَكَذَا عَلَيْكَ أنْ تُعَامِلَهُمْ.
32 «إنْ أحبَبْتُمْ مَنْ يُحِبُّونَكُمْ فَقَطْ، فَأيَّ مَدِيحٍ تَسْتَحِقُّونَ؟ فَحَتَّى الخُطَاةُ يُحِبُّونَ مَنْ يُحِبُّونَهُمْ. 33 وَإنْ صَنَعتُمْ خَيْرًا لِمَنْ يَصْنَعُونَ الخَيْرَ لَكُمْ، فَأيَّ مَدِيحٍ تَسْتَحِقُّونَ؟ فَحَتَّى الخُطَاةُ يَفْعَلُونَ هَذَا. 34 وَإنْ أقرَضْتُمُ الَّذِينَ تَأْمَلُونَ أنْ تَسْتَرِدُّوا مِنْهُمْ مَالَكُمْ، فَأيَّ مَدِيحٍ تَسْتَحِقُّونَ؟ فَحَتَّى الخُطَاةُ يُقرِضُونَ الخُطَاةَ، لِيَسْتَرِدُّوا مَالَهُمْ كَامِلًا.
35 «لَكِنْ أحِبُّوا أعْدَاءَكُمْ، وَاصنَعُوا الخَيْرَ لَهُمْ. أقرِضُوا وَلَا تَنْتَظِرُوا أنْ تَسْتَرِدُّوا شَيْئًا، فَتَكُونَ مُكَافَأتُكُمْ عَظِيمَةً، وَتَكُونُونَ أبْنَاءَ اللهِ العَلِيِّ. فَهوَ كَرِيمٌ حَتَّى نَحْوَ النَّاكِرِينَ لِلجَمِيلِ وَلِلأشرَارِ. 36 كُونُوا رُحَمَاءَ كَمَا أنَّ أبَاكُمْ رَحِيمٌ.
لَا تَدِينُوا
(مَتَّى 7:1-5)
37 «لَا تَحْكُمُوا عَلَى الآخَرِينَ، فَلَا يُحكَمَ عَلَيْكُمْ. لَا تَدِينُوا الآخَرِينَ، فَلَا تُدَانُوا. سَامِحُوا الآخَرِينَ فَتُسَامَحُوا. 38 أعطُوا الآخَرِينَ فَتُعطَوْا. فَسَيَضَعُونَ فِي أحضَانِكُمْ كَيْلًا كَبِيرًا مُلبَّدًا مَهزُوزًا فَائِضًا. فَبِالكَيلِ الَّذِي تَكِيلُونَ بِهِ لِلآخَرِينَ سَيُكَالُ لَكُمْ.»
39 وَقَالَ لَهُمْ أيْضًا هَذَا المَثَلَ: «هَلْ يَسْتَطِيعُ أعْمَى أنْ يَقُودَ أعْمَى؟ أفَلَا يَقَعُ الاثْنَانِ فِي حُفرَةٍ؟ 40 فَمَا مِنْ تِلْمِيذٍ أفْضَلُ مِنْ مُعَلِّمِهِ. بَلْ مَتَى تَدَرَّبَ إنْسَانٌ تَدْرِيبًا كَامِلًا، صَارَ مِثْلَ مُعَلِّمِهِ.
41 «لِمَاذَا تَرَى القَشَّةَ فِي عَيْنِ أخِيكَ لَكِنَّكَ لَا تُلَاحِظُ الخَشَبَةَ الكَبِيرَةَ فِي عَيْنِكَ أنْتَ؟ 42 وَكَيْفَ يُمكِنُكَ أنْ تَقُولَ لِأخِيكَ: يَا أخِي، دَعنِي أُخرِجُ القَشَّةَ مِنْ عَيْنِكَ، وَأنْتَ لَا تَرَى الخَشَبَةَ الَّتِي فِي عَيْنِكَ؟ يَا مُنَافِقُ! أخرِجْ أوَّلًا الخَشَبَةَ مِنْ عَيْنِكَ، وَبَعْدَ ذَلِكَ سَتَرَى بِوُضُوحٍ لإخرَاجِ القَشَّةِ مِنْ عَيْنِ أخِيكَ.
