路 加 福 音 8
Chinese New Testament: Easy-to-Read Version
与耶稣同行的人
8 第二天，耶稣走遍了各个城镇和村庄，一路上向人们传道，告诉人们上帝王国的福音。他的十二个使徒也和他一道同行， 2 此外，还有一些妇女，她们都曾被邪灵和疾病困惑过，现在已经被治好了。她们当中有马利亚，又被称为抹大拉，耶稣从她身上驱走了七个鬼， 3 另外，还有希律家的管家、苦撒的妻子约亚拿，还有苏撒拿以及很多其他人。这些女人都是用自己的钱来帮助耶稣和他的使徒们的。
农夫播种的寓言
4 很多人聚集在一起，人们不断从各个城镇来到耶稣那里，耶稣对他们讲了一个寓言故事，他说：
5 “从前有个农夫到田里去播种。当他撒种子的时候，有些落在路边，被过路的行人践踏，并被空中的鸟儿吃掉； 6 还有一些种子落到了石头地上，它们刚开始生长，就枯萎了，因为石头上没有水份； 7 也有一些种子落到了荆棘丛里，荆棘与种子一起生长，结果荆棘将种子窒息死了。 8 但是，那些落在肥沃土壤里的种子，它们茁壮地生长着，并且结出了比原来的种子多出几百倍的果实。”
当耶稣说到这里时，他大声对人们说∶“有耳能听的人， 都应该听着！”
9 耶稣的门徒们问他这个寓言的含义。
10 耶稣说∶“关于上帝天国的奥秘只让你们知道，但是，对于其他人来说，我用寓言故事来讲述，所以：
‘他们视而不见，
听而不懂。’ (A)
耶稣解释种子的故事
11 “这个寓言的含意是：种子是上帝的福音。 12 那些落在路边的种子代表这样的人，他们虽然听到了，然后，魔鬼来把福音从他们心中夺走了，所以他们不但不能相信，而且也得不到得救； 13 落在石头地上的种子代表那些听到了、并乐意接受福音的人，可是，它们没扎根，他们一时相信，但是，经受不住考验； 14 落在荆棘丛里的种子代表这样的人，他们听到了福音，但是各行其事，结果让生活中的烦恼和对财富和享乐的追求窒息了，所以，他们永远结不出成熟的果实； 15 而那些落进肥沃土壤里的种子 ，代表心地美好和诚实的人，他们听到了福音，牢记在心里，持之以恒，结出了良果 [a]。
运用你们的理解能力
16 “没有人会点上灯，又用碗把灯扣上，或者把灯放在床下，相反，他会把它放在灯台上，让进来的人能够看到光亮。 17 没有不被披露的隐情，也没有不会被知的秘密，所有的秘密都会暴露在光天化日之下的。 18 所以，你们要慎重考虑如何去听，因为，拥有的人将会得到更多；那几乎没有的人，就连他仅有的一点点也会被拿走。”
门徒是耶稣真正的家人
19 耶稣的母亲和他的兄弟们来了，但是因为人太多，他们无法接近耶稣。 20 有人告诉耶稣说∶“你的母亲和兄弟们正站在外边，想见你。”
21 耶稣却答道∶“我真正的母亲和兄弟，是那些听到了上帝的话、并执行的人。”
门徒看到耶稣的力量
22 一天，耶稣登上了一条船，他的门徒们也与他一起进了船。耶稣对他们说∶“咱们到湖对岸去吧！”门徒们出发过河。 23 船行驶中，耶稣睡着了。此刻，湖面上忽然刮起了一阵风暴，船仓开始灌进了水，他们处在危险之中。 24 于是，门徒们过去叫醒他，说∶“主人，主人，我们快被淹死了！”
耶稣起身，斥责风浪，风浪便停止了，湖面上一片平静。 25 然后，耶稣对门徒们说∶“你们的信仰都在哪里呢？”
可是，门徒们又惊又怕，彼此说道∶“他到底是什么人？他竟然命令风与水，而且它们也听命服从他。”
耶稣解救被鬼附身的人
26 耶稣和门徒们乘船渡湖，到了格拉森地区，这个地区位于加利利湖对岸。 27 耶稣一下船，当地的一个人就来见他。这个人被鬼附体，已有很长时间没穿衣服，也没住在房屋里，而是住在墓穴里。
30 耶稣问他∶“你叫什么名字？”
那人回答道 ∶“我叫军团 [b]。”（他回答他叫“军团”，是因为很多鬼钻进了他的身体。） 31 鬼乞求耶稣，不要把他们驱逐到深渊里去。 32 此时，山坡上正好有一群猪在吃食，鬼便乞求耶稣，让他们钻到猪身上去，耶稣准许了他们。群鬼便离开了那人，钻进猪身上去了。 33 于是，猪群狂奔下山崖，掉进湖里淹死了。
