路加福音 2
Chinese New Version (Traditional)
耶穌基督降生（參(A)
2 那時，有諭旨從凱撒奧古士督頒發下來，叫普天下的人登記戶口。 2 這是第一次戶口登記，是在居里紐作敘利亞總督的時候舉行的。 3 眾人各歸各城去登記戶口。 4 約瑟本是大衛家族的人，也從加利利的拿撒勒上猶太去，到了大衛的城伯利恆， 5 與所聘之妻馬利亞一同登記戶口。那時馬利亞的身孕已經重了。 6 他們在那裡的時候，馬利亞的產期到了， 7 生了頭胎兒子，用布包著，放在馬槽裡，因為客店裡沒有地方。
天使向牧羊人報喜信
8 在伯利恆的郊外，有一些牧人在夜間看守羊群。 9 主的一位使者站在他們旁邊，主的榮光四面照著他們，他們就非常害怕。 10 天使說：“不要怕！看哪！我報給你們大喜的信息，是關於萬民的： 11 今天在大衛的城裡，為你們生了救主，就是主基督。 12 你們要找到一個嬰孩，包著布，臥在馬槽裡，那就是記號了。” 13 忽然有一大隊天兵，同那天使一起讚美 神說：
14 “在至高之處，榮耀歸與 神！
在地上，平安歸與他所喜悅的人！”
15 眾天使離開他們升天去了，那些牧人彼此說：“我們往伯利恆去，看看主所指示我們已經成就的事。” 16 他們急忙去了，找到馬利亞、約瑟和那臥在馬槽裡的嬰孩。 17 他們見過以後，就把天使對他們論這孩子的話傳開了。 18 聽見的人，都希奇牧人所說的事。 19 馬利亞把這一切放在心裡，反覆思想。 20 牧人因為聽見的和看見的，正像天使對他們所說的一樣，就回去了，把榮耀讚美歸與 神。
21 滿了八天，替孩子行割禮的時候，就給他起名叫耶穌，就是他成胎之前，天使所起的。
在聖殿奉獻耶穌
22 滿了潔淨的日子，他們就按著摩西的律法，帶孩子上耶路撒冷去，奉獻給主。 23 正如主的律法所記：“所有頭生的男孩，都當稱為聖歸給主。” 24 又照著主的律法所說的獻上祭物，就是一對斑鳩或兩隻雛鴿。
25 在耶路撒冷有一個人，名叫西面，這人公義虔誠，一向期待以色列的安慰者來到，又有聖靈在他身上。 26 聖靈啟示他，在死前必得見主所應許的基督， 27 他又受聖靈感動進了聖殿。那時，耶穌的父母抱著孩子進來，要按著律法的規矩為他行禮。 28 西面就把他接到手上，稱頌 神說：
29 “主啊，現在照你的話，
釋放僕人平平安安地去吧！
30 因我的眼睛已經看見你的救恩，
31 就是你在萬民面前所預備的，
32 為要作外族人啟示的光，
和你民以色列的榮耀。”
33 他父母因論到他的這些話而希奇。 34 西面給他們祝福，對他母親馬利亞說：“看哪！這孩子被立，要叫以色列中許多人跌倒，許多人興起，又要成為反對的目標， 35 （你自己的心也會被刀刺透，）這樣，許多人心中的意念就要被揭露出來。” 36 又有一個女先知，就是亞拿，是亞設支派法內利的女兒。她已經上了年紀，從童女出嫁，和丈夫住了七年， 37 就寡居了，直到八十四歲（“就寡居了，直到八十四歲”或譯：“就寡居了八十四年”）。她沒有離開過聖殿，以禁食和禱告晝夜事奉主。 38 就在那時候，她前來稱謝 神，並且向期待耶路撒冷蒙救贖的眾人，講論孩子的事。
39 他們按著主的律法辦完一切，就回加利利，到自己的城拿撒勒去了。 40 孩子漸漸長大，強壯起來，充滿智慧，有 神的恩典在他身上。
孩童耶穌上耶路撒冷過節
41 每年逾越節，他父母都上耶路撒冷去。 42 當他十二歲時，他們按著節期的慣例，照常上去。 43 過完了節，他們回去的時候，孩童耶穌仍留在耶路撒冷，他父母卻不知道， 44 還以為他在同行的人中間。走了一天，就在親戚和熟人中找他， 45 沒有找到，就轉回耶路撒冷找他。 46 過了三天，才發現他在聖殿裡，坐在教師中間，一面聽，一面問。 47 所有聽見他的人，都希奇他的聰明和應對。 48 他父母見了，非常驚奇，他母親說：“孩子，為甚麼這樣對待我們呢？你看，你父親和我都很擔心地在找你呢！” 49 他說：“為甚麼找我呢？你們不知道我必須在我父的家裡嗎？（“在我父的家裡嗎？”或譯：“以我父的事為念嗎？”）” 50 但他們不明白他所說的話。 51 他就同他們下去，回到拿撒勒，並且順從他們。他母親把這一切事，都存在心裡。
