Font Size
馬可福音 11
Chinese Contemporary Bible (Traditional)
馬可福音 11
Chinese Contemporary Bible (Traditional)
騎驢進耶路撒冷
11 耶穌和門徒將近耶路撒冷，快到橄欖山附近的伯法其和伯大尼兩個村莊時，祂派了兩個門徒， 2 對他們說：「你們去前面的村莊，一進村就會看見一頭從來沒有人騎過的驢駒拴在那裡，你們把牠解開牽來。 3 若有人問你們為什麼這樣做，就說，『主要用牠，很快會把牠送回來。』」 4 他們進了村子，果然看見有一頭驢駒拴在街道旁一戶人家的門外，就上前解開牠。 5 旁邊站著的幾個人就問他們：「你們為什麼要解開這頭驢駒？」
6 門徒依照耶穌的吩咐回答，那些人就讓他們牽走了。 7 他們把驢駒牽到耶穌面前，將自己的外衣搭在驢背上，耶穌就騎了上去。 8 很多人把衣服鋪在路上，有人將田間的樹枝砍下來鋪在路上。 9 大家前呼後擁，高聲歡呼：
「和散那[a]！
奉主名來的當受稱頌！
10 那將要來臨的我祖大衛的國度當受稱頌！
和散那歸於至高之處的上帝！」
11 耶穌進了耶路撒冷，來到聖殿，巡視各處。那時天色已晚，耶穌便和十二門徒出城前往伯大尼。
咒詛無花果樹
12 第二天，他們離開伯大尼後，耶穌餓了。 13 祂遠遠看見有一棵枝葉茂盛的無花果樹，就走過去找果子吃。到了樹下，卻什麼也找不到，只有滿樹的葉子，因為當時不是收無花果的季節。 14 祂對那棵樹說：「願無人再吃你的果子！」祂的門徒都聽見了這句話。
潔淨聖殿
15 他們來到耶路撒冷後，耶穌進入聖殿，趕走了裡面做買賣的人，推翻了兌換錢幣之人的桌子和賣鴿子之人的凳子， 16 不准人抬著貨物穿過聖殿。 17 祂教導他們說：「聖經上不是記載『我的殿必稱為萬民禱告的殿』嗎？你們竟把它變成了賊窩。」
18 祭司長和律法教師聽到這番話後，就策劃如何殺害耶穌，只是有些怕祂，因為百姓都對祂的教導感到驚奇。 19 到了傍晚，耶穌和門徒去了城外。
無花果樹的教訓
20 早上，他們又經過那棵無花果樹，看見它連根都枯了。 21 彼得想起昨天發生的事，就對耶穌說：「老師，你看！昨天你咒詛的無花果樹已經枯了。」
22 耶穌說：「要對上帝有信心。 23 我實在告訴你們，不論何人，只要有信心，毫不疑惑，就是對這座山說，『從這裡挪開，投進大海裡！』也必定為他成就。 24 所以我告訴你們，你們禱告時無論求什麼，只要相信已經得到了，就必得到。 25 你們站著禱告的時候，若想起有人得罪了你們，就要饒恕他。這樣，你們天上的父也會饒恕你們的過犯。 26 你們如果不饒恕別人，你們天上的父也不會饒恕你們的過犯。[b]」
質問耶穌的權柄
27 他們再次回到耶路撒冷。耶穌在聖殿裡行走的時候，祭司長、律法教師和長老上前質問祂： 28 「你憑什麼權柄做這些事？誰授權給你了？」
29 耶穌說：「我也要問你們一個問題，你們回答了，我就告訴你們我憑什麼權柄做這些事。 30 約翰的洗禮是從天上來的還是從人來的？請回答我！」
31 他們彼此議論說：「如果我們說『是從天上來的』，祂一定會問，『那你們為什麼不信他？』 32 如果我們說『是從人來的』，又怕觸怒百姓，因為他們都相信約翰真的是先知。」 33 於是，他們回答說：「我們不知道。」耶穌說：「我也不告訴你們我憑什麼權柄做這些事。」
Marc 11
La Bible du Semeur
Marc 11
La Bible du Semeur
L’entrée du Roi à Jérusalem(A)
11 Alors qu’ils approchaient de Jérusalem, à la hauteur de Bethphagé et de Béthanie[a], près du mont des Oliviers, Jésus envoya deux de ses disciples 2 en leur disant : Allez dans le village qui est devant vous. Dès que vous y serez entrés, vous trouverez un ânon attaché que personne n’a encore monté. Détachez-le et amenez-le ici. 3 Si quelqu’un vous demande : « Pourquoi faites-vous cela ? » répondez : « Le Seigneur en a besoin, et il le renverra très bientôt[b]. »