34 放猪的人看见这个情景，都跑了，在城镇和乡村向人们讲述了所发生的事情。 35 人们都出来，想看究竟发生了什么事情。他们来到耶稣那里，看到了那个人，鬼已经离开了他。此时，他正坐在耶稣的脚边，穿着衣裳，神智已恢复了正常，这情景把他们都吓坏了。 36 目睹了这一切的人，告诉他们被鬼附身的那个人是如何治愈的。 37 于是，格拉森地区的全体居民都要求耶稣离开他们，因为他们都被所发生的事情吓坏了，所以，耶稣上船离开那里， 回加利利去了。 38 那个被治愈的人却央求着要与耶稣一同走，但是，耶稣打发他回去，并对他说： 39 “你回家去吧，告诉人们上帝为你所做的事情。”
于是，那人走遍了全城，把耶稣为他做的事情告诉给人们。
耶稣救活已死的女孩，并治愈一位女人
40 当耶稣返回加利利时，人们都来迎接他，因为他们都在等侯着他。 41 正在这时，一个名叫睚鲁的犹太会堂管事来到那里。他跪在耶稣的脚边，恳求他到他家里去一趟， 42 因为他的年约十二岁的独生女儿快要死了。
当耶稣动身前往他家时，众人簇拥着他。 43 有个患血漏病十二年的女子，虽然她把所有的钱都花在了请医生看病上，可是没有一个人能治好她的病。 44 她来到耶稣身后，摸了摸他的袍边，立刻，她的血漏止住了。 45 耶稣问道∶“谁摸了我？”
所有的人都不承认。彼得说∶“主人，大概是人多拥挤碰到你了！”
46 但是耶稣却说∶“有人摸了我，因为我感觉到有能量从我身上散发了。” 47 这个女人知道瞒不住耶稣，便战战兢兢地走上前来，俯伏在耶稣的面前，当着所有的人的面，告诉耶稣她为什么摸了他，还告诉人们，她的病立刻便被治好了。 48 然后耶稣对她说∶“女儿，你的信仰治愈了你。平平安安地走吧！”
49 正当耶稣说话时，有人从会堂管事家里赶来，说道∶“你女儿已经死了，别再麻烦老师了。”
50 耶稣听见这话，便对那个会堂管事睚鲁说道∶“不要害怕，尽管相信就是了，她会被治好的！”
51 耶稣来到他家时，他让人们都站在门外等着，只让彼得、约翰、雅各和孩子的父母和他一同进屋。 52 这时，所有的人都为小女孩的死痛哭悲哀着，耶稣对他们说∶“别哭了，她没死，她只不过是睡着了！”
53 人们都嘲笑他，因为他们知道她已经死了。 54 但是，耶稣握住小姑娘的手，说道∶“孩子，站起来！” 55 女孩的灵回到了她的身上，立刻站了起来。然后，耶稣又吩咐人们拿东西给这个小姑娘吃。 56 孩子的父母惊讶得目瞪口呆。但是，耶稣又嘱咐他们，不让他们把所发生的事情告诉给任何人。
Footnotes
- 路 加 福 音 8:15 良果： 做上帝要他的子民做的事。
- 路 加 福 音 8:30 军团： 意为很多。罗马军队一军团有五千人。
Lucas 8
Ang Salita ng Diyos
8 Pagkatapos na mangyari ito, si Jesus ay naglakbay sa bawat lungsod at sa bawat nayon. Siya ay nangangaral at naghahayag ng ebanghelyo patungkol sa paghahari ng Diyos. Ang labindalawang alagad ay kasama niya. 2 Kasama rin niya ang ilang mga babae na pinagaling mula sa masamang espiritu at sakit. Kasama nila si Maria na tinaguriang Magdala na nilabasan ng pitong demonyo. 3 Kasama rin si Joana na asawa ni Chuza, na isang tagapangasiwa ng sambahayan ni Herodes. Kasama rin si Susana at ang marami pang iba. Naglilingkod sila sa kaniya ng mula sa kanilang mga ari-arian.
