提交彼拉多

27 到了清晨,所有的祭司长和民间的长老商议对付耶稣,为要处死他。 他们把耶稣捆起来带走,交给总督彼拉多

犹大自缢

这时候,那出卖耶稣的犹大看见耶稣被定了死罪,就后悔,去把三十个银钱退还给祭司长们和长老们, 说:“我出卖了无辜人的血,我有罪了。”

但是他们说:“这与我们有什么关系?你自己看着办吧!”

犹大把银钱丢在圣所里就退了出来,去上吊自杀了。

祭司长们捡起银钱,说:“这既然是血钱,不可以放到圣殿奉献里。” 他们商议之后,就用那钱买了陶匠的一块地,做为外国人的坟地。 因此,那块地就被称为“血田”,直到今天。 这就应验了藉着先知耶利米所说的话:

“他们拿了那三十个银钱,就是那人被定的价钱,是以色列子民所定的; 10 他们用这钱买了陶匠的那块地,正如主所指示我的。”[a]

在彼拉多面前受审

11 耶稣站在总督面前,总督问他,说:“你是犹太人的王吗?”

耶稣说:“是你说的。” 12 可是当他被祭司长们和长老们控告的时候,什么都不回应。

13 彼拉多对他说:“他们控告你这么多的事,你没有听见吗?” 14 耶稣连一句话也不回答,以致总督感到非常惊奇。

耶稣或巴拉巴

15 每逢这节日,总督会照惯例,给民众释放一个他们所要的囚犯。 16 那时有一个出名的囚犯,叫巴拉巴 17 当民众聚集的时候,彼拉多问他们:“你们要我给你们释放哪一个呢?是巴拉巴,还是那称为基督的耶稣?” 18 其实彼拉多知道他们是出于嫉妒才把耶稣交给他的。

19 彼拉多正坐在审判席上,他的妻子派人到他那里说:“这义人的事,你什么也不要管。要知道,我今天因他的缘故,在梦中受了很多苦。”

20 祭司长们和长老们挑唆众人,叫他们要巴拉巴,而除灭耶稣。 21 总督问他们,说:“这两个人中,你们要我给你们释放哪一个呢?”

他们回答说:“巴拉巴!”

22 彼拉多对他们说:“那么,我该怎么处理这称为基督的耶稣呢?”

他们都说:“把他钉上十字架!”

23 彼拉多说:“他到底做了什么恶事呢?”

但他们却越发喊叫说:“把他钉上十字架!”

24 彼拉多知道自己无济于事,反而骚乱倒要发生,就拿水在众人面前洗手,说:“流这人[b]的血,罪不在我,你们自己看着办吧!”

25 全体民众都回答说:“他的血归在我们和我们儿女的身上!” 26 于是彼拉多给他们释放了巴拉巴,然后将耶稣鞭打[c]了,把他交出去钉上十字架。

被士兵戏弄

27 那时,总督的士兵们把耶稣带进总督府,召集了全队士兵在他周围。 28 他们剥下耶稣的衣服,给他套上一件深红色的袍子, 29 用荆棘编了冠冕,戴在他的头上,又把一根芦苇放在他的右手里,然后跪在他面前,戏弄他说:“万岁,犹太人的王!” 30 接着向他吐唾沫,拿芦苇打他的头。 31 他们戏弄完了,就脱下他深红色的袍子,给他穿上他自己的衣服,然后把他带走,要钉上十字架。

被钉在罪犯之间

32 他们出去的时候,遇见一个名叫西门古利奈人,就强迫这个人来背耶稣的十字架。 33 他们来到一个地方,叫“各各他”——这意思是“骷髅地”; 34 他们把胆汁调和的酒[d]给耶稣喝。耶稣尝了,不肯喝。 35 他们把耶稣钉上十字架以后,抽签分了他的衣服,[e] 36 然后坐在那里看守着他, 37 又在他的头上方,安了他的罪状牌,上面写道:“这是耶稣,犹太人的王。”