الثَّمَر يُظهِرُ نَوعَ الشَّجَر
(مَتَّى 7:17-20؛ 12:34ب-35)
43 «الشَّجَرَةُ الجَيِّدَةُ لَا تَحْمِلُ ثَمَرًا رَدِيئًا، وَالشَّجَرَةُ الرَّدِيئَةُ لَا تَحْمِلُ ثَمَرًا جَيِّدًا. 44 فَكُلُّ شَجَرَةٍ تُعْرَفُ مِنْ ثَمَرِهَا. لَا يَجني النَّاسُ التِّينَ مِنَ الأشوَاكِ، وَلَا يَقْطِفُونَ العِنَبَ عَنْ شُجَيرَةِ العُلَّيقِ! 45 فَالإنْسَانُ الصَّالِحُ يُخرِجُ مَا هُوَ صَالِحٌ مِنَ الصَّلَاحِ المَخزُونِ فِي قَلْبِهِ، وَالإنْسَانُ الشِّرِّيرُ يُخرِجُ مَا هُوَ شِرِّيرٌ مِنَ الشَّرِّ المَخزُونِ فِي قَلْبِهِ. لِأنَّ الفَمَ يَتَكَلَّمُ بِمَا يَمْتَلِئُ بِهِ القَلْبُ.
نَوعَانِ مِنَ النَّاس
(مَتَّى 7:24-27)
46 «لِمَاذَا تَدْعُونَنِي: ‹يَا رَبُّ، يَا رَبُّ،› وَلَا تَفْعَلُونَ مَا أقُولُ؟ 47 دَعُونِي أُشَبِّهُ لَكُمْ كُلَّ مَنْ يَأتِي إلَيَّ، وَيَسْمَعُ تَعَالِيمِي وَيُطِيعُهَا. 48 إنَّهُ أَشْبَهُ بِرَجُلٍ يَبْنِي بَيْتًا، فَحَفَرَ ذَلِكَ الرَّجُلُ عَمِيقًا، وَوَضَعَ الأسَاسَ عَلَى الصَّخرِ. وَعِنْدَمَا جَاءَ الفَيَضَانُ، ارتَطَمَ النَّهرُ بِذَلِكَ البَيْتِ، لَكِنَّهُ لَمْ يَقْدِرْ أنْ يَهُزَّهُ لِأنَّهُ كَانَ حَسَنَ البِنَاءِ.
49 «أمَّا الشَّخصُ الَّذِي يَسْمَعُ تَعَالِيمِي وَلَا يُطِيعُهَا، فَهُوَ أَشْبَهُ بِرَجُلٍ بَنَى بَيْتَهُ عَلَى الأرْضِ دُونَ أسَاسٍ قَوِيٍّ. فَارتَطَمَ بِهِ النَّهرُ، فَسَقَطَ فَوْرًا. وَدُمِّرَ البَيتُ تَدْمِيرًا كَامِلًا.»
Footnotes
- 6:15 الغيور من حزب سيَاسيٍّ يهوديٍّ يُقَاوِم الحكم الرُّومَاني، يُدْعَى حزب «الغيورون.»
הבשורה על-פי לוקס 6
Habrit Hakhadasha/Haderekh
הבשורה על-פי לוקס 6
Habrit Hakhadasha/Haderekh
ו באחת השבתות, כשעברו ישוע ותלמידיו בשדה, קטפו התלמידים שיבולים, הפרידו את המוץ ואכלו את הגרעינים. 2 הדבר לא מצא-חן בעיני כמה פרושים אשר באו לישוע, ואלה קראו: "מדוע תלמידיך קוטפים שיבולים בשבת? הלא הם מחללים את השבת!"
3 השיב להם ישוע: "האם מעולם לא קראתם מה עשה דוד המלך כשהוא ואנשיו היו רעבים? 4 דוד נכנס לאוהל מועד, לקח את לחם הפנים – שעל-פי התורה היה מיועד לכוהנים בלבד – ואכל אותו עם אנשיו." 5 ישוע עוד הוסיף: "בן האדם הוא אדון השבת."
6 בשבת אחרת, כשלימד ישוע בבית-הכנסת, היה בין הקהל אדם שידו הימנית משותקת. 7 הסופרים והפרושים רצו לראות אם ישוע ירפא את האיש בשבת, מפני שחיפשו סיבה להאשים אותו במשהו.
8 ישוע ידע היטב את מחשבותיהם, ולכן אמר לבעל היד המשותקת: "בוא ועמוד לפני כולם." האיש עשה כדבריו.
