路加福音 16
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
善用钱财
16 耶稣又对门徒说：“某财主有个管家，有人控告这管家浪费主人的财物。 2 财主便把管家召来，对他说，‘听说你浪费我的财物，到底是怎么回事？把帐目交代清楚，你不能再当管家了。’
3 “管家私下盘算，‘主人要辞退我了，怎么办呢？锄地我没有力气，讨饭我又感到羞耻。 4 我知道该怎么办了！就算被辞退了，也会有人照应我。’ 5 于是，他把欠他主人债的一个一个召来，问第一个，‘你欠了我主人多少？’
6 “他回答说，‘一百桶油。’
“管家说，‘这是你的帐，快坐下，改成五十吧！’
7 “管家又问另一个，‘你欠多少？’
“他回答说，‘一百石麦子。’
“管家说，‘这是你的帐，改成八十石吧。’
8 “主人夸奖这个不义的管家精明。因为今世的儿女在处理世事方面比光明的儿女更精明。
9 “我告诉你们，要善用今世[a]的钱财，广结朋友。这样，当钱财不管用时，他们会接你们到永远的居所。
见微知著
10 “一个人在小事上忠心，在大事上也会忠心；在小事上靠不住，在大事上更靠不住。 11 如果你们不能忠心地处理今世的财富，谁会把真正的财富交托给你们呢？ 12 如果你们不能忠心地处理别人的产业，谁会把你们名下的产业交给你们呢？ 13 一个仆人不能服侍两位主人，因为他不是恨这位、爱那位，就是重这位、轻那位。你们不能又事奉上帝，又崇拜金钱。”
警戒贪财的法利赛人
14 法利赛人向来贪财，他们一面听一面嗤笑耶稣。 15 耶稣对他们说：“你们在人面前自以为义，但上帝能看透你们的心。因为世人所看重的东西在上帝看来却是可憎的。 16 约翰还没有来以前，律法书和先知书是你们的准则。他出来后，上帝国的福音开始广传，人人都在努力进上帝的国。 17 不过，就是天地都消失，律法的一点一划也不会失效。 18 任何人休妻另娶，就是犯通奸罪，娶被休的女子也是犯通奸罪。”
财主和乞丐
19 耶稣又说：“有个财主天天衣着华丽，生活奢侈。 20 又有一个名叫拉撒路的乞丐身上长满了脓疮，被人放在财主家门口。 21 他渴望吃到财主桌上掉下来的食物残渣，却只有狗来舔他的疮。
22 “后来，乞丐死了，天使带他到亚伯拉罕身边。财主也死了，被人埋葬了。 23 他在阴间受折磨，抬头远远地看见亚伯拉罕和他身边的拉撒路， 24 就喊着说，‘我的先祖亚伯拉罕啊！求你可怜我，派拉撒路用指尖蘸点水来润润我的舌头吧！我在这火中实在痛苦不堪。’
25 “亚伯拉罕说，‘孩子啊！你要想想，你生前享福，而拉撒路受苦；如今他在这里得到安慰，而你受折磨。 26 况且，在你我中间隔着一道深渊，这边的人不能到你那边去，你那边的人也不能到这里来。’
27 “财主说，‘我的先祖啊，那么求你派拉撒路去我父亲家里， 28 因为我有五个弟兄。让拉撒路去警告他们，以免他们也来到这痛苦的地方。’
29 “但是亚伯拉罕却说，‘他们可以听从摩西和众先知的话呀！’
30 “财主回答说，‘我的先祖亚伯拉罕啊！他们不会听的。但如果有一个死而复活的人去警告他们，他们肯定会悔改！’
31 “亚伯拉罕说，‘如果他们不听从摩西和众先知的话，即使一个人从死里复活，他们也不会信服。’”
Footnotes
- 16:9 “今世”希腊文是“不义”。
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 16
1894 Scrivener New Testament
16 ελεγεν δε και προς τους μαθητας αυτου ανθρωπος τις ην πλουσιος ος ειχεν οικονομον και ουτος διεβληθη αυτω ως διασκορπιζων τα υπαρχοντα αυτου
2 και φωνησας αυτον ειπεν αυτω τι τουτο ακουω περι σου αποδος τον λογον της οικονομιας σου ου γαρ δυνηση ετι οικονομειν
3 ειπεν δε εν εαυτω ο οικονομος τι ποιησω οτι ο κυριος μου αφαιρειται την οικονομιαν απ εμου σκαπτειν ουκ ισχυω επαιτειν αισχυνομαι
4 εγνων τι ποιησω ινα οταν μετασταθω της οικονομιας δεξωνται με εις τους οικους αυτων
5 και προσκαλεσαμενος ενα εκαστον των χρεωφειλετων του κυριου εαυτου ελεγεν τω πρωτω ποσον οφειλεις τω κυριω μου
6 ο δε ειπεν εκατον βατους ελαιου και ειπεν αυτω δεξαι σου το γραμμα και καθισας ταχεως γραψον πεντηκοντα
7 επειτα ετερω ειπεν συ δε ποσον οφειλεις ο δε ειπεν εκατον κορους σιτου και λεγει αυτω δεξαι σου το γραμμα και γραψον ογδοηκοντα
8 και επηνεσεν ο κυριος τον οικονομον της αδικιας οτι φρονιμως εποιησεν οτι οι υιοι του αιωνος τουτου φρονιμωτεροι υπερ τους υιους του φωτος εις την γενεαν εαυτων εισιν
9 καγω υμιν λεγω ποιησατε εαυτοις φιλους εκ του μαμωνα της αδικιας ινα οταν εκλιπητε δεξωνται υμας εις τας αιωνιους σκηνας
10 ο πιστος εν ελαχιστω και εν πολλω πιστος εστιν και ο εν ελαχιστω αδικος και εν πολλω αδικος εστιν