38 那时,有两个强盗与耶稣一起被钉十字架,一个在右边,一个在左边。 39 那些路过的人辱骂耶稣,摇着头, 40 说:“你这个要拆毁圣所、三天内又建起来的人哪,救救你自己吧!你如果是神的儿子,就从十字架上下来吧!” 41 同样,祭司长们也与经文士们和长老们[f]一起嘲笑,说: 42 “他救了别人,却不能救自己!他是[g]以色列的王!现在让他从十字架上下来吧,这样我们就信靠他! 43 他依靠神,如果神喜悦他,就让神现在救他吧!因为他说过‘我是神的儿子。’” 44 与耶稣一起被钉十字架的强盗也同样地责骂他。

耶稣之死

45 从中午十二点[h]起,黑暗笼罩了整个大地,一直到下午三点[i] 46 下午三点左右,耶稣大声呼叫:“以利,以利!拉玛撒巴克达尼?[j]——这意思是:“我的神,我的神!你为什么离弃我?”[k]

47 站在那里的一些人听见了,就说:“这个人在呼唤以利亚呢!”

48 其中有一个人立刻跑去,拿了海绵蘸满了酸酒,套在芦苇上,要给他喝。 49 其他的人说:“等着吧,我们看以利亚会不会来救他。”

50 耶稣又大喊一声,就交出了灵魂。 51 忽然,圣所里的幔子从上到下裂成两半。大地震动,岩石裂开。 52 坟墓也开了,许多已睡了的圣徒的身体复活了。 53 耶稣复活以后,他们从坟墓里出来,进了圣城,向许多人显现。

54 百夫长和那些与他一起看守耶稣的人,看见地震和所发生的事,就极其惧怕,说:“这个人真是神的儿子!”

55 那里有许多妇女从远处观看,她们从加利利开始就跟随耶稣,服事他。 56 其中有茉大拉玛丽亚雅各约西[l]的母亲玛丽亚,以及西庇太儿子们的母亲。

安葬

57 到了傍晚,来了一个亚利马太的财主,名叫约瑟,他自己也是耶稣的门徒。 58 他来到彼拉多面前,请求要耶稣的遗体,彼拉多就下令给他。 59 约瑟领了耶稣的遗体,用洁白的细麻布裹好, 60 安放在自己的新墓穴里,这墓穴是他凿在岩石里的。他又滚来一块大石头,堵住墓穴口,就离开了。 61 茉大拉玛丽亚和另一个玛丽亚在那里,对着坟墓坐着。

严守坟墓

62 第二天,就是预备日的后一天,祭司长们和法利赛人在彼拉多那里聚集, 63 说:“大人,我们想起当那个迷惑人的还活着时曾经说过:‘在第三天我要复活。’ 64 所以,请你下令严密看守那坟墓,一直到第三天,免得他的门徒们来[m]把他偷走,然后对民众说他从死人中复活了,这样,那最后的迷惑就要比先前的更厉害了。”

65 彼拉多对他们说:“你们有一队卫兵,尽你们所能,严密看守吧!” 66 于是,他们带着卫兵去,用印封上墓口的[n]石头,严密看守坟墓。

Footnotes

  1. 马太福音 27:10 《耶利米书》32:6-9;《撒迦利亚书》11:12-13。
  2. 马太福音 27:24 这人——有古抄本作“这义人”。
  3. 马太福音 27:26 鞭打——罗马式鞭打使用的鞭子是带有碎骨头或金属尖钩的皮条,抽打时使人皮开肉绽,非常残酷。
  4. 马太福音 27:34 酒——有古抄本作“酸酒”。
  5. 马太福音 27:35 有古抄本附“这是为要应验那藉着先知所说的话:‘他们分了我的衣服,又为我的衣裳抽签。’”
  6. 马太福音 27:41 有古抄本附“和法利赛人”。
  7. 马太福音 27:42 他是——有古抄本作“如果他是”。
  8. 马太福音 27:45 中午十二点——原文为“第六时刻”。
  9. 马太福音 27:45 下午三点——原文为“第九时刻”。
  10. 马太福音 27:46 以利,以利!拉玛撒巴克达尼?——希伯来文词语的音译。
  11. 马太福音 27:46 《诗篇》22:1。
  12. 马太福音 27:56 约西——有古抄本作“约瑟”。
  13. 马太福音 27:64 有古抄本附“夜里”。
  14. 马太福音 27:66 墓口的——辅助词语。

Nagbigti si Judas

27 Kinaumagahan, lahat ng mga pinunong-saserdote at ng mga matanda sa mga tao ay sumangguni sa isa’t isa laban kay Jesus upang maipapatay nila siya.

