路加福音 12
Chinese New Version (Simplified)
提防法利赛人的酵(A)
12 那时有成千上万的人聚在一起，甚至彼此践踏。耶稣就先对门徒说：“你们要提防法利赛人的酵，就是虚伪。 2 没有甚么掩盖的事不被揭露，也没有甚么隐藏的事不被人知道。 3 所以，你们在暗处所说的，必在明处被人听见；在内室附耳所谈的，必在房顶上宣扬出来。
应该怕谁(B)
4 “我的朋友，我告诉你们，那杀身体以后不能再作甚么的，不要怕他们。 5 我要指示你们当怕的是谁：当怕那杀身体以后，有权把人投入地狱里的；我告诉你们，应当怕他。 6 五只麻雀，不是卖两个大钱吗？但在 神面前，一只也不被忘记。 7 甚至你们的头发都一一数过了。不要怕，你们比许多麻雀贵重得多呢。
要在人面前承认主(C)
8 “我告诉你们，凡在人面前承认我的，人子在 神的使者面前也承认他； 9 在人面前不认我的，我在 神的使者面前也不认他。 10 凡说话得罪人子的，还可以赦免；但亵渎圣灵的，必不得赦免。 11 人把你们拉到会堂、官长和当权者的面前，你们不要思虑怎样申辩或说甚么话。 12 到了时候，圣灵必把当说的话教导你们。”
无知富翁的比喻
13 群众中有一个人对耶稣说：“老师，请吩咐我的兄弟和我分家业。” 14 耶稣说：“你这个人，谁立我作你们的审判官和分家业的人呢？” 15 于是他对众人说：“你们要谨慎，远离一切贪心，因为人的生命并不在于家道丰富。” 16 就对他们讲了一个比喻，说：“有一个富翁的田地丰收。 17 他自己心里说：‘怎么办呢？因为我没有足够的地方收藏出产了！’ 18 又说：‘我要这样办：我要拆掉这些仓房，建造更大的，好在那里收藏我的一切粮食和货物。 19 然后，我要对我的灵魂说：灵魂啊，你拥有许多好东西，足够多年享用，只管安安逸逸地吃喝快乐吧！’ 20 神却对他说：‘无知的人哪，今天晚上，你的灵魂必被取去，你所预备的要归给谁呢？’ 21 凡为自己积财，在 神面前却不富足的，也是这样。”
不要忧虑，积财于天(D)
22 耶稣又对门徒说：“所以我告诉你们，不要为生命忧虑吃甚么，也不要为身体忧虑穿甚么。 23 因为生命比饮食重要，身体比衣服重要。 24 你们想想乌鸦：牠们不种也不收，无仓又无库， 神尚且养活牠们；你们比飞鸟贵重得多了。 25 你们中间谁能用忧虑使自己的寿命延长一刻呢？ 26 既然连这极小的事都不能作，为甚么还忧虑其他的事呢？ 27 你们想想百合花，怎样不劳苦，也不纺织。但我告诉你们，就是所罗门最荣华的时候所穿的，也比不上这花中的一朵呢。 28 小信的人哪，田野的草，今天还在，明天就投进炉里， 神尚且这样给它装饰，何况你们呢？ 29 你们不要求吃甚么，喝甚么，也不要忧虑， 30 因为这一切都是世上不信的人所寻求的。你们的父原知道你们需要这一切。 31 你们只管求他的国，这些东西都必加给你们。 32 你们这小群，不要怕，因为你们的父乐意把国赐给你们。 33 当变卖你们所有的施舍给人，为自己制造不朽坏的钱囊，积蓄用不尽的财宝在天上，就是贼不能近、虫不能蛀的地方。 34 因为你们的财宝在哪里，你们的心也在哪里。
忠心的仆人有福了(E)
35 “你们的腰当束起来，灯也该点着， 36 像等候自己的主人从婚筵回来一样，好叫你们在主人回来敲门时，立刻给他开门。 37 主人来到了，看见仆人警醒，这些仆人就有福了。我实在告诉你们，主人必亲自束腰，招待他们吃饭，进前来侍候他们。 38 主人也许半夜之前，或天亮之前回来，看见他们这样，这些仆人就有福了。 39 你们都知道，家主若晓得窃贼甚么时候来，就不会让他摸进屋里。 40 你们也要准备妥当，因为在想不到的时候，人子就来了。”
41 彼得说：“主啊，你说这比喻，是为我们还是为众人呢？” 42 主说：“谁是那忠心精明的管家，被主人指派管理家里的仆人，按时分粮呢？ 43 主人来到的时候，看见他这样作，那仆人就有福了。 44 我实在告诉你们，主人要指派他管理主人的一切财产。 45 如果那仆人心里说：‘我的主人不会那么快回来’，就动手打其他的仆人使女，并且吃喝醉酒； 46 在他想不到的日子、不知道的时间，那仆人的主人要来，严厉地处罚他，使他和不信的人同在一起。 47 那仆人知道主人的意思，却不预备，也不照他的意思行，必多受责打； 48 但那不知道的，虽然作了该受责打的事，也必少受责打。多给谁就向谁多取，多托谁就向谁多要。
将引起纷争(F)
49 “我来要把火投在地上，如果烧了起来，那是我所愿意的。 50 我有应当受的洗，我是多么迫切地期待这事完成。 51 你们以为我来是要地上有和平吗？不是的，我告诉你们，是要有纷争。 52 从今以后，一家五口将起纷争，三个反对两个，两个反对三个。 53 他们将起纷争：
父亲反对儿子，
儿子反对父亲，
母亲反对女儿，
女儿反对母亲，
婆婆反对媳妇，
媳妇反对婆婆。”
当晓得分辨和判断(G)