11 ει ουν εν τω αδικω μαμωνα πιστοι ουκ εγενεσθε το αληθινον τις υμιν πιστευσει
12 και ει εν τω αλλοτριω πιστοι ουκ εγενεσθε το υμετερον τις υμιν δωσει
13 ουδεις οικετης δυναται δυσι κυριοις δουλευειν η γαρ τον ενα μισησει και τον ετερον αγαπησει η ενος ανθεξεται και του ετερου καταφρονησει ου δυνασθε θεω δουλευειν και μαμωνα
14 ηκουον δε ταυτα παντα και οι φαρισαιοι φιλαργυροι υπαρχοντες και εξεμυκτηριζον αυτον
15 και ειπεν αυτοις υμεις εστε οι δικαιουντες εαυτους ενωπιον των ανθρωπων ο δε θεος γινωσκει τας καρδιας υμων οτι το εν ανθρωποις υψηλον βδελυγμα ενωπιον του θεου εστιν
16 ο νομος και οι προφηται εως ιωαννου απο τοτε η βασιλεια του θεου ευαγγελιζεται και πας εις αυτην βιαζεται
17 ευκοπωτερον δε εστιν τον ουρανον και την γην παρελθειν η του νομου μιαν κεραιαν πεσειν
18 πας ο απολυων την γυναικα αυτου και γαμων ετεραν μοιχευει και πας ο απολελυμενην απο ανδρος γαμων μοιχευει
19 ανθρωπος δε τις ην πλουσιος και ενεδιδυσκετο πορφυραν και βυσσον ευφραινομενος καθ ημεραν λαμπρως
20 πτωχος δε τις ην ονοματι λαζαρος ος εβεβλητο προς τον πυλωνα αυτου ηλκωμενος
21 και επιθυμων χορτασθηναι απο των ψιχιων των πιπτοντων απο της τραπεζης του πλουσιου αλλα και οι κυνες ερχομενοι απελειχον τα ελκη αυτου
22 εγενετο δε αποθανειν τον πτωχον και απενεχθηναι αυτον υπο των αγγελων εις τον κολπον του αβρααμ απεθανεν δε και ο πλουσιος και εταφη
23 και εν τω αδη επαρας τους οφθαλμους αυτου υπαρχων εν βασανοις ορα τον αβρααμ απο μακροθεν και λαζαρον εν τοις κολποις αυτου
24 και αυτος φωνησας ειπεν πατερ αβρααμ ελεησον με και πεμψον λαζαρον ινα βαψη το ακρον του δακτυλου αυτου υδατος και καταψυξη την γλωσσαν μου οτι οδυνωμαι εν τη φλογι ταυτη
25 ειπεν δε αβρααμ τεκνον μνησθητι οτι απελαβες συ τα αγαθα σου εν τη ζωη σου και λαζαρος ομοιως τα κακα νυν δε οδε παρακαλειται συ δε οδυνασαι
26 και επι πασιν τουτοις μεταξυ ημων και υμων χασμα μεγα εστηρικται οπως οι θελοντες διαβηναι εντευθεν προς υμας μη δυνωνται μηδε οι εκειθεν προς ημας διαπερωσιν
27 ειπεν δε ερωτω ουν σε πατερ ινα πεμψης αυτον εις τον οικον του πατρος μου
28 εχω γαρ πεντε αδελφους οπως διαμαρτυρηται αυτοις ινα μη και αυτοι ελθωσιν εις τον τοπον τουτον της βασανου
29 λεγει αυτω αβρααμ εχουσιν μωσεα και τους προφητας ακουσατωσαν αυτων
30 ο δε ειπεν ουχι πατερ αβρααμ αλλ εαν τις απο νεκρων πορευθη προς αυτους μετανοησουσιν
31 ειπεν δε αυτω ει μωσεως και των προφητων ουκ ακουουσιν ουδε εαν τις εκ νεκρων αναστη πεισθησονται
Luke 16
The Message
The Story of the Crooked Manager
16 1-2 Jesus said to his disciples, “There was once a rich man who had a manager. He got reports that the manager had been taking advantage of his position by running up huge personal expenses. So he called him in and said, ‘What’s this I hear about you? You’re fired. And I want a complete audit of your books.’