52 耶穌的智慧和身量，以及 神和人對他的喜愛，都不斷增長。
லூக்கா 2
Tamil Bible: Easy-to-Read Version
இயேசுவின் பிறப்பு
(மத்தேயு 1:18-25)
2 அக்காலத்தில் ரோம ஆளுகைக்குட்பட்ட எல்லா நாட்டினருக்கும் அகஸ்து இராயன் ஒரு கட்டளை அனுப்பினான். எல்லா மக்களும் தங்கள் பெயர்களைப் பதிவு செய்யுமாறு அக்கட்டளை கூறியது. 2 அதுவே முதல் பதிவாக இருந்தது. சீரியாவின் ஆளுநராக சிரேனியு இருந்தபோது அது நடந்தது. 3 எல்லா மக்களும் பதிவு செய்வதற்கென தங்கள் சொந்த நகரங்களுக்குப் பயணம் மேற்கொண்டார்கள்.
4 கலிலேயாவில் உள்ள நகரமாகிய நாசரேத்தை விட்டு யோசேப்பு புறப்பட்டான். யூதேயாவில் உள்ள பெத்லகேம் என்னும் நகரத்துக்குச் சென்றான். பெத்லகேம் தாவீதின் நகரம் ஆகும். தாவீதின் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவனாகையால் யோசேப்பு அங்கு சென்றான். 5 மரியாள் அவனைத் திருமணம் செய்யும்பொருட்டு நிச்சயிக்கப்பட்டிருந்ததால் யோசேப்பும் மரியாளும் சேர்ந்து பதிவு செய்துகொண்டனர். (அந்தச் சமயத்தில் மரியாள் கருவுற்றிருந்தாள்.) 6 யோசேப்பும் மரியாளும் பெத்லகேமில் இருந்தபோது மரியாளின் குழந்தைப் பேற்றுக்காலம் நெருங்கியது. 7 அவள் தன் முதல் குமாரனைப் பெற்றெடுத்தாள். விடுதிகளில் அறைகள் எதுவும் கிடைக்கவில்லை. எனவே மரியாள் குழந்தையைத் துணிகளால் சுற்றி ஆடுமாடுகள் உணவு உண்ணும் ஓர் இடத்தில் வைத்தாள்.
மேய்ப்பர்களின் வருகை
8 அந்த இரவில் சில மேய்ப்பர்கள் வயல் வெளியில் தங்கள் ஆடுகளைக் காவல் காத்துக் கொண்டிருந்தனர். 9 தேவதூதன் அம்மேய்ப்பர்கள் முன்னே தோன்றினான். கர்த்தரின் மகிமை அவர்களைச் சுற்றிலும் ஒளிவீசியது. மேய்ப்பர்கள் மிகவும் பயந்தனர். 10 தூதன் அவர்களை நோக்கி, “பயப்படாதீர்கள். நான் உங்களுக்கு ஒரு நற்செய்தியைக் கூறப் போகிறேன். அது எல்லாரையும் மிகுந்த மகிழ்ச்சிக்குள்ளாக்கும். 11 தாவீதின் நகரில் இன்று உங்கள் இரட்சகர் பிறந்துள்ளார். அவரே கிறிஸ்துவாகிய கர்த்தர். 12 ஒரு குழந்தை துணிகளில் சுற்றப்பட்டு ஆடுமாடுகள் உணவுண்ணும் இடத்தில் வைக்கப்பட்டிருப்பதைக் காண்பீர்கள். இதுவே நீங்கள் அவரை அறிந்துகொள்ளுவதற்குரிய அடையாளம்” என்றான்.