54 耶稣又对众人说：“你们一看见西边有云彩升起来，就说：‘要下大雨’，果然这样； 55 起了南风，就说：‘天要热了’，也果然这样。 56 伪君子啊！你们知道分辨天地的气象，怎么不知道分辨这个时代呢？
57 “你们为甚么自己不能判断甚么是对的呢？ 58 你和你的对头去见官长，还在路上的时候，应当尽力向他求和，免得他把你拉到法官面前，法官把你交给差役，差役把你关在监里。 59 我告诉你，除非你还清最后的一个小钱，否则决不能从那里出来。”
Lukas 12
Het Boek
Lessen en waarschuwingen
12 Ondertussen verdrongen zich duizenden mensen om Hem heen. Jezus had eerst zijn leerlingen iets te zeggen. ‘Ik waarschuw jullie niet zoals de Farizeeën te worden, het zijn huichelaars! 2 Het zal vanzelf wel blijken hoe het werkelijk zit; wat verborgen is, zal aan de dag komen. 3 Alles wat jullie in het donker zeggen, zal in het licht gehoord worden. Wat jullie stiekem fluisteren, zal van de daken rondgebazuind worden. 4 Jullie zijn mijn vrienden. Wees niet bang voor de mensen die je willen vermoorden. Zij kunnen alleen maar je lichaam doden, maar hebben daarna geen macht meer over je. 5 Weet je voor wie je een heilige vrees moet hebben? Voor God, die macht heeft te doden en daarna in de hel te gooien. 6 Wat kosten vijf mussen? Bijna niets. Toch vergeet God er niet één van. 7 Hij weet zelfs hoeveel haren je op je hoofd hebt! Wees dus nooit bang. Je bent Hem veel meer waard dan een hele zwerm mussen. 8 Onthoud dit: als je er bij de mensen openlijk voor uitkomt dat je bij Mij hoort, zal Ik, de Mensenzoon, dat ook doen bij de engelen van God. 9 Maar als je voor de mensen doet of je Mij niet kent, zal Ik voor de engelen van God doen of Ik jou niet ken. 10 Wie kwaadspreekt over Mij, de Mensenzoon, zal daarvoor nog vergeving kunnen krijgen. Maar voor wie de Heilige Geest willens en wetens belastert, is vergeving uitgesloten. 11 Als jullie moeten terechtstaan in de synagogen en voor de autoriteiten, maak je dan niet ongerust over wat je moet zeggen om je te verdedigen. 12 De Heilige Geest zal je op dat moment de juiste woorden ingeven.’
13 Iemand uit de mensen riep: ‘Meester, zeg toch tegen mijn broer dat hij mij het deel van de erfenis geeft waar ik recht op heb!’ 14 Jezus antwoordde: ‘Beste man, hoe komt u erbij dat Ik rechter over u wil zijn? Met erfeniskwesties houd Ik Mij niet bezig.’