4 Ils partirent donc, trouvèrent un ânon attaché dehors, près d’une porte dans la rue, et le détachèrent.
5 Quelques personnes, qui se trouvaient là, leur dirent : Holà ! Qu’est-ce qui vous prend de détacher cet ânon ?
6 Ils répondirent comme Jésus le leur avait ordonné et on les laissa faire.
7 Ils amenèrent l’ânon à Jésus et posèrent leurs manteaux sur son dos, et Jésus s’assit dessus. 8 Beaucoup de gens étendirent leurs manteaux sur le chemin ; d’autres, des branches vertes coupées dans les champs.
9 La foule, de la tête à la fin du cortège, criait :
Hosanna[c] !
Béni soit celui qui vient au nom du Seigneur[d] !
10 Béni soit le royaume qui vient,
le royaume de David, notre père !
Hosanna à Dieu au plus haut des cieux !
11 Une fois entré dans Jérusalem, Jésus se rendit au Temple et y observa attentivement tout ce qui s’y passait. Ensuite, comme il se faisait déjà tard, il quitta la ville avec les Douze pour se rendre à Béthanie.
La malédiction du figuier(B)
12 Le lendemain, comme il sortait de Béthanie avec eux, il eut faim. 13 Il aperçut, de loin, un figuier couvert de feuillage. Il se dirigea vers cet arbre pour voir s’il y trouverait quelque fruit. Quand il se fut approché, il n’y trouva que des feuilles, car ce n’était pas la saison des figues[e].
14 S’adressant alors au figuier, il lui dit : Que plus jamais personne ne mange de fruit venant de toi !
Et ses disciples l’entendirent.
Jésus dans le Temple(C)
15 Ils arrivèrent à Jérusalem. Jésus entra dans la cour du Temple et se mit à en chasser les marchands qui s’étaient installés dans l’enceinte sacrée ainsi que leurs clients[f] ; il renversa les comptoirs des changeurs d’argent ainsi que les chaises des marchands de pigeons ; 16 il ne laissa personne transporter des marchandises dans l’enceinte du Temple.
17 Puis, s’adressant à tous, il les enseigna en disant : N’est-il pas écrit : On appellera ma maison une maison de prière pour tous les peuples[g]? Mais vous, vous en avez fait une caverne de brigands[h]!
18 Les chefs des prêtres et les spécialistes de la Loi apprirent ce qui s’était passé et ils cherchèrent un moyen de le faire mourir. En effet, ils craignaient son influence, car son enseignement faisait une vive impression sur la foule.
19 Le soir venu, Jésus et ses disciples quittèrent la ville.
La leçon du figuier desséché(D)
20 Le lendemain matin, en passant par là, ils virent le figuier : il avait séché jusqu’aux racines.
21 Pierre, se souvenant de ce qui s’était passé, dit à Jésus : Maître ! regarde le figuier que tu as maudit : il est devenu tout sec !
22 Jésus répondit : Ayez foi en Dieu. 23 Vraiment, je vous l’assure, si quelqu’un dit à cette colline : « Soulève-toi de là et jette-toi dans la mer », sans douter dans son cœur, mais en croyant que ce qu’il dit va se réaliser, la chose s’accomplira pour lui. 24 C’est pourquoi je vous le déclare : tout ce que vous demandez dans vos prières, croyez que vous l’avez reçu et cela vous sera accordé.