3-4 “The manager said to himself, ‘What am I going to do? I’ve lost my job as manager. I’m not strong enough for a laboring job, and I’m too proud to beg. . . . Ah, I’ve got a plan. Here’s what I’ll do . . . then when I’m turned out into the street, people will take me into their houses.’
5 “Then he went at it. One after another, he called in the people who were in debt to his master. He said to the first, ‘How much do you owe my master?’
6 “He replied, ‘A hundred jugs of olive oil.’
“The manager said, ‘Here, take your bill, sit down here—quick now—write fifty.’
7 “To the next he said, ‘And you, what do you owe?’
“He answered, ‘A hundred sacks of wheat.’
“He said, ‘Take your bill, write in eighty.’
8-9 “Now here’s a surprise: The master praised the crooked manager! And why? Because he knew how to look after himself. Streetwise people are smarter in this regard than law-abiding citizens. They are on constant alert, looking for angles, surviving by their wits. I want you to be smart in the same way—but for what is right—using every adversity to stimulate you to creative survival, to concentrate your attention on the bare essentials, so you’ll live, really live, and not complacently just get by on good behavior.”
God Sees Behind Appearances
10-13 Jesus went on to make these comments:
If you’re honest in small things,
you’ll be honest in big things;
If you’re a crook in small things,
you’ll be a crook in big things.
If you’re not honest in small jobs,
who will put you in charge of the store?
No worker can serve two bosses:
He’ll either hate the first and love the second
Or adore the first and despise the second.
You can’t serve both God and the Bank.
14-18 When the Pharisees, a money-obsessed bunch, heard him say these things, they rolled their eyes, dismissing him as hopelessly out of touch. So Jesus spoke to them: “You are masters at making yourselves look good in front of others, but God knows what’s behind the appearance.
What society sees and calls monumental,
God sees through and calls monstrous.
God’s Law and the Prophets climaxed in John;
Now it’s all kingdom of God—the glad news
and compelling invitation to every man and woman.
The sky will disintegrate and the earth dissolve
before a single letter of God’s Law wears out.
Using the legalities of divorce
as a cover for lust is adultery;
Using the legalities of marriage
as a cover for lust is adultery.
The Rich Man and Lazarus
19-21 “There once was a rich man, expensively dressed in the latest fashions, wasting his days in conspicuous consumption. A poor man named Lazarus, covered with sores, had been dumped on his doorstep. All he lived for was to get a meal from scraps off the rich man’s table. His best friends were the dogs who came and licked his sores.
22-24 “Then he died, this poor man, and was taken up by the angels to the lap of Abraham. The rich man also died and was buried. In hell and in torment, he looked up and saw Abraham in the distance and Lazarus in his lap. He called out, ‘Father Abraham, mercy! Have mercy! Send Lazarus to dip his finger in water to cool my tongue. I’m in agony in this fire.’
25-26 “But Abraham said, ‘Child, remember that in your lifetime you got the good things and Lazarus the bad things. It’s not like that here. Here he’s consoled and you’re tormented. Besides, in all these matters there is a huge chasm set between us so that no one can go from us to you even if he wanted to, nor can anyone cross over from you to us.’
27-28 “The rich man said, ‘Then let me ask you, Father: Send him to the house of my father where I have five brothers, so he can tell them the score and warn them so they won’t end up here in this place of torment.’
29 “Abraham answered, ‘They have Moses and the Prophets to tell them the score. Let them listen to them.’
30 “‘I know, Father Abraham,’ he said, ‘but they’re not listening. If someone came back to them from the dead, they would change their ways.’
31 “Abraham replied, ‘If they won’t listen to Moses and the Prophets, they’re not going to be convinced by someone who rises from the dead.’”
Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.
Copyright © 1993, 2002, 2018 by Eugene H. Peterson