15 ‘Dat is nou iets waarvoor u moet oppassen,’ zei Hij tegen de mensen. ‘Verlang niet steeds naar dingen die u niet hebt. Want het leven bestaat niet uit het hebben van veel spullen.’ 16 Hij maakte dit duidelijk met een gelijkenis. ‘Een rijk man had heel vruchtbaar land en de oogst was zo groot dat die niet in de schuren kon. 17 De man vroeg zich af waar hij alles moest laten. 18 Ineens wist hij het. “Ik breek mijn schuren af en zet er grotere voor in de plaats,” zei hij. “Dan heb ik ruimte genoeg om alles op te slaan. 19 Als het klaar is, zal ik tegen mezelf zeggen: Je hebt voor jaren genoeg. Rust eens lekker uit, eet, drink en geniet.” 20 Maar God zei tegen hem: “Dwaas! Vannacht zult u sterven. En wie krijgt nu alles wat u achterlaat?” 21 Zo gaat het met iemand die altijd maar meer wil hebben, maar in Gods ogen een armoedzaaier is.’
22 Jezus zei tegen zijn leerlingen: ‘Maak je geen zorgen over je levensonderhoud, over wat je zult eten of aantrekken. 23 Want het leven is meer dan voedsel en kleding alleen. 24 Kijk eens naar de kraaien. Die zaaien en oogsten niet en ze hebben geen voorraadkamers of schuren. Toch gaat het hen goed, want God geeft ze te eten. Wel, jullie betekenen toch veel meer voor Hem dan die vogels! 25 Waar zijn zorgen trouwens goed voor? Kun je je leven erdoor verlengen? 26 Natuurlijk niet. Als je dat nog niet eens kunt, waarover zul je je dan zorgen maken? 27 Kijk eens naar de lelies: die spinnen niet en weven niet. Toch zijn zij mooier dan koning Salomo in al zijn pracht en praal. 28 Als God de planten die vandaag in het veld staan en morgen verbrand worden, zo mooi aankleedt, zal Hij jullie dan geen kleren geven? Bange twijfelaars! 29 Denk toch niet altijd aan eten en drinken. Ik wil niet dat jullie je daarover ongerust maken, 30 zoals de andere mensen. Je hemelse Vader weet heel goed wat je nodig hebt. 31 Wees dus in de eerste plaats bezig met het Koninkrijk van God, dan zorgt Hij wel dat je die andere dingen ook krijgt. 32 Wees niet bang, al vormen jullie maar een klein groepje. Want jullie Vader is zo goed geweest zijn koninkrijk voor je open te stellen. 33 Verkoop je bezittingen en geef de opbrengst aan wie tekort hebben. Zorg dat je een beurs krijgt die nooit opraakt, waar dieven niet bij kunnen en waar de mot niet aan vreet. 34 Want waar je schat is, daar zullen ook je hart en gedachten zijn.
35 Sta altijd klaar om in actie te komen, zorg dat jullie lamp brandt 36 en wees als dienaars die wachten op hun heer tot die van de bruiloft terugkomt. Als hij aanklopt, kunnen ze meteen opendoen. 37 Wie klaar staan en hem verwachten, zijn oneindig gelukkig, want de Here Zelf zal hun dienaar worden. Hij zal hen aan tafel nodigen en bedienen. 38 Of Hij nu ʼs avonds komt of na middernacht, voor degenen die klaar staan, zal het een heerlijk moment zijn. 39 Jullie begrijpen wel dat iemand niet in zijn huis zou laten inbreken als hij wist wanneer de dief zou komen. 40 Het beste wat je dus kunt doen, is altijd klaar te zijn. Want Ik, de Mensenzoon, kom op een moment dat niemand Mij verwacht.’
41 Petrus vroeg: ‘Is dit voor iedereen bestemd? Of alleen voor ons?’ 42 Jezus antwoordde: ‘Ik heb het over de betrouwbare en verstandige rentmeester die van zijn heer opdracht heeft gekregen voor de andere arbeiders te zorgen. 43 Als de heer terugkomt en ziet dat de man zijn werk goed heeft gedaan, 44 zal hij hem belonen en hem zijn hele bezit toevertrouwen. 45 Maar de rentmeester kan ook denken: “Mijn heer komt voorlopig niet terug.” Hij kan de arbeiders en de werksters beginnen te slaan. Hij kan erop los leven en dronken worden. 46 Maar als dan onverwacht zijn heer terugkomt, zal die hem ontslaan en behandelen als een misdadiger. 47 Hij zal zwaar gestraft worden. Want hij wist wat hij moest doen, maar heeft het niet gedaan. 48 Maar wie zich er niet van bewust is dat hij verkeerd heeft gedaan, zal een lichte straf krijgen. Als iemand veel heeft ontvangen, zal ook veel van hem worden geëist. Hoe meer je is toevertrouwd, hoe groter je verantwoording is.
