馬可福音 5
Chinese Contemporary Bible (Traditional)
治好被鬼附身的人
5 他們來到湖對岸的格拉森地區。 2 耶穌剛下船，就遇見一個被污鬼附身的人從墳場迎面而來。 3 那人以墳場為家，從來沒有人能把他捆住，就算用鐵鏈也鎖不住他。 4 儘管有人多次用鐵鏈和腳鐐鎖住他，但他掙斷了鐵鏈，砸碎了腳鐐。沒有人能制伏他。 5 他晝夜在墳場和山野間大喊大叫，又用石頭砍自己。
6 他遠遠看見耶穌，就跑過去跪下來拜祂，喊著說： 7 「至高上帝的兒子耶穌啊，我和你有什麼關係？看在上帝的份上，求你不要折磨我！」 8 原來，耶穌已經對他身上的鬼說：「污鬼，從這人身上出來！」
9 耶穌問：「你叫什麼名字？」
他說：「我的名字叫『群』，因為我們是一大群。」
10 接著污鬼再三哀求耶穌，不要把牠們逐出那個地區。 11 當時有一大群豬在附近山坡上覓食。 12 污鬼就哀求耶穌說：「讓我們到豬群裡去，附在牠們身上吧！」
13 耶穌允許了，污鬼就離開那人，進入豬群。那群豬就一路奔下陡坡，衝進湖裡淹死了，約有兩千頭。
14 放豬的人都嚇跑了。他們把這消息傳遍了城裡鄉間，於是人人都跑來看個究竟。 15 他們到了耶穌那裡，看見那一度被群鬼附身的人神智清醒、衣著整齊地坐在那裡，都很害怕。 16 目睹這件事的人向他們講述整個經過。 17 他們請耶穌離開他們的地方。
18 耶穌上了船準備離開的時候，那被鬼附過的人懇求耶穌讓他隨行。 19 耶穌沒有答應，只對他說：「回去見你的家人，將主為你所做的事和祂憐憫你的經過告訴他們吧！」
20 這人就回到低加坡里一帶宣揚耶穌為他所行的奇事，大家都很驚奇。
耶穌醫治有信心的人
21 耶穌再坐船回到對岸，立刻有一大群人在岸邊圍著祂。 22 人群中有一位會堂的主管名叫雅魯，他一見到耶穌便俯伏在祂腳前， 23 懇求說：「我小女兒快要死了，求你去把手按在她身上，醫治她，救她一命。」
24 耶穌和他同去，一大群人跟著祂，擁擠著祂。
25 有一個婦人患血漏病已經十二年， 26 經過許多醫生的診治，受盡痛苦，耗盡錢財，病情仍沒有好轉，反而更加嚴重。 27 她聽見耶穌的事，就夾在人群中擠到耶穌背後摸祂的衣服， 28 心想：「只要摸到祂的衣服，我就痊癒了！」
29 她的血漏立刻停止了，她感到自己痊癒了。 30 耶穌馬上知道有能力從自己身上發出，便在人群中轉過身來問：「誰摸了我的衣服？」
31 門徒對祂說：「你看，這麼多人在你周圍擠來擠去，你怎麼問誰摸你呢？」
32 耶穌環視四周，要找出摸祂的人。 33 那婦人害怕得發抖，她知道在自己身上發生了什麼事，於是上前俯伏在耶穌面前，將實情說了出來。
34 耶穌說：「女兒，你的信心救了你。安心地回去吧！你的病好了。」
35 耶穌還在說話的時候，有人從雅魯家中趕來，對雅魯說：「你的女兒已經死了，何必麻煩老師呢？」
36 耶穌聽了，便對雅魯說：「不要怕，只要信。」 37 於是，祂帶著彼得、雅各和雅各的弟弟約翰去雅魯家，不准其他人跟著。 38 他們到了那裡，只見在場的人嚎啕大哭，場面混亂。 39 耶穌進去問道：「你們為什麼大哭大嚷呢？這孩子並沒有死，只是睡著了。」
40 這些人聽了，都譏笑祂。耶穌讓他們全部出去，然後帶著孩子的父母和三個門徒進了房間。 41 祂拉著孩子的手說：「大利大，古米！」意思是：「小女孩，我吩咐你起來！」
42 小女孩應聲而起，並且可以走動，那時她十二歲。在場的人都驚奇不已。 43 耶穌鄭重叮囑他們不要把這事張揚出去，又吩咐他們給女孩東西吃。
มาระโก 5
Thai New Contemporary Bible
ทรงรักษาคนถูกผีสิง(A)