13 அதே சமயத்தில் ஒரு பெரிய கூட்டமான தூதர்கள் பரலோகத்திலிருந்து வந்து முதல் தூதனோடு சேர்ந்துகொண்டார்கள். எல்லா தூதர்களும்,
14 “பரலோகத்தில் தேவனை மகிமைப்படுத்துங்கள்.
பூமியில் தேவனை பிரியப்படுத்தும் மக்களுக்குச் சமாதானம் உண்டாகட்டும்”
என்று சொல்லி தேவனைப் போற்றினார்கள்.
15 தூதர்கள் மேய்ப்பர்களிடமிருந்து கிளம்பி மீண்டும் பரலோகத்திற்குச் சென்றார்கள். மேய்ப்பர்கள் ஒருவருக்கொருவர், “நாம் பெத்லகேமுக்குப் போய் கர்த்தரால் நமக்குத் தெரிவிக்கப்பட்ட இக்காரியத்தைக் காண்போம்” என்று கூறிக்கொண்டனர்.
16 எனவே மேய்ப்பர்கள் வேகமாகச் சென்று மரியாளையும் யோசேப்பையும் கண்டனர். குழந்தை ஆடுமாடுகள் உணவு உண்ணும் இடத்தில் படுத்திருந்தது. 17 மேய்ப்பர்கள் குழந்தையைப் பார்த்தனர். பின்பு தூதர்கள் குழந்தையைக்குறித்துக் கூறியவற்றை அவர்களுக்குச் சொன்னார்கள். 18 மேய்ப்பர்கள் கூறியவற்றைக் கேட்ட அனைவரும் ஆச்சரியம் அடைந்தனர். 19 மரியாள் அவற்றைத் தன் இதயத்தில் வைத்துக்கொண்டாள். அவள் அவற்றைக்குறித்துச் சிந்தித்துக் கொண்டிருந்தாள். 20 தாங்கள் கண்டவற்றிற்காகவும் கேட்டவற்றிற்காகவும் தேவனை வாழ்த்திக்கொண்டும், அவருக்கு நன்றி தெரிவித்துக்கொண்டும், மேய்ப்பர்கள் தங்கள் ஆடுகள் இருந்த இடத்திற்குச் சென்றனர். தூதர்கள் அவர்களிடம் கூறியபடியே அனைத்தும் நடந்திருக்கக் கண்டனர்.
21 குழந்தைக்கு எட்டு நாட்கள் ஆனதும், விருத்தசேதனம் செய்யப்பட்டது. அதற்கு “இயேசு” என்று பெயரிட்டனர். மரியாளின் கரு உருவாகுமுன்னே தூதன் குழந்தைக்கு வைத்த பெயர் இதுவேயாகும்.
தேவாலயத்தில் இயேசு
22 குழந்தை பெற்ற பெண் சுத்தமாகும்[a] பொருட்டு மோசேயின் விதிகள் கூறியவற்றைச் செய்யும்படியான காலம் வந்தது. யோசேப்பும், மரியாளும், இயேசுவை தேவனிடம் அர்ப்பணிக்குமாறு எருசலேமுக்குக் கொண்டு வந்தனர். 23 தேவனுடைய பிரமாணத்தில் இவ்வாறு எழுதப்பட்டுள்ளது: “வீட்டின் முதற்பேறான குமாரன் பிறந்ததும் அவன், ‘தேவனுக்கு விசேஷமானவனாகக் கருதப்படுவான்.’”[b] 24 “இரண்டு காட்டு புறாக்களையாவது அல்லது இரண்டு புறாக்குஞ்சுகளையாவது பலியாகக் கொடுக்கக்வேண்டும்”(A) என்றும் கூறுகிறது. எனவே இதைச் செய்வதற்காக யோசேப்பும், மரியாளும் எருசலேமுக்குச் சென்றனர்.