49 Ik ben gekomen om vuur op de aarde te brengen. Was Ik daar maar mee klaar! 50 Ik moet een zware beproeving ondergaan en Ik zie er erg tegenop. 51 Denken jullie soms dat Ik ben gekomen om vrede op de aarde te brengen? 52 Dat is niet zo! Ik breng juist strijd en verdeeldheid. Van nu af aan zal in gezinnen onenigheid zijn. Drie mensen zullen voor Mij zijn en twee tegen, of omgekeerd. 53 Vader en zoon zullen onenigheid krijgen over Mij. Moeder en dochter ook. En schoonmoeder en schoondochter zullen elkaar niet begrijpen.’
54 Jezus zei tegen de mensen: ‘Als u in het westen wolken ziet opkomen, zegt u: “Daar komt een bui aan.” En dat is juist. 55 Als een zuidenwind opsteekt, zegt u: “Het wordt heet.” En ook dat is juist. 56 Huichelaars! U ziet dus aan de lucht wat voor weer het wordt. Maar de tekenen des tijds ziet u niet.
57 U weet zelf wat goed en rechtvaardig is! 58 Als u met uw tegenpartij onenigheid hebt, moet u proberen het zo vlug mogelijk met hem in orde te maken. Anders sleurt hij u nog voor de rechter en krijgt u gevangenisstraf. 59 En u komt de gevangenis niet uit, voordat u de laatste cent betaald hebt.’
Luke 12
1599 Geneva Bible
12 1 The leaven of the Pharisee. 5 Who is to be feared. 8 To confess Christ. 16 The parable of the rich man whose land was very fertile. 21 Not to care for earthly things. 31 But to seek the kindom of God. 39 The thief in the night. 51 Debate for the Gospel’s sake.
1 In (A)[a]the meantime, there gathered together [b]an innumerable multitude of people, so that they trod one another: and he began to say unto his disciples first, Take heed to yourselves of the leaven of the Pharisees, which is hypocrisy.
2 (B)For there is nothing covered, that shall not be revealed: neither hid, that shall not be known.
3 Wherefore whatsoever ye have spoken in darkness, it shall be heard in the light: and that which ye have spoken in the ear, in secret places, shall be preached on the houses.
4 (C)[c]And I say unto you, my friends, be not afraid of them that kill the body, and after that are not able to do anymore.
5 But I will [d]forewarn you, whom ye shall fear: fear him which after he hath killed, hath power to cast into hell: yea, I say unto you, him fear.
6 Are not five sparrows bought for two farthings, and yet not one of them is forgotten before God?
7 (D)Yea, and all the hairs of your head are numbered: fear not therefore: ye are more of value than many sparrows.
8 (E)[e]Also I say unto you, Whosoever shall confess me before men, him shall the Son of man confess also before the Angels of God.
9 But he that shall deny me before men, shall be denied before the Angels of God.
10 (F)And whosoever shall speak a word against the Son of man, it shall be forgiven him: but unto him that shall blaspheme the holy Ghost, it shall not be forgiven.
11 (G)[f]And when they shall bring you unto the Synagogues, and unto the rulers and Princes, take no thought how, or what thing ye shall answer, or what ye shall speak.
12 For the holy Ghost shall teach you in the same hour, what ye ought to say.
13 [g]And one of the company said unto him, Master, bid my brother divide the inheritance with me.
14 And he said unto him, Man, who made me a judge, or a divider over you?
15 Wherefore he said unto them, Take heed, and beware of [h]covetousness: for though a man have abundance, yet his [i]life standeth not in his riches.
16 [j]And he put forth a parable unto them, saying, The [k]ground of a certain rich man brought forth fruits plenteously.
17 Therefore he [l]thought with himself, saying, What shall I do, because I have no room where I may lay up my fruits?
18 And he said, This will I do, I will pull down my barns, and build greater, and therein will I gather all my fruits, and my goods.
19 And I will say to my soul, Soul, thou hast much goods laid up for many years, live at ease, eat, drink, and [m]take thy pastime.
20 But God said unto him, O fool, this night will they fetch away thy soul from thee: then whose shall those things be which thou hast provided?