5 เมื่อพวกเขาข้ามฟากมาถึงดินแดนเกราซา[a] 2 เมื่อพระเยซูทรงขึ้นจากเรือมีชายคนหนึ่งซึ่งถูกวิญญาณชั่ว[b]เข้าสิงออกจากอุโมงค์ฝังศพมาหาพระองค์ 3 เขาอาศัยอยู่ตามอุโมงค์ ใครๆ ก็มัดเขาไว้ไม่อยู่แม้จะใช้โซ่ตรวนก็ตาม 4 เพราะเคยล่ามโซ่ใส่ตรวนมือเท้าของเขาหลายครั้งแล้ว แต่เขาก็กระชากโซ่ตรวนขาด ไม่มีใครแข็งแรงพอจะทำให้เขาสิ้นพยศ 5 เขาร้องอึงอยู่ตามอุโมงค์ฝังศพและตามเนินเขาทั้งวันทั้งคืนและเอาหินกรีดเนื้อตัวเอง
6 เมื่อเขาเห็นพระเยซูแต่ไกลก็วิ่งมาคุกเข่าต่อหน้าพระองค์ 7 และตะโกนสุดเสียงว่า “พระเยซู พระบุตรของพระเจ้าสูงสุด พระองค์ต้องการอะไรจากข้าพระองค์หรือ? ขอทรงสาบานต่อพระเจ้าว่าจะไม่ทรมานข้าพระองค์!” 8 เพราะพระเยซูได้ตรัสกับมันว่า “เจ้าวิญญาณชั่ว จงออกมาจากชายคนนี้!”
9 แล้วพระเยซูตรัสถามว่า “เจ้าชื่ออะไร?”
มันตอบว่า “ชื่อกอง เพราะเรามีด้วยกันหลายตน” 10 และมันพร่ำอ้อนวอนพระเยซูไม่ให้ขับไล่พวกมันออกจากถิ่นนั้น
11 ไม่ไกลจากที่นั่นมีสุกรฝูงใหญ่หากินอยู่บนเนินเขา 12 พวกผีจึงทูลวิงวอนพระเยซูว่า “ขอให้พวกข้าพระองค์ไปสิงในสุกรฝูงนั้นเถิด” 13 เมื่อทรงอนุญาต วิญญาณชั่วเหล่านั้นก็ออกจากชายผู้นั้นและเข้าไปสิงในสุกร แล้วสุกรทั้งฝูงราวสองพันตัวก็กระโจนจากหน้าผาลงทะเลสาบจมน้ำตายหมด
14 บรรดาคนเลี้ยงสุกรวิ่งเข้าไปเล่าเรื่องนี้ในเมืองและในชนบทโดยรอบ ผู้คนพากันออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น 15 เมื่อพวกเขามาหาพระเยซูก็เห็นชายที่เคยถูกผีทั้งกองเข้าสิงนั่งอยู่ที่นั่นสวมใส่เสื้อผ้าและมีสติดี พวกเขาก็กลัว 16 ผู้ที่เห็นเหตุการณ์จึงเล่าเรื่องที่เกิดกับคนที่ถูกผีสิงและสุกรนั้นให้ประชาชนฟัง 17 พวกเขาจึงทูลวิงวอนพระเยซูให้ไปจากเขตแดนของเขา
18 ขณะพระเยซูจะเสด็จลงเรือ คนที่เคยถูกผีสิงนั้นอ้อนวอนขอไปกับพระองค์ 19 พระเยซูไม่ทรงอนุญาต แต่ตรัสว่า “จงกลับบ้านไปหาครอบครัวของท่าน และบอกพวกเขาว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำการเพื่อท่านมากเพียงใดและทรงเมตตาต่อท่านอย่างไร” 20 เขาจึงทูลลาไปป่าวประกาศในแคว้นเดคาโปลิส[c]ว่าพระเยซูทรงกระทำการเพื่อเขามากเพียงไร คนทั้งปวงก็ประหลาดใจ