Tinalian nila si Jesus at ibinigay kay Pontio Pilato na gobernador.

Nang makita ni Judas, na siyang nagkanulo kay Jesus, na siya ay hinatulan, nagsisi siya. Isinauli niya ang tatlumpung pilak sa mga pinunong-saserdote at sa mga matanda. Sinabi niya: Nagkasala ako sa pagkakanulo ko sa walang salang dugo.

Ngunit sinabi nila: Ano iyan sa amin? Ikaw na ang bahala diyan.

Itinapon niya ang tatlumpung pilak sa banal na dako at siya ay umalis. Pagkaalis niya roon, siya ay nagbigti.

Kinuha ng mga pinunong-saserdote ang tatlumpung pilak.Kanilang sinabi: Labag sa kautusan na ilagay ang mga ito sa kaban ng yaman sapagkat ibinayad sa dugo ang salaping ito. Nang sila ay nakapagsanggunian na, ibinili nila ito ng bukid ng magpapalayok upang ito ay maging libingan ng mga dayuhan. Kaya nga, ang bukid na iyon ay tinawag, hanggang sa araw na itona: Bukid ng dugo. Natupad nga ang sinabi ni propeta Jeremias. Sinabi niya: Kinuha ko ang tatlumpung pilak. Ito ang ibinigay na kaniyang halaga, na itinakdang halaga ng mga anak ni Israel. 10 Ito ay ibinigay para sa bukid ng magpapalayok ayon sa iniutos sa akin ng Panginoon.

Si Jesus sa Harap ni Pilato

11 Si Jesus ay tumayo sa harap ng gobernador. Tinanong siya ng gobernador na sinasabi: Ikaw ba ang Hari ng mga Judio?

Sinabi ni Jesus sa kaniya: Tama ang iyong sinabi.

12 Nang siya ay pinaratangan ng mga pinunong-saserdote at ng mga matanda, wala siyang isinagot. 13 Sinabi ni Pilato sa kaniya: Narinig mo ba ang marami nilang paratang laban sa iyo? 14 Hindi sumagot si Jesus sa kaniya, na lubhang ikinamangha ng gobernador.

15 Kinaugalian na ng gobernador na sa tuwing araw ng paggunita ay magpapalaya siya sa karamihan ng isang bilanggo na ibig nila. 16 Nang panahong iyon, ay mayroon silang isang kilalang bilanggo na tinatawag na Barabas. 17 Nang sila ay nagtipun-tipon sinabi ni Pilato sa kanila: Sino ang nais ninyong palayain ko para sa inyo? Si Barabas o si Jesus na tinatawag na Cristo? 18 Ito ay sapagkat alam niya na inggit ang dahilan nang ibinigay nila si Jesus sa kaniya.

19 Samantalang siya ay nakaupo sa upuan ng hukom, lumapit sa kaniya ang kaniyang asawa. Kaniyang sinabi: Huwag mo nang pakialaman ang matuwid na taong iyan. Ang dahilan ay lubha akong nahirapan sa araw na ito sa isang panaginip dahil sa lalaking iyan.

20 Ngunit hinikayat ng mga pinunong-saserdote at ng mga matanda sa mga tao, na hingiin ng karamihan si Barabas at ipapatay si Jesus.

21 Sumagot ang gobernador: Sino sa dalawa ang nais ninyong palayain ko para sa inyo?

Sinabi nila: Si Barabas!

22 Sinabi ni Pilato sa kanila: Ano nga ang gagawin ko kay Jesus na tinatawag na Cristo?

Sinabi nilang lahat sa kaniya: Ipapako siya sa krus!

23 Sinabi ng gobernador: Ano ang ginawa niyang masama?

Ngunit lalo silang sumigaw, na sinasabi: Ipapako siya sa krus!

24 Nang makita ni Pilato na wala na siyang magagawa dito at ang mga tao ay nagsimula ng magkagulo, nagpakuha siya ng tubig at naghugas ng kamay sa harap ng napakaraming tao. Sinabi niya: Wala akong sala sa dugo ng matuwid na lalaking ito. Kayo na ang bahala sa bagay na ito.