25 Quand vous priez, si vous avez quoi que ce soit contre quelqu’un, pardonnez-lui, pour que votre Père céleste vous pardonne, lui aussi, vos fautes. [26 Mais si vous ne pardonnez pas, votre Père qui est dans les cieux ne vous pardonnera pas non plus vos fautes[i].]
L’autorité de Jésus contestée(E)
27 Ils retournèrent à Jérusalem. Pendant que Jésus marchait dans la cour du Temple, les chefs des prêtres, les spécialistes de la Loi et les responsables du peuple l’abordèrent et lui demandèrent : 28 Par quelle autorité agis-tu ainsi ? Qui t’a donné l’autorité de faire cela ?
29 Jésus leur répondit : J’ai aussi une question à vous poser, une seule. Si vous me répondez, je vous dirai de quel droit je fais cela : 30 De qui Jean tenait-il son mandat pour baptiser ? De Dieu ou des hommes ? Répondez-moi !
31 Alors ils se mirent à raisonner entre eux : Si nous disons : « De Dieu », il va demander : « Pourquoi alors n’avez-vous pas cru en lui ? » 32 Mais, d’autre part, si nous répondons : « Des hommes », alors ? …
Ils craignaient les réactions de la foule, car tout le monde pensait que Jean était un vrai prophète. 33 Ils répondirent donc à Jésus : Nous ne savons pas.
Et Jésus répliqua : Alors, moi non plus, je ne vous dirai pas par quelle autorité j’agis comme je le fais.
Footnotes
- 11.1 Bethphagé… Béthanie: deux villages situés sur le flanc est du mont des Oliviers, une colline séparée de Jérusalem par la vallée du Cédron.
- 11.3 Autre traduction : et le propriétaire le laissera venir ici sur-le-champ.
- 11.9 Voir note Mt 21.11.
- 11.9 Ps 118.25-26.
- 11.13 Même en dehors de la saison des figues, les figuiers portent généralement des figues printanières qui se développent en même temps que les feuilles ; tout le monde a le droit d’en manger.
- 11.15 Voir note Mt 21.12. Ces changeurs et ces marchands étaient installés dans la cour dite des non-Juifs où ceux-ci avaient accès.
- 11.17 Es 56.7.
- 11.17 Jr 7.11.
- 11.26 Ce verset est absent de plusieurs manuscrits (voir Mt 6.15).
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 11
1550 Stephanus New Testament
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 11
1550 Stephanus New Testament
11 και οτε εγγιζουσιν εις ιερουσαλημ εις βηθφαγη και βηθανιαν προς το ορος των ελαιων αποστελλει δυο των μαθητων αυτου
2 και λεγει αυτοις υπαγετε εις την κωμην την κατεναντι υμων και ευθεως εισπορευομενοι εις αυτην ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεις ανθρωπων κεκαθικεν λυσαντες αυτον αγαγετε
3 και εαν τις υμιν ειπη τι ποιειτε τουτο ειπατε οτι ο κυριος αυτου χρειαν εχει και ευθεως αυτον αποστελει ωδε
4 απηλθον δε και ευρον τον πωλον δεδεμενον προς την θυραν εξω επι του αμφοδου και λυουσιν αυτον
5 και τινες των εκει εστηκοτων ελεγον αυτοις τι ποιειτε λυοντες τον πωλον
6 οι δε ειπον αυτοις καθως ενετειλατο ο ιησους και αφηκαν αυτους
7 και ηγαγον τον πωλον προς τον ιησουν και επεβαλον αυτω τα ιματια αυτων και εκαθισεν επ αυτω
8 πολλοι δε τα ιματια αυτων εστρωσαν εις την οδον αλλοι δε στοιβαδας εκοπτον εκ των δενδρων και εστρωννυον εις την οδον
9 και οι προαγοντες και οι ακολουθουντες εκραζον λεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου
10 ευλογημενη η ερχομενη βασιλεια εν ονοματι κυριου του πατρος ημων δαβιδ ωσαννα εν τοις υψιστοις