சிமியோன் இயேசுவைக் காணல்
25 எருசலேமில் சிமியோன் என்னும் பெயர் கொண்ட ஒரு மனிதன் வாழ்ந்தான். அவன் நல்லவனும், பக்திமானுமாக இருந்தான். தேவன் இஸ்ரவேல் மக்களுக்கு உதவும் காலத்தை சிமியோன் எதிர்பார்த்திருந்தான். பரிசுத்த ஆவியானவர் அவனோடு இருந்தார். 26 கர்த்தரிடமிருந்து வரும் கிறிஸ்துவைக் காணுமட்டும் அவன் மரிப்பதில்லை என்று பரிசுத்த ஆவியனவர் சிமியோனுக்குக் கூறியிருந்தார். 27 ஆவியானவர் சிமியோனை தேவாலயத்திற்குள் அழைத்து வந்தார். செய்யவேண்டியவற்றை நிறைவேற்றுவதற்காக மரியாளும், யோசேப்பும் தேவாலயத்திற்குள் சென்றனர். அவர்கள் குழந்தையாகிய இயேசுவை தேவாலயத்திற்குள் கொண்டு வந்தனர். 28 சிமியோன் குழந்தையைத் தன் கரங்களில் தூக்கிக்கொண்டு,
29 “ஆண்டவரே! இப்போது, உம் ஊழியனாகிய என்னை நீர் கூறியபடியே அமைதியாக மரிக்க அனுமதியும்.
30 நீர் நல்கும் இரட்சிப்பை என் கண்களால் கண்டேன்.
31 நீர் அவரை எல்லா மக்களுக்கும் முன்பாக ஆயத்தப்படுத்தினீர்.
32 யூதரல்லாத மக்களுக்கு உம் வழியைக் காட்டும் ஒளி அவர்.
உம் மக்களாகிய இஸ்ரவேலுக்கு பெருமையை அவர் தருவார்”
என்று தேவனுக்கு நன்றி செலுத்தினான்.
33 இயேசுவின் தந்தையும், தாயும் சிமியோன் இயேசுவைக் குறித்துக் கூறியதைக் கேட்டு வியந்தனர். 34 சிமியோன் அவர்களை ஆசீர்வதித்து இயேசுவின் தாயாகிய மரியாளிடம், “இந்தப் பாலகனின் நிமித்தமாக யூதர்கள் விழுவர்; பலர் எழுவர். சிலரால் ஏற்றுக்கொள்ளப்படாத தேவனின் அடையாளமாக இவர் இருப்பார். 35 இரகசியமாக மக்கள் நினைப்பவை வெளியரங்கமாகும். நடக்கவிருக்கும் காரியங்கள் உங்கள் மனதை மிகவும் துக்கப்படுத்தும்” என்றான்.
அன்னாள் இயேசுவைக் காணல்
36 தேவாலயத்தில் அன்னாள் என்னும் பெண் தீர்க்கதரிசி இருந்தாள். அவள் ஆசேர் என்னும் கோத்திரத்தைச் சார்ந்த பானுவேல் என்னும் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவள். அன்னாள் வயது முதிர்ந்தவள். அவள் திருமணமாகித் தன் கணவனுடன் ஏழு ஆண்டுகள் வாழ்ந்தவள். 37 பின் அவள் கணவன் இறந்து போனான். அவள் தனித்து வாழ்ந்து வந்தாள். அவள் எண்பத்து நான்கு வயது முதியவளாக இருந்தாள். அன்னாள் எப்போதும் தேவாலயத்திலேயே இருந்தாள். அவள் உபவாசமிருந்து இரவும் பகலும் தேவனை வழிபட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.
38 தேவனுக்கு நன்றி செலுத்தியவண்ணம் அன்னாளும் அப்போது அங்கே இருந்தாள். தேவன் எருசலேமுக்கு விடுதலை அருள வேண்டும் என்று எதிர்பார்த்திருந்த எல்லா மக்களுக்கும் அவள் இயேசுவைக் குறித்துக் கூறினாள்.
யோசேப்பும் மரியாளும் வீடு திரும்பல்
39 தேவனின் பிரமாணம் கட்டளையிட்டபடியே அனைத்துக் காரியங்களையும் யோசேப்பும், மரியாளும் செய்து வந்தனர். பின்னர் கலிலேயாவில் உள்ள தங்கள் சொந்த நகரமாகிய நாசரேத்திற்குத் திரும்பினர். 40 சிறு பாலகன் வளர்ந்து வந்தார். அவர் வல்லமையும், ஞானமும் உடையவரானார். தேவனின் ஆசீர்வாதம் அவரோடிருந்தது.