Ang Talinghaga Patungkol sa Manghahasik
4 Nagtipun-tipon ang napakaraming mga tao at ang mga nanggaling sa bawat lungsod ay pumunta sa kaniya. Nagsalita siya sa pamamagitan ng talinghaga.
5 Ang manghahasik ay lumabas upang ihasik ang kaniyang binhi. Sa kaniyang paghahasik ang ilan ay nahulog sa tabi ng daan at ito ay naapakan. Ito ay kinain ng mga ibon sa langit. 6 Ang iba ay nahulog sa bato. Nang ito ay umusbong, ito ay natuyo dahil sa kakulangan ng hamog. 7 Ang iba ay nahulog sa dawagan. Kasabay nitong umusbongang mga dawag at ito ay nasiksik ng mga dawag. 8 Ang iba ay nahulog sa matabang lupa. Umusbong ang mga ito at namunga ng isang daan.
Pagkasabi niya ng mga bagay na ito, sumigaw siya: Ang may pandinig ay makinig.
9 Tinanong siya ng kaniyang mga alagad: Ano kaya ang kahulugan ng talinghagang ito? 10 Sinabi niya: Ipinagkaloob sa inyo ang makaalam ng mga hiwaga ng paghahari ng Diyos ngunit sa iba ay nagsalita ako sa pamamagitan ng mga talinghaga.
Ito ay upang sa pagtingin ay hindi sila makatalos at sa pagdinig ay hindi sila makaunawa.
11 Ngayon, ang talinghaga ay ito: Ang binhi ay ang Salita ng Diyos. 12 Ang mga nasa tabing-daan ay ang mga nakikinig. Dumating ang diyablo at kinuha ang salita mula sa kanilang mga puso. Ito ay upang hindi sila sumampalataya at maligtas. 13 Ang mga nasa bato ay sila, na nang makarinig ay may kagalakang tinanggap ang salita. Ang mga ito ay walang mga ugat na sa ilang panahon ay sumampalataya. Sa panahon ng pagsubok sila ay lumayo. 14 Ngunit ang mga nahulog sa dawag ay sila na mga nakarinig. At nang sila ay humayo, sila ay nasakal ng mga kabalisahan at mga kayamanan at mga kasiyahan ng buhay. Hindi sila lumago. 15 Ang mga nahulog sa matabang lupa ay ang mga nakarinig ng salita at tumanggap nito. Tinanganan nila ito na may marangal at mabuting puso. Sila ay nasumpungang may pagtitiis.
Ang Ilawan sa Lagayan ng Ilaw
16 Walang sinumang nagsisindi ng ilawan at pagkatapos ay tinatakpan ng banga. Wala ring nagsisindi ng ilawan at inilalagay ito sa ilalim ng higaan. Ito ay inilalagay sa lagayan ng ilawan upang ang liwanag nito ay makita ng mga pumapasok.
17 Ito ay sapagkat walang anumang nakatago na hindi mahahayag. Wala ring anumang lihim na hindi malalaman at maliliwanagan. 18 Mag-ingat nga kayo sa inyong pakikinig sapagkat sa sinumang mayroon, siya ay bibigyan pa. Sa sinumang wala, maging ang inaakala niyang sa kaniya ay kukunin pa sa kaniya.
Ang Ina at mga Kapatid ni Jesus
19 Sa oras na iyon, pumunta kay Jesus ang kaniyang ina at mga kapatid na lalaki. Hindi sila makalapit sa kaniya dahil sa napakaraming tao.
20 May nagsabi sa kaniya: Ang iyong ina at mga kapatid na lalaki ay nasa labas. Nais ka nilang makita.
21 Sinabi niya sa kanila: Ang aking ina at mga kapatid ay sila na nakikinig at gumagawa ng Salita ng Diyos.
Pinatigil ni Jesus ang Bagyo
22 At isang araw, nangyari na si Jesus at ang kaniyang mga alagad ay sumakay sa isang bangka. Sinabi niya sa kanila: Pumunta tayo sa kabilang ibayo ng lawa. At sila ay pumalaot.
23 Habang sila ay naglalayag, si Jesusay nakatulog. Dumating ang isang unos sa lawa. Sila ay nanganib sapagkat napupuno ng tubig ang bangka.
24 Pagpunta nila sa kaniya, siya ay ginising nila. Kanilang sinabi: Guro, Guro, mapapahamak kami!
Paggising niya, sinaway niya ang hangin at alon ng tubig. Tumigil ang mga ito at nagkaroon ng kapayapaan.