11 και εισηλθεν εις ιεροσολυμα ο ιησους και εις το ιερον και περιβλεψαμενος παντα οψιας ηδη ουσης της ωρας εξηλθεν εις βηθανιαν μετα των δωδεκα
12 και τη επαυριον εξελθοντων αυτων απο βηθανιας επεινασεν
13 και ιδων συκην μακροθεν εχουσαν φυλλα ηλθεν ει αρα ευρησει τι εν αυτη και ελθων επ αυτην ουδεν ευρεν ει μη φυλλα ου γαρ ην καιρος συκων
14 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτη μηκετι εκ σου εις τον αιωνα μηδεις καρπον φαγοι και ηκουον οι μαθηται αυτου
15 και ερχονται εις ιεροσολυμα και εισελθων ο ιησους εις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας και αγοραζοντας εν τω ιερω και τας τραπεζας των κολλυβιστων και τας καθεδρας των πωλουντων τας περιστερας κατεστρεψεν
16 και ουκ ηφιεν ινα τις διενεγκη σκευος δια του ιερου
17 και εδιδασκεν λεγων αυτοις ου γεγραπται οτι ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται πασιν τοις εθνεσιν υμεις δε εποιησατε αυτον σπηλαιον ληστων
18 και ηκουσαν οι γραμματεις και οι αρχιερεις και εζητουν πως αυτον απολεσουσιν εφοβουντο γαρ αυτον οτι πας ο οχλος εξεπλησσετο επι τη διδαχη αυτου
19 και οτε οψε εγενετο εξεπορευετο εξω της πολεως
20 και πρωι παραπορευομενοι ειδον την συκην εξηραμμενην εκ ριζων
21 και αναμνησθεις ο πετρος λεγει αυτω ραββι ιδε η συκη ην κατηρασω εξηρανται
22 και αποκριθεις ιησους λεγει αυτοις εχετε πιστιν θεου
23 αμην γαρ λεγω υμιν οτι ος αν ειπη τω ορει τουτω αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν και μη διακριθη εν τη καρδια αυτου αλλα πιστευση οτι α λεγει γινεται εσται αυτω ο εαν ειπη
24 δια τουτο λεγω υμιν παντα οσα αν προσευχομενοι αιτεισθε πιστευετε οτι λαμβανετε και εσται υμιν
25 και οταν στηκητε προσευχομενοι αφιετε ει τι εχετε κατα τινος ινα και ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις αφη υμιν τα παραπτωματα υμων
26 ει δε υμεις ουκ αφιετε ουδε ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις αφησει τα παραπτωματα υμων
27 και ερχονται παλιν εις ιεροσολυμα και εν τω ιερω περιπατουντος αυτου ερχονται προς αυτον οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι
28 και λεγουσιν αυτω εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις και τις σοι την εξουσιαν ταυτην εδωκεν ινα ταυτα ποιης
29 ο δε ιησους αποκριθεις ειπεν αυτοις επερωτησω υμας καγω ενα λογον και αποκριθητε μοι και ερω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
30 το βαπτισμα ιωαννου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων αποκριθητε μοι
31 και ελογιζοντο προς εαυτους λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει διατι ουν ουκ επιστευσατε αυτω
32 αλλ εαν ειπωμεν εξ ανθρωπων εφοβουντο τον λαον απαντες γαρ ειχον τον ιωαννην οτι οντως προφητης ην
33 και αποκριθεντες λεγουσιν τω ιησου ουκ οιδαμεν και ο ιησους αποκριθεις λεγει αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
Mark 11
New International Version
Mark 11
New International Version
Jesus Comes to Jerusalem as King(A)(B)
11 As they approached Jerusalem and came to Bethphage and Bethany(C) at the Mount of Olives,(D) Jesus sent two of his disciples, 2 saying to them, “Go to the village ahead of you, and just as you enter it, you will find a colt tied there, which no one has ever ridden.(E) Untie it and bring it here. 3 If anyone asks you, ‘Why are you doing this?’ say, ‘The Lord needs it and will send it back here shortly.’”