เด็กที่เสียชีวิตและหญิงที่ป่วย(B)
21 เมื่อพระเยซูทรงนั่งเรือข้ามฟากกลับมาอีกครั้ง ขณะที่พระองค์ทรงอยู่ที่ริมทะเลสาบ ฝูงชนกลุ่มใหญ่พากันมาห้อมล้อมพระองค์ 22 มีนายธรรมศาลาคนหนึ่งชื่อไยรัสมาที่นั่น เมื่อเห็นพระเยซูก็หมอบลงแทบพระบาทพระองค์ 23 แล้วทูลอ้อนวอนด้วยความร้อนใจว่า “ลูกสาวเล็กๆ ของข้าพระองค์กำลังจะตาย โปรดเสด็จไปทรงวางมือให้ด้วยเถิดเพื่อเขาจะหายและไม่ตาย” 24 ดังนั้นพระเยซูจึงเสด็จไปกับเขา
ผู้คนคับคั่งตามมาเบียดเสียดกันอยู่รอบพระองค์ 25 ที่นั่นมีหญิงคนหนึ่งตกเลือดเรื้อรังมาสิบสองปีแล้ว 26 นางทุกข์ทรมานมาก เสียเงินหาหมอมาหลายคนจนหมดตัว แต่แทนที่จะดีขึ้นอาการกลับทรุดลง 27 เมื่อนางได้ยินเรื่องพระเยซูจึงเดินปะปนกับฝูงชนตามมาข้างหลังพระองค์และแตะฉลองพระองค์ 28 เพราะนางคิดว่า “ขอเพียงได้แตะฉลองพระองค์เท่านั้นเราก็จะหายโรค” 29 ทันใดนั้นเองเลือดก็หยุดไหลและนางรู้สึกว่าตนหายโรคแล้ว
30 พระเยซูทรงทราบทันทีว่าฤทธิ์ซ่านออกจากพระองค์ พระองค์จึงทรงหันกลับมาทางฝูงชนและตรัสถามว่า “ใครแตะต้องเสื้อผ้าของเรา?”
31 เหล่าสาวกทูลว่า “พระองค์ทรงเห็นอยู่แล้วว่าผู้คนเบียดเสียดพระองค์กันแน่นแล้วพระองค์ยังจะทรงถามอีกหรือว่า ‘ใครมาแตะต้องเรา?’ ”
32 แต่พระเยซูยังทอดพระเนตรไปรอบๆ ดูว่าใครเป็นผู้ทำเช่นนั้น 33 หญิงนั้นซึ่งรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นกับนางก็กลัวจนตัวสั่น เข้ามาหมอบลงแทบพระบาท แล้วกราบทูลความจริงทั้งหมด 34 พระองค์ตรัสกับนางว่า “หญิงเอ๋ย ความเชื่อของเจ้าทำให้เจ้าหายโรค จงกลับไปด้วยสันติสุขและพ้นจากความทุกข์ทรมานเถิด”
35 พระองค์ตรัสยังไม่ทันขาดคำก็มีคนจากบ้านของไยรัสนายธรรมศาลามาบอกว่า “ลูกสาวของท่านเสียชีวิตแล้ว จะรบกวนพระอาจารย์อีกทำไม?”