9 ישוע פנה אל הסופרים והפרושים: "יש לי שאלה אליכם: על-פי התורה, האם עלינו לעשות בשבת מעשים טובים, או מעשים רעים? האם עלינו להציל חיים בשבת, או להרסם?"
10 ישוע הביט בעיני הנוכחים ואחר כך אמר לאיש שידו משותקת: "הושט את ידך." האיש הושיט את ידו והיא נרפאה כליל. 11 מעשה זה של ישוע עורר את זעם אויביו, והם החלו להתייעץ ביניהם מה לעשות לו.
12 זמן קצר לאחר מכן יצא ישוע אל ההרים להתפלל, ובילה את כל הלילה בתפילה לאלוהים. 13 עם עלות השחר הוא קרא אליו את תלמידיו, ובחר מתוכם שנים-עשר איש שיהיו מלוויו הקבועים. יותר מאוחר ישוע מינה את אלה להיות שליחים. 14 אלה שמותיהם: שמעון (ישוע קרא לו גם פטרוס), אנדרי (אחיו של שמעון), יעקב, יוחנן, פיליפוס, בר-תלמי, 15 מתתיהו, תומא, יעקב (בן-חלפי), שמעון (מכת הקנאים), 16 יהודה (בן-יעקב), יהודה איש-קריות (אשר מאוחר יותר הסגיר את ישוע).
17 ישוע ירד איתם מההר, וכשהגיעו למקום נרחב הוא עמד מלכת. קהל גדול כבר ציפה לו שם; ביניהם תלמידיו הרבים ואנשים רבים שבאו ממרחקים להקשיב לדבריו ולהירפא ממחלותיהם. הם באו בהמוניהם מירושלים, מיהודה ומאזור צור וצידון. 18 גם אנשים שהיו אחוזים רוחות רעות נרפאו.
19 כל אחד ואחד מהם השתוקק לגעת בישוע, כי יצא ממנו כוח מרפא שריפא את כולם.
20 ישוע פנה אל תלמידיו ואמר:
"אשריכם העניים, כי מלכות האלוהים שייכת לכם.
21 אשריכם הרעבים עתה, כי תשבעו.
אשריכם הבוכים עתה, כי עוד תשמחו.
22 אשריכם אם שונאים ומנדים אתכם,
ואם מקללים אתכם בגלל אמונתכם בבן-האדם.
23 שמחו ורקדו, כי מצפה לכם שכר רב בשמים! ואל תשכחו שכך רדפו גם את הנביאים!
24 אך אוי לעשירים,
מפני שכבר קיבלתם את כל מה שמגיע לכם בעולם הזה.
25 "אוי לאלה שיש לכם את כל משאלות לבבכם,
כי יבוא יום שבו לא יהיה לכם דבר!
אוי לכם הצוחקים עתה,
כי לא רחוק היום שבו תתאבלו ותבכו!
26 "אוי לכם המקבלים מחמאות ושבחים מכל בני-האדם,
כי כך החניפו אבותיהם לנביאי השקר.
27 "הקשיבו כולכם: אהבו את אויביכם, השיבו טובה לשונאיכם, 28 ברכו את המקללים אתכם, והתפללו בעד אלה שלועגים לכם ומביישים אתכם.
29 "אם מישהו יסטור לך על לחי אחת, הושט לו גם את הלחי השנייה! 30 תן מה שיש לך לכל המבקש, וכאשר לוקחים ממך דבר, אל תצטער ואל תדרוש אותו חזרה. 31 נהגו באחרים כפי שהייתם רוצים שהם ינהגו בכם.
32 "אם אתם אוהבים רק את אלה שאוהבים אתכם, מה המיוחד בכך? גם הפושעים אוהבים את אלה שאוהבים אותם! 33 ואם אתם עושים טובה רק לאלה שעושים לכם טובה – החושבים אתם שמגיע לכם פרס? גם הפושעים מחזירים טובה תחת טובה! 34 אם אתם מלווים רק לאלה שיכולים להחזיר לכם, האם אתם עושים מעשה נעלה? גם הקמצנים והרשעים מלווים לאנשים כמותם תמורת שכר מלא.
35 "עליכם לאהוב את אויביכם, לעשות מעשים טובים ולהלוות כספים בלי לצפות שיחזירו לכם. ואז שכרכם מאת אלוהים יהיה רב, וכך גם תוכיחו שאכן בניו אתם, שהרי אלוהים טוב גם לרשעים ולכפויי-טובה.