25 Sumagot ang lahat ng mga tao: Mapasaamin at sa aming mga anak ang kaniyang dugo.

26 Pagkatapos nito ay pinalaya niya si Barabas ngunit ipinahagupit niya si Jesus at ibinigay niya sa kanila upang ipako sa krus.

Kinutya ng mga Kawal si Jesus

27 Dinala si Jesus ng mga kawal ng gobernador sa hukuman at pinalibutan siya ng buong batalyon ng mga kawal.

28 Hinubaran nila siya at sinuotan ng isang balabal na kulay ube. 29 Nagsalapid sila ng isang koronang tinik at inilagay sa kaniyang ulo. Isang tangkay ng tambo ang inilagay sa kaniyang kanang kamay. Lumuhod sila sa harap ni Jesus at siya ay kinutya. Sinabi nila: Binabati ang Hari ng mga Judio! 30 Dinuraan nila siya at kinuha ang tambo at ipinalo sa kaniyang ulo. 31 Kinutya nila siya at kinuha sa kaniya ang kaniyang balabal. Isinuot nila sa kaniya ang kaniyang damit at siya ay dinala upang ipako sa krus.

Ipinako nila sa Krus si Jesus

32 Nang sila ay papunta na roon, nakita nila ang isang lalaking taga-Cerene na nagngangalang Simon. Isinama nila siya upang ipapasan sa kaniya ang krus.

33 Dumating sila sa isang dako na tinatawag na Golgota. Ang kahulugan nito ay Lugar ng mga Bungo. 34 Binigyan nila si Jesus ng maasim na alak na hinaluan ng apdo upang inumin. Nang matikman niya ito, ayaw niya itong inumin. 35 Nang maipako na nila siya, pinaghati-hatian nila ang kaniyang damit at sila ay nagpala­bunutan. Ito ay upang matupad ang sinabi ng propeta na sinasabi: Pinaghati-hatian nila ang aking damit at nagpala­bunutan sa aking kasuotan. 36 Sila ay naupo roon at binantayan siya. 37 Inilagay nila sa kaniyang ulunan ang paratang sa kaniya. Ito ang nakasulat: ITO SI JESUS ANG HARI NG MGA JUDIO. 38 Ipinakong kasama niya ang dalawang tulisan. Ang isa ay sa kaniyang gawing kanang kamay at ang isa ay sa kaniyang gawing kaliwang kamay. 39 Nilait siya ng mga dumaraan na iniiling ang kanilang mga ulo. 40 Sinasabi nila: Ikaw na magwawasak ng banal na dako at magtatayo nito sa loob ng tatlong araw, iligtas mo ang iyong sarili. Kung ikaw ang Anak ng Diyos, bumaba ka mula sa krus.

41 Sa gayunding paraan kinutya siya ng mga pinunong-saserdote kasama ng mga guro ng kautusan at ng mga matanda, na sinasabi: 42 Iniligtas niya ang iba ngunit hindi niya kayang iligtas ang kaniyang sarili. Kung siya ang hari ng Israel, bumaba siya mula sa krus at sasampalataya kami sa kaniya. 43 Nagtiwala siya sa Diyos. Magpaligtas siya sa kaniya, kung ililigtas siya sapagkat sinabi niya: Ako ay ang Anak ng Diyos. 44 Gayundin nilibak siya ng mga tulisang ipinakong kasama niya.

Si Jesus ay Namatay

45 Nagkaroon ng kadiliman sa buong lupa mula sa ika-anim na oras hanggang sa ika-siyam na oras.

46 Nang mag-iikasiyam na ang oras, si Jesus ay sumigaw nang may malakas na tinig. Sinabi niya: Eli, Eli, lama sabachthani? Ang ibig sabihin nito ay: Diyos ko, Diyos ko, bakit mo ako pinabayaan?

47 Narinig siya ng ilan sa mga nakatayo roon. Sinabi nila: Tinatawag ng lalaking ito si Elias.

48 Ang isa sa kanila ay agad-agad na tumakbo at kumuha ng isang espongha. Inilubog niya ito sa maasim na alak at inilagay sa isang tambo upang ipainom sa kaniya. 49 Sinabi ng iba: Pabayaan mo siya. Tingnan natin kung darating si Elias upang iligtas siya.