21 So is he that gathereth riches [n]to himself, and is not rich in God.
22 [o]And he spake unto his disciples, Therefore I say unto you, (H)Take no thought for your life, what ye shall eat: neither for your body, what ye shall put on.
23 The life is more than meat: and the body more than the raiment.
24 Consider the ravens: for they neither sow nor reap: which neither have storehouse nor barn, and yet God feedeth them: how much more are ye better than fowls?
25 And which of you with taking thought, can add to his stature one cubit?
26 If ye then be not able to do the least thing, why take ye thought for the remnant?
27 Consider the lilies how they grow: they labor not, neither spin they: yet I say unto you, that Solomon himself in all his royalty was not clothed like one of these.
28 If then God so clothe the grass which is today in the field, and tomorrow is cast into the oven, how much more will he clothe you, O ye of little faith?
29 Therefore ask not what ye shall eat, or what ye shall drink, neither [p]hang you in suspense.
30 For all such things the people of the world seek for: and your Father knoweth that ye have need of these things.
31 [q]But rather seek ye after the kingdom of God, and all these things shall be cast upon you.
32 [r]Fear not, little flock: for it is your Father’s pleasure to give you the kingdom.
33 ¶ (I)[s]Sell that ye have, and give [t]alms: make you bags which wax not old: a treasure that can never fail in heaven, where no thief cometh neither moth corrupteth.
34 For where your treasure is, there will your hearts be also.
35 ¶ (J)[u]Let your loins be girded about, and your lights burning,
36 And ye yourselves like unto men that wait for their master, when he will return from the wedding, that when he cometh and knocketh, they may open unto him immediately.
37 Blessed are those servants, whom the Lord when he cometh shall find waking: verily I say unto you, he will gird himself about, and make them to sit down at table, and will come forth, and serve them.
38 And if he come in the second watch, or come in the third watch, and shall find them so, blessed are those servants.
39 (K)Now understand this, that if the good man of the house had known at what hour the thief would have come, he would have watched, and would not have suffered his house to be dug through.
40 [v]Be ye also prepared therefore: for the Son of man will come at an hour when ye think not.
41 Then Peter said unto him, Master, tellest thou this parable unto us, or even to all?
42 And the Lord said, Who is a faithful steward and wise, whom the master shall make ruler over his household, to give them their [w]portion of meat in season?
43 Blessed is that servant, whom his master when he cometh, shall find so doing.
44 Of a truth, I say unto you, that he will make him ruler over all that he hath.
45 But if that servant say in his heart, My master doth defer his coming, and shall begin to smite the servants, and maidens, and to eat and drink, and to be drunken,
46 The master of that servant will come in a day when he thinketh not, and at an hour when he is not aware of, and will cut him off, and give him his portion with the unbelievers.
47 ¶ And that servant that knew his master’s will, and prepared not himself, neither did according to his will, shall be beaten with many stripes.
48 But he that knew it not, and yet did commit things worthy of stripes, shall be beaten with few stripes: for unto whomsoever much is given, of him shall be much required, and to whom men much commit, [x]the more of him will they ask.
49 ¶ [y]I am come to put fire on the earth, and what is my desire, if it be already kindled?
50 Notwithstanding I must be baptized with a baptism, and how am I grieved till it be ended?
51 (L)Think ye that I am come to give peace on earth? I tell you, nay, but rather debate.
52 For from henceforth there shall be five in one house divided, three against two, and two against three.
53 The father shall be divided against the son, and the son against the father: the mother against the daughter, and the daughter against the mother: the mother-in-law against her daughter-in-law, and the daughter-in-law against her mother-in-law.
54 ¶ (M)[z]Then said he to the people, When ye see a cloud [aa]rise out of the West, straightway ye say, A shower cometh: and so it is.
55 And when ye see the South wind blow, ye say, that it will be hot: and it cometh to pass.
56 Hypocrites, ye can discern the face of the earth, and of the sky: but why discern ye not this time?
57 [ab]Yea, and why judge ye not of yourselves what is right?
58 ¶ (N)While thou goest with thine adversary to the ruler, as thou art in the way, give diligence in the way, that thou mayest be delivered from him, lest he draw thee to the judge, and the judge deliver thee to the [ac]jailer, and the jailer cast thee into prison.