36 "היו רחמנים כמו שאביכם שבשמים. 37 אל תמתחו ביקורת על אחרים ואל תשפטו אותם, ואז לא ימתחו ביקורת עליכם ולא ישפטו אתכם. אל תאשימו איש, ואז לא יאשימו אתכם. סלחו לאחרים, ואז ייסלח גם לכם.
38 אם תתנו לאחרים תקבלו חזרה מידה יפה, גדושה ושופעת, כי במידה שאתם נותנים לאחרים יינתן לכם חזרה."
39 ישוע סיפר להם את המשל הבא: "היכול עיוור להדריך עיוור? הלא שניהם יפלו לתוך בור. 40 התלמיד אינו יודע יותר ממורו, אולם אם ילמד בשקידה ובחריצות יוכל להגיע לרמת ידיעותיו של המורה.
41 "כיצד יכול אתה לראות שביב-עץ קטן בעין חברך, ולא להבחין בקרש הגדול שבעינך? 42 איך אתה יוכל לומר לו: 'אחי, הרשה לי לסלק את השביב מעינך.', בזמן שאינך רואה את הקרש הגדול שבעינך? צבוע שכמותך! סלק תחילה את הקרש מעינך, ורק לאחר מכן תוכל לסלק את שביב העץ מעין חברך.
43 "עץ משובח אינו נותן פרי רקוב, כשם שעץ רקוב אינו נותן פרי משובח. 44 את העץ מכירים לפי הפרי שהוא נותן. הרי התאנים לעולם אינן צומחות על שיחי קוצים, וענבים לעולם אינם צומחים על חוחים. 45 אדם טוב מפיק מעשים טובים מהטוב שבלבו, בעוד שאדם רע מפיק מעשים רעים מהרוע שבלבו, שהרי אדם מדבר מתוך הממלא את לבו.
46 "מדוע אתם קוראים לי 'אדון, אדון', ואינכם עושים את מה שאני אומר לכם? 47 כל מי שבא אלי ואינו רק מקשיב לדברי, כי אם גם מקיים אותם, 48 דומה לאדם שבנה את ביתו על יסודות איתנים החצובים בסלע. כשבא שיטפון, הבית עומד איתן כי נבנה היטב. 49 אולם מי שמקשיב לדברי ואינו מקיים אותם, דומה לאדם שבנה את ביתו על אדמת-חול ללא יסודות. כשבא שיטפון הבית נהרס כליל."
Luke 6
New International Version
Luke 6
New International Version
Jesus Is Lord of the Sabbath(A)
6 One Sabbath Jesus was going through the grainfields, and his disciples began to pick some heads of grain, rub them in their hands and eat the kernels.(B) 2 Some of the Pharisees asked, “Why are you doing what is unlawful on the Sabbath?”(C)
3 Jesus answered them, “Have you never read what David did when he and his companions were hungry?(D) 4 He entered the house of God, and taking the consecrated bread, he ate what is lawful only for priests to eat.(E) And he also gave some to his companions.” 5 Then Jesus said to them, “The Son of Man(F) is Lord of the Sabbath.”
6 On another Sabbath(G) he went into the synagogue and was teaching, and a man was there whose right hand was shriveled. 7 The Pharisees and the teachers of the law were looking for a reason to accuse Jesus, so they watched him closely(H) to see if he would heal on the Sabbath.(I) 8 But Jesus knew what they were thinking(J) and said to the man with the shriveled hand, “Get up and stand in front of everyone.” So he got up and stood there.
9 Then Jesus said to them, “I ask you, which is lawful on the Sabbath: to do good or to do evil, to save life or to destroy it?”
10 He looked around at them all, and then said to the man, “Stretch out your hand.” He did so, and his hand was completely restored. 11 But the Pharisees and the teachers of the law were furious(K) and began to discuss with one another what they might do to Jesus.
The Twelve Apostles(L)
12 One of those days Jesus went out to a mountainside to pray, and spent the night praying to God.(M) 13 When morning came, he called his disciples to him and chose twelve of them, whom he also designated apostles:(N) 14 Simon (whom he named Peter), his brother Andrew, James, John, Philip, Bartholomew, 15 Matthew,(O) Thomas, James son of Alphaeus, Simon who was called the Zealot, 16 Judas son of James, and Judas Iscariot, who became a traitor.