50 Muling sumigaw si Jesus na may malakas na tinig. Pagkatapos, ipinaubaya niya ang kaniyang espiritu.

51 Narito, ang telang tabing sa banal na dako ay napunit sa dalawa mula sa itaas pababa. Ang lupa ay nayanig at nabiyak ang mga bato. 52 Ang mga libingan ay nabuksan atmaraming katawan ng mga banal na namatay ang bumangon. 53 Pagkatapos niyang mabuhay muli, lumabas sila sa mga libingan at pumasok sa banal na lungsod. Nagpakita sila roon sa maraming tao.

54 Isang kapitan ang naroroon at kasama niya ang mga nagbabantay kay Jesus. Pagkakita nila sa lindol at sa mga bagay na nangyari, lubha silang natakot. Sinabi nila: Totoo ngang ito ang Anak ng Diyos.

55 Maraming mga babae roon ang nakamasid mula sa malayo.Sila yaong sumunod kay Jesus mula sa Galilea at naglingkod sa kaniya. 56 Kabilang sa kanila si Maria na taga-Magdala at si Maria na ina nina Santiago at Jose at ang ina ng mga anak ni Zebedeo.

 

Inilibing si Jesus

57 Nang gumabi na, dumating ang isang mayamang lalaki na taga-Arimatea. Siya ay si Jose na naging alagad ni Jesus.

58 Sa pagpunta niya kay Pilato ay hiningi niya ang katawan ni Jesus. Iniutos ni Pilato na ibigay ang katawan ni Jesus. 59 Pagkakuha ni Jose sa katawan ni Jesus, binalot niya iyon sa malinis na telang lino. 60 At inilagay niya iyon sa kaniyang bagong libingan na inuka niya sa malaking bato. Nang maipagulong na ang isang malaking bato tungo sa pintuan ng libingan ay umalis na siya. 61 Naroroon si Maria na taga-Magdala at ang isa pang Maria. Sila ay nakaupo sa harap libingan.

Ang mga Bantay ng Libingan

62 Kinabukasan ay ang araw pagkatapos ng paghahanda. Ang mga pinunong-saserdote at mga Fariseo ay nagtipun-tipon sa harap ni Pilato.

63 Sinabi nila: Ginoo, naala-ala namin ang sinabi ng mandarayang iyon nang nabubuhay pa siya. Sinabi niya: Pagkalipas ng tatlong araw, ako ay babangon. 64 Ipag-utos mo nga na bantayang maigi ang libingan hanggang sa ikatlong araw at baka sa gabi ay nakawin siya ng kaniyang mga alagad. At sabihin nila sa mga tao: Siya ay nabuhay mula sa mga patay. Kung magkakagayon, ang pandaraya ay magiging malala kaysa una.

65 Sinabi ni Pilato sa kanila: Mayroon kayong tagapag­bantay. Humayo kayo at ipabantayang mahigpit ayon sa inyong kakayanan. 66 Sa pag-alis nila, tiniyak nila na nakasara na ang libingan at nilagyan ng selyo ang bato at ipinabantayan sa mga bantay.

27 When the morning was come, all the chief priests and elders of the people took counsel against Jesus to put him to death:

And when they had bound him, they led him away, and delivered him to Pontius Pilate the governor.

Then Judas, which had betrayed him, when he saw that he was condemned, repented himself, and brought again the thirty pieces of silver to the chief priests and elders,

Saying, I have sinned in that I have betrayed the innocent blood. And they said, What is that to us? see thou to that.

And he cast down the pieces of silver in the temple, and departed, and went and hanged himself.

And the chief priests took the silver pieces, and said, It is not lawful for to put them into the treasury, because it is the price of blood.

And they took counsel, and bought with them the potter's field, to bury strangers in.

Wherefore that field was called, The field of blood, unto this day.

Then was fulfilled that which was spoken by Jeremy the prophet, saying, And they took the thirty pieces of silver, the price of him that was valued, whom they of the children of Israel did value;

10 And gave them for the potter's field, as the Lord appointed me.

11 And Jesus stood before the governor: and the governor asked him, saying, Art thou the King of the Jews? And Jesus said unto him, Thou sayest.

