Heer, U bent door de eeuwen heen
een schuilplaats voor ons geweest.
² Nog vóórdat de bergen ontstonden,
nog vóórdat U de aarde had gemaakt,
was U al God.
Voor eeuwig bent U God.
³ Maar tegen de mens heeft U gezegd:
"Je bent sterfelijk en je zal weer stof worden."
⁴ Voor U zijn duizend jaar niet meer dan één enkele dag.
Want in een oogwenk zijn ze voorbij.
⁵ U veegt de mensen weg.
Ze verdwijnen, als een droom.
Ze zijn net als het gras:
⁶ 's morgens bloeit het nog, 's avonds wordt het afgesneden en verdroogt het.
⁷ Uw boosheid vernietigt ons.
Door uw woede loopt het slecht met ons af.
⁸ U ziet al onze ongehoorzaamheid,
ook de slechte daden die verder niemand ziet.
⁹ Als U boos op ons bent, komt er een einde aan ons leven.
Ons leven gaat snel voorbij, zo snel als een gedachte.
¹⁰ We leven 70 jaar, als we sterk zijn misschien 80 jaar.
En zelfs in onze beste jaren hebben we zorgen en verdriet.
Plotseling is ons leven voorbij, want de tijd vliegt.
¹¹ Wie begrijpt werkelijk hoe vreselijk boos U bent?
Wie heeft werkelijk voldoende ontzag voor uw woede?
¹² Leer ons zó te leven,
dat wij er wijs van worden.