Blessings and Woes(P)
17 He went down with them and stood on a level place. A large crowd of his disciples was there and a great number of people from all over Judea, from Jerusalem, and from the coastal region around Tyre and Sidon,(Q) 18 who had come to hear him and to be healed of their diseases. Those troubled by impure spirits were cured, 19 and the people all tried to touch him,(R) because power was coming from him and healing them all.(S)
20 Looking at his disciples, he said:
“Blessed are you who are poor,
for yours is the kingdom of God.(T)
21 Blessed are you who hunger now,
for you will be satisfied.(U)
Blessed are you who weep now,
for you will laugh.(V)
22 Blessed are you when people hate you,
when they exclude you(W) and insult you(X)
and reject your name as evil,
because of the Son of Man.(Y)
23 “Rejoice in that day and leap for joy,(Z) because great is your reward in heaven. For that is how their ancestors treated the prophets.(AA)
24 “But woe to you who are rich,(AB)
for you have already received your comfort.(AC)
25 Woe to you who are well fed now,
for you will go hungry.(AD)
Woe to you who laugh now,
for you will mourn and weep.(AE)
26 Woe to you when everyone speaks well of you,
for that is how their ancestors treated the false prophets.(AF)
Love for Enemies(AG)
27 “But to you who are listening I say: Love your enemies, do good to those who hate you,(AH) 28 bless those who curse you, pray for those who mistreat you.(AI) 29 If someone slaps you on one cheek, turn to them the other also. If someone takes your coat, do not withhold your shirt from them. 30 Give to everyone who asks you, and if anyone takes what belongs to you, do not demand it back.(AJ) 31 Do to others as you would have them do to you.(AK)
32 “If you love those who love you, what credit is that to you?(AL) Even sinners love those who love them. 33 And if you do good to those who are good to you, what credit is that to you? Even sinners do that. 34 And if you lend to those from whom you expect repayment, what credit is that to you?(AM) Even sinners lend to sinners, expecting to be repaid in full. 35 But love your enemies, do good to them,(AN) and lend to them without expecting to get anything back. Then your reward will be great, and you will be children(AO) of the Most High,(AP) because he is kind to the ungrateful and wicked. 36 Be merciful,(AQ) just as your Father(AR) is merciful.
Judging Others(AS)
37 “Do not judge, and you will not be judged.(AT) Do not condemn, and you will not be condemned. Forgive, and you will be forgiven.(AU) 38 Give, and it will be given to you. A good measure, pressed down, shaken together and running over, will be poured into your lap.(AV) For with the measure you use, it will be measured to you.”(AW)
39 He also told them this parable: “Can the blind lead the blind? Will they not both fall into a pit?(AX) 40 The student is not above the teacher, but everyone who is fully trained will be like their teacher.(AY)
41 “Why do you look at the speck of sawdust in your brother’s eye and pay no attention to the plank in your own eye? 42 How can you say to your brother, ‘Brother, let me take the speck out of your eye,’ when you yourself fail to see the plank in your own eye? You hypocrite, first take the plank out of your eye, and then you will see clearly to remove the speck from your brother’s eye.
A Tree and Its Fruit(AZ)
43 “No good tree bears bad fruit, nor does a bad tree bear good fruit. 44 Each tree is recognized by its own fruit.(BA) People do not pick figs from thornbushes, or grapes from briers. 45 A good man brings good things out of the good stored up in his heart, and an evil man brings evil things out of the evil stored up in his heart. For the mouth speaks what the heart is full of.(BB)
The Wise and Foolish Builders(BC)
46 “Why do you call me, ‘Lord, Lord,’(BD) and do not do what I say?(BE) 47 As for everyone who comes to me and hears my words and puts them into practice,(BF) I will show you what they are like. 48 They are like a man building a house, who dug down deep and laid the foundation on rock. When a flood came, the torrent struck that house but could not shake it, because it was well built. 49 But the one who hears my words and does not put them into practice is like a man who built a house on the ground without a foundation. The moment the torrent struck that house, it collapsed and its destruction was complete.”
Ketab El Hayat (NAV)
Holy Bible, New Arabic Version (Ketab El Hayat) Copyright © 1988, 1997 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
The Westminster Leningrad Codex (WLC)
2005 by Public Domain
Arabic Bible: Easy-to-Read Version (ERV-AR)
Copyright © 2009, 2016 by Bible League International
Habrit Hakhadasha/Haderekh (HHH)
Habrit Hakhadasha/Haderekh “The Way” (Hebrew Living New Testament)
Copyright © 1979, 2009 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.