ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 18
1881 Westcott-Hort New Testament
18 ελεγεν δε παραβολην αυτοις προς το δειν παντοτε προσευχεσθαι αυτους και μη εγκακειν
2 λεγων κριτης τις ην εν τινι πολει τον θεον μη φοβουμενος και ανθρωπον μη εντρεπομενος
3 χηρα δε ην εν τη πολει εκεινη και ηρχετο προς αυτον λεγουσα εκδικησον με απο του αντιδικου μου
4 και ουκ ηθελεν επι χρονον μετα ταυτα δε ειπεν εν εαυτω ει και τον θεον ου φοβουμαι ουδε ανθρωπον εντρεπομαι
5 δια γε το παρεχειν μοι κοπον την χηραν ταυτην εκδικησω αυτην ινα μη εις τελος ερχομενη υπωπιαζη με
6 ειπεν δε ο κυριος ακουσατε τι ο κριτης της αδικιας λεγει
7 ο δε θεος ου μη ποιηση την εκδικησιν των εκλεκτων αυτου των βοωντων αυτω ημερας και νυκτος και μακροθυμει επ αυτοις
8 λεγω υμιν οτι ποιησει την εκδικησιν αυτων εν ταχει πλην ο υιος του ανθρωπου ελθων αρα ευρησει την πιστιν επι της γης
9 ειπεν δε και προς τινας τους πεποιθοτας εφ εαυτοις οτι εισιν δικαιοι και εξουθενουντας τους λοιπους την παραβολην ταυτην
10 ανθρωποι δυο ανεβησαν εις το ιερον προσευξασθαι εις φαρισαιος και ο ετερος τελωνης
11 ο φαρισαιος σταθεις ταυτα προς εαυτον προσηυχετο ο θεος ευχαριστω σοι οτι ουκ ειμι ωσπερ οι λοιποι των ανθρωπων αρπαγες αδικοι μοιχοι η και ως ουτος ο τελωνης
12 νηστευω δις του σαββατου αποδεκατευω παντα οσα κτωμαι
13 ο δε τελωνης μακροθεν εστως ουκ ηθελεν ουδε τους οφθαλμους επαραι εις τον ουρανον αλλ ετυπτεν το στηθος εαυτου λεγων ο θεος ιλασθητι μοι τω αμαρτωλω
14 λεγω υμιν κατεβη ουτος δεδικαιωμενος εις τον οικον αυτου παρ εκεινον οτι πας ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται ο δε ταπεινων εαυτον υψωθησεται
15 προσεφερον δε αυτω και τα βρεφη ινα αυτων απτηται ιδοντες δε οι μαθηται επετιμων αυτοις
16 ο δε ιησους προσεκαλεσατο [αυτα] λεγων αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με και μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου
17 αμην λεγω υμιν ος αν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην
18 και επηρωτησεν τις αυτον αρχων λεγων διδασκαλε αγαθε τι ποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω
19 ειπεν δε αυτω ο ιησους τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις [ο] θεος
20 τας εντολας οιδας μη μοιχευσης μη φονευσης μη κλεψης μη ψευδομαρτυρησης τιμα τον πατερα σου και την μητερα
21 ο δε ειπεν ταυτα παντα εφυλαξα εκ νεοτητος
22 ακουσας δε ο ιησους ειπεν αυτω ετι εν σοι λειπει παντα οσα εχεις πωλησον και διαδος πτωχοις και εξεις θησαυρον εν [τοις] ουρανοις και δευρο ακολουθει μοι
23 ο δε ακουσας ταυτα περιλυπος εγενηθη ην γαρ πλουσιος σφοδρα
24 ιδων δε αυτον [ο] ιησους ειπεν πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του θεου εισπορευονται
25 ευκοπωτερον γαρ εστιν καμηλον δια τρηματος βελονης εισελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν
26 ειπαν δε οι ακουσαντες και τις δυναται σωθηναι
27 ο δε ειπεν τα αδυνατα παρα ανθρωποις δυνατα παρα τω θεω εστιν
28 ειπεν δε ο πετρος ιδου ημεις αφεντες τα ιδια ηκολουθησαμεν σοι