சிறுவனாக இயேசு
41 ஒவ்வொரு ஆண்டும் பஸ்கா பண்டிகைக்காக இயேசுவின் பெற்றோர் எருசலேமுக்குச் சென்று வந்தனர். 42 வழக்கம் போலவே இயேசு பன்னிரண்டு வயதுச் சிறுவனாக இருந்தபோதும் அவர்கள் அப்பண்டிகைக்குச் சென்றனர். 43 பண்டிகை நாட்கள் முடிந்த பின்னர் அவர்கள் வீடு திரும்பினர். அவர்களுக்குத் தெரியாமலேயே இயேசு எருசலேமில் தங்கிவிட்டார். 44 யோசேப்பும், மரியாளும் ஒரு நாள் முழுதும் பயணம் செய்தனர். இயேசு கூட்டத்தினரோடுகூட இருப்பதாக அவர்கள் எண்ணினர். சுற்றத்தார்களிடையேயும், நெருங்கிய நண்பர்களிடமும் இயேசுவைத் தேட ஆரம்பித்தனர். 45 ஆனால் யோசேப்பும் மரியாளும் கூட்டத்தில் இயேசுவைக் காணாததால் அவரைத் தேடும்பொருட்டு எருசலேமுக்குத் திரும்பினர்.
46 மூன்று நாட்களுக்குப் பின்னர் அவரைக் கண்டனர். மத போதகர்கள் கூறுவதைக் கேட்பதும் அவர்களிடம் வினா எழுப்புவதுமாக இயேசு தேவாலயத்திற்குள் அமர்ந்திருந்தார். 47 எல்லாரும் அவர் பேசுவதைக் கேட்டனர். அவரது புரிந்துகொள்ளும் திறனையும் ஞானம் நிரம்பிய பதில்களையும் உணர்ந்து அவர்கள் வியந்தனர். 48 இயேசுவின் பெற்றோர்களும் அவரைக் கண்டதும் வியப்புற்றனர். அவரது தாய் அவரை நோக்கி, “மகனே, நீ ஏன் இதை எங்களுக்குச் செய்தாய்? உனது தந்தையும் நானும் உன்னை நினைத்துக் கவலைப்பட்டோமே. நாங்கள் உன்னைத் தேடி அலைந்து கொண்டிருந்தோம்” என்றாள்.
49 இயேசு அவர்களை நோக்கி, “ஏன் என்னைத் தேடினீர்கள்? எனது பிதாவின் வேலை இருக்கிற இடத்தில் நான் இருக்க வேண்டும் என்பதை நீங்கள் அறிந்திருக்க வேண்டும்!” என்றார். 50 அவர் கூறியதன் ஆழமான உள் பொருளை அவர்கள் புரிந்துகொள்ளவில்லை.
51 இயேசு அவர்களோடு நாசரேத்துக்குச் சென்றார். அவரது பெற்றோர் கூறியவற்றிற்குக் கீழ்ப்படிந்தார். அவரது தாய் நடந்த எல்லாவற்றைக் குறித்தும் சிந்தித்துக்கொண்டிருந்தாள். 52 இயேசு மேலும், மேலும் தொடர்ந்து கற்றறிந்தார். அவர் சரீரத்திலும் வளர்ச்சியுற்றார். மக்கள் இயேசுவை விரும்பினர். இயேசு தேவனைப் பிரியப்படுத்தி வாழும் வாழ்க்கைக்கு மாதிரியாயிருந்தார்.
Footnotes
- லூக்கா 2:22 சுத்தம் ஒரு யூதப்பெண் குழந்தைபெற்று 40 நாட்களுக்குப்பின் அவள் தன்னை ஒரு சடங்கு மூலமாகச் சுத்தப்படுத்திக்கொள்ளவேண்டும் என மோசேயின் சட்டம் கூறுகிறது. லேவி. 12:2-8.
- லூக்கா 2:23 யாத். 13:2,12.
