3 Καὶ εἰσῆλθεν πάλιν ^[a]εἰς συναγωγήν, καὶ ἦν ἐκεῖ ἄνθρωπος ἐξηραμμένην ἔχων τὴν χεῖρα. ² καὶ παρετήρουν αὐτὸν εἰ τοῖς σάββασιν θεραπεύσει αὐτόν, ἵνα ^[b]κατηγορήσωσιν αὐτοῦ. ³ καὶ λέγει τῷ ἀνθρώπῳ τῷ ^[c]τὴν χεῖρα ἔχοντι ξηράν· ^[d]Ἔγειρε εἰς τὸ μέσον. ⁴ καὶ λέγει αὐτοῖς· Ἔξεστιν τοῖς σάββασιν ^[e]ἀγαθοποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι, ψυχὴν σῶσαι ἢ ἀποκτεῖναι; οἱ δὲ ἐσιώπων. ⁵ καὶ περιβλεψάμενος αὐτοὺς μετ’ ὀργῆς, συλλυπούμενος ἐπὶ τῇ πωρώσει τῆς καρδίας αὐτῶν, λέγει τῷ ἀνθρώπῳ· Ἔκτεινον τὴν ^[f]χεῖρα· καὶ ἐξέτεινεν, καὶ ἀπεκατεστάθη ἡ χεὶρ ^[g]αὐτοῦ. ⁶ καὶ ἐξελθόντες οἱ Φαρισαῖοι ^[h]εὐθὺς μετὰ τῶν Ἡρῳδιανῶν συμβούλιον ^[i]ἐδίδουν κατ’ αὐτοῦ ὅπως αὐτὸν ἀπολέσωσιν.

⁷ Καὶ ὁ Ἰησοῦς ^[j]μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἀνεχώρησεν πρὸς τὴν θάλασσαν· καὶ πολὺ πλῆθος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ^[k]ἠκολούθησεν, καὶ ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας ⁸ καὶ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καὶ ἀπὸ τῆς Ἰδουμαίας ^[l]καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου ^[m]καὶ περὶ Τύρον καὶ Σιδῶνα, πλῆθος πολύ, ^[n]ἀκούοντες ὅσα ^[o]ἐποίει ἦλθον πρὸς αὐτόν. ⁹ καὶ εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα πλοιάριον προσκαρτερῇ αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον ἵνα μὴ θλίβωσιν αὐτόν· ¹⁰ πολλοὺς γὰρ ἐθεράπευσεν, ὥστε ἐπιπίπτειν αὐτῷ ἵνα αὐτοῦ ἅψωνται ὅσοι εἶχον μάστιγας. ¹¹ καὶ τὰ πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα, ὅταν αὐτὸν ^[p]ἐθεώρουν, προσέπιπτον αὐτῷ καὶ ^[q]ἔκραζον ^[r]λέγοντα ὅτι Σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ. ¹² καὶ πολλὰ ἐπετίμα αὐτοῖς ἵνα μὴ ^[s]αὐτὸν φανερὸν ^[t]ποιήσωσιν.

¹³ Καὶ ἀναβαίνει εἰς τὸ ὄρος καὶ προσκαλεῖται οὓς ἤθελεν αὐτός, καὶ ἀπῆλθον πρὸς αὐτόν. ¹⁴ καὶ ἐποίησεν ^[u]δώδεκα, ἵνα ὦσιν μετ’ αὐτοῦ καὶ ἵνα ἀποστέλλῃ αὐτοὺς κηρύσσειν ¹⁵ καὶ ἔχειν ^[v]ἐξουσίαν ἐκβάλλειν τὰ δαιμόνια· ¹⁶ καὶ ^[w]ἐποίησεν τοὺς δώδεκα, καὶ ἐπέθηκεν ^[x]ὄνομα τῷ Σίμωνι Πέτρον, ¹⁷ καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰακώβου (καὶ ἐπέθηκεν αὐτοῖς ^[y]ὀνόματα Βοανηργές, ὅ ἐστιν Υἱοὶ Βροντῆς), ¹⁸ καὶ Ἀνδρέαν καὶ Φίλιππον καὶ Βαρθολομαῖον καὶ Μαθθαῖον καὶ Θωμᾶν καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ἁλφαίου καὶ Θαδδαῖον καὶ Σίμωνα τὸν ^[z]Καναναῖον ¹⁹ καὶ Ἰούδαν ^[aa]Ἰσκαριώθ, ὃς καὶ παρέδωκεν αὐτόν.