29 ο δε ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η γυναικα η αδελφους η γονεις η τεκνα ενεκεν της βασιλειας του θεου
30 ος ουχι μη λαβη πολλαπλασιονα εν τω καιρω τουτω και εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιον
31 παραλαβων δε τους δωδεκα ειπεν προς αυτους ιδου αναβαινομεν εις ιερουσαλημ και τελεσθησεται παντα τα γεγραμμενα δια των προφητων τω υιω του ανθρωπου
32 παραδοθησεται γαρ τοις εθνεσιν και εμπαιχθησεται και υβρισθησεται και εμπτυσθησεται
33 και μαστιγωσαντες αποκτενουσιν αυτον και τη ημερα τη τριτη αναστησεται
34 και αυτοι ουδεν τουτων συνηκαν και ην το ρημα τουτο κεκρυμμενον απ αυτων και ουκ εγινωσκον τα λεγομενα
35 εγενετο δε εν τω εγγιζειν αυτον εις ιεριχω τυφλος τις εκαθητο παρα την οδον επαιτων
36 ακουσας δε οχλου διαπορευομενου επυνθανετο τι ειη τουτο
37 απηγγειλαν δε αυτω οτι ιησους ο ναζωραιος παρερχεται
38 και εβοησεν λεγων ιησου υιε δαυιδ ελεησον με
39 και οι προαγοντες επετιμων αυτω ινα σιγηση αυτος δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαυιδ ελεησον με
40 σταθεις δε ιησους εκελευσεν αυτον αχθηναι προς αυτον εγγισαντος δε αυτου επηρωτησεν αυτον
41 τι σοι θελεις ποιησω ο δε ειπεν κυριε ινα αναβλεψω
42 και ο ιησους ειπεν αυτω αναβλεψον η πιστις σου σεσωκεν σε
43 και παραχρημα ανεβλεψεν και ηκολουθει αυτω δοξαζων τον θεον και πας ο λαος ιδων εδωκεν αινον τω θεω
路加福音 18
Chinese New Version (Traditional)
寡婦與法官的比喻
18 耶穌對他們講一個比喻，論到人必須常常祈禱，不可灰心。 2 他說：“某城裡有一個法官，不懼怕 神，也不尊敬人。 3 那城裡有一個寡婦，常常來到他那裡，說：‘求你給我伸冤，使我脫離我的對頭！’ 4 他多次不肯，後來心裡說：‘我雖然不懼怕 神，也不尊敬人， 5 只是因為這寡婦常常來麻煩我，就給她伸冤吧，免得她不斷地來纏擾我。’” 6 主說：“你們聽聽這不義的法官所說的話吧。 7 難道 神不會為晝夜呼籲他的選民伸冤嗎？難道 神會耽誤他們嗎？ 8 我告訴你們，他要快快地給他們伸冤。然而人子來的時候，在世上找得到這種信心嗎？”
稅吏和法利賽人的禱告
9 耶穌向那些自恃為義、輕視別人的人，講了這個比喻： 10 “有兩個人上聖殿去祈禱，一個是法利賽人，一個是稅吏。 11 法利賽人站著，禱告給自己聽，這樣說：‘ 神啊，我感謝你，我不像別人，勒索、不義、姦淫，也不像這個稅吏。 12 我一個禮拜禁食兩次，我的一切收入都奉獻十分之一。’ 13 稅吏卻遠遠站著，連舉目望天也不敢，只捶著胸說：‘ 神啊，可憐我這個罪人！’ 14 我告訴你們，這個人回家去，比那個倒算為義了。因為高抬自己的，必要降卑；自己謙卑的，必要升高。”
讓小孩子到我這裡來(A)
15 有人抱著嬰孩到耶穌面前，要他觸摸他們。門徒看見了，就責備那些人。 16 耶穌卻叫他們過來，說：“讓小孩子到我這裡來，不要禁止他們，因為 神的國正屬於這樣的人。 17 我實在告訴你們，凡不像小孩子一樣接受 神的國的，決不能進去。”
有錢的人難進 神的國(B)
18 有一個官長問耶穌：“良善的老師，我當作甚麼，才可以承受永生？” 19 耶穌對他說：“你為甚麼稱我是良善的呢？除了 神一位以外，沒有良善的。 20 誡命你是知道的：不可姦淫，不可殺人，不可偷盜，不可作假見證，當孝敬父母。” 21 他說：“這一切我從小都遵守了。” 22 耶穌聽了，就告訴他：“你還缺少一件，應當變賣你一切所有的，分給窮人，你就必定有財寶在天上，而且你還要來跟從我。” 23 他聽見這話，非常憂愁，因為他十分富有。
24 耶穌見他這樣，就說：“富有的人要進 神的國，是多麼難哪！ 25 駱駝穿過針眼，比有錢的人進 神的國還容易呢。” 26 聽見的人說：“這樣，誰可以得救呢？” 27 耶穌說：“人所不能的，在 神卻是可能的。” 28 彼得說：“你看，我們已捨棄自己所有的，跟從你了！” 29 耶穌說：“我實在告訴你們，人為 神的國撇下房屋、妻子、弟兄、父母或兒女， 30 沒有不在今世得許多倍，來世得永生的。”
第三次預言受難及復活(C)
31 耶穌把十二門徒帶到一邊，對他們說：“我們現在上耶路撒冷去，先知所寫的一切，都要成就在人子身上。 32 他要被交給外族人，受戲弄，被凌辱，他們要向他吐唾沫， 33 鞭打他，殺害他；第三日他要復活。” 34 這些話的含義對門徒是隱藏的。他們聽了，一點也不明白，不知道他說的是甚麼。
治好瞎眼的人(D)
35 耶穌走近耶利哥的時候，有一個瞎眼的人坐在路旁討飯， 36 他聽見人群經過，就問是甚麼事。 37 別人告訴他，是拿撒勒人耶穌經過。 38 他就喊叫說：“大衛的子孫耶穌啊，可憐我吧！” 39 在前頭走的人責備他，叫他不要出聲；但他越發喊叫：“大衛的子孫，可憐我吧！” 40 耶穌站住，吩咐領他過來。等他走近，就問他： 41 “你要我為你作甚麼？”他說：“主啊，叫我能看見！” 42 耶穌說：“你就看見吧！你的信使你痊愈了。” 43 他立刻看見了，就跟隨耶穌，頌讚 神。眾人看見這事，也讚美 神。