Luke 2
New Revised Standard Version Updated Edition
The Birth of Jesus
2 In those days a decree went out from Caesar Augustus that all the world should be registered. 2 This was the first registration and was taken while Quirinius was governor of Syria. 3 All went to their own towns to be registered. 4 Joseph also went from the town of Nazareth in Galilee to Judea, to the city of David called Bethlehem, because he was descended from the house and family of David.(A) 5 He went to be registered with Mary, to whom he was engaged and who was expecting a child. 6 While they were there, the time came for her to deliver her child. 7 And she gave birth to her firstborn son and wrapped him in bands of cloth and laid him in a manger, because there was no place in the guest room.[a]
The Shepherds and the Angels
8 Now in that same region there were shepherds living in the fields, keeping watch over their flock by night. 9 Then an angel of the Lord stood before them, and the glory of the Lord shone around them, and they were terrified. 10 But the angel said to them, “Do not be afraid, for see, I am bringing you good news of great joy for all the people:(B) 11 to you is born this day in the city of David a Savior, who is the Messiah,[b] the Lord.(C) 12 This will be a sign for you: you will find a child wrapped in bands of cloth and lying in a manger.”(D) 13 And suddenly there was with the angel a multitude of the heavenly host,[c] praising God and saying,(E)
15 When the angels had left them and gone into heaven, the shepherds said to one another, “Let us go now to Bethlehem and see this thing that has taken place, which the Lord has made known to us.” 16 So they went with haste and found Mary and Joseph and the child lying in the manger. 17 When they saw this, they made known what had been told them about this child, 18 and all who heard it were amazed at what the shepherds told them, 19 and Mary treasured all these words and pondered them in her heart.(G) 20 The shepherds returned, glorifying and praising God for all they had heard and seen, just as it had been told them.(H)
Jesus Is Named
21 When the eighth day came, it was time to circumcise the child,[e] and he was called Jesus, the name given by the angel before he was conceived in the womb.(I)
Jesus Is Presented in the Temple
22 When the time came for their purification according to the law of Moses, they brought him up to Jerusalem to present him to the Lord(J) 23 (as it is written in the law of the Lord, “Every firstborn male shall be designated as holy to the Lord”),(K) 24 and they offered a sacrifice according to what is stated in the law of the Lord, “a pair of turtledoves or two young pigeons.”
25 Now there was a man in Jerusalem whose name was Simeon; this man was righteous and devout, looking forward to the consolation of Israel, and the Holy Spirit rested on him.(L) 26 It had been revealed to him by the Holy Spirit that he would not see death before he had seen the Lord’s Messiah.[f](M) 27 Guided by the Spirit, Simeon[g] came into the temple, and when the parents brought in the child Jesus to do for him what was customary under the law,(N) 28 Simeon[h] took him in his arms and praised God, saying,
29 “Master, now you are dismissing your servant in peace,
according to your word,(O)
30 for my eyes have seen your salvation,(P)
31 which you have prepared in the presence of all peoples,
32 a light for revelation to the gentiles
and for glory to your people Israel.”(Q)
33 And the child’s father and mother were amazed at what was being said about him. 34 Then Simeon blessed them and said to his mother Mary, “This child is destined for the falling and the rising of many in Israel and to be a sign that will be opposed(R) 35 so that the inner thoughts of many will be revealed—and a sword will pierce your own soul, too.”
36 There was also a prophet, Anna the daughter of Phanuel, of the tribe of Asher. She was of a great age, having lived with her husband seven years after her marriage,(S) 37 then as a widow to the age of eighty-four. She never left the temple but worshiped there with fasting and prayer night and day.(T) 38 At that moment she came and began to praise God and to speak about the child[i] to all who were looking for the redemption of Jerusalem.(U)
The Return to Nazareth
39 When they had finished everything required by the law of the Lord, they returned to Galilee, to their own town of Nazareth.(V) 40 The child grew and became strong, filled with wisdom, and the favor of God was upon him.(W)
The Boy Jesus in the Temple
41 Now every year his parents went to Jerusalem for the festival of the Passover.(X) 42 And when he was twelve years old, they went up as usual for the festival. 43 When the festival was ended and they started to return, the boy Jesus stayed behind in Jerusalem, but his parents were unaware of this. 44 Assuming that he was in the group of travelers, they went a day’s journey. Then they started to look for him among their relatives and friends. 45 When they did not find him, they returned to Jerusalem to search for him. 46 After three days they found him in the temple, sitting among the teachers, listening to them and asking them questions. 47 And all who heard him were amazed at his understanding and his answers.(Y) 48 When his parents[j] saw him they were astonished, and his mother said to him, “Child, why have you treated us like this? Your father and I have been anxiously looking for you.”(Z) 49 He said to them, “Why were you searching for me? Did you not know that I must be in my Father’s house?”[k](AA) 50 But they did not understand what he said to them.(AB) 51 Then he went down with them and came to Nazareth and was obedient to them, and his mother treasured all these things in her heart.(AC)
52 And Jesus increased in wisdom and in years[l] and in divine and human favor.(AD)
Chinese New Version (CNV). Copyright © 1976, 1992, 1999, 2001, 2005 by Worldwide Bible Society.
2008 by Bible League International
New Revised Standard Version, Updated Edition. Copyright © 2021 National Council of Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved worldwide.