36 พระเยซูไม่ทรงฟังแต่ตรัสกับนายธรรมศาลาว่า “อย่ากลัวเลย จงเชื่อเท่านั้น”
37 พระองค์ไม่ทรงอนุญาตให้ใครติดตามไปยกเว้นเปโตร ยากอบ และยอห์นน้องชายของยากอบ 38 เมื่อมาถึงบ้านของนายธรรมศาลาพระเยซูทรงเห็นความอึกทึกวุ่นวาย ผู้คนร้องไห้สะอึกสะอื้นกันเสียงดัง 39 พระองค์ทรงเข้าไปข้างในและตรัสกับพวกเขาว่า “ร้องไห้วุ่นวายกันไปทำไม? เด็กน้อยยังไม่ตายเพียงแต่หลับอยู่” 40 แต่พวกเขาพากันหัวเราะเยาะพระองค์
หลังจากพระองค์ทรงให้ผู้คนออกไปแล้วก็ทรงพาพ่อแม่ของเด็กกับเหล่าสาวกที่อยู่กับพระองค์เข้าไปหาเด็กนั้น 41 พระองค์ทรงจับมือเด็กน้อยตรัสว่า “ทาลิธา คูม!” (ซึ่งแปลว่า “แม่หนูเอ๋ย เราบอกเจ้าให้ลุกขึ้น!”) 42 ทันใดนั้นเด็กหญิงก็ลุกขึ้นเดินไปรอบๆ (เด็กคนนี้อายุสิบสองขวบ) คนทั้งปวงตกตะลึงพรึงเพริด 43 พระองค์ทรงกำชับเด็ดขาดไม่ให้บอกเรื่องนี้กับใครและตรัสสั่งให้นำอาหารมาให้เด็กรับประทาน
馬 可 福 音 5
Chinese New Testament: Easy-to-Read Version
耶稣让一个人摆脱邪灵
5 耶稣和门徒们渡过湖，来到格拉森人居住的地区。 2 耶稣一下船，就有一个被邪灵附体的人从坟地里来见他。 3 这个人住在坟地里，没人能捆住他，连锁链也捆不住他。 4 他曾屡次被人用镣铐锁住手脚，但是他挣断了锁链，砸开了脚镣。谁也制服不了他。 5 他昼夜在坟地和山野中嚎叫，用石头砸自己的身体。
6 他远远地看见了耶稣，就飞奔过来，跪倒在耶稣面前，
9 耶稣问他∶“你叫什么名字？”
那人回答说∶“我的名字叫军团 [a]，因为有很多邪灵附在我体内。” 10 在他体内的邪灵们一遍又一遍地乞求耶稣不要把他们驱逐出这个地区。
11 这时候，有一大群猪正在山坡上吃食。 12 邪灵们乞求耶稣道∶“把我们派到猪群里去吧，这样我们就可以钻到它们身上。” 13 耶稣准许了他们，邪灵们离开那个人，钻到猪身上去了。于是，猪群狂奔下山崖，掉进湖里淹死了，那群猪大约有两千多头。
14 养猪的人跑了，他们把这事告诉了城镇和乡村的人们。人们都出来，想看看究竟发生了什么事。 15 他们来到耶稣那里，看到那个曾被许多邪灵附体的人正坐在那里。他已经穿上了衣服，神智已恢复了正常，他们都很害怕。 16 一些目击者把这个被鬼附身的人所遇到的事和关于猪群的事告诉给其它人， 17 人们都央求耶稣离开此地。
18 耶稣上船要离开时，那个曾被鬼附体的人央求着要与他一同走。 19 但是耶稣没有应许，对他说∶“回去和你的家人及朋友们在一起吧！告诉他们主为你做的一切和主对你所施的怜悯。”
20 于是，那个人走了。他在低加波利 [b]向人们讲述主为他做的大事，人们都为此感到惊讶。
耶稣救活已死的女孩，还治好了病妇
21 耶稣上船渡回到湖对岸，又有很多人聚集在那里。耶稣站在湖边。 22 有个名叫睚鲁的犹太会堂管事来到那里，他一见到耶稣，就跪在他的脚边， 23 再三地恳求他说∶“我的小女儿快要死了。求你来把手按在她身上，让她痊愈，复活过来。”
24 耶稣就跟他去了。一大群人跟着他，簇拥在他周围。
25 人群中有个患血漏十二年的女子， 26 她看过不少医生，受了不少罪，为治病花光了所有的钱。可是病情不但没有好转，反而更加恶化了。 27 她听说耶稣的事迹，就挤进人群，来到耶稣身后，摸了一下耶稣的长袍。 28 她想∶“我只要摸一下他的衣服，我的病就会好了。” 29 果然她的血漏止住了，她感觉到自己体内的病治好了。 30 耶稣立刻感觉到有能量从他身上散发了。他停下脚步，转身问道∶“谁摸了我？”
31 耶稣的门徒对他说∶“许多人都在拥挤着你，但你却问‘谁摸了我？’”
32 但是，耶稣仍旧在人群中搜寻摸了他衣服的人。 33 那个吓得发抖的女子明白发生在自己身上的事，便战战兢兢地走上前俯伏在耶稣面前，就把事情经过一五一十地告诉了耶稣。 34 耶稣对她说∶“亲爱的女子，你的信仰治愈了你。平平安安地走吧，你不会再遭罪了。”
35 正当耶稣说话时，一些男人从会堂管事睚鲁家里赶来报信，他们说∶“你女儿已经死了，何必还麻烦老师呢？”
36 耶稣无意听到这话，就对管事说∶“不要害怕，尽管相信就是了。”