Luke 18
King James Version
18 And he spake a parable unto them to this end, that men ought always to pray, and not to faint;
2 Saying, There was in a city a judge, which feared not God, neither regarded man:
3 And there was a widow in that city; and she came unto him, saying, Avenge me of mine adversary.
4 And he would not for a while: but afterward he said within himself, Though I fear not God, nor regard man;
5 Yet because this widow troubleth me, I will avenge her, lest by her continual coming she weary me.
6 And the Lord said, Hear what the unjust judge saith.
7 And shall not God avenge his own elect, which cry day and night unto him, though he bear long with them?
8 I tell you that he will avenge them speedily. Nevertheless when the Son of man cometh, shall he find faith on the earth?
9 And he spake this parable unto certain which trusted in themselves that they were righteous, and despised others:
10 Two men went up into the temple to pray; the one a Pharisee, and the other a publican.
11 The Pharisee stood and prayed thus with himself, God, I thank thee, that I am not as other men are, extortioners, unjust, adulterers, or even as this publican.
12 I fast twice in the week, I give tithes of all that I possess.
13 And the publican, standing afar off, would not lift up so much as his eyes unto heaven, but smote upon his breast, saying, God be merciful to me a sinner.
14 I tell you, this man went down to his house justified rather than the other: for every one that exalteth himself shall be abased; and he that humbleth himself shall be exalted.
15 And they brought unto him also infants, that he would touch them: but when his disciples saw it, they rebuked them.
16 But Jesus called them unto him, and said, Suffer little children to come unto me, and forbid them not: for of such is the kingdom of God.
17 Verily I say unto you, Whosoever shall not receive the kingdom of God as a little child shall in no wise enter therein.
18 And a certain ruler asked him, saying, Good Master, what shall I do to inherit eternal life?
19 And Jesus said unto him, Why callest thou me good? none is good, save one, that is, God.
20 Thou knowest the commandments, Do not commit adultery, Do not kill, Do not steal, Do not bear false witness, Honour thy father and thy mother.
21 And he said, All these have I kept from my youth up.
22 Now when Jesus heard these things, he said unto him, Yet lackest thou one thing: sell all that thou hast, and distribute unto the poor, and thou shalt have treasure in heaven: and come, follow me.
23 And when he heard this, he was very sorrowful: for he was very rich.
24 And when Jesus saw that he was very sorrowful, he said, How hardly shall they that have riches enter into the kingdom of God!
25 For it is easier for a camel to go through a needle's eye, than for a rich man to enter into the kingdom of God.
26 And they that heard it said, Who then can be saved?
27 And he said, The things which are impossible with men are possible with God.
28 Then Peter said, Lo, we have left all, and followed thee.
29 And he said unto them, Verily I say unto you, There is no man that hath left house, or parents, or brethren, or wife, or children, for the kingdom of God's sake,
30 Who shall not receive manifold more in this present time, and in the world to come life everlasting.
31 Then he took unto him the twelve, and said unto them, Behold, we go up to Jerusalem, and all things that are written by the prophets concerning the Son of man shall be accomplished.
32 For he shall be delivered unto the Gentiles, and shall be mocked, and spitefully entreated, and spitted on:
33 And they shall scourge him, and put him to death: and the third day he shall rise again.
34 And they understood none of these things: and this saying was hid from them, neither knew they the things which were spoken.
35 And it came to pass, that as he was come nigh unto Jericho, a certain blind man sat by the way side begging:
36 And hearing the multitude pass by, he asked what it meant.
37 And they told him, that Jesus of Nazareth passeth by.
38 And he cried, saying, Jesus, thou son of David, have mercy on me.
39 And they which went before rebuked him, that he should hold his peace: but he cried so much the more, Thou son of David, have mercy on me.
40 And Jesus stood, and commanded him to be brought unto him: and when he was come near, he asked him,
41 Saying, What wilt thou that I shall do unto thee? And he said, Lord, that I may receive my sight.
42 And Jesus said unto him, Receive thy sight: thy faith hath saved thee.
43 And immediately he received his sight, and followed him, glorifying God: and all the people, when they saw it, gave praise unto God.
Chinese New Version (CNV). Copyright © 1976, 1992, 1999, 2001, 2005 by Worldwide Bible Society.