25 Sinabi niya sa kanila: Nasaan ang inyong pananampalataya?
Sila ay natakot at namangha. Sinabi nila sa isa’t isa: Sino ang taong ito na kahit ang hangin at tubig ay inuutusan niya at sinusunod siya ng mga ito?
Pinagaling ni Jesus ang Inaalihan ng Demonyo
26 Sila ay naglayag at dumating sa lalawigan ng mga taga-Gadara na katapat ng Galilea.
27 Nang lumunsad na siya sa lupa, sumalubong sa kaniya ang isang lalaking mula sa lungsod na matagal nang may mga demonyo. Siya ay walang damit at hindi naninirahan sa bahay kundi sa mga puntod. 28 Nang makita niya si Jesus, sumigaw siya at nagpatirapa sa harap niya. Nagsalita ng malakas. Sinabi niya: Ano ang kaugnayan natin sa isa’t isa, Jesus, Anak ng Kataas-taasang Diyos? Ipinamamanhik ko sa iyo, huwag mo akong pahirapan. 29 Sinabi ito ng lalaki sapagkat inutusan niya ang karumal-dumal na espiritu na lumabas mula sa lalaki. Kadalasan, hinuhuli siya ng demonyo. Siya ay binabantayan nila at iginagapos ng tanikala at pangaw. At pinapatid niya ang gapos. Pagkatapos niyang patirin ang gapos, itinaboy siya ng demonyo sa ilang.
30 Tinanong siya ni Jesus na sinasabi: Ano ang pangalan mo?
Sinabi niya: Hukbo. Ito ay sapagkat maraming demonyo ang nakapasok sa kaniya.
31 Ipinamanhik niya kay Jesus na huwag silang utusang pumunta sa walang hanggang kalaliman.
32 Doon ay may isang kawan ng baboy na nanginginain sa bundok. Ipinamanhik sa kaniya ng mga demonyo na payagan silang pumasok sa mga iyon at sila ay pinayagan niya. 33 Lumabas ang mga demonyo sa lalaki at pumasok sa mga baboy. At ang kawan ay mabilis na tumakbong palusong tuloy-tuloy sa lawa at ang lahat ay nalunod.
34 Nang makita ng mga nagpapakain ng mga baboy ang nangyari, tumakbo silang palayo. At sa kanilang pag-alis, iniulat nila ito sa mga nasa lungsod at sa mga nasa karatig na kabukiran. 35 Ang mga tao ay pumunta roon upang tingnan kung ano ang nangyari. Pumunta sila kay Jesus at nakita nila ang lalaking nilabasan ng mga demonyo. Nakaupo siya sa paanan ni Jesus, may damit at nasa wastong pag-iisip. At natakot ang mga tao. 36 Ang mga nakakita rin ng nangyari ay nag-ulat sa kanila. Sinabi nila kung papaano gumaling ang lalaking inalihan ng mga demonyo. 37 Ang buong karamihan ng taga-Gadara at sa palibot nito ay humiling kay Jesus na umalis siya sa kanilang lupain sapagkat sila ay pinagharian ng takot. Sumakay si Jesus sa bangka at bumalik sa kaniyang pinanggalingan.
38 Ang lalaking nilabasan ng mga demonyo ay nagsusumamo sakaniya na makasama sa kaniya. Ngunit pinaalis siya ni Jesus. 39 Sinabi sa kaniya: Bumalik ka sa iyong bahay. Isalaysay mo ang lahat ng ginawa sa iyo ng Diyos. At umalis siya na inihahayag sa buong lungsod ang lahat ng ginawa ni Jesus sa kaniya.
Ang Babaeng May Sakit at ang Patay na Batang Babae
40 Nangyari, na sa pagbalik ni Jesus, malugod siyang tinanggap ng mga tao sapagkat silang lahat ay naghihintay sa kaniya.
41 Narito, isang lalaking nagngangalang Jairus na pinuno ng sinagoga ang lumapit sa kaniya. Nagpatirapa siya sa paanan ni Jesus. Ipinamanhik niya kay Jesus na pumunta sa kaniyang bahay. 42 Ito ay sa dahilang ang kaniyang tanging anak na babae ay malapit ng mamatay. Siya ay labindalawang taong gulang na.
Nang pumunta siya, nagsiksikan sa kaniya ang maraming tao.