37 耶稣只让彼得、雅各和雅各的兄弟约翰跟着他。 38 他们来到会堂管事的家里，看见里面乱轰轰的，人们正在嚎啕大哭。 39 耶稣走进去，对他们说∶“你们为什么又叫又哭？这孩子没有死，她只是睡着了。” 40 但是人们却嘲笑耶稣。耶稣让其他人出去，只带着孩子的父母和他的三个门徒来到孩子的房间。 41 他握住孩子的手，对她说∶“大利大，古米！”（意思是“小姑娘，我要你站起来！”） 42 女孩马上站起来，下床四处走起来，（她当时十二岁。）人们顿时惊得目瞪口呆。 43 耶稣严厉地命令她父母，不让他们把此事告给人们， 然后，耶稣吩咐他们拿些东西给女孩吃。
Footnotes
- 馬 可 福 音 5:9 军团： 意为很多，每一罗马军团约有5千人。
- 馬 可 福 音 5:20 低加波利： 也叫十城，在加利利湖东岸，曾有十个主要城镇。
Mark 5
King James Version
5 And they came over unto the other side of the sea, into the country of the Gadarenes.
2 And when he was come out of the ship, immediately there met him out of the tombs a man with an unclean spirit,
3 Who had his dwelling among the tombs; and no man could bind him, no, not with chains:
4 Because that he had been often bound with fetters and chains, and the chains had been plucked asunder by him, and the fetters broken in pieces: neither could any man tame him.
5 And always, night and day, he was in the mountains, and in the tombs, crying, and cutting himself with stones.
6 But when he saw Jesus afar off, he ran and worshipped him,
7 And cried with a loud voice, and said, What have I to do with thee, Jesus, thou Son of the most high God? I adjure thee by God, that thou torment me not.
8 For he said unto him, Come out of the man, thou unclean spirit.
9 And he asked him, What is thy name? And he answered, saying, My name is Legion: for we are many.
10 And he besought him much that he would not send them away out of the country.
11 Now there was there nigh unto the mountains a great herd of swine feeding.
12 And all the devils besought him, saying, Send us into the swine, that we may enter into them.
13 And forthwith Jesus gave them leave. And the unclean spirits went out, and entered into the swine: and the herd ran violently down a steep place into the sea, (they were about two thousand;) and were choked in the sea.
14 And they that fed the swine fled, and told it in the city, and in the country. And they went out to see what it was that was done.
15 And they come to Jesus, and see him that was possessed with the devil, and had the legion, sitting, and clothed, and in his right mind: and they were afraid.