12 And when he was accused of the chief priests and elders, he answered nothing.

13 Then said Pilate unto him, Hearest thou not how many things they witness against thee?

14 And he answered him to never a word; insomuch that the governor marvelled greatly.

15 Now at that feast the governor was wont to release unto the people a prisoner, whom they would.

16 And they had then a notable prisoner, called Barabbas.

17 Therefore when they were gathered together, Pilate said unto them, Whom will ye that I release unto you? Barabbas, or Jesus which is called Christ?

18 For he knew that for envy they had delivered him.

19 When he was set down on the judgment seat, his wife sent unto him, saying, Have thou nothing to do with that just man: for I have suffered many things this day in a dream because of him.

20 But the chief priests and elders persuaded the multitude that they should ask Barabbas, and destroy Jesus.

21 The governor answered and said unto them, Whether of the twain will ye that I release unto you? They said, Barabbas.

22 Pilate saith unto them, What shall I do then with Jesus which is called Christ? They all say unto him, Let him be crucified.

23 And the governor said, Why, what evil hath he done? But they cried out the more, saying, Let him be crucified.

24 When Pilate saw that he could prevail nothing, but that rather a tumult was made, he took water, and washed his hands before the multitude, saying, I am innocent of the blood of this just person: see ye to it.

25 Then answered all the people, and said, His blood be on us, and on our children.

26 Then released he Barabbas unto them: and when he had scourged Jesus, he delivered him to be crucified.

27 Then the soldiers of the governor took Jesus into the common hall, and gathered unto him the whole band of soldiers.

28 And they stripped him, and put on him a scarlet robe.

29 And when they had platted a crown of thorns, they put it upon his head, and a reed in his right hand: and they bowed the knee before him, and mocked him, saying, Hail, King of the Jews!

30 And they spit upon him, and took the reed, and smote him on the head.

31 And after that they had mocked him, they took the robe off from him, and put his own raiment on him, and led him away to crucify him.

32 And as they came out, they found a man of Cyrene, Simon by name: him they compelled to bear his cross.

33 And when they were come unto a place called Golgotha, that is to say, a place of a skull,

34 They gave him vinegar to drink mingled with gall: and when he had tasted thereof, he would not drink.

35 And they crucified him, and parted his garments, casting lots: that it might be fulfilled which was spoken by the prophet, They parted my garments among them, and upon my vesture did they cast lots.

36 And sitting down they watched him there;

37 And set up over his head his accusation written, This Is Jesus The King Of The Jews.

38 Then were there two thieves crucified with him, one on the right hand, and another on the left.

39 And they that passed by reviled him, wagging their heads,

40 And saying, Thou that destroyest the temple, and buildest it in three days, save thyself. If thou be the Son of God, come down from the cross.

41 Likewise also the chief priests mocking him, with the scribes and elders, said,

42 He saved others; himself he cannot save. If he be the King of Israel, let him now come down from the cross, and we will believe him.

43 He trusted in God; let him deliver him now, if he will have him: for he said, I am the Son of God.

44 The thieves also, which were crucified with him, cast the same in his teeth.

45 Now from the sixth hour there was darkness over all the land unto the ninth hour.

46 And about the ninth hour Jesus cried with a loud voice, saying, Eli, Eli, lama sabachthani? that is to say, My God, my God, why hast thou forsaken me?

47 Some of them that stood there, when they heard that, said, This man calleth for Elias.

48 And straightway one of them ran, and took a spunge, and filled it with vinegar, and put it on a reed, and gave him to drink.

49 The rest said, Let be, let us see whether Elias will come to save him.

50 Jesus, when he had cried again with a loud voice, yielded up the ghost.

51 And, behold, the veil of the temple was rent in twain from the top to the bottom; and the earth did quake, and the rocks rent;

52 And the graves were opened; and many bodies of the saints which slept arose,

53 And came out of the graves after his resurrection, and went into the holy city, and appeared unto many.

54 Now when the centurion, and they that were with him, watching Jesus, saw the earthquake, and those things that were done, they feared greatly, saying, Truly this was the Son of God.