43 Isang babae ang naroon na dinurugo sa loob ng labindalawang taon. Nagugol na niya sa mga manggagamot ang lahat ng kaniyang kabuhayan. Walang sinumang nakapagpagaling sa kaniya. 44 Ang babae ay pumunta sa likuran ni Jesus at hinipo ang laylayan ng kaniyang damit. Ang pagdurugo niya ay dagliang naampat.
45 Sinabi ni Jesus: Sino ang humipo sa akin?
Nang ang lahat ay tumanggi, si Pedro at ang mga kasama niya ay nagsabi: Guro, napapaligiran ka at sinisiksik ng mga tao at pagkatapos ay sasabihin mo: Sino ang humipo sa akin?
46 Sinabi ni Jesus: May humipo sa akin dahil alam kong may kapangyarihang lumabas sa akin.
47 Nang makita ng babae na hindi siya makakapagtago, lumapit siya na nanginginig. Nagpatirapa siya sa harapan ni Jesus. Isinalaysay niya sa kaniya sa harap ng lahat ng mga tao ang dahilan ng paghipo niya sa kaniya at kung papaano siya dagliang gumaling. 48 Sinabi ni Jesus sa kaniya: Anak, lakasan mo ang loob mo. Ang iyong pananampalataya ang nagpagaling sa iyo. Humayo kang payapa.
49 Habang nagsasalita siya, may isang dumating mula sa tahanan ng pinuno ng sinagoga. Sinabi nito sa kaniya: Patay na ang anak mo. Huwag mo nang abalahin ang guro.
50 Nang marinig ito ni Jesus, sinabi niya sa kaniya: Huwag kang matakot. Manampalataya ka lang at gagaling siya.
51 Pagpasok niya sa bahay, hindi niya pinahintulutan pumasok ang sinuman. Ang pinapasok lang niya ay sina Pedro, Santiago at Juan at ang ina at ama ng bata. 52 Silang lahat ay nananangis at nananaghoy sa kaniya. Sinabi ni Jesus: Huwag kayong tumangis. Hindi siya patay kundi natutulog.
53 Tinawanan nila si Jesus na may panglilibak dahil alam nilang ang bata ay patay na. 54 Ngunit nang mapalabas na niya silang lahat, hinawakan ni Jesus ang kamay ng bata at tinawag na sinasabi: Anak, bumangon ka. 55 Ang kaniyang espiritu ay bumalik at siya ay bumangon kaagad. Nag-utos si Jesus na bigyan ng makakain ang bata. 56 Ang kaniyang mga magulang ay namangha. Inutusan niya sila na huwag sabihin kaninuman ang nangyari.
Luke 8
King James Version
8 And it came to pass afterward, that he went throughout every city and village, preaching and shewing the glad tidings of the kingdom of God: and the twelve were with him,
2 And certain women, which had been healed of evil spirits and infirmities, Mary called Magdalene, out of whom went seven devils,
3 And Joanna the wife of Chuza Herod's steward, and Susanna, and many others, which ministered unto him of their substance.
4 And when much people were gathered together, and were come to him out of every city, he spake by a parable:
5 A sower went out to sow his seed: and as he sowed, some fell by the way side; and it was trodden down, and the fowls of the air devoured it.
6 And some fell upon a rock; and as soon as it was sprung up, it withered away, because it lacked moisture.
7 And some fell among thorns; and the thorns sprang up with it, and choked it.
8 And other fell on good ground, and sprang up, and bare fruit an hundredfold. And when he had said these things, he cried, He that hath ears to hear, let him hear.
9 And his disciples asked him, saying, What might this parable be?
10 And he said, Unto you it is given to know the mysteries of the kingdom of God: but to others in parables; that seeing they might not see, and hearing they might not understand.
11 Now the parable is this: The seed is the word of God.
12 Those by the way side are they that hear; then cometh the devil, and taketh away the word out of their hearts, lest they should believe and be saved.
13 They on the rock are they, which, when they hear, receive the word with joy; and these have no root, which for a while believe, and in time of temptation fall away.
14 And that which fell among thorns are they, which, when they have heard, go forth, and are choked with cares and riches and pleasures of this life, and bring no fruit to perfection.
15 But that on the good ground are they, which in an honest and good heart, having heard the word, keep it, and bring forth fruit with patience.
16 No man, when he hath lighted a candle, covereth it with a vessel, or putteth it under a bed; but setteth it on a candlestick, that they which enter in may see the light.
17 For nothing is secret, that shall not be made manifest; neither any thing hid, that shall not be known and come abroad.
18 Take heed therefore how ye hear: for whosoever hath, to him shall be given; and whosoever hath not, from him shall be taken even that which he seemeth to have.
19 Then came to him his mother and his brethren, and could not come at him for the press.
20 And it was told him by certain which said, Thy mother and thy brethren stand without, desiring to see thee.
21 And he answered and said unto them, My mother and my brethren are these which hear the word of God, and do it.
22 Now it came to pass on a certain day, that he went into a ship with his disciples: and he said unto them, Let us go over unto the other side of the lake. And they launched forth.
23 But as they sailed he fell asleep: and there came down a storm of wind on the lake; and they were filled with water, and were in jeopardy.
24 And they came to him, and awoke him, saying, Master, master, we perish. Then he arose, and rebuked the wind and the raging of the water: and they ceased, and there was a calm.
25 And he said unto them, Where is your faith? And they being afraid wondered, saying one to another, What manner of man is this! for he commandeth even the winds and water, and they obey him.
26 And they arrived at the country of the Gadarenes, which is over against Galilee.
27 And when he went forth to land, there met him out of the city a certain man, which had devils long time, and ware no clothes, neither abode in any house, but in the tombs.
28 When he saw Jesus, he cried out, and fell down before him, and with a loud voice said, What have I to do with thee, Jesus, thou Son of God most high? I beseech thee, torment me not.
29 (For he had commanded the unclean spirit to come out of the man. For oftentimes it had caught him: and he was kept bound with chains and in fetters; and he brake the bands, and was driven of the devil into the wilderness.)
30 And Jesus asked him, saying, What is thy name? And he said, Legion: because many devils were entered into him.
31 And they besought him that he would not command them to go out into the deep.
32 And there was there an herd of many swine feeding on the mountain: and they besought him that he would suffer them to enter into them. And he suffered them.
33 Then went the devils out of the man, and entered into the swine: and the herd ran violently down a steep place into the lake, and were choked.
34 When they that fed them saw what was done, they fled, and went and told it in the city and in the country.
35 Then they went out to see what was done; and came to Jesus, and found the man, out of whom the devils were departed, sitting at the feet of Jesus, clothed, and in his right mind: and they were afraid.
36 They also which saw it told them by what means he that was possessed of the devils was healed.
37 Then the whole multitude of the country of the Gadarenes round about besought him to depart from them; for they were taken with great fear: and he went up into the ship, and returned back again.
38 Now the man out of whom the devils were departed besought him that he might be with him: but Jesus sent him away, saying,
39 Return to thine own house, and shew how great things God hath done unto thee. And he went his way, and published throughout the whole city how great things Jesus had done unto him.
40 And it came to pass, that, when Jesus was returned, the people gladly received him: for they were all waiting for him.
41 And, behold, there came a man named Jairus, and he was a ruler of the synagogue: and he fell down at Jesus' feet, and besought him that he would come into his house:
42 For he had one only daughter, about twelve years of age, and she lay a dying. But as he went the people thronged him.
43 And a woman having an issue of blood twelve years, which had spent all her living upon physicians, neither could be healed of any,
44 Came behind him, and touched the border of his garment: and immediately her issue of blood stanched.
45 And Jesus said, Who touched me? When all denied, Peter and they that were with him said, Master, the multitude throng thee and press thee, and sayest thou, Who touched me?
46 And Jesus said, Somebody hath touched me: for I perceive that virtue is gone out of me.
47 And when the woman saw that she was not hid, she came trembling, and falling down before him, she declared unto him before all the people for what cause she had touched him, and how she was healed immediately.
48 And he said unto her, Daughter, be of good comfort: thy faith hath made thee whole; go in peace.
49 While he yet spake, there cometh one from the ruler of the synagogue's house, saying to him, Thy daughter is dead; trouble not the Master.
50 But when Jesus heard it, he answered him, saying, Fear not: believe only, and she shall be made whole.
51 And when he came into the house, he suffered no man to go in, save Peter, and James, and John, and the father and the mother of the maiden.
52 And all wept, and bewailed her: but he said, Weep not; she is not dead, but sleepeth.
53 And they laughed him to scorn, knowing that she was dead.
54 And he put them all out, and took her by the hand, and called, saying, Maid, arise.
55 And her spirit came again, and she arose straightway: and he commanded to give her meat.
56 And her parents were astonished: but he charged them that they should tell no man what was done.
Copyright © 2004 by World Bible Translation Center
Copyright © 1998 by Bibles International