16 And they that saw it told them how it befell to him that was possessed with the devil, and also concerning the swine.
17 And they began to pray him to depart out of their coasts.
18 And when he was come into the ship, he that had been possessed with the devil prayed him that he might be with him.
19 Howbeit Jesus suffered him not, but saith unto him, Go home to thy friends, and tell them how great things the Lord hath done for thee, and hath had compassion on thee.
20 And he departed, and began to publish in Decapolis how great things Jesus had done for him: and all men did marvel.
21 And when Jesus was passed over again by ship unto the other side, much people gathered unto him: and he was nigh unto the sea.
22 And, behold, there cometh one of the rulers of the synagogue, Jairus by name; and when he saw him, he fell at his feet,
23 And besought him greatly, saying, My little daughter lieth at the point of death: I pray thee, come and lay thy hands on her, that she may be healed; and she shall live.
24 And Jesus went with him; and much people followed him, and thronged him.
25 And a certain woman, which had an issue of blood twelve years,
26 And had suffered many things of many physicians, and had spent all that she had, and was nothing bettered, but rather grew worse,
27 When she had heard of Jesus, came in the press behind, and touched his garment.
28 For she said, If I may touch but his clothes, I shall be whole.
29 And straightway the fountain of her blood was dried up; and she felt in her body that she was healed of that plague.
30 And Jesus, immediately knowing in himself that virtue had gone out of him, turned him about in the press, and said, Who touched my clothes?
31 And his disciples said unto him, Thou seest the multitude thronging thee, and sayest thou, Who touched me?
32 And he looked round about to see her that had done this thing.
33 But the woman fearing and trembling, knowing what was done in her, came and fell down before him, and told him all the truth.
34 And he said unto her, Daughter, thy faith hath made thee whole; go in peace, and be whole of thy plague.
35 While he yet spake, there came from the ruler of the synagogue's house certain which said, Thy daughter is dead: why troublest thou the Master any further?
36 As soon as Jesus heard the word that was spoken, he saith unto the ruler of the synagogue, Be not afraid, only believe.
37 And he suffered no man to follow him, save Peter, and James, and John the brother of James.
38 And he cometh to the house of the ruler of the synagogue, and seeth the tumult, and them that wept and wailed greatly.
39 And when he was come in, he saith unto them, Why make ye this ado, and weep? the damsel is not dead, but sleepeth.
40 And they laughed him to scorn. But when he had put them all out, he taketh the father and the mother of the damsel, and them that were with him, and entereth in where the damsel was lying.
41 And he took the damsel by the hand, and said unto her, Talitha cumi; which is, being interpreted, Damsel, I say unto thee, arise.
42 And straightway the damsel arose, and walked; for she was of the age of twelve years. And they were astonished with a great astonishment.
43 And he charged them straitly that no man should know it; and commanded that something should be given her to eat.
Marcos 5
Reina-Valera Antigua
5 Y VINIERON de la otra parte de la mar á la provincia de los Gadarenos.
2 Y salido él del barco, luego le salió al encuentro, de los sepulcros, un hombre con un espíritu inmundo,
3 Que tenía domicilio en los sepulcros, y ni aun con cadenas le podía alguien atar;
4 Porque muchas veces había sido atado con grillos y cadenas, mas las cadenas habían sido hechas pedazos por él, y los grillos desmenuzados; y nadie le podía domar.
5 Y siempre, de día y de noche, andaba dando voces en los montes y en los sepulcros, é hiriéndose con las piedras.
6 Y como vió á Jesús de lejos, corrió, y le adoró.
7 Y clamando á gran voz, dijo: ¿Qué tienes conmigo, Jesús, Hijo del Dios Altísimo? Te conjuro por Dios que no me atormentes.
8 Porque le decía: Sal de este hombre, espíritu inmundo.
9 Y le preguntó: ¿Cómo te llamas? Y respondió diciendo: Legión me llamo; porque somos muchos.
10 Y le rogaba mucho que no le enviase fuera de aquella provincia.
11 Y estaba allí cerca del monte una grande manada de puercos paciendo.
12 Y le rogaron todos los demonios, diciendo: Envíanos á los puercos para que entremos en ellos.
13 Y luego Jesús se lo permitió. Y saliendo aquellos espíritus inmundos, entraron en los puercos, y la manada cayó por un despeñadero en la mar; los cuales eran como dos mil; y en la mar se ahogaron.