59 I tell thee, thou shalt not depart thence, till thou hast paid the utmost mite.
Footnotes
- Luke 12:1 The faithful teachers of God’s word, which are appointed by him for his people, must both take good heed of them, which corrupt the purity of doctrine with goodly glosses, and also take pains through the help of God, to set forth sincere doctrine, openly and without fear.
- Luke 12:1 Word for word, ten thousands of people, a certain number for an uncertain.
- Luke 12:4 Although hypocrites have princes to execute their cruelty, yet there is no cause why we could be afraid of them, the least iota that may be, seeing they can do nothing, but what pleaseth God, and God wills not anything that may be against the salvation of his elect.
- Luke 12:5 He warneth them of dangers that presently hang over their heads, for those that come upon the sudden, do make the greater wound.
- Luke 12:8 Great is the reward of a constant confession: and horrible is the punishment of the denying of Christ, yea impossible to be called back again shall the punishment be, if upon set purpose, both with mouth and heart we blaspheme a known truth.
- Luke 12:11 It is a great and hard conflict to confess the truth, yet he that can do all things, and is almighty, will not be wanting to the weakest which strive and contend in his appointed time.
- Luke 12:13 Christ would not for three causes be a judge to divide an inheritance. First, for that he would not foster up and cherish the fleshly opinion that the Jews had of Messiah: Secondly for that he would distinguish the civil governance, from the Ecclesiastical: Thirdly, to teach us to beware of them which abuse the show of the gospel, and also the name of ministers, to their own private commodities.
- Luke 12:15 By covetousness is meant, that greedy desire to get, commonly with other men’s hurt.
- Luke 12:15 God is the author and preserver of man’s life; goods are not.
- Luke 12:16 There are none more mad, than rich men which hang upon their riches.
- Luke 12:16 Or rather country, for here is set forth a man that possesseth not a piece of ground only, but an whole country, as they do, which join house to house, and field to field, Isa. 5:8.
- Luke 12:17 Made his reckoning within himself, which is the property of covetous churls that spend their life in those trifles.
- Luke 12:19 Be merry and make good cheer.
- Luke 12:21 Caring for no man but for himself, and minding to trust in himself.
- Luke 12:22 An earnest thinking upon the providence of God, is a present remedy against the most foolish and pining carefulness of men for this life.
- Luke 12:29 A Metaphor taken of things that hang in the air, for they that are careful for this worldly life, and hang upon the arm of man, have always wavering and doubtful minds, swaying sometimes this way, and sometimes that way.
- Luke 12:31 They shall lack nothing, which are careful for the kingdom of heaven.
- Luke 12:32 It is a foolish thing not to look for small things, at his hands, which giveth us freely the greatest things.
- Luke 12:33 A godly bountifulness is a ready way to get true riches.
- Luke 12:33 This is the figure Metonymy, for by this word, Alms, is meant that compassion and friendliness of an heart that tendereth the misery and poor estate of man, and showeth forth itself by some gift, and hath the name given it in the Greek tongue, of mercy and compassion: and therefore he is said to give alms, who parteth with some thing to another, and giveth to the poor, showing thereby, that he pitieth their poor estate.
- Luke 12:35 The life of the faithful servants of God, in this world is a certain watchful peregrination, having the light of the word going before it.
- Luke 12:40 None have more need to watch, than they that have some degree of honor in the household of God.
- Luke 12:42 That is, every month such measure of corn as was appointed them.
- Luke 12:48 More than of him to whom so much was not given.
- Luke 12:49 The Gospel is the only cause of peace between the goodly, and so is it the occasion of great trouble among the wicked.
- Luke 12:54 Men which are very quick of sight in earthly things, are blind in those things which pertain to the heavenly life, and that through their own malice.
- Luke 12:54 Which appeareth, and gathereth itself together in that part of the air.
- Luke 12:57 Men that are blinded with the love of themselves, and therefore are detestable and stubborn, shall bear the reward of their folly.
- Luke 12:58 To him that had to demand and gather the amerciaments which they were condemned unto that had wrongfully troubled men: moreover, the magistrate’s officers make them which are condemned, pay that, that they owe, yea, and oftentimes if they be obstinate, they do not only take the cost and charge of them, but also imprison them.
Chinese New Version (CNV). Copyright © 1976, 1992, 1999, 2001, 2005 by Worldwide Bible Society.
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
Geneva Bible, 1599 Edition. Published by Tolle Lege Press. All rights reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, without written permission from the publisher, except in the case of brief quotations in articles, reviews, and broadcasts.