²⁰ Καὶ ^[ab]ἔρχεται εἰς οἶκον· καὶ συνέρχεται πάλιν ^[ac]ὁ ὄχλος, ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτοὺς ^[ad]μηδὲ ἄρτον φαγεῖν. ²¹ καὶ ἀκούσαντες οἱ παρ’ αὐτοῦ ἐξῆλθον κρατῆσαι αὐτόν, ἔλεγον γὰρ ὅτι ἐξέστη. ²² καὶ οἱ γραμματεῖς οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καταβάντες ἔλεγον ὅτι Βεελζεβοὺλ ἔχει καὶ ὅτι ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια. ²³ καὶ προσκαλεσάμενος αὐτοὺς ἐν παραβολαῖς ἔλεγεν αὐτοῖς· Πῶς δύναται Σατανᾶς Σατανᾶν ἐκβάλλειν; ²⁴ καὶ ἐὰν βασιλεία ἐφ’ ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δύναται σταθῆναι ἡ βασιλεία ἐκείνη· ²⁵ καὶ ἐὰν οἰκία ἐφ’ ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ ^[ae]δυνήσεται ^[af]ἡ οἰκία ἐκείνη σταθῆναι· ²⁶ καὶ εἰ ὁ Σατανᾶς ἀνέστη ἐφ’ ἑαυτὸν καὶ ^[ag]ἐμερίσθη, οὐ δύναται ^[ah]στῆναι ἀλλὰ τέλος ἔχει. ^27 [ai]ἀλλ’ οὐδεὶς δύναται ^[aj]εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἰσχυροῦ εἰσελθὼν τὰ σκεύη αὐτοῦ διαρπάσαι ἐὰν μὴ πρῶτον τὸν ἰσχυρὸν δήσῃ, καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ^[ak]διαρπάσει.

²⁸ Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι πάντα ἀφεθήσεται ^[al]τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων, τὰ ἁμαρτήματα καὶ ^[am]αἱ βλασφημίαι ὅσα ἐὰν βλασφημήσωσιν· ²⁹ ὃς δ’ ἂν βλασφημήσῃ εἰς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐκ ἔχει ἄφεσιν εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ ἔνοχός ἐστιν αἰωνίου ^[an]ἁμαρτήματος. ³⁰ ὅτι ἔλεγον· Πνεῦμα ἀκάθαρτον ἔχει.

^31 [ao]Καὶ ἔρχονται ^[ap]ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ ἔξω ^[aq]στήκοντες ἀπέστειλαν πρὸς αὐτὸν ^[ar]καλοῦντες αὐτόν. ³² καὶ ἐκάθητο ^[as]περὶ αὐτὸν ὄχλος, ^[at]καὶ λέγουσιν αὐτῷ· Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί ^[au]σου ἔξω ζητοῦσίν σε. ³³ καὶ ^[av]ἀποκριθεὶς αὐτοῖς λέγει· Τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου ^[aw]ἢ οἱ ἀδελφοί ^[ax]μου; ³⁴ καὶ περιβλεψάμενος ^[ay]τοὺς περὶ αὐτὸν κύκλῳ καθημένους λέγει· Ἴδε ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου· ³⁵ ὃς ^[az]γὰρ ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, οὗτος ἀδελφός μου καὶ ^[ba]ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν.