路加福音 4
Chinese Contemporary Bible (Traditional)
耶穌受試探
4 耶穌被聖靈充滿，從約旦河回來後，隨聖靈的引導來到曠野， 2 在那裡受魔鬼的試探四十天。那些日子耶穌什麼也沒吃。那段日子過後，祂餓了。 3 魔鬼對祂說：「如果你是上帝的兒子，可以把這塊石頭變成食物來吃啊。」
4 耶穌回答說：「聖經上說，『人活著不是單靠食物。』」
5 魔鬼又帶祂上到高處，頃刻間把天下萬國展示給祂看， 6 又說：「我要把這一切權勢和榮耀都給你，因為這一切全交給我了，我想給誰就給誰。 7 所以如果你向我下拜，這一切就是你的了。」
8 耶穌回答說：「聖經上說，『要敬拜主——你的上帝，單單事奉祂。』」
9 魔鬼又帶耶穌到耶路撒冷，讓祂站在聖殿的最高處，說：「如果你是上帝的兒子，就從這裡跳下去吧， 10 因為聖經上說，『上帝會吩咐祂的天使保護你， 11 他們會用手托住你，不讓你的腳碰在石頭上。』」
12 耶穌回答說：「聖經上說，『不可試探主——你的上帝。』」
13 魔鬼用盡各樣的試探後，暫時離開了耶穌。
拿撒勒人厭棄耶穌
14 耶穌帶著聖靈的能力回到加利利，祂的名聲傳遍了周圍地區。 15 祂在各會堂裡教導人，大家都稱讚祂。
16 祂來到自己長大的地方拿撒勒，照常在安息日進會堂，並站起來誦讀聖經。 17 有人把以賽亞先知書遞給祂，祂打開書卷，找到這樣一段經文：
18 「主的靈在我身上，
因為祂膏立了我，
讓我傳福音給貧窮的人，
差遣我宣告被擄的人得釋放、
瞎眼的人得見光明、
受欺壓的人得自由，
19 又宣告上帝悅納人的恩年已經來臨。」
20 耶穌讀完便收好書卷，還給負責的人，然後坐下。會堂裡的人都把目光集中在祂身上。
21 祂就對他們說：「你們剛才聽見的這段經文今天已經應驗了。」
22 大家都稱讚祂，聽見祂那些充滿恩典的話，都感到驚奇，就說：「這不是約瑟的兒子嗎？」
23 耶穌對他們說：「你們肯定會把這句俗話用在我身上，說，『醫生啊，治好你自己吧！你在迦百農所行的一切，我們都聽說了，也在你家鄉行給我們看吧！』 24 可是我實在告訴你們，先知在自己的家鄉都是不受歡迎的。 25 事實上，在以利亞先知的時代，天乾旱無雨達三年半之久，遍地有大饑荒。那時，以色列國有許多寡婦， 26 但以利亞並沒有奉命去幫助她們任何人，只奉命去幫助住在西頓地區撒勒法的一個寡婦。 27 在以利沙先知的時代，以色列國有許多患痲瘋病的人，但沒有一個人得到醫治，反而敘利亞的乃縵得到了醫治。」
28 會堂裡的人聽了這些話都怒火中燒， 29 就起來把耶穌趕出城外，帶到懸崖邊，要把祂推下去。他們的城就坐落在山上。 30 耶穌卻從他們中間穿過，離開了那裡。
加利利趕鬼醫病
31 耶穌下到加利利的迦百農鎮，在安息日教導眾人。 32 聽眾對祂的教導感到驚奇，因為祂的話裡充滿權柄。
33 在會堂裡有一個被污鬼附身的人高聲喊叫： 34 「唉！拿撒勒的耶穌啊，我們和你有什麼關係？你是來毀滅我們嗎？我知道你是誰，你是上帝的聖者！」
35 耶穌責備牠說：「住口！從他身上出來！」污鬼當場把那人摔倒，然後從他身上離開了，絲毫沒有傷害他。
36 大家都很驚訝，彼此議論說：「這是怎麼回事？祂的話竟然帶著權柄和能力，一吩咐污鬼，牠們就出來了！」
37 耶穌的名聲傳遍了周圍地區。
耶穌醫治許多人
38 祂離開會堂，到了西門的家。那時，西門的岳母正在發高燒，眾人就求耶穌醫治她。
39 耶穌站在她旁邊，斥責熱病，熱病就退了，她便立刻起來服侍他們。
40 到了黃昏，人們把患各種疾病的人帶到耶穌面前。耶穌把手按在病人身上，一一治好他們， 41 並趕出許多附在人身上的鬼。那些鬼喊叫著：「你是上帝的兒子！」耶穌卻斥責牠們，不許牠們說話，因為牠們知道祂是基督。
42 黎明時，耶穌退到一處僻靜的地方。眾人四處找祂，找到後想留住祂，不讓祂離開。 43 但耶穌對他們說：「我必須把上帝國的福音傳到其他的城鎮去，因為我是為此而被差來的。」 44 於是耶穌繼續在加利利[a]各會堂裡傳道。
Footnotes
- 4·44 「加利利」另有抄本作「猶太」。
லூக்கா 4
Tamil Bible: Easy-to-Read Version
இயேசு சோதிக்கப்படுதல்
(மத்தேயு 4:1-11; மாற்கு 1:12-13)
4 யோர்தான் நதியில் இருந்து இயேசு திரும்பினார். அவர் பரிசுத்த ஆவியால் நிரப்பப்பட்டிருந்தார். ஆவியானவர் இயேசுவை வனாந்தரத்திற்குச் செல்ல ஏவினார். 2 அங்கு பிசாசு இயேசுவை நாற்பது நாட்கள் சோதனைக்கு உட்படுத்தினான். அந்நாட்களில் இயேசு எதையும் உண்ணவில்லை. சோதனைக் காலமான அந்த நாட்கள் கழிந்த பின்னர், இயேசுவுக்கு மிகுந்த பசி உண்டாயிற்று.
3 பிசாசு இயேசுவை நோக்கி, “நீர் தேவனுடைய குமாரனானால், இந்தக் கல்லுகளை அப்பங்களாகும்படி சொல்லும்” என்றான்.
4 அதற்கு இயேசு, “வேதவாக்கியங்களில் இவ்வாறு எழுதப்பட்டுள்ளது: “‘மக்களை உயிரோடு பாதுகாப்பது அப்பம் மட்டுமல்ல,’” என்றார்.(A)
5 அப்போது பிசாசு அவரை உயரமான ஓர் இடத்துக்கு அழைத்துக்கொண்டு போய் ஒரு நொடிக்குள் உலகின் எல்லா இராஜ்யங்களையும் காண்பித்தான். 6 பிசாசு இயேசுவை நோக்கி, “உனக்கு இந்த எல்லா இராஜ்யங்களையும், அதிகாரங்களையும், அவற்றின் மகிமையையும் கொடுப்பேன். அவை எல்லாம் எனக்குக் கொடுக்கப்பட்டுள்ளன. நான் கொடுக்க விரும்புகிறவனுக்கு அவற்றைக் கொடுக்கமுடியும். 7 நீர் என்னை வணங்கினால் இவை அனைத்தையும் உமக்குக் கொடுப்பேன்” என்று கூறினான்.
8 பதிலாக இயேசு, “வேதவாக்கியங்களில் இவ்வாறு எழுதப்பட்டுள்ளது, “‘உங்கள் தேவனாகிய கர்த்தரை மட்டும் வழிபடுங்கள்; அவருக்கு மட்டுமே சேவை செய்யுங்கள்.’”(B) என்றார்.
9 பின் பிசாசு இயேசுவை எருசலேமுக்கு அழைத்துச் சென்றான். தேவாலயத்தின் உயர்ந்த இடத்தில் இயேசுவை நிற்க வைத்தான். அவன் இயேசுவிடம், “நீர் தேவனுடைய குமாரனானால் கீழே குதியும்,
10 “‘தேவன் தம் தூதர்களுக்கு உம்மைக் காக்கும்படியாகக் கட்டளையிடுவார்.(C)
11 உமது பாதங்கள் பாறையில் இடித்துவிடாதபடிக்கு அவர்கள்
தம் கைகளில் உம்மைத் தாங்கிக்கொள்வார்கள்’(D)
என்று வேதவாக்கியங்களில் இவ்வாறு எழுதப்பட்டுள்ளது” என்றான்.
12 அவனுக்கு இயேசு, “‘உன் தேவனாகிய கர்த்தரைச் சோதிக்காதே’(E)
என்றும் கூட வேதவாக்கியங்கள் சொல்கிறதே” என்று பதில் சொன்னார்.
13 பிசாசு இயேசுவை எல்லா வகையிலும் சோதித்து முடித்தான். இன்னும் தகுந்த காலம் வரும் வரைக்கும் காத்திருக்க முடிவு செய்து அவரிடமிருந்து விலகிச் சென்றுவிட்டான்.
இயேசுவின் போதனை
(மத்தேயு 4:12-17; மாற்கு 1:14-15)
14 பரிசுத்த ஆவியானவரின் வல்லமையோடு இயேசு கலிலேயாவுக்குத் திரும்பினார். இயேசுவைப் பற்றிய செய்திகள் கலிலேயா தேசத்தைச் சுற்றியுள்ள எல்லா பகுதிகளிலும் பரவின. 15 இயேசு யூதர்களின் ஜெப ஆலயங்களில் போதிக்க ஆரம்பித்தார். எல்லா மக்களும் அவரைப் புகழ்ந்தனர்.
தன் சொந்த ஊரில் இயேசு
(மத்தேயு 13:53-58; மாற்கு 6:1-6)
16 தான் வளர்ந்த இடமாகிய நாசரேத்திற்கு இயேசு பயணம் செய்தார். யூதர்களின் ஓய்வு நாளில் அவர் வழக்கம் போல் ஜெப ஆலயத்திற்குச் சென்று வாசிப்பதற்காக எழுந்து நின்றார். 17 ஏசாயா தீர்க்கதரிசியின் புத்தகம் அவருக்குக் கொடுக்கப்பட்டது. இயேசு புத்தகத்தைத் திறந்து கீழ்வரும் பகுதி எழுதப்பட்டிருப்பதைக் கண்டார்:
18 “தேவனுடைய ஆவி என்னிலுள்ளது.
ஏதுமற்ற மக்களுக்கு நற்செய்தியைப் போதிப்பதற்கு தேவன் என்னைத் தேர்ந்தார்.
கைதிகள் விடுதலை பெறவும்
குருடர்கள் மீண்டும் பார்வை பெறவும் அம்மக்களுக்குப் போதிக்கும்படியாக தேவன் என்னை அனுப்பினார்.
தங்கள் துன்பத்தினின்று பலவீனர்கள் விடுதலை பெறும்பொருட்டு தேவன் என்னை அனுப்பினார்.
19 மக்களுக்கு தேவன் இரக்கம் காட்டும் காலத்தை அறிவிக்கும்படியாக தேவன் என்னை அனுப்பினார்”(F)
என்பதை இயேசு வாசித்துவிட்டு புத்தகத்தை மூடினார்.
20 அவர் புத்தகத்தை திருப்பித் தந்துவிட்டு உட்கார்ந்தார். ஜெப ஆலயத்திலிருந்த ஒவ்வொருவரும் இயேசுவைக் கூர்ந்து நோக்கினர். 21 அவர்களிடம் இயேசு பேச ஆரம்பித்தார். அவர், “நான் வாசித்த இச்சொற்களை இப்போது நீங்கள் கேட்கையில், அச்சொற்கள் உண்மையாயின!” என்றார்.
22 எல்லா மக்களும் இயேசுவைக் குறித்து நல்லபடியாகக் கூறினர். இயேசு பேசிய அழகான வார்த்தைகளைக் கேட்டு அவர்கள் வியந்தனர். மக்கள், “அவர் எவ்வாறு இப்படிப் பேச முடியும்? அவர் யோசேப்பின் குமாரன் அல்லவா?” என்றனர்.
23 அவர்களை நோக்கி, இயேசு, “‘மருத்துவரே, முதலில் உன்னை நீயே குணப்படுத்திக்கொள்’ என்னும் பழமொழியை நீங்கள் எனக்குக் கூறப் போகிறீர்கள் என்பது எனக்குத் தெரியும். ‘நீங்கள் கப்பர்நகூமில் நிகழ்த்திய காரியங்களைக் குறித்துக் கேள்விப்பட்டு இருக்கிறோம். உங்கள் சொந்த நகரமாகிய இவ்விடத்திலும் அதையே செய்யுங்கள்’ என்று சொல்ல விரும்புகிறீர்கள்” என்றார். 24 மேலும் இயேசு, “நான் உங்களுக்கு உண்மையைக் கூறுகிறேன். ஒரு தீர்க்கதரிசியை அவனது சொந்த நகரத்தார் ஏற்றுக்கொள்வதில்லை.
25 “நான் சொல்வது உண்மை. எலியாவின் காலத்தில் மூன்றரை ஆண்டுகளாக இஸ்ரவேலில் மழை பொழியவில்லை. நாடு முழுவதிலும் உணவு எங்கும் கிடைக்கவில்லை. அக்காலத்தில் இஸ்ரவேலில் விதவைகள் பலர் வாழ்ந்தனர். 26 ஆனால் இஸ்ரவேலில் உள்ள எந்த விதவையிடத்திலும் எலியா அனுப்பப்படவில்லை. சீதோனில் உள்ள நகரமாகிய சாரிபாத்தில் உள்ள விதவையிடத்துக்கே அவன் அனுப்பப்பட்டான்.
27 “எலிசா என்னும் தீர்க்கதரிசியின் காலத்தில் குஷ்டரோகிகள் பலர் இருந்தனர். அவர்களில் ஒருவரும் குணமாக்கப்படவில்லை. நாகமான் மட்டுமே குணமடைந்தான். அவன் சீரியா தேசத்தைச் சேர்ந்தவன். இஸ்ரவேல் தேசத்தைச் சேர்ந்தவன் அல்லன்” என்றார்.
28 ஜெப ஆலயத்தில் உள்ள அனைவரும் இவ்வார்த்தைகளைக் கேட்டனர். அவர்கள் மிகமிகக் கோபம் அடைந்தனர். 29 அம்மக்கள் எழுந்து இயேசுவை நகரத்தில் இருந்து வெளியேறும்படியாகக் கட்டாயப்படுத்தினர். அவர்கள் நகரம் ஒரு மலையின்மேல் நிர்மாணிக்கப்பட்டு இருந்தது. அவர்கள் இயேசுவை மலையின் விளிம்புக்குக் கொண்டு வந்தனர். விளிம்பிலிருந்து அவரைத் தள்ளிவிட அவர்கள் முனைந்தார்கள். 30 ஆனால் இயேசு அவர்களுக்கு நடுவே நடந்து, அங்கிருந்து சென்றுவிட்டார்.
அசுத்த ஆவியிலிருந்து விடுதலை
(மாற்கு 1:21-28)
31 கலிலேயாவில் உள்ள பட்டணமாகிய கப்பர்நகூமுக்கு இயேசு சென்றார். ஓய்வு நாளில் இயேசு மக்களுக்குப் போதித்தார். 32 அவரது போதனைகளைக் கேட்டு மக்கள் வியந்தார்கள். ஏனெனில் அவர் மிகுந்த அதிகாரத்துடன் பேசினார்.
33 பிசாசினால் அசுத்த ஆவி பிடித்த ஒரு மனிதன் ஜெப ஆலயத்தில் இருந்தான். அந்த மனிதன் உரத்த குரலில், 34 “நசரேயனாகிய இயேசுவே! எங்களிடம் என்ன விரும்புகிறீர்? நீர் யார் என்பதை நான் அறிவேன். நீர் தேவனுடைய பரிசுத்தமானவர்” என்றான். 35 அசுத்த ஆவியைப் பேசாமல் இருக்கும்படி எச்சரித்தார் இயேசு. “அமைதியாக இருப்பாயாக! இம்மனிதனிலிருந்து வெளியே வா!” என்றார் இயேசு. எல்லாருக்கும் முன்பாக அசுத்த ஆவி அம்மனிதனைத் தரையில் தூக்கி எறிந்தது. பின்பு அசுத்த ஆவி காயப்படுத்தாமல் அம்மனிதனை விட்டு விலகியது.
36 மக்கள் அதைக் கண்டு அதிசயப்பட்டனர். அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர், “இதன் பொருள் என்ன? அதிகாரத்தோடும் வல்லமையோடும் அவர் அசுத்த ஆவிகளுக்குக் கட்டளை இடுகிறார். அவை வெளியேறுகின்றன” என்று சொல்லிக் கொண்டனர். 37 அந்தப் பகுதியில் உள்ள எல்லா இடங்களிலும் இயேசுவைப்பற்றிய செய்தி பரவியது.
சீமோனின் மாமி குணமடைதல்
(மத்தேயு 8:14-17; மாற்கு 1:29-34)
38 இயேசு ஜெப ஆலயத்தில் இருந்து சென்றார். அவர் சீமோனின்[a] வீட்டிற்குச் சென்றார். சீமோனின் மாமியார் மிகவும் உடல் நலமின்றி இருந்தாள். அவளுக்கு கடும் காய்ச்சலாய் இருந்தது. அவளுக்கு உதவி செய்யும் பொருட்டு எதையேனும் செய்யும்படியாக மக்கள் இயேசுவை வேண்டினர். 39 இயேசு அவளருகே சென்று நின்று, அவள் நோயைக் குணமாகும்படியாய் கட்டளையிட்டார். நோய் அவளை விட்டு நீங்கியது. அவள் எழுந்து அவர்களுக்குப் பணிவிடை புரிய ஆரம்பித்தாள்.
பலரையும் குணமாக்குதல்
40 கதிரவன் மறையும் சமயத்தில் மக்கள் தம் நோயுற்ற நண்பர்களை இயேசுவிடம் அழைத்து வந்தனர். அவர்கள் வெவ்வேறு வகை நோய்களால் துன்புற்றனர். ஒவ்வொரு நோயுற்ற மனிதனையும் அவரது கைகளால் தொட்டு இயேசு குணமாக்கினார். 41 பிசாசின் அசுத்த ஆவிகள் பலரிடமிருந்து வெளியேறின. அவை “நீர் தேவனுடைய குமாரன்” எனக் கூக்குரலிட்டன. ஆனால் அவை பேசாமல் இருக்கும்படியாக அந்த ஆவிகளை இயேசு வன்மையாகக் கண்டித்தார். இயேசுவே கிறிஸ்து என்று அவை அறிந்திருந்தன.
பிற நகரங்களுக்கு இயேசு செல்லுதல்
(மாற்கு 1:35-39)
42 தான் தனித்திருக்கும் பொருட்டு மறு நாள் இயேசு ஓர் இடத்திற்குச் சென்றார். மக்கள் இயேசுவின் வருகைக்காகப் பார்த்திருந்தார்கள். கடைசியில் அவர் இருந்த இடத்தைக் கண்டார்கள். மக்கள் இயேசுவைக் கண்டபோது அவர் போகாமல் இருக்கும்படியாகத் தடுக்க முற்பட்டனர். 43 ஆனால் இயேசு அவர்களை நோக்கி, “தேவனுடைய இராஜ்யத்தைப்பற்றிய நற்செய்தியை நான் வேறு நகரங்களிலும் சொல்ல வேண்டும். அதற்காகவே நான் அனுப்பப்பட்டுள்ளேன்” என்றார்.
44 பின்னர் யூதேயாவில் உள்ள ஜெப ஆலயங்களில் இயேசு போதித்தார்.
Footnotes
- லூக்கா 4:38 சீமோன் சீமோனின் இன்னொரு பெயர் பேதுரு.
Luke 4
Wycliffe Bible
4 And Jesus full of the Holy Ghost turned again from Jordan, and was led by the Spirit into desert
2 forty days, and was tempted of the devil, and [he] ate nothing in those days; and when those days were ended, he hungered.
3 And the devil said to him, If thou art God's Son [If thou be God's Son], say to this stone, that it be made bread.
4 And Jesus answered to him, It is written, That a man liveth not in bread alone, but in every word of God.
5 And the devil led him into an high hill, and showed to him all the realms of the world in a moment of time;
6 and said to him, I shall give to thee all this power, and the glory of them, for to me they be given, and to whom I will, I give them;
7 therefore if thou fall down, and worship before me [therefore if thou shalt worship before me], all things shall be thine.
8 And Jesus answered, and said to him, It is written, Thou shalt worship thy Lord God [Thou shalt worship the Lord thy God], and to him alone thou shalt serve.
9 And he led him into Jerusalem, and set him on the pinnacle of the temple, and said to him, If thou art God's Son, send thyself from hence down;
10 for it is written, For he hath commanded to his angels of thee, that they keep thee in all thy ways,
11 and that they shall take thee in hands, lest peradventure thou hurt thy foot at a stone. [and for in hands they shall take thee, lest peradventure thou hurt thy foot on a stone.]
12 And Jesus answered, and said to him, It is said, Thou shalt not tempt thy Lord God. [And Jesus answering saith to him, It is said, Thou shalt not tempt the Lord thy God.]
13 And when every temptation was ended, the fiend went away from him [the devil went away from him] for a time.
14 And Jesus turned again in the virtue of the Spirit into Galilee, and the fame went forth of him through all the country.
15 And he taught in the synagogues of them, and was magnified of all men.
16 And he came to Nazareth, where he was nourished, and he entered after his custom in the sabbath day into a synagogue [into the synagogue], and rose to read.
17 And the book of Esaias, the prophet, was taken to him; and as he turned the book, he found a place, where it was written,
18 The Spirit of the Lord is on me, for which thing he anointed me; he sent me to preach to poor men, to heal contrite men in heart, and to preach remission to prisoners, and sight to blind men[a], and to deliver broken men into remission;
19 to preach the year of the Lord pleasant, and the day of yielding again [to preach the year of the Lord accepted, or pleasant, and the day of retribution, or yielding again.]
20 And when he had closed the book, he gave [it] again to the minister, and sat; and the eyes of all men in the synagogue were beholding into him.
21 And he began to say to them, For in this day this scripture is fulfilled in your ears.
22 And all men gave witnessing to him, and wondered in the words of grace, that came forth of his mouth [that came out of his mouth]. And they said, Whether this is not the son of Joseph?
23 And he said to them, Soothly ye shall say to me this likeness, Physician, heal thyself. The Pharisees said to Jesus, How great things have we heard done in Capernaum, do thou also here in thy country. [And he said to them, Soothly ye shall say to me this likeness, Leech, heal thyself. How great things have we heard done in Capernaum, make thou and here in thy country.]
24 And he said, Truly I say to you, that no prophet is received in his own country. [Soothly he saith, Truly I say to you, for no man prophet is accepted, or received, in his own country.]
25 In truth I say to you, that many widows were in the days of Elias, the prophet, in Israel, when heaven was closed three years and six months, when great hunger was made in all the earth [when great hunger was made on all earth, or every land];
26 and to none of them was Elias sent, but into Sarepta of Sidon, to a woman a widow.
27 And many mesels were in Israel, under Eliseus, the prophet, and none of them was cleansed, but Naaman of Syria.
28 And all in the synagogue hearing these things, were filled with wrath.
29 And they rose up, and drove him out [and cast him out] without the city, and led him to the top of the hill on which their city was builded, to cast him down [that they should cast him down].
30 But Jesus passed, and went through the middle of them; [Soothly Jesus passing went through the middle of them;]
31 and he came down into Capernaum, a city of Galilee, and there he taught them in [the] sabbaths.
32 And they were astonished in his teaching, for his word was in power.
33 And in their synagogue was a man having an unclean fiend, and he cried with great voice, [And in the synagogue was a man having an unclean fiend, and cried with great voice,]
34 and said [saying], Suffer, what to us and to thee, thou Jesus of Nazareth? art thou come to destroy us [to lose us]? I know thee, that thou art the holy of God.
35 And Jesus blamed him, and said [saying], Wax dumb, and go out from him. And when the fiend had cast him forth into the middle, he went away from him, and he harmed him nothing.
36 And dread was made in all men, and they spake together, and said [saying], What is this word, for in power and virtue he commandeth to unclean spirits, and they go out?
37 And the fame was published of him into each place of the country.
38 And Jesus rose up from the synagogue, and entered into the house of Simon [Forsooth Jesus rising of the synagogue, entered into the house of Simon]; and the mother of Simon's wife was holden with a great fevers, and they prayed him for her.
39 And Jesus stood over her, and commanded to the fever, and it left her; and at once she rose up, and served them [and anon she rising ministered to them].
40 And when the sun went down, all that had sick men with diverse languors, led them to him; and he set his hands on each by themselves, and healed them. [Forsooth when the sun went down, all that had sick men with diverse languishings, or aches, led them to him; and he, putting hands to each by himself, healed them.]
41 And fiends went out from many, and cried, and said [crying, and saying], For thou art the Son of God. And he blamed, and suffered them not to speak [And he blaming suffered not them to speak], for they knew him, that he was Christ.
42 And when the day was come, he went out, and went into a desert place; and the people sought him, and they came to him [and they came unto him], and they held him, that he should not go away from them.
43 To whom he said, For also to other cities it behooveth me to preach the kingdom of God, for therefore I am sent [for thereto I am sent].
44 And he preached in the synagogues of Galilee.
Footnotes
- Luke 4:18 he sent me to evangelize to poor men, to heal contrite men in heart, and to preach remission to captives, and sight to blind
Luke 4
King James Version
4 And Jesus being full of the Holy Ghost returned from Jordan, and was led by the Spirit into the wilderness,
2 Being forty days tempted of the devil. And in those days he did eat nothing: and when they were ended, he afterward hungered.
3 And the devil said unto him, If thou be the Son of God, command this stone that it be made bread.
4 And Jesus answered him, saying, It is written, That man shall not live by bread alone, but by every word of God.
5 And the devil, taking him up into an high mountain, shewed unto him all the kingdoms of the world in a moment of time.
6 And the devil said unto him, All this power will I give thee, and the glory of them: for that is delivered unto me; and to whomsoever I will I give it.
7 If thou therefore wilt worship me, all shall be thine.
8 And Jesus answered and said unto him, Get thee behind me, Satan: for it is written, Thou shalt worship the Lord thy God, and him only shalt thou serve.
9 And he brought him to Jerusalem, and set him on a pinnacle of the temple, and said unto him, If thou be the Son of God, cast thyself down from hence:
10 For it is written, He shall give his angels charge over thee, to keep thee:
11 And in their hands they shall bear thee up, lest at any time thou dash thy foot against a stone.
12 And Jesus answering said unto him, It is said, Thou shalt not tempt the Lord thy God.
13 And when the devil had ended all the temptation, he departed from him for a season.
14 And Jesus returned in the power of the Spirit into Galilee: and there went out a fame of him through all the region round about.
15 And he taught in their synagogues, being glorified of all.
16 And he came to Nazareth, where he had been brought up: and, as his custom was, he went into the synagogue on the sabbath day, and stood up for to read.
17 And there was delivered unto him the book of the prophet Esaias. And when he had opened the book, he found the place where it was written,
18 The Spirit of the Lord is upon me, because he hath anointed me to preach the gospel to the poor; he hath sent me to heal the brokenhearted, to preach deliverance to the captives, and recovering of sight to the blind, to set at liberty them that are bruised,
19 To preach the acceptable year of the Lord.
20 And he closed the book, and he gave it again to the minister, and sat down. And the eyes of all them that were in the synagogue were fastened on him.
21 And he began to say unto them, This day is this scripture fulfilled in your ears.
22 And all bare him witness, and wondered at the gracious words which proceeded out of his mouth. And they said, Is not this Joseph's son?
23 And he said unto them, Ye will surely say unto me this proverb, Physician, heal thyself: whatsoever we have heard done in Capernaum, do also here in thy country.
24 And he said, Verily I say unto you, No prophet is accepted in his own country.
25 But I tell you of a truth, many widows were in Israel in the days of Elias, when the heaven was shut up three years and six months, when great famine was throughout all the land;
26 But unto none of them was Elias sent, save unto Sarepta, a city of Sidon, unto a woman that was a widow.
27 And many lepers were in Israel in the time of Eliseus the prophet; and none of them was cleansed, saving Naaman the Syrian.
28 And all they in the synagogue, when they heard these things, were filled with wrath,
29 And rose up, and thrust him out of the city, and led him unto the brow of the hill whereon their city was built, that they might cast him down headlong.
30 But he passing through the midst of them went his way,
31 And came down to Capernaum, a city of Galilee, and taught them on the sabbath days.
32 And they were astonished at his doctrine: for his word was with power.
33 And in the synagogue there was a man, which had a spirit of an unclean devil, and cried out with a loud voice,
34 Saying, Let us alone; what have we to do with thee, thou Jesus of Nazareth? art thou come to destroy us? I know thee who thou art; the Holy One of God.
35 And Jesus rebuked him, saying, Hold thy peace, and come out of him. And when the devil had thrown him in the midst, he came out of him, and hurt him not.
36 And they were all amazed, and spake among themselves, saying, What a word is this! for with authority and power he commandeth the unclean spirits, and they come out.
37 And the fame of him went out into every place of the country round about.
38 And he arose out of the synagogue, and entered into Simon's house. And Simon's wife's mother was taken with a great fever; and they besought him for her.
39 And he stood over her, and rebuked the fever; and it left her: and immediately she arose and ministered unto them.
40 Now when the sun was setting, all they that had any sick with divers diseases brought them unto him; and he laid his hands on every one of them, and healed them.
41 And devils also came out of many, crying out, and saying, Thou art Christ the Son of God. And he rebuking them suffered them not to speak: for they knew that he was Christ.
42 And when it was day, he departed and went into a desert place: and the people sought him, and came unto him, and stayed him, that he should not depart from them.
43 And he said unto them, I must preach the kingdom of God to other cities also: for therefore am I sent.
44 And he preached in the synagogues of Galilee.
2008 by Bible League International
2001 by Terence P. Noble