55 And many women were there beholding afar off, which followed Jesus from Galilee, ministering unto him:

56 Among which was Mary Magdalene, and Mary the mother of James and Joses, and the mother of Zebedees children.

57 When the even was come, there came a rich man of Arimathaea, named Joseph, who also himself was Jesus' disciple:

58 He went to Pilate, and begged the body of Jesus. Then Pilate commanded the body to be delivered.

59 And when Joseph had taken the body, he wrapped it in a clean linen cloth,

60 And laid it in his own new tomb, which he had hewn out in the rock: and he rolled a great stone to the door of the sepulchre, and departed.

61 And there was Mary Magdalene, and the other Mary, sitting over against the sepulchre.

62 Now the next day, that followed the day of the preparation, the chief priests and Pharisees came together unto Pilate,

63 Saying, Sir, we remember that that deceiver said, while he was yet alive, After three days I will rise again.

64 Command therefore that the sepulchre be made sure until the third day, lest his disciples come by night, and steal him away, and say unto the people, He is risen from the dead: so the last error shall be worse than the first.

65 Pilate said unto them, Ye have a watch: go your way, make it as sure as ye can.

66 So they went, and made the sepulchre sure, sealing the stone, and setting a watch.

И като хвърли сребърниците в храма, излезе и отиде и се обеси.

27 А на сутринта всичките главни свещеници и народни старейшини се съвещаваха против Исуса, да Го умъртвят.

И когато Го вързаха, заведоха Го и Го предадоха на управителя Пилата.

Тогава Юда, който Го беше предал, като видя, че Исус бе осъден, разкая се и върна тридесетте сребърника на главните свещеници и старейшините и каза:

Съгреших, че предадох невинна кръв. А те рекоха: Нам що ни е? Ти гледай.

А главните свещеници взеха сребърниците и рекоха: Не е позволено да ги туряме в храмовата каса, понеже са цена на кръв.

И като се съветваха, купиха с тях грънчаревата нива, за погребване на чужденци.

Затова оная нива се нарече кръвна нива, както се нарича и до днес.

Тогава се изпълни реченото чрез пророк Еремия, който каза: “И взеха тридесетте сребърника, цената на оценения, Когото оцениха някои от изралтяните,

10 и дадоха ги за грънчаревата нива, според както ми заповяда Господ”.

11 А Исус застана пред управителя; и управителят Го попита, като каза: Ти Юдейският цар ли си? А Исус му рече: Ти казваш.

12 И когато Го обвиняваха главните свещеници и старейшините, нищо не отговаряше.

13 Тогава Пилат Му казва: Не чуваш ли за колко неща свидетелствуват против Тебе?

14 Но Той не му отговори нито на едно нещо; тъй щото управителят се чудеше много.

15 А на всеки празник управителят имаше обичай да пуща на народа един от затворниците, когото биха поискали.

16 А тогава имаха един прочут затворник, на има Варава.

17 И тъй, като бяха събрани, Пилат им каза: Кого искате да ви пусна: Варава ли или Исуса, наречен Христос?

18 (Понеже знаеше, че от завист го предаваха.

19 При това, като седеше на съдийския престол, жена му изпрати до него да кажат: Не струвай нищо на Тоя праведник; защото днес много пострадах насъне поради Него).

20 А главните свещеници и старейшините убедиха народа да изпроси Варава, а Исуса да погубят.

21 Управителят в отговор им рече: Кого от двамата искате да ви пусна? А те рекоха: Варава.

22 Пилат им казва: Тогава какво да правя с Исуса, наречен Христос? Те всички казват: Да бъде разпнат.

23 А той каза: Че какво зло е сторил? А те още повече закрещяха, казвайки: Да бъде разпнат.

24 И тъй Пилат като видя, че никак не помага, а напротив, че се повдига размирие, взе вода, оми си ръцете пред народа, и каза: Аз съм невинен за кръвта на Тоя праведник; вие гледайте.

25 А целият народ в отговор рече: Кръвта Му да бъде на нас и на чадата ни.

26 Тогава им пусна Варава; а Исуса бй и Го предаде на разпятие.

27 Тогава войниците на управителя заведоха Исуса в преторията, и събраха около Него цялата дружина.

