Grieving over the Destruction of Jerusalem, and Prayer for Help.

A Psalm of Asaph.

79 God, the (A)nations have [a]invaded (B)Your inheritance;
They have defiled Your (C)holy temple;
They have (D)laid Jerusalem in ruins.
They have given the (E)dead bodies of Your servants to the birds of the sky as food,
The flesh of Your godly ones to the animals of the earth.
They have poured out their blood like water all around Jerusalem;
And there was (F)no one to bury them.
We have become a (G)disgrace before our neighbors,
An object of derision and ridicule to those around us.
(H)How long, Lord? Will You be angry forever?
Will Your (I)jealousy (J)burn like fire?
(K)Pour out Your wrath upon the nations which (L)do not know You,
And upon the kingdoms which (M)do not call upon Your name.
For they have (N)devoured Jacob
And (O)laid waste his [b]settlement.

(P)Do not [c]hold us responsible for [d]the guilty deeds of our forefathers;
Let Your compassion come quickly to (Q)meet us,
For we have (R)become very low.
(S)Help us, God of our salvation, for the glory of (T)Your name;
And save us and [e](U)forgive our sins (V)for the sake of Your name.
10 (W)Why should the nations say, “Where is their God?”
Let (X)vengeance for the blood of Your servants which has been shed
Be known among the nations in our sight.
11 Let (Y)the groaning of the prisoner come before You;
According to the greatness of Your [f]power, let [g]those who are (Z)doomed to die remain.
12 And return to our neighbors (AA)seven times as much (AB)into their lap
Their (AC)taunts with which they have taunted You, Lord.
13 So we Your people and the (AD)sheep of Your [h]pasture
Will (AE)give thanks to You forever;
To all generations we will (AF)tell of Your praise.

Footnotes

  1. Psalm 79:1 Lit come into
  2. Psalm 79:7 Lit pasture
  3. Psalm 79:8 Lit remember against us
  4. Psalm 79:8 Or our former sins
  5. Psalm 79:9 Lit cover over, atone for
  6. Psalm 79:11 Lit arm
  7. Psalm 79:11 Lit the sons of death
  8. Psalm 79:13 Or pasturing

Panalangin Upang Iligtas ang Buong Bansa

Awit ni Asaf.

79 O(A) Diyos,
pinasok ng Hentil ang lupang pangako, hayo't iyong masdan!
Winasak ang lunsod, ang banal mong templo ay nilapastangan;
ang mga katawan
ng mga lingkod mo ay ginawang pagkain ng mga ibon,
ang kanilang laman, sa mga halimaw ay ipinalamon.
Dugo ng bayan mo'y
ibinubo nila, sa buong palibot nitong Jerusalem,
katulad ay tubig; sa dami ng patay ay walang maglibing.
Ang karatig-bansang
doo'y nakasaksi, kami'y kinutya at nagtatawa sila,
lahat sa palibot ay humahalakhak sa gayong nakita.

Iyang iyong galit
sa amin, O Yahweh, hanggang kailan ba kaya matatapos?
Di na ba titigil ang pagkagalit mong sa ami'y tutupok?
Doon mo ibaling
ang matinding galit sa maraming bansang ayaw kang kilanlin,
mga kahariang ang banal mong ngala'y ayaw na tawagin.
Masdan ang ginawa
nila sa bayan mo, ang mga lingkod mo ay pinatay nila,
pati ang tahanan nila ay winasak, walang itinira.

Huwag mong parusahan
kaming mga anak, sa pagkakasala ng aming magulang,
ikaw ay mahabag sa mga lingkod mong pag-asa'y pumanaw.
Mahabag ka sana,
kami ay tulungan, Diyos na aming Tagapagligtas,
dahil sa ngalan mo, kaming nagkasala'y patawaring ganap;
at sa karangalan ng iyong pangalan, kami ay iligtas.
10 Bakit magtatanong
itong mga bansa ng katagang ito: “Ang Diyos mo'y nasaan?”
Ipaghiganti mo ang mga lingkod mong kanilang pinatay,
ang pagpaparusa'y iyong ipakita sa iyong mga hirang.

11 Iyong kahabagan
ang mga bilanggong kanilang hinuli, dinggin mo ang daing,
sa taglay mong lakas, iligtas mo silang takdang papatayin.
12 Iyong parusahan
yaong mga bansang sa iyo, O Yahweh, lumalapastangan,
parusahan sila ng pitong ibayo sa gawang pag-uyam.
13 Kaya nga, O Yahweh,
kaming iyong lingkod, parang mga tupa sa iyong pastulan,
magpupuring lagi't magpapasalamat sa iyong pangalan!