4 They went and found a colt outside in the street, tied at a doorway.(F) As they untied it, 5 some people standing there asked, “What are you doing, untying that colt?” 6 They answered as Jesus had told them to, and the people let them go. 7 When they brought the colt to Jesus and threw their cloaks over it, he sat on it. 8 Many people spread their cloaks on the road, while others spread branches they had cut in the fields. 9 Those who went ahead and those who followed shouted,
“Hosanna![a]”
10 “Blessed is the coming kingdom of our father David!”
“Hosanna in the highest heaven!”(H)
11 Jesus entered Jerusalem and went into the temple courts. He looked around at everything, but since it was already late, he went out to Bethany with the Twelve.(I)
Jesus Curses a Fig Tree and Clears the Temple Courts(J)(K)(L)
12 The next day as they were leaving Bethany, Jesus was hungry. 13 Seeing in the distance a fig tree in leaf, he went to find out if it had any fruit. When he reached it, he found nothing but leaves, because it was not the season for figs.(M) 14 Then he said to the tree, “May no one ever eat fruit from you again.” And his disciples heard him say it.
15 On reaching Jerusalem, Jesus entered the temple courts and began driving out those who were buying and selling there. He overturned the tables of the money changers and the benches of those selling doves, 16 and would not allow anyone to carry merchandise through the temple courts. 17 And as he taught them, he said, “Is it not written: ‘My house will be called a house of prayer for all nations’[c]?(N) But you have made it ‘a den of robbers.’[d]”(O)
18 The chief priests and the teachers of the law heard this and began looking for a way to kill him, for they feared him,(P) because the whole crowd was amazed at his teaching.(Q)
19 When evening came, Jesus and his disciples[e] went out of the city.(R)
20 In the morning, as they went along, they saw the fig tree withered from the roots. 21 Peter remembered and said to Jesus, “Rabbi,(S) look! The fig tree you cursed has withered!”
22 “Have faith in God,” Jesus answered. 23 “Truly[f] I tell you, if anyone says to this mountain, ‘Go, throw yourself into the sea,’ and does not doubt in their heart but believes that what they say will happen, it will be done for them.(T) 24 Therefore I tell you, whatever you ask for in prayer, believe that you have received it, and it will be yours.(U) 25 And when you stand praying, if you hold anything against anyone, forgive them, so that your Father in heaven may forgive you your sins.”(V) [26] [g]
The Authority of Jesus Questioned(W)
27 They arrived again in Jerusalem, and while Jesus was walking in the temple courts, the chief priests, the teachers of the law and the elders came to him. 28 “By what authority are you doing these things?” they asked. “And who gave you authority to do this?”
29 Jesus replied, “I will ask you one question. Answer me, and I will tell you by what authority I am doing these things. 30 John’s baptism—was it from heaven, or of human origin? Tell me!”
31 They discussed it among themselves and said, “If we say, ‘From heaven,’ he will ask, ‘Then why didn’t you believe him?’ 32 But if we say, ‘Of human origin’ …” (They feared the people, for everyone held that John really was a prophet.)(X)
33 So they answered Jesus, “We don’t know.”
Jesus said, “Neither will I tell you by what authority I am doing these things.”
Footnotes
- Mark 11:9 A Hebrew expression meaning “Save!” which became an exclamation of praise; also in verse 10
- Mark 11:9 Psalm 118:25,26
- Mark 11:17 Isaiah 56:7
- Mark 11:17 Jer. 7:11
- Mark 11:19 Some early manuscripts came, Jesus
- Mark 11:23 Some early manuscripts “If you have faith in God,” Jesus answered, 23 “truly
- Mark 11:26 Some manuscripts include here words similar to Matt. 6:15.
La Bible du Semeur (BDS)
La Bible Du Semeur (The Bible of the Sower) Copyright © 1992, 1999 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
1550 Stephanus New Testament (TR1550)
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.