28 И като Го съблякоха, облякоха Го в червена мантия.

29 И оплетоха венец от тръни и го наложиха на главата Му, и туриха тръст в десницата Му; и като коленичаха пред Него, ругаеха Му се, казвайки: Здравей, Царю Юдейски!

30 И заплюваха Го, и взеха тръстта и Го удряха по главата.

31 И след като Му се поругаха, съблякоха Му мантията и Го облякоха с Неговите дрехи и Го заведоха да Го разпнат.

32 А на излизане намериха един киринеец, на име Симон; него заставиха да носи кръста Му.

33 И като стигнаха на едно място, наречено Голгота (което значи лобно място),

34 дадоха Му да пие вино размесено с жлъчка; но Той като вкуси, не прие да пие.

35 И когато Го разпнаха, разделиха си дрехите Му, като хвърлиха жребие.

36 И седяха да Го пазят там.

37 И поставиха над главата Му обвинението Му, написано така: Тоя е Исус, Юдейският Цар.

38 Тогава бидоха разпнати с Него двама разбойници, един отдясно, и един отляво.

39 А минаващите оттам Му се подиграваха, като клатеха глави и думаха:

40 Ти, Който разоряваш храма и за три дни пак го съграждаш, спаси Себе Си; ако Си Божий Син, слез от кръста.

41 Подобно и главните свещеници с книжниците и старейшините Го ругаеха, казвайки:

42 Други е избавил, а пък Себе Си не може да избави! Той е Израилевият Цар! нека слезе сега от кръста, и ще повярваме в Него.

43 Упова на Бога; нека Го избави сега, ако Му е угоден; понеже каза: Божий Син съм.

44 Със същия укор Му се присмиваха и разпнатите с Него разбойници.

45 А от шестия час тъмнина покриваше цялата земя до деветия час.

46 А около деветия час Исус извика със силен глас и каза: Или, Или, лама савахтани? сиреч: Боже Мой, Боже Мой, защо си Ме оставил?

47 Някои от стоящите там, като чуха, думаха: Той вика Илия.

48 И веднага един от тях се завтече, взе гъба, натопи я в оцет, и като я надяна на тръст, даде Му да пие.

49 А другите казваха: Остави! да видим дали ще дойде Илия да Го избави.

50 А Исус, като извика пак със силен глас, издъхна.

51 И, ето, завесата на храма се раздра на две от горе до долу, земята се разтресе, скалите се разпукаха,

52 гробовете се разтвориха и много тела на починалите светии бяха възкресени,

53 (които, като излязоха от гробовете след Неговото възкресение, влязоха в святия град, и се явиха на мнозина).

54 А стотникът и ония, които заедно с него пазеха Исуса, като видяха земетресението и всичко що стана, уплашиха се твърде много, и думаха: Наистина тоя беше Син на Бога.

55 Там бяха още и гледаха отдалеч много жени, които бяха следвали Исуса от Галилея, и Му служеха;

56 между които бяха Мария Магдалина, и Мария майка на Якова и на Иосия, и майката на Заведеевите синове.

57 И когато се свечери, дойде един богаташ от Ариматея, на име Йосиф, който също беше се учил при Исуса.

58 Той дойде при Пилата и поиска Исусовото тяло. Тогава Пилат заповяда да Му се даде.

59 Йосиф, като взе тялото, обви го с чиста плащеница,

60 и го положи в своя нов гроб, който бе изсякъл в скалата; и като привали голям камък на гробната врата, отиде си.

61 А там бяха Мария Магдалина и другата Мария, които седяха срещу гроба.

62 И на следващия ден, който бе денят след приготовлението за празника, главните свещеници и фарисеите се събраха при Пилата и казаха:

63 Господарю, спомнихме си, че Оня измамник приживе рече: След три дни ще възкръсна.

64 Заповядай, прочее, гробът да се пази здраво до третия ден, да не би учениците Му да дойдат и да Го откраднат, и кажат на народа: Възкръсна от мъртвите. Така последната измама ще бъде по-лоша от първата.

65 Пилат им рече: Вземете стража; идете, вардете Го както знаете.

66 Те, прочее, отидоха и вардиха гроба, като запечатаха гроба с помощта на стражата.