14 Y los que apacentaban los puercos huyeron, y dieron aviso en la ciudad y en los campos. Y salieron para ver qué era aquello que había acontecido.
15 Y vienen á Jesús, y ven al que había sido atormentado del demonio, y que había tenido la legión, sentado y vestido, y en su juicio cabal; y tuvieron miedo.
16 Y les contaron los que lo habían visto, cómo había acontecido al que había tenido el demonio, y lo de los puercos.
17 Y comenzaron á rogarle que se fuese de los términos de ellos.
18 Y entrando él en el barco, le rogaba el que había sido fatigado del demonio, para estar con él.
19 Mas Jesús no le permitió, sino le dijo: Vete á tu casa, á los tuyos, y cuéntales cuán grandes cosas el Señor ha hecho contigo, y cómo ha tenido misericordia de ti.
20 Y se fué, y comenzó á publicar en Decápolis cuan grandes cosas Jesús había hecho con él: y todos se maravillaban.
21 Y pasando otra vez Jesús en un barco á la otra parte, se juntó á él gran compañía; y estaba junto á la mar.
22 Y vino uno de los príncipes de la sinagoga, llamado Jairo; y luego que le vió, se postró á sus pies,
23 Y le rogaba mucho, diciendo: Mi hija está á la muerte: ven y pondrás las manos sobre ella para que sea salva, y vivirá.
24 Y fué con él, y le seguía gran compañía, y le apretaban.
25 Y una mujer que estaba con flujo de sangre doce años hacía,
26 Y había sufrido mucho de muchos médicos, y había gastado todo lo que tenía, y nada había aprovechado, antes le iba peor,
27 Como oyó hablar de Jesús, llegó por detrás entre la compañía, y tocó su vestido.
28 Porque decía: Si tocare tan solamente su vestido, seré salva.
29 Y luego la fuente de su sangre se secó; y sintió en el cuerpo que estaba sana de aquel azote.
30 Y luego Jesús, conociendo en sí mismo la virtud que había salido de él, volviéndose á la compañía, dijo: ¿Quién ha tocado mis vestidos?
31 Y le dijeron sus discípulos: Ves que la multitud te aprieta, y dices: ¿Quién me ha tocado?
32 Y él miraba alrededor para ver á la que había hecho esto.
33 Entonces la mujer, temiendo y temblando, sabiendo lo que en sí había sido hecho, vino y se postró delante de él, y le dijo toda la verdad.
34 Y él le dijo: Hija, tu fe te ha hecho salva: ve en paz, y queda sana de tu azote.
35 Hablando aún él, vinieron de casa del príncipe de la sinagoga, diciendo: Tu hija es muerta; ¿para qué fatigas más al Maestro?
36 Mas luego Jesús, oyendo esta razón que se decía, dijo al príncipe de la sinagoga: No temas, cree solamente.
37 Y no permitió que alguno viniese tras él sino Pedro, y Jacobo, y Juan hermano de Jacobo.
38 Y vino á casa del príncipe de la sinagoga, y vió el alboroto, los que lloraban y gemían mucho.
39 Y entrando, les dice: ¿Por qué alborotáis y lloráis? La muchacha no es muerta, mas duerme.
40 Y hacían burla de él: mas él, echados fuera todos, toma al padre y á la madre de la muchacha, y á los que estaban con él, y entra donde la muchacha estaba.
41 Y tomando la mano de la muchacha, le dice: Talitha cumi; que es, si lo interpretares: Muchacha, á ti digo, levántate.
42 Y luego la muchacha se levantó, y andaba; porque tenía doce años. Y se espantaron de grande espanto.
43 Mas él les mandó mucho que nadie lo supiese, y dijo que le diesen de comer.
Thai New Contemporary Bible Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
Copyright © 2004 by World